Εν μέσω απειλών οδεύουμε εν ολίγοις προς τις εκλογές. Με τον φόβο συνοδό στέλνουν τον πολίτη να ψηφίσει, αν και κατά τα άλλα ζητούν από αυτόν ψυχραιμία και ηρεμία. Μεθοδικά -αν και όχι τόσο ψύχραιμα- διαμορφώνουν το πιο τερατώδες δίλημμα για τις πιο κρίσιμες εκλογές μετά τη μεταπολίτευση: Μνημόνιο ή όλεθρος, δικομματισμός ή χάος. Με την ελπίδα να καταστείλουν έτσι το κύμα οργής, αγανάκτησης, αντίθεσης στις πολιτικές τους, αντίστασης. Kαι να μην εκφραστούμε καταστροφικά στις κάλπες.
Καταστροφικά για ποιον όμως; Τι μας περιμένει όλους αν, για παράδειγμα, επιβληθούν ως πλειοψηφία στον λαό και στη Βουλή τα κόμματα του Μνημονίου; Ποιο μήνυμα θα πάρουν στην περίπτωση αυτή οι μνημονιολάτρες, η ξεσαλωμένη εργοδοσία, οι ανυπόμονοι πλιατσικολόγοι, οι τρόικες, οι κομισάριοι και οι εγχώριοι μεσολαβητές τους; Ότι είμαστε σοβαροί και υπεύθυνοι Ευρωπαίοι -εδώ αν θέλετε γελάστε- ή ότι είμαστε έτοιμοι και επεξεργασμένοι για νέες θυσίες, για νέα Μνημόνια, για νέες περικοπές και για νέες ταπεινώσεις; Πολιτικά ώριμοι ή ραγιάδες και φουκαράδες του ευρώ;
Και τι μήνυμα θα πάρουν αν μαυρίσουμε τα κόμματα του Μνημονίου; Ότι είμαστε ανεύθυνοι και επιπόλαιοι, ή ότι φωνάζουμε ΦΤΑΝΕΙ ΡΕ, και είμαστε έτοιμοι να την κάνουμε την Ευρώπη των αγορών τους γυαλιά – καρφιά για να έχουν μέλλον τα παιδιά μας; Ποιο χάος επισείουν -το χάος δεν είναι εδώ; Ποια ακυβερνησία -ο Βορίδης δεν είναι εδώ; Για ποια χώρα μιλάει ο Βενιζέλος -για τη δική του, στην οποία έχει εκατομμύρια καταθέσεις, ή για του Δημήτρη Χριστούλα;
Λοιπόν, μια χαρά θα είναι το χάος στο στρατόπεδο του Μνημονίου. Στο κάτω-κάτω χάος έσπειραν, χάος πρέπει να θερίσουν. Και οι εκλογές μόνο ως πράξη καταστροφής της συντεταγμένης βαρβαρότητας μπορούν να γεννήσουν ελπίδες…
Από την «Αυγή» 10/4/2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου