ΚΙ ΑΥΡΙΟ ΝΥΧΤΑ ΕΙΝΑΙ…

November 2nd, 2011 | Author: kartesios

«Ο όρος δικτατορία με την σύγχρονη χρήση του αναφέρεται στην απόλυτη εξουσία ενός ηγέτη ή ομάδας που κυβερνά χωρίς να περιορίζεται από τους νόμους, το σύνταγμα, ή άλλους κοινωνικούς και πολιτικούς παράγοντες του κράτους.
Κύριο χαρακτηριστικό της δικτατορίας είναι η συγκέντρωση της εκτελεστικής και της νομοθετικής εξουσίας στο πρόσωπο του δικτάτορα, η οποία συνδυάζεται και με έλεγχο επί της δικαστικής εξουσίας. Μάρτυρες δικτατοριών στην Ελλάδα είναι οι περισσότεροι “αναγκαστικοί νόμοι” και τα περισσότερα “νομοθετικά διατάγματα”».
Έτσι περιγράφει τον όρο «δικτατορία» η wikipedia. Την περιγραφή αυτή τη βάζεις άνετα και δίπλα στη «φωτογραφία» της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Μόνο που αυτή η δικτατορία, έχει πολλά extras.
Έχει δύο συνταγματολόγους που ερμήνευαν επί δύο χρόνια το Σύνταγμα κατά το δοκούν, με ύφος που σε έπειθε ότι αυτοί το είχαν συντάξει ολόκληρο, άρα μόνο αυτοί το καταλάβαιναν.
Λες και το σύνταγμα είναι σουρεαλιστικό ποίημα ή πίνακας του Νταλί κι έπρεπε να υπάρξει ανάλυση από τους τεχνοκριτικούς για να το καταλάβει ο άσχετος. Ο ένας συνταγματολόγος, μάλιστα, κατάπιε τόσο πολύ σύνταγμα που στο τέλος βρέθηκε στο νοσοκομείο με πόνους στην κοιλιά.
Ο έτερος συνταγματολόγος, αφού πρόλαβε να καταστρέψει κάθε υποδομή υπεράσπισης εργασιακών δικαιωμάτων καθώς και ολόκληρο το δημόσιο Σύστημα Υγείας, αποφάσισε να τα αφήσει όλα ρημαδιό και να ασχοληθεί αποκλειστικά με το προσωπικό του blog, στο οποίο κάνει αναλύσεις για τους αγώνες του Ολυμπιακού.

Η δικτατορία αυτή είχε και το extras των 160 βουλευτών, που μέχρι αυτή τη στιγμή έχουν κατέβει στους 152. Με τόσο ισχυρή πλειοψηφία αρχικά, θα μπορούσε να προχωρήσει σε ισχυρές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και πραγματικά να έστελνε την Ελλάδα λίγο πιο μπροστά.
Προτίμησε να βαφτίσει «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» τη βίαιη κατάργηση του κοινωνικού κράτους, το πέταγμα στο δρόμο χιλιάδων εργαζομένων, την πτώχευση της Ελλάδας και την παραχώρησή της σε διεθνείς τοκογλύφους.
Όμως οι ευθύνες της δικτατορικής συμπεριφοράς, δεν αφορούν μόνο στον Γιώργο Παπανδρέου προσωπικά και στους στενούς συνεργάτες του. Δυστυχώς, αφορούν και στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι –πλην τεσσάρων – εξυπηρέτησαν το ξήλωμα της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, καταφέρνοντας να δημιουργήσουν την πρώτη κοινοβουλευτική δικτατορία παγκοσμίως.
Το πλέον πρόσφατο extra του δικτάτορα αυτού είναι ότι κατάφερε μέσα σε μία μόνο ομιλία του προς την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του, να μετατρέψει τη σπουδαιότερη έκφραση της Δημοκρατίας, το δημοψήφισμα, σε κάτι απεχθές, πρόστυχο και εκβιαστικό.
Πρέπει να παραδεχθώ ότι ο άνθρωπος αυτός είναι ένας μάγος. Βγάζει καπέλα από το κουνέλι του. Έχει ένα πρόβλημα για κάθε λύση. Δεν είναι ένας απλός δικτάτορας. Είναι ο άνθρωπος που ορκίστηκε να εκδικηθεί τη λογική και να επιβάλει το φασισμό της βλακείας.
Αυτός ο άνθρωπος που κανονικά θα έπρεπε να μαζεύει φάπες στα πανηγύρια, ανέλαβε τη διακυβέρνηση μιας χώρας στην πλέον κρίσιμη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας της.
Φταίμε κι εμείς. Πέρασε περίπου ένας χρόνος μέχρι να πάψουμε να τον αντιμετωπίζουμε ως διασκεδαστικό και να πεισθούμε ότι είναι άκρως επικίνδυνος. Κάποιοι απαιτούν να φύγει. Εγώ απαιτώ να μείνει. Να μείνει και να πληρώσει. Να σαπίσει στη φυλακή, μαζί με όλους τους συνενόχους του. Να ακουστεί το «όταν λέμε ισόβια, εννοούμε ισόβια». Κάποια στιγμή, σε αυτή τη χώρα η βλακεία πρέπει να πάψει να αντιμετωπίζεται ως άλλοθι. Δεν είναι!
Η βλακεία έχει αναδειχθεί σε απαραίτητη προϋπόθεση για να ασκήσεις εξουσία, σε αυτή τη χώρα. Αν δεν είσαι βλάκας, δεν εκλέγεσαι ούτε δημοτικός σύμβουλος. Όμως αυτό δε σημαίνει ότι αθωώνει τις πράξεις κανενός. Και πολύ περισσότερο, δεν αθωώνει τις αποφάσεις των ψηφοφόρων, λόγω της δικής τους βλακείας.
Σήμερα η Liberation έχει πρωτοσέλιδό της τη λέξη ΧΑΟΣ. Ίσως χάος για τις αγορές. Εμείς το ζούμε εδώ και δύο χρόνια, δε μας τρομάζει πια. Εμείς ζήσαμε μια δικτατορία η οποία αφού διέλυσε κάθε ίχνος ελεγκτικού μηχανισμού της φοροδιαφυγής, αποφάσισε ότι για όλα φταίει η φοροδιαφυγή, αλλά και… η απουσία ελεγκτικών μηχανισμών.
Εκτός από το χάος, ζήσαμε και τον παραλογισμό και την κοροϊδία και την απαξίωσή μας. Είπαμε, πολλά extras. Ας φοβάται τώρα η Ευρώπη. Αυτή κανάκεψε και στήριξε τον βλάκα Γιώργο Παπανδρέου, επειδή τότε τη βόλευε η βλακεία του.
Εμείς ξεχάσαμε να λέμε «καλημέρα». Όπως λέει και μια καλή μου φίλη «κι αύριο νύχτα είναι…». Αυτό ζούσαμε. Μια νύχτα με απολύσεις, μειώσεις μισθών, εξαπάτηση και αστυνομική βία.
Εμείς ελπίζουμε ότι το χάος μας τελειώνει. Καλή αρχή και κουράγιο σε όσους το ζήσουν από αύριο. Κάποτε γελούσαν αυτοί μαζί μας. Τώρα θα γελάσουμε εμείς μαζί τους. Και το γέλιο εκείνου που γελάει τελευταίος, είναι πάντα το πιο δυνατό. Ας γελάσω βαυαρέζικα, focususususus, focusususus, focuscususcus …