Μα, γιατί δεν χαίρεστε;

26 05 , 2016 Share

Τα καθεστώτα στην προσπάθειά τους ν’ αντέξουν φτιάχνουν παραμύθια. Κατασκευάζουν «πραγματικότητες». Στήνουν γιορτές. Πάνω απ’ όλα όμως παίζουν με τις λέξεις. Πρέπει κάπως να παραπλανήσουν. Ακόμη καλύτερα, να υπνωτίσουν. Να ξεγελάσουν. Να κρύψουν την αλήθεια κάτω από το χαλί που υφαίνουν με λέξεις.
Αξιοποίηση!
«Τα λιμάνια δεν πωλούνται, αλλά αξιοποιούνται».
«Τα αεροδρόμια δεν πωλούνται, αλλά αξιοποιούνται».
«Οι δημόσιοι οργανισμοί δεν πωλούνται, αλλά αξιοποιούνται».
«Η χώρα δεν πωλείται, αλλά αξιοποιείται».
«Το υπερ – Ταμείο δεν είναι πωλητής, αλλά μάνατζερ αξιοποίησης».
Με την ίδια λογική, τα ανήλικα που έφερναν από την πρώην ανατολική Ευρώπη δεν τα πουλούσαν για σκλάβες του σεξ, αλλά τα αξιοποιούσαν. Τι να το κάνει το κορμί της μια 15χρονη ρωσιδούλα; Άντε να το μάθει να χορεύει, να χαίρεται τη θάλασσα, να νιώθει τον αέρα, να κάνει έρωτα, να γεννήσει, να αγαπηθεί. Τζάμπα θα πήγαινε. Μηδέν κέρδος.
Ενώ με την αξιοποίηση που της επεφύλασσαν τα κυκλώματα trafficking, το κορμί τής 15χρονης αποκτούσε αξία. Παρήγαγε κέρδος. Δινόταν η ευκαιρία σε εκατοντάδες γερασμένες χοντροκουράδες να το απολαύσουν. Το κορμί μετατρεπόταν σε μέσο παραγωγής. Όπως μια χώρα ολόκληρη μετατρέπεται σε ευκαιρία επενδυτών. Στο κορμί της. Ποιος γαμεί ιστορίες, αξιοπρέπειες, θέλω και δεν θέλω. Οι νταβατζήδες είναι επενδυτές. Οι νταβατζήδες δεν είναι νταβατζήδες, είναι μάνατζερ αξιοποίησης. Τα κορμιά και οι χώρες είναι προϊόντα. Πρέπει να παράγουν κέρδος, διαφορετικά είναι άχρηστα.
Τα καθεστώτα παραπλανούν. Εμφανίζουν τις καταστροφές ως επιτυχίες. Τα καθεστώτα αγοράζουν χρόνο παραμονής. Με ψέματα και κοροϊδία. Με λέξεις που κρύβουν την αλήθεια. Με πανηγυρισμούς για την εξαθλίωση.
«10,3 δισ. που θα ενισχύσουν ψυχολογικά την αγορά». Η αγορά δεν έχει κατάθλιψη• φτώχεια έχει. Και θα έχει μεγαλύτερη φτώχεια, καθώς χρεωθήκαμε άλλα 10,3 δισ. που θα πρέπει να ξεπληρώσουμε, όμως δεν θα τα δούμε αυτά τα 10,3 δισ. επειδή ήδη τα χρωστάμε. Όμως για να πάρουμε αυτά τα 10,3 δισ. υποχρεωθήκαμε να φτωχύνουμε κατά 5,4 δισ. από τα μέτρα που λήφθηκαν ως προϋπόθεση για να πάρουμε τα 10,3 δισ. Στη γλώσσα των καθεστώτων αυτό είναι επιτυχία, αξίζει πανηγυρισμούς και σημαίνει «τέλος της ύφεσης».

Ζ. Κωνσταντοπούλου: "Θα πουλήσουν και τα παιδιά τους για να παραμείνουν στην εξουσία" (Βίντεο)

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Πέμπτη, 26 Μαΐου 2016 | 12:24 π.μ.

Μπορεί κάποιος να έχει ενστάσεις για τις απόψεις και την εν γένει πολιτική παρουσία της Ζωής Κωνσταντοπούλου, σίγουρα όμως θα δυσκολευτεί να αμφισβητήσει τα όσα λέει στο βίντεο που παραθέτουμε.

Η πρώην πρόεδρος της βουλής σχολιάζοντας –στην τηλεοπτική εκπομπή του Παυλόπουλου- τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις έκανε λόγο για «ανατριχιαστικό κείμενο του Γιούρογκρουπ» που επιβάλλει ένα συμπληρωματικό μνημόνιο και έναν εφιαλτικό μηχανισμό επιτροπείας που γίνεται αποδεκτός από την ελληνική κυβέρνηση. Με την νέα συμφωνία «επισφραγίζεται η  πλήρης παράδοση της δημοκρατίας και της ελληνικής πολιτείας στους δανειστές», τόνισε η πρόεδρος του κόμματος «Πλεύση Ελευθερίας».

Δριμύτατη ήταν η επίθεση που εξαπέλυσε στην κυβέρνηση η οποία «παραδίδεται αμαχητί για να παραμείνει στην εξουσία» ενώ στο στόχαστρο της μπήκαν και οι «δοτοί» κυβερνητικοί βουλευτές «εκείνοι που ξεπούλησαν τα πάντα, που θα πουλήσουν και τα παιδιά τους ακόμη, αν χρειαστεί για να παραμείνουν στην εξουσία» ήταν το καυστικό σχόλιο της Ζ. Κωνσταντοπούλου.

Αννα Βαγενά: Πόσο πολύ μπορεί να ξεπέσει ένα εξουσιαστικό πρεζόνι

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Πέμπτη, 26 Μαΐου 2016 | 5:13 μ.μ.

Εχουμε ακούσει τόσες κοτσάνες από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθεια τους να υπερασπιστούν την βάρβαρη ταξική πολιτική που εφαρμόζουν, οπότε άλλη μια παπαριά θα ήταν ανάξια σχολιασμού. Επειδή όπως προέρχεται από την Αννα Βαγενά αξίζει να την σχολιάσουμε. Δήλωσε, λοιπόν η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σε ραδιοφωνικό σταθμό της Ζακύνθου:  «Δεν μας τρομάζουν τα 99 χρόνια διάρκειας του ταμείου αποκρατικοποιήσεων. Εδώ η Ελλάδα ήταν υπό Τουρκική σκλαβιά για 400 χρόνια και άντεξε. Είμαστε ανθεκτικός λαός».

Επειδή το μπλογκ μας μπορεί να θεωρηθεί και σαν «θησαυρός αρχείου», ανασύρουμε μια περασμένη τοποθέτηση της βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ. Την είχε κάνει την εποχή που είχε διαγραφεί από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, γιατί καταψήφισε το δεύτερο μνημόνιο και πριν εκλεγεί βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Γενάρη 2015.

Πρέπει να πάρουμε τα όπλα και να βγούμε στους δρόμους. Και να τους πάρουμε με τις πέτρες.

Εχω και μια πιο ακραία πρόταση. Το δημόσιο κυνοκομείο έχει 150 σκυλιά που δεν μπορεί πλέον να τα θρέψει. Ολη η Αθήνα έχει γεμίσει αδέσποτα. Ε, λοιπόν, ας ρίξουμε αυτούς που έκλεψαν την Ελλάδα στα σκυλιά να τους φάνε. Ολους τους άπληστους στα πεινασμένα σκυλιά.

Βγαίνουν στο εξωτερικό και δίνουν συνεντεύξεις αυτοί που μας κατέστρεψαν.  Στα πεινασμένα σκυλιά και οι δημοσιογράφοι που μας φόρεσαν το Μνημόνιο. Πόσοι αντιστάθηκαν; Λίγοι, και επειδή λένε την αλήθεια τους κυνηγάνε.

Τώρα η Α. Βαγενά υπερασπίζεται το "αριστερό" μνημόνιο που οδηγεί στην φτωχοποίηση και εξαθλίωση τον κόσμο της εργασίας. Τι να σχολιάσει κανείς; Το πόσο εύκολο είναι να αλλοτριωθεί κάποιος και να καταντήσει εξουσιαστικό πρεζόνι;

H ΑΠΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ

(Τρ. 24/5/16 – 15:26)

Της ΝΑΝΤΙΑΣ ΒΑΛΑΒΑΝΗ*

Στο πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε ρυθμίζεται η πλήρης ανεξαρτοποίηση της ΓΓΔΕ (Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων) από το Υπουργείο Οικονομικών και την κυβέρνηση μέσω μετατροπής της σε «ανεξάρτητη διοικητική αρχή» ονόματι Α.Α.Δ.Ε. (Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων). Όπως «διευκρινίζεται» στην Αιτιολογική Έκθεση, για τη σύσταση της νέας «Αρχής» ακολουθείται «εν μέρει η τυπολογία των ρυθμίσεων των συνταγματικά κατοχυρωμένων ανεξάρτητων διοικητικών αρχών και εν μέρει η τυπολογία νεότερων νομοθετικών κειμένων, με τα οποία έχουν συσταθεί ανεξάρτητες μη συνταγματικά κατοχυρωμένες αρχές». Πολύ χαρακτηριστικά, στη συνοδεύουσα «Έκθεση Αξιολόγησης Συνεπειών Ρυθμίσεων», η απάντηση στο τυποποιημένο ερώτημα «Αναφέρατε το πλαίσιο διατάξεων του Συντάγματος στο οποίο ενδεχομένως εντάσσεται η προτεινόμενη ρύθμιση», είναι κενή.

2012: Η ΓΓΔΕ ΑΠΟΚΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΑ

Η αλήθεια είναι ότι η κρατική κυριαρχία ξεκινάει από τον έλεγχο των δημοσίων εσόδων: Χωρίς αυτόν, είναι αδύνατη η άσκηση οποιασδήποτε πολιτικής. Γι’ αυτό και οι δανειστές δεν αρκέστηκαν στον έλεγχο της δημοσιονομικής πολιτικής μέσω των μνημονιακών «προγραμμάτων», που τίναξαν στον αέρα τη ζωή των ανθρώπων και τη χώρα. Ήδη από το 2012 δρομολόγησαν τη σταδιακή «αποξένωση» του ελληνικού κράτους από το μηχανισμό συλλογής των δημοσίων εσόδων δημιουργώντας τη ΓΓΔΕ, ένα υβρίδιο «δημόσιου-ιδιωτικού», σύμφωνα με τις προχωρημένες απόψεις του πρώτου Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων. Η ΓΓΔΕ απέκτησε οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια, ενώ ο/η Γενικός Γραμματέας της συγκέντρωσε νομοθετικά σχεδόν όλες τις αρμοδιότητες για τα έσοδα του Υπουργού Οικονομικών, πλην της άμεσης νομοθέτησης.  

Παρ’ όλα αυτά, κατά τη σύντομη «άνοιξη» της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, στις καθημερινές επαφές μας με στελέχη των τμημάτων και αραιότερα με τη Γενική Γραμματέα, μπορούσαμε ακόμα να θέτουμε ζητήματα που μας έβαζαν φορολογούμενοι, μικρομεσαίες επιχειρήσεις και φορείς, που συνέρρεαν εκείνη την περίοδο σε κατάσταση απόγνωσης στον τρίτο όροφο της Καραγιώργη Σερβίας, στο μόνο κατ’ όνομα υπουργείο Οικονομικών, καθώς στους υπόλοιπους ορόφους στεγαζόταν η ΓΓΔΕ. Δύσκολα κατανοούσαν ό,τι επιχειρούσαμε να τους εξηγήσουμε: Λόγω προηγούμενων αλλαγών στο νομοθετικό πλαίσιο για τη Φορολογική Διοίκηση, οτιδήποτε δεν αφορούσε άμεση νομοθέτηση, μπορούσαμε απλώς να το θέσουμε στη ΓΓΔΕ, όχι να το λύσουμε: Η ΓΓΔΕ αποφάσιζε. Αλήθεια είναι επίσης ότι θα ήταν αδύνατο να νομοθετήσουμε «μονομερώς» για φορολογικά ζητήματα, από τις 100 δόσεις μέχρι το «μικρό φορολογικό», (καθώς δεν περιμέναμε να μας τα στείλουν «έτοιμα» απ’ έξω ή από δικηγορικά γραφεία της Αθήνας) αν δεν στηριζόμασταν αποφασιστικά στους υπηρεσιακούς της παράγοντες για να νομοθετήσουμε – για πρώτη φορά, απ’ ό,τι μας είπαν οι ίδιοι – σε συνεργασία.  

«DON’T TOUCH THE ΙNDEPENDENT TAX AUTHORITY»

Στη συνάντηση γνωριμίας του ελληνικού οικονομικού επιτελείου με τους δανειστές στη Νίκης μετά το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης – τη μοναδική, στην οποία συμμετείχα – ο Ντάιζελμπλουμ μια και μοναδική «σύσταση» μας απηύθυνε: «Don’t touch the independent Tax Authority».  

Όμως, ακόμα τότε και μέχρι την ψήφιση του πολυνομοσχέδιου, στην Ελλάδα δεν υπήρχε «Ανεξάρτητη Φορολογική Αρχή»: Υπήρχε η ΓΓΔΕ που, έστω κι έτσι, ανήκε στο Υπουργείο Οικονομικών. Κι αυτό είχε τεράστια σημασία, καθώς στη ΓΓΔΕ είχε υπαχθεί ολόκληρος ο μηχανισμός εσόδων του ελληνικού κράτους, πριν απ’ όλα οι Εφορίες και τα Τελωνεία. Χάρη στους τροϊκανούς, διαθέτει «διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια», δηλ. κανονίζει η ίδια τα του προϋπολογισμού και του προσωπικού της, έχει δυνατότητα να κάνει outsourcing παραχωρώντας σε ιδιώτες ελεγκτικά κ.α. κομμάτια της δημόσιας λειτουργίας, ωστόσο οι εργαζόμενοι της μέχρι σήμερα είναι υπάλληλοι του Υπουργείου Οικονομικών και τις σχέσεις εργασίας τους καθορίζει ο Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας. Ακόμα σήμερα ο Υπουργός Οικονομικών μπορεί να δώσει «κατευθύνσεις» εναρμονισμού της πολιτικής εσόδων με την κυβερνητική πολιτική και να θέσει ζητήματα, αν δεν είναι σύμφωνος με νομοθετικές ερμηνείες του Γενικού Γραμματέα ή διευθυντών που εκδίδουν ΠΟΛ (χάρη στη συνεχή εκχώρηση στον ΓΓΔΕ, μεταξύ 2012 και 2014, των δικών του αρμοδιοτήτων ερμηνείας των νόμων). Γιατί ούτε αυτό το, μνημονιακά «κολοβωμένο», καθεστώς δεν επαρκούσε στην Τρόικα;  

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ «ΣΥΣΤΑΣΗ»: ΕΝΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

ΤΟ ΠΕΝΤΟΖΑΛΙ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΚΑΡΣΙΛΑΜΑΣ

(Πέμ. 26/5/16 – 09:21)

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Η κυβέρνηση πανηγυρίζει. Και χορεύει. Φυσικά ο ρυθμός που ακούγεται δεν είναι το… «πεντοζάλι» για το οποίο μιλούσε προεκλογικά ο κ.Τσίπρας. Για το σαχλό τσιφτετέλι του εξευτελισμού πρόκειται στο οποίο επιδίδονται τα εκάστοτε γιουσουφάκια της πλουτοκρατίας.

Οι ενθουσιασμένοι κυβερνώντες διαφημίζουν ότι «αξιολογήθηκαν» θετικά από τους… θεσμούς.

• Πανηγυρίζουν γιατί – όπως αναφέρει η απόφαση του Γιούρογκρουπ – «ο ESM αναμένεται να εγκρίνει το συμπληρωματικό MoU» που υπέγραψε χτες η κυβέρνηση. Μνημόνιο (MoU), δηλαδή!
  
• Πανηγυρίζουν γιατί ξεφτιλίστηκαν αφού οι εταίροι είπαν στον κ.Τσίπρα ότι ακόμη και τα παραμύθια που είπε μόλις προχτές στη Βουλή - περί μη αναδρομικής επιστροφής του ΕΚΑΣ και περί σύστασης ταμείου… Αλληλεγγύης – να τα ξεχάσει!
  
• Πανηγυρίζουν διότι υπέγραψαν νέα, δυσμενέστερη αναθεώρηση ακόμα κι αυτού του ασφαλιστικού –λαιμητόμος που ψήφισαν μόλις πριν από 15 μέρες!
  
• Πανηγυρίζουν γιατί τους είπαν ότι δεν τους αρκεί η νομοθέτηση του ξεπουλήματος για 99 χρόνια αλλά θέλουν ακόμα πιο συγκεκριμένη νομοθέτηση για το ξεπούλημα του Ελληνικού, της Εγνατίας και της ενέργειας, κι αυτοί το αποδέχτηκαν!
  
• Πανηγυρίζουν γιατί τους είπαν ότι δεν τους αρκεί η ήδη νομοθετημένη ασυλία όσων διοικούν το Υπερταμείο ξεπουλήματος, πως θέλουν ακόμα πιο ισχυρή νομική κατοχύρωση ότι απαλλάσσονται ποινικών ευθυνών, κι αυτοί το αποδέχτηκαν!
  
• Πανηγυρίζουν γιατί το επιτόκιο για τα δεκαετή ελληνικά ομόλογα πάει στο 6,98%, διότι θεωρούν ότι έχουν να κάνουν με λωτοφάγους που ξεχνούν ότι η Ελλάδα μπήκε στα Μνημόνια με πρόσχημα ότι το 2010 το επιτόκιο είχε ανεβεί πάνω από το 5%...
  
• Πανηγυρίζουν διότι δεσμεύτηκαν σε πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ για το 2018, δηλαδή για απηνή λιτότητα!
  
• Πανηγυρίζουν γιατί το ΔΝΤ έρχεται μέχρι το τέλος του έτους με νέο δικό του μνημόνιο! Γράφει η απόφαση του Γιούρογκρουπ: «(…) το Eurogroup καλωσορίζει την πρόθεση του ΔΝΤ να προτείνει στο διοικητικό συμβούλιο του Ταμείο να εγκρίνει την επίτευξη χρηματοδοτικής συμφωνίας πριν από το τέλος του 2016 (…)».
  

Πανηγυρίζουν, φυσικά, γιατί τώρα θα πάρουν κι αυτοί τη δόση τους. Όπως οι προηγούμενοι. Ποιος δεν θυμάται τα αντίστοιχα πανηγύρια των Σαμαρά – Βενιζέλου για τις δικές τους δόσεις και «υπερδόσεις» (σσ: ειδικά εκείνη των 40 – 50 δισ. ευρώ τον Δεκέμβρη του 2012).

Ας δούμε, όμως, για ποιο πράγμα παιανίζουν τα… νταούλια της «αριστερής» καταισχύνης: «Έρχονται» – λένε – 10,3 δισ. ευρώ! Μάλιστα… Αλλά:

α) Το μόνο που ξέρουμε, σε ότι αφορά τον ελληνικό λαό, είναι τα δισεκατομμύρια που «φεύγουν».

• • Μιλάμε για τα πάνω από 8 δισ. ευρώ νέα βάρη (έκθεση Λογιστηρίου του Κράτους) που πρόσθεσαν στις πλάτες του λαού με το Ασφαλιστικό τους.
    
  • Μιλάμε για τα νέα βάρη ύψους 5,4 δισ. ευρώ που πρόσθεσαν στις πλάτες του λαού με το φορολογικό τους.
    
  • Μιλάμε για την «κάβα» των νέων μειώσεων σε μισθούς και συντάξεις ύψους 3,6 δισ. ευρώ που φέρνουν με τον «κόφτη» τους.
    
  • Μιλάμε για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας ανυπολόγιστου κόστους που την επέκτειναν για τα επόμενα 99 χρόνια!
    

Δεν χρειάζεται να ξέρει κανείς τα άπταιστα… «μαρξιστικά» του κ.Τσακαλώτου για να κάνει τις προσθαφαιρέσεις ώστε να αντιληφθεί περί τίνος πρόκειται.

β) «Έρχονται» - λένε – 10,3 δισ. ευρώ! Μάλιστα… Μόνο που:

Η ΜΕΣΟΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΒΑΣΙΛΕΩΣ

(Πέμ. 26/5/16 – 08:23)

Του ΣΤΑΘΗ*

Αν ο κ. Καμμένος πιστεύει ότι αυτός και το κόμμα του ψήφισαν νόμους εγκληματικούς και αντισυνταγματικούς, ας μπουζουριάσει τον εαυτόν του και τους συντρόφους του και ας αυτοπαραπεμφθούν όλοι μαζί στο (αγαπημένο άλλωστε του αρχηγού) Γουδή για τα περαιτέρω.

Ομως ο κ. Καμμένος δεν πιστεύει ότι έχει διαπράξει έγκλημα -τίποτα δεν πιστεύει- παρόλες λέει. Και αυτό ακριβώς αναδεικνύεται σήμερα ως υπ’ αριθμόν Ενα πρόβλημα της χώρας. Οχι το μνημόνιο, όχι τα 99 χρόνια, όχι ο Κόφτης, αλλά η ακύρωση της λογικής.

Και ο Κόφτης και τα μνημόνια κι όλα τα άλλα άγη μπορούν να καθαιρεθούν, να αλλάξουν, υπό την προϋπόθεση της πολιτικής, του αγώνα, των μεταρρυθμίσεων. Που με τη σειρά τους προϋποθέτουν τη λογική. Η μεταλλαγμένη λοιπόν αριστερά ακυρώνει τη λογική. Διά της διαρκούς παρλαπίπας. Κι όταν η παρλαπίπα δεν αρκεί, επιστρατεύεται η παρόλα.

Για παράδειγμα το χρέος. Τι έλεγε για το χρέος τον τελευταίο καιρό ο κ. Τσίπρας; Οτι θα αποδεχθεί τα σκληρά μέτρα για να περάσει την αξιολόγηση κι αμέσως να αρχίσει η συζήτηση για το χρέος. Με καρότο το χρέος, φάγαμε το αγγούρι της αρκούδας. Τι έλεγε (έως προ δεκαημέρου) ο κ. Δραγασάκης για το χρέος; Οτι αυτήν τη φορά δεν μπορούμε να αρκεσθούμε σε υποσχέσεις (που άλλωστε μας δόθηκαν και το 2012 και το 2014), αλλά ότι πρέπει να μας δοθούν απτές δεσμεύσεις. Τι μας δόθηκε; απ’ τα τρία τέρμινα το συμπαθέστερο.

Τι έλεγε ο κ. Τσίπρας για το ΔΝΤ; να φύγει απ’ το κόλπο. Τι έλεγε το ΔΝΤ για το χρέος; ότι πρέπει να κουρευθεί (τι λέει τώρα το ΔΝΤ για το χρέος; ότι πρέπει να επιμηκυνθεί - υπό την προϋπόθεση κι άλλων μέτρων, πέραν των ληφθέντων ήδη, αξίας 9,5 δισ. κατ’ αρχάς, και βλέπουμε). Τι έλεγε ο κ. Ντάισελμπλουμ; ότι το ΔΝΤ πρέπει να μείνει στο πρόγραμμα. Το ίδιο και ο κ. Σόιμπλε. Προσέτι: τι έλεγε ο κ. Σόιμπλε για το χρέος; Ο,τι λέει από το 2012! Και τι εν κατακλείδι είπε τώρα; Το ίδιο. Οτι, δηλαδή, για το χρέος θα συζητήσουμε το 2018 - αν ως τότε όλα πάνε καλά (για τους δανειστές). Με αυτά τα δεδομένα και τις προγραμματισμένες εξελίξεις τους, πριν να αναζητήσετε τη λογική στη γραμμή και την πολιτική Τσίπρα, αναρωτηθείτε για το εξής: τα ήξερε όλα αυτά ο Ελληνας Πρωθυπουργός; Αν δεν τα ήξερε (παρ’ ότι βοούσαν), είναι Καρανίκας. Αν τα ήξερε, μας δούλευε ψιλό γαζί,

ενώ ταυτοχρόνως έδενε τη χώρα χειροπόδαρα.

Και στις δύο περιπτώσεις πρυτανεύει το παράλογο (για εμάς) και το επωφελές του λαφυραγωγού (για τους δανειστές). Τι έδωσε ο κ. Τσίπρας; α) Τα 99 χρόνια (ακόμα κι αν τα δάνεια έρθουν σε λογαριασμό σε 40 χρόνια). β) Το Υπερταμείο. Και γ) τον (μηνιαίο και ετήσιο) έλεγχο των Υπουργείων σε Ενωσιακούς Κομισάριους. Τι πήρε ως αντάλλαγμα; Τη

διαβεβαίωση του κ. Σόιμπλε ότι ο κ. Τσίπρας έλεγε για το χρέος ανοησίες. Και τι κάνει ύστερα απ’ αυτό ο κ. Τσίπρας; πανηγυρίζει (ενώ ταυτοχρόνως ο κ. Καμμένος χύνει μαύρα δάκρυα στο Γουδή). Γελοίο; Οχι ακόμα! Τι άλλο έλαβε ο κ. Τσίπρας ως αντάλλαγμα για το γενικό ξεπούλημα στο οποίο προχώρησε; Την υπόσχεση των δανειστών ότι θα ζητήσουν και άλλα-νέα μέτρα. Μάλιστα στο εγγύτατο μέλλον. Προκειμένου

να εκταμιεύσουν τις δόσεις του Ιουνίου (7,5 δισ.) και του Σεπτεμβρίου (2,8 δισ.) θέλουν τα κόκκινα δάνεια, τις ομαδικές απολύσεις, τις εναπομείνασες ιδιωτικοποιήσεις (λόγου χάριν της Εγνατίας Οδού και της τελικής εκποίησης του Ελληνικού) κι άλλα πολλά! Με έναν λόγο: για κάθε ένα δισεκατομμύριο

που δίνουν οι δανειστές, παίρνουν πολλαπλάσια (πέρα από όσα προσπορίζονται ήδη από τη νομή του χρέους). Και ο κ. Τσίπρας πανηγυρίζει! Πανηγυρίζει για την επιτυχία του, όπως πανηγύριζε ο κ. Βενιζέλος για το PSI.

ΗΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΛΕΓΑΝ ΕΛΛΑΔΑ

(Πεμ. 26/5/16 – 14:00)
ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΣΙΠΡΑ ΜΕΤΑ ΤΟ EUROGROUP
Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Έχοντας περάσει στη Βουλή το ασφαλιστικό, το φορολογικό, τον "κόφτη", το υπερταμείο, την παράδοση των δημοσίων εσόδων στην τρόικα και όλα τα άλλα επονείδιστα μνημονιακά μέτρα, η κυβέρνηση Τσίπρα ήθελε να πιστεύει ότι το Eurogroup της Δευτέρας θα της έδινε ένα μικρό αντίδωρο, μια ελάχιστη ανταμοιβή, μια ανάσα βρε αδελφέ, εγκρίνοντας την ποθητή δόση και κάποια, έστω οριακή, ελάφρυνση του χρέους. Για άλλη μια φορά, όμως, υποχρεώθηκε να διασπιστώσει ότι πάντα υπάρχει ένα ακόμη σκαλί παρακάτω, στου κακού τη σκάλα.

