03/09/2014
Ο Στάθης στον eniko
Το ΠΑΣΟΚ δείχνει
να εκμετρά τον πολιτικό του βίο μέσα σε ένα κρεσέντο πολιτικής, ηθικής
και πολιτισμικής γλίτσας, ανάλογης με τη γλίτσα που συνόδευσε και
σημάδεψε την κυβερνητική του διαδρομή καθ’ όλην τη Μεταπολίτευση.Το ΠΑΣΟΚ είναι
πολιτικώς νεκρό και ουδείς φωνάζει «ζήτω το ΠΑΣΟΚ», υποσημειώνοντας
έτσι μιαν κάποια διαδοχή. Ο «βασιλεύς είναι νεκρός» κι άλλος βασιλεύς
για να τον διαδεχθεί δεν υφίσταται. Οποιο μόρφωμα κι αν διαδεχθεί το
σκήνωμα του ΠΑΣΟΚ, όπως και αν λέγεται, σ’ όποιον και να ανήκει (ναι, να ανήκει)
δεν θα έχει με το ΠΑΣΟΚ άλλη σχέση πάρεξ εκείνης της ψευδωνυμίας.
Αλλωστε και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ τίποτε περισσότερο από ένα ψευδώνυμο κόμμα
υπήρξε εις όσα αφορούσαν όχι μόνον τον σοσιαλισμό, αλλά και τα
στοιχειώδη της λαϊκής κυριαρχίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της
εθνικής ανεξαρτησίας.Ως φαίνεται έστι
Δίκης οφθαλμός και τώρα το ΠΑΣΟΚ θερίζει ό,τι έσπειρε. Και θνήσκει
σπαρασσόμενο απ’ τη Νέμεσίν του - μέσα σ’ έναν ορυμαγδό ευτέλειας,
παραλογισμού, καταισχύνης και αμοραλισμού. Ακριβώς ανάλογων όσων το
κόμμα αυτό επέδειξε όσο ήταν εν τη βασιλεία του. Ολα εδώ πληρώνονται, όπως θα έλεγε ένας τραγωδός ή ένας βοσκός. Η ομάδα Γιωργάκη, η ομάδα Βενιζέλου και
οι μεταξύ τους ιταμοί διαπληκτισμοί δεν φανερώνουν παρά την «πολιτική
σχιζοφρένεια» ενός κόμματος που μπορούσε επί μακρόν και κατά το δοκούν
να βαφτίζει «αριστερό» ψάρι το «δεξιό» κρέας και να τρώει την Ελλάδα ωμή.