Η περίφημη ελάφρυνση του χρέους, για την οποία πολύ νωρίς- πριν ακόμη εκλεγεί πρωθυπουργός- ο Αλέξης Τσίπρας και οι φωστήρες που τον περιτριγυρίζουν είχαν επενδύσει τις ελπίδες τους στο ΔΝΤ (δηλαδή στην Ουάσιγκτον), παραπέμπεται για μετά το 2018, σαν το κόκκαλο που μετατοπίζεται ολοένα και πιο μπροστά, για να τρέχουν ξωπίσω του τα πεινασμένα σκυλιά. Το πραγματικό αφεντικό του Eurogroup, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, δικαιολόγησε την παραπομπή του θέματος στις ελληνικές καλένδες, υπενθυμίζοντας ότι η Γερμανία έχει εκλογές του χρόνου και δεν μπορεί η σημερινή κυβέρνηση να δεσμεύσει την επόμενη για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα. Ενώ ο Τσίπρας μπορεί να δεσμεύσει όχι την επόμενη κυβέρνηση, αλλά τρεις επόμενες γενιές, τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονά μας, μέχρι το...2025, φορτώνοντάς τους το αποικιακού τύπου υπερταμείο που είχε αξιώσει ο ίδιος ο Χερ Σόιμπλε, την αποφράδα νύκτα της 13ης προς 14η Ιουλίου του 2015!

Δεν τους έφτασε, όμως, η μεγαλύτερη υποθήκευση δημόσιου πλούτου στα μεταπολεμικά χρόνια, χειρότερη και από εκείνη των λεόντειων συμβάσεων της εποχής Πιουριφόι. Δεν τους έφτασε που παρέδωσαν εξ ολοκλήρου στην τρόικα τα δημόσια οικονομικά με άλλη μία "ανεξάρτητη (από τον ελληνικό λαό και τη Βουλή) αρχή", δηλαδή άλλον ένα μηχανισμό του ευρω- παρακράτους. Ο Σόιμπλε και οι ελάσσονες εταίροι του ήρθαν να απαιτήσουν νέα, επαχθή μέτρα προκειμένου να δώσουν, σε... υποδόσεις την υπεσχημένη δόση των 10,3 δισ (το μεγαλύτερο μέρος της οποίας πηγαίνει, ούτως ή άλλως, στα δικά τους Ταμεία, αφού προορίζεται για την αποπληρωμή του επαχθούς χρέους).

Αφού διαπίστωσαν πόσο πειθαρχημένος είναι ο λόχος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, τους άνοιξε η όρεξη και της ζητάνε να αλλάξει προς το χειρότερο τα μέτρα που μόλις χθες ψήφισε, προσθέτοντας ταπείνωση πάνω στην ταπείνωση: Ακόμη μεγαλύτερη επιδείνωση του ασφαλιστικού για αγρότες, μικροεπαγγελματίες, επιστήμονες, ακύρωση της πρωθυπουργικής δέσμευσης για μη επιστροφή των καταβεβλημένων του ΕΚΑΣ, εγγυήσεις για τον απόλυτο έλεγχο των διοικήσεων των τραπεζών, όπως και της αρχής δημοσίων εσόδων, από την τρόικα, άμεση προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων στο Ελληνικό και την Εγνατία.

Αποκορύφωμα του κυνισμού τους ήταν η αξίωση να εξασφαλιστεί το ακαταδίωκτο για τα μέλη της διοίκησης του κατοχικού υπερταμείου, εν όψει των εγκλημάτων σε βάρος του ελληνικού λαού που θα διαπράξουν στο μέλλον. Αν οι Αμερικανοί της εποχής του αθλιέστατου, μετεμφυλιακού προτεκτοράτου φρόντισαν να κατοχυρώσουν την ετεροδικία, ώστε οι άνδρες των στρατιωτικών τους βάσεων στην Ελλάδα να μην μπορούν να δικαστούν παρά μόνο στις ΗΠΑ, η Γερμανία της Μέρκελ και του Σόιμπλε τους ξεπερνάει κατά πολύ, αποκλείντας οποιαδήποτε δίωξη των υπαλλήλων τους, ακόμη και εκτός Ελλάδας.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΑ ΝΕΚΡΗ ΚΑΤΑΧΩΝΙΑΣΤΗΚΕ ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΣΕ ΔΙΑΣΩΛΗΝΩΣΗ

(Πεμ. 26/5/16 – 14:40)                 
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ BLOOMBERG ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΥ EUROGROUP  
Του LEONID BERSHIDSKY*  

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης χαιρέτισαν τη νέα συμφωνία τους για την Ελλάδα ως "σημαντική εξέλιξη". Στην πραγματικότητα, πρόκειται για την αρχή μίας μόνιμης "επικάλυψης" σχεδιασμένης για να καταστήσει το δυσεπίλυτο ελληνικό πρόβλημα μη-θέμα πολιτικά για τους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας και να μειώσει τον χρηματοδοτικό κίνδυνο και το ρίσκο για τη φήμη του ΔΝΤ. Είναι το ισοδύναμο της κατάργησης των ωρών επισκεπτηρίου σε μία πτέρυγα όπου ένας ασθενής "μαραζώνει" διασωληνωμένος.

Από τότε που η Ελλάδα συμφώνησε σε ένα ευρωπαϊκής στήριξης πρόγραμμα διάσωσης ύψους 86 δισ. ευρώ τον προηγούμενο Ιούλιο, το ΔΝΤ φωνάζει για το γεγονός ότι το χρέος της χώρας δεν είναι βιώσιμο. Το Ταμείο έχει αρνηθεί να συμμετάσχει στο πρόγραμμα διάσωσης, εκτός αν η Ευρώπη συμφωνήσει να μειώσει το χρέος, δημιουργώντας πολιτικά προβλήματα για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που υπερασπίστηκαν το σχέδιο διάσωσης, ειδικά για τη γερμανική.

Οι ψηφοφόροι στη Γερμανία δεν θέλουν να καταλήξουν να πληρώσουν τον λογαριασμό για μία άλλη χώρα που δεν μπορεί να συμμαζέψει τα του οίκου της. Η κυβέρνηση της Γερμανίας δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει ψηφοφόρους στις επερχόμενες γενικές εκλογές του 2017. Εκτός αυτού, η διατύπωση αμφιβολιών για τη βιωσιμότητα της συμφωνίας είναι ανεπιθύμητη καθώς το ίδιο το project της Ευρωπαϊκής Ένωσης βάλλεται από τους υπέρμαχους του Brexit στο Ηνωμένο Βασίλειο και τα δεξιά λαϊκιστικά κόμματα στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Το ΔΝΤ έχει τους δικούς του λόγους να ζητά ηχηρά και δημόσια την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Η Ελλάδα οφείλει περίπου 14 δισ. δολ. στο Ταμείο και πρόκειται για ένα σχετικά δαπανηρό και επαχθές χρέος. Το ΔΝΤ ανησυχεί για την ικανότητα της Ελλάδας να αποπληρώσει και θέλει η Ευρώπη να αναχρηματοδοτήσει τις υποχρεώσεις, διαφορετικά η ηγεσία του είναι επίσης πολιτικά εκτεθειμένη: Τα αναπτυσσόμενα κράτη αδυνατούν να καταλάβουν γιατί το ΔΝΤ έχει υπάρξει τόσο γενναιόδωρο με την Ελλάδα και υποψιάζονται φιλοευρωπαϊκή μεροληψία. Είναι πολιτικά αδύνατον για το ΔΝΤ να είναι το πρώτο που θα παράσχει ελάφρυνση χρέους -στην αναγκαιότητα της οποίας επιμένει- και να διαγράψει ορισμένα από τα δικά του δάνεια, όπως πρότεινε πρόσφατα ο πρώην αξιωματούχος του ΔΝΤ Ashoka Mody.

22 Μάη: Ο συμβολικός θάνατος της Αριστεράς και η ταφόπλακα της Μεταπολίτευσης

Παναγιώτης Σωτήρης | 22/5/2016

Μια ειρωνεία της τύχης θέλησε να είναι η Αριστερά που θα βάλει την τελική ταφόπλακα στη Μεταπολίτευση, εάν θεωρήσουμε ότι το βασικό γνώρισμα της Μεταπολίτευσης ήταν ότι η πολιτική Αριστερά ήταν αυτή που επέμενε να εκπροσωπεί, σε διάφορες παραλλαγές, τις προσδοκίες και τη διεκδικητικότητα των υποτελών τάξεων.

Το γεγονός ότι την Κυριακή 22 Μάη ήταν μια κυβέρνηση της Αριστεράς αυτή που αποφάσισε να βάλει και με τυπικούς όρους τέλος σε κάθε έννοια κοινωνικού κράτους, στην ίδια τη δημόσια περιουσία ως τέτοια, και τελικά την ίδια την τυπική κοινοβουλευτική διαδικασία, συμβολίζει το πραγματικό τέλος αυτής της Μεταπολίτευσης. Οι απόπειρες των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να υπερασπιστούν αυτή την πρακτική μηρυκάζοντας φράσεις από βιαστικά γραμμένα non-paper απλώς συγκεφαλαιώνει το πώς το πλήρες «πέρασμα στην αντίπερα όχθη» εξατομικεύεται και σωματοποιείται σε ένα φάσμα από στάσεις από την έκπτωση κάθε έννοιας περίσκεψης σε φιγούρες όπως η Θεοπεφτάτου, στον προσβλητικά δύσαρθρο λόγο του Τσακαλώτου, στη τζάμπα μαγκιά του Φάμελου ή της Βάκη, στις ενδυματολογικές επιλογές του Καραγιαννίδη.

Αριστερά πρόβατα

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Σάββατο, 21 Μαΐου 2016 | 5:50 μ.μ.

Πηγή: "Δρόμος της Αριστεράς"

Προβατίλα μυρίζει η Κοινοβουλευτική Ομάδα ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Πιο άβουλη, πιο υποταγμένη και πιο δουλοπρεπής ομάδα ίσως δεν έχει ποτέ υπάρξει στο Κοινοβούλιο. Ακόμα και η Δεξιά που χαρακτηριζόταν ανέκαθεν από ξενοδουλεία, είχε διαφωνούντες έως και «αντάρτες» που αντιδρούσαν σε ακραία νομοσχέδια. Τα δε μνημόνια έφεραν διάλυση στα κόμματα εξουσίας και παραεξουσίας σαν τη ΔΗΜΑΡ. Αυτή η Κοινοβουλευτική Ομάδα είναι ασυναγώνιστη . Αδίστακτη στο φορολογικό και το ασφαλιστικό, ανερυθρίαστη στο ολοκληρωτικό ξεπούλημα. Κοινωνιολόγοι, ψυχίατροι και εγκληματολόγοι θα έχουν πολλή δουλειά στο μέλλον για να αναλύσουν και να εξιχνιάσουν αυτό το φαινόμενο.

Αυτά που θα ψηφίσουν την Κυριακή οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι τόσο εξωφρενικά και τόσα πολλά που ούτε να τα σχολιάσεις δεν μπορείς. Οι δημοσιογράφοι που τα σκαλίζουν, γιατί οι κυβερνητικοί βουλευτές είναι σίγουρο ότι δεν θα το κάνουν, γιατί άλλωστε, αφού θα υπερψηφίσουν τις 7.500 σελίδες μονορούφι, βρίσκουν σε κάθε σημείο τερατώδεις ρυθμίσεις που η κάθε μια απ’ αυτές -προ ξεπουλήματος- θα ξεσήκωνε αντάρα στον ΣΥΡΙΖΑ. Μια τέτοια «λεπτομέρεια» ορίζει ότι οι απαλλοτριώσεις γύρω από τα 14 αεροδρόμια (για Mall κ.λπ.) που χαρίζουν στη γερμανική Fraport, θα γίνονται fast track και με δαπάνες του Ελληνικού Δημοσίου! Επίσης, η Fraport απαλλάσσεται από οποιοδήποτε είδος φόρων και τελών από οποιαδήποτε δημοτική ή άλλη τοπική Αρχή για υπηρεσίες φωτισμού, ασφάλειας, καθαρισμού, αποκομιδής απορριμμάτων και αποχέτευσης κ.λπ. (άρθρα 218 και 219)! Δηλαδή, οι τοπικές ελληνικές επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά θα πληρώνουν και για το γιγαντιαίο μερίδιο της Fraport!

 Οι χειρότεροι

Η κυβέρνηση ΣYΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ύστερα από ενάμιση χρόνο διακυβέρνησης, οχυρώνεται πίσω από τα εξής επιχειρήματα: Οι προηγούμενοι κατέστρεψαν τη χώρα, εμείς διαπραγματευόμαστε για το καλό των ασθενέστερων. Πολλά από αυτά που ψηφίζουμε δεν θα εφαρμοστούν, γιατί η οικονομία θα πάει καλά. Όσοι, μάλιστα, στελεχώνουν κομματικό και κρατικό μηχανισμό διαρρέουν έντεχνα και το ερώτημα: «Τι νομίζετε, θα ήταν καλύτερα με τον Μητσοτάκη;».

ΞΕΠΟΥΛΗΜΕΝΟΙ

(Δευτ. 23/5/2016 – 10:16)

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

«(…) Ξεπουλημένα γουρούνια!

Δεν ανήκουν άραγε σ’ αυτό το χοιροστάσιο όλοι εκείνοι που για κάποια χρήματα ή για λίγη δόξα, για ένα πορτοφόλι, μια εσάρπα, μια κορδέλα, μετατρέπουν τις πεποιθήσεις τους σε άχυρα κάτω από τα πόδια των μεγάλων;

Εκείνοι, οι ακόμα πιο αξιολύπητοι, που για να απολαμβάνουν το προνόμιο της αργομισθίας ή για να φανούν κάπως πιο λαμπεροί, μετατρέπονται σε αυλικούς, βαλέδες και παράσιτα στις παρακάμαρες των υπουργών ή στις τραπεζαρίες των πλουσίων;

Κι αυτός ο δημοσιογράφος που πουλάει την πένα του σε όποιον πληρώνει καλύτερα, αυτός ο χρονογράφος που γλείφει τις μπότες για να αφηγείται τάχα πώς τις γυαλίζουν, ο νταβατζής, ο ξερόλας γραφιάς, όλοι αυτοί οι τύποι, ξεπουλημένα γουρούνια.

Ξεπουλημένο γουρούνι

εκείνος ο γελωτοποιός που διατηρεί το κύρος του και κερδίζει το ψωμί του κάνοντας τον παλιάτσο μπροστά στο πλήθος,

ξεπουλημένο γουρούνι, εκείνος ο κλαψιάρης ποιητής που ζητιανεύει τι θα φάει - όχι τι θα πιει - στις επιτροπές και τα υπουργεία!

Ξεπουλημένα γουρούνια,

όλα εκείνα τα ανθρωπάκια που κάποτε παρίσταναν τους ενθουσιώδεις ή τους σκληρούς και τους άκαμπτους, που επιδείκνυαν την υποτιθέμενη ανεξαρτησία και εκκεντρικότητά τους, ενώ κάποιο ωραίο πρωί, εντελώς κενοί, τελειωμένοι, έδεσαν ένα κόκκινο μεταξωτό φουλάρι στο λαιμό, στόλισαν τη μουσούδα τους με ένα τετράγωνο σκούφο όπως τα αδέλφια τους τα γουρούνια των πανηγυριών και στριφογυρίζοντας και γρυλίζοντας προχώρησαν αυτόβουλα προς τη σκάφη της μετριότητας.

Ξεπουλημένο γουρούνι

όποιος ζει από τις κολακείες στην εξουσία ή τη συγκατάβαση στην αντιπολίτευση, κάνει τα θελήματα της μιας ή της άλλης και ζητάει σαν αντάλλαγμα για τα θελήματά του μια μικρή υποψηφιότητα σε κάποια κωμόπολη (…).

Θεωρούν τους εαυτούς τους προστατευόμενους κάποιου υπουργού, ή εθελοντές μιας κάποιας πολύ σπουδαίας υπόθεσης! Δεν είναι όμως εθελοντές, αλλά ξεπουλημένα γουρούνια!

Δεν διατρέχουν κανέναν άλλον κίνδυνο πέραν του να σκεπαστούν είτε από μία βροχή φτυσιμάτων, είτε από την ανουσιότητα των λιβανισμάτων!»

(http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k54581873/f1.textePage)

Φάτε και πιείτε Συριζαίοι ... (Βίντεο)

Από giorgis , Δευτέρα, 23 Μαΐου 2016 | 3:36 π.μ.

Του Γ. Γ.

 Που θα πάτε, που θα πάτε! Φυλακές και ξερονήσια
κι οι κλωτσιές στα κρατητήρια και οι χαφιέδες στα γιαπιά
μας διδάξαν να βαρούμε τους δημίους αλύπητα, ίσια
σαν το φίδι που του δίνουν κατακέφαλα χτυπιά.

Βλέποντας την φωτογραφία που παραθέτουμε, να ξεκαρδίζονται δηλαδή στα γέλια οι άθλιοι τύποι γιατί με την «βούλα» τους ξεπουλούν μια χώρα και αλυσοδένουν για δεκαετίες έναν λαό σε μια καπιταλιστική βαρβαρότητα άνευ προηγουμένου, μου ήρθε στο μυαλό οι παραπάνω στίχοι του κομμουνιστή ποιητή και συγγραφέα Γιώργου Κοτζιούλα. Και είναι ζήτημα χρόνου να μετατραπούν τα χαμόγελα των ξεφτιλισμένων πολιτικών υπηρετών των καπιταλιστών σε λυγμούς.

Θυμήθηκα όμως και κάτι άλλο. Μεσουρανούσε η δικτατορία των συνταγματαρχών –πρέπει να ήταν το 1970. Ο γέρος μου, αντάρτης του ΕΛΑΣ, δικασμένος σε θάνατο από τα μοναρχοφασιστικά δικαστήρια σκοπιμότητας, αφού έκανε «διακοπές» για 7,5 χρόνια σε αρκετά ξερονήσια βρέθηκε να έχει ανοίξει έναν καφενέ για να επιβιώσει.

Σ’ αυτόν είχε ένα ηλεκτρόφωνο ΑΜΙ. Ηταν κάτι τεράστια μηχανήματα που είχαν 100 δίσκους 45 στοφών. Εριχνες σ’ αυτό μια δραχμή πληκτρολογούσες τους σχετικούς κωδικούς και σου έπαιζε το τραγούδι που ήθελες.

Αυτή την εποχή, λοιπόν, είχε κυκλοφορήσει ένα τραγούδι που είχε γράψει ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και τραγουδούσε ο Μανώλης Μητσιάς. Δεν μπορεί να ξέρω αν οι στίχοι του είχαν γραφεί σκόπιμα για να περάσουν κάποιο μήνυμα.
Γνωρίζω όμως ότι είχε πέσει «σύρμα» από τις αντιδικτατορικές οργανώσεις και αυτό το τραγούδι είχε γίνει κάτι σαν «εθνικός ύμνος», σ’ αυτούς που πάλευαν την Απριλιανή δικτατορία.

Στον καφενέ του μακαρίτη γέρου μου ήταν κάτι σαν ανακούφιση στεναγμού καταπιεσμένου και ακουγόταν συνεχώς.

Ε, και σήμερα οι στίχοι αυτού του τραγουδιού είναι απόλυτα επίκαιροι:

Φάτε και πιείτε δραγουμάνοι
τώρα που όλα είναι για τα σας.
Έτσι ορίζει το φιρμάνι
κι ο πολυχρονεμένος σας Πασάς.

Κι όσο για μας σ' ένα καλύβι
γεια σου Τζαβέλα, γεια σου Γέρο του Μοριά
βράδυ-πρωί θα λιώνουμε μολύβι
για την τιμή και για τη λευτεριά.

 http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2016/05/blog-post_824.html

Βρώμικο και σκοτεινό το δικό τους αποτύπωμα στην ιστορία, όπως όλων των ξεπουλημένων νενέκων! (Βίντεο)

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Κυριακή, 22 Μαΐου 2016 | 10:32 μ.μ.

Της Τ.Γ.

Σαν σήμερα, παρακρατικοί μαφιόζοι, δολοφόνησαν τον Γ. Λαμπράκη. Ενα τίμιο άνθρωπο, που προσκύνησε το δίκιο και τη λεφτεριά και στους δρόμους τους άφησε τα χνάρια του, άξια να οδηγούν τις μελλοντικές γενιές!

Σήμερα, κρατικοί σαλτιμπάγκοι, δολοφονούν το παρόν και το μέλλον των φτωχών γηρατειών, των νέων ανθρώπων, των αγέννητων παιδιών! Θλιβεροί γελωτοποιοί, άλλοι με θρήνο κι άλλοι με αλαζονεία, επιδίδονται σε μια ανούσια προσπάθεια να καταθέσουν άλλοθι για τα εγκλήματα που διαπράττουν!

Φτηνοί άνθρωποι, φτηνά εξαγοράστηκαν!

Μια θέση στην εξουσία, και  ένας βουλευτικός ή πρωθυπουργικός μισθός. Τόσο αποτίμησαν την τιμή, τη συνείδηση, την αξιοπρέπεια τους, μ' αυτό το αντίτιμο τα πούλησαν!

Βρώμικο και σκοτεινό το δικό τους αποτύπωμα στην ιστορία, όπως όλων των ξεπουλημένων νενέκων!

http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2016/05/blog-post_239.html

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΜΕ ΔΑΓΚΩΣΕΙ

(Δευτ. 23/5/16 – 14:55)

Του ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ*

Δίπλα μου, στο μπαρ, καθόταν ένας σοβαρός και αξιοπρεπής άνθρωπος, ντυμένος στην πένα. Φαινόταν να ταξιδεύει στον κόσμο του και να μην ήθελε κουβέντα. Σκέφτηκα πως ήταν αρκετά μεγάλος για να έχει κάποια ερωτική απογοήτευση και αν είχε, στην ηλικία του, θα έπρεπε να την είχε συνηθίσει, δεν έδειχνε να έχει κάποιο πένθος, ίσως να ονειροπολούσε ή, αν ήταν ποιητής, μπορεί να έγραφε κάποιο στίχο στο μυαλό του.

Ο,τι και να ήταν, σκέφτηκα, στο τρίτο ποτήρι θα μου πιάσει κουβέντα, όπως λέει και η μεγάλη εγκυκλοπαίδεια οίνων και οινοπνευμάτων (εκδόσεις Σούρα, Νεμέα). Και όντως στο τρίτο ποτήρι απευθύνθηκε σε εμένα με ευγενικό αλλά επιθετικό τρόπο: «Κύριε Κοροβέση, αν δεν σεβόμουν την ιστορία σας, θα σας είχα δαγκάσει». Του απάντησα με ειλικρίνεια για να τον προφυλάξω:

«Είμαι πετσί και κόκαλο και κινδυνεύετε να σπάσετε τη μασέλα σας. Στο μόνο μέρος που έχω ψαχνό είναι στο κωλομέρι». Ο καλός μας άνθρωπος το πήρε σαν ειρωνεία και ευτυχώς οι κάποιες γλωσσολογικές γνώσεις μου τον έπεισαν για τις καλές μου προθέσεις.

Και του εξήγησα πως οι λέξεις δεν έχουν μόνο λεξικογραφική ερμηνεία, αλλά και πολλές άλλες. Όταν λέμε «Νέα», «Βήμα», «Καθημερινή» κ.λπ., δεν είναι αυτό που μας λέει το λεξικό, αλλά είναι τρεις εφημερίδες.

Και ο εκλεκτός μεζές «μπούτι αρνάκι στον φούρνο» κωλομέρι είναι. Αν είχε επικρατήσει η έκφραση «κωλομέρι στον φούρνο», θα είχαμε ξεχάσει όλοι την αρχική σημασία και θα μας ενδιέφερε μόνο αν ήταν καλοψημένο ή κακοψημένο, νόστιμο ή άνοστο. Και αφού επικράτησε ένα καλύτερο κλίμα, εκμεταλλεύτηκα την ευκαιρία να του θέσω το ερώτημα από πού προήλθε η επιθυμία του να με δαγκώσει.

Ηταν γι’ αυτά που γράφω κατά διαστήματα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Με χαροποίησε που κάποιος Συριζαίος ήθελε να μου μιλήσει. Κατά κανόνα όσοι είναι στην κυβέρνηση ή την υποστηρίζουν, όταν συναντηθούμε τυχαία πουθενά, ή με αποφεύγουν ή λένε ένα ξερό γεια, άσχετα αν γνωριζόμαστε από χρόνια.

Και ο άνθρωπός μας μου ξανοίχτηκε: «Είμαι συνταξιούχος γιατρός και προέρχομαι από οικογένεια γιατρών. Και ο πατέρας μου και η μάνα μου εκτελέστηκαν στον Εμφύλιο. Η αδελφή μου κι εγώ μεγαλώσαμε με τους παππούδες μας. Και οι εκτελεσμένοι γονείς μας ήταν σαν κατάρα επάνω μας ήδη από το Δημοτικό.

Συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ: Πειθήνιο δουλικό των κεφαλαιοκρατών που μισεί τον λαό

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Σάββατο, 21 Μαΐου 2016 | 7:39 μ.μ.

Η είδηση που έχει δει από τα χτες την δημοσιότητα μας λέει ότι η «αριστερή» κυβέρνηση έφερε στην βουλή δύο «φωτογραφικές» ρυθμίσεις με τις οποίες δίνει «συγχωροχάρτι» σε όλα τα μεγαλαμόγια που διαθέτοντας κατασκευαστικές εταιρίες  κερδοσκόπησαν σε βάρος του ελληνικού λαού εδώ και δεκαετίες.
Οι ρυθμίσεις αυτές που σε άλλες εποχές θα ταρακουνούσαν κυβερνήσεις περιλαμβάνονται στο πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή και επιχειρείται να θεσπιστούν μέσα στο Σαββατοκύριακο, στον απόηχο της ιδιαιτέρως επιβαρυντικής εισήγησης της Επιτροπής Ανταγωνισμού με την οποία κατηγορούνται για οριζόντιες συμπράξεις συνολικά 63 εγχώριοι και διεθνείς κατασκευαστικοί όμιλοι, μας λέει η σχετική είδηση και συμπληρώνει:
Ειδικά η διάταξη που προβλέπει γενική αποποινικοποίηση για οποιοδήποτε οικονομικό αδίκημα (π.χ. δωροδοκία, διασπάθιση δημόσιου χρήματος, απάτη, ξέπλυμα χρήματος, απιστία κ.λπ.) έχει πυροδοτήσει έντονες αντιδράσεις, ειδικά από τη στιγμή που τινάζει στον αέρα κάθε προσπάθεια των οικονομικών εισαγγελέων να εξετάσουν το ποινικό σκέλος όχι μόνο της συγκεκριμένης υπόθεσης, αλλά όλων των φακέλων που έχουν ανοίξει μετά από παραβάσεις των κανόνων του ανταγωνισμού.

Η κυβέρνηση προκειμένου να πάρει κάτι «ψιλά» από πρόστιμα που έχουν επιβληθεί στις κατασκευαστικές εταιρίες νομοθετεί με τρόπο τέτοιο που καμιά συντηρητική κυβέρνηση δεν τόλμησε στο παρελθόν.

Όπως σημείωνε στο κείμενο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών ο Βασίλης Γεώργας Πρόκειται δηλαδή για «συγχωροχάρτι», το οποίο στην προκειμένη περίπτωση της υπόθεσης των κατασκευαστικών εταιρειών αλλά και σε όσες άλλες αντίστοιχης σοβαρότητας ακολουθήσουν, έρχεται να προσφέρει πλήρη ποινική ασυλία και να επιβεβαιώσει τις πληροφορίες που υπήρχαν όλο το προηγούμενο διάστημα ότι κυβέρνηση και εμπλεκόμενοι αναζητούσαν νομική φόρμουλα ώστε να περιορίσουν τις επιπτώσεις.