Εντάξει, από την ημέρα που η Μέρκελ πήρε αγκαζέ τον Τσίπρα και τον ξενάγησε στο κτίριο της Καγκελαρίας κατάλαβα ότι μπορώ να περιμένω κάθε φορά τα χειρότερα από τον Έλληνα πρωθυπουργό. Παρά ταύτα, καταφέρνει ακόμη να με εκπλήσσει. Είναι ένα χάρισμα κι αυτό.
Έκανε υπουργό Παιδείας τον Νίκο Φίλη! Τον Φίλη ρε μάγκα, που τον βλέπει η φαντασία και παθαίνει κατάθλιψη. Τον Φίλη, που τον συνάντησε μια μέρα η πρωτοτυπία κι έπαθε τρεις κρίσεις πανικού απανωτές. Τον Φίλη που τον χαρακτηρίζει η νοηματική ασυνέχεια. Πάω στοίχημα ότι ο Φίλης δεν ήταν προϊόν καραμπόλας «να τους βολέψουμε όλους». Ο Φίλης ήταν προαποφασισμένη επιλογή του Τσίπρα για το υπουργείο Παιδείας. Γι’ αυτό κι έστειλε τον Ερνέστο σε ιδιωτικό νηπιαγωγείο.
Πάντως αν εγώ είχα τις άκρες και την άνεση του Τσίπρα, με Φίλη στο Παιδείας ούτε σε ιδιωτικό νηπιαγωγείο θα τον έστελνα τον Ερνέστο. Θα τον κρατούσα σπίτι και θα φώναζα νηπιαγωγό για ιδιαίτερα με την πλαστελίνη. Αλήθεια το λέω, δεν είναι να το ρισκάρεις. Τα παιδιά είναι σοβαρό πράγμα, δεν μπορείς να τα τρομάζεις με τόση ανευθυνότητα.
Με αυτότηντο κατίσταση έκομε σκέδιο πουι λέει ότι με τον Φίλη στο Παιδείας και τον Τσακαλώτο στην τηλεόραση να μιλάει για οικονομία τα ξεχνάμε και τα λίγα ελληνικά που ξέρουμε. Τέλος! Και τώρα πλέον μπορούμε να αναγνωρίσουμε το έργο που προσέφερε ο Γιώργος Παπανδρέου ο οποίος πρώτος μας έκανε πρόβες στην κατανόηση του ασυνάρτητου.
Όχι, το παραδέχομαι, έχει μία δημιουργικότητα ο λόγος του Τσακαλώτου. Αφού δεν μαθαίνει αυτός ελληνικά θα μάθουμε εμείς τσακαλώτικα για να πιάνουμε το μέγεθος της καταστροφής. Δεν βρίσκω άλλη εξήγηση πλέον. Μιλάνε έτσι περίεργα για να μην αντιλαμβανόμαστε πόσο τραγικά είναι τα πράγματα. Κομπιάζει ασταμάτητα ο Φίλης, μασάει λέξεις, αφήνει κενά στις προτάσεις για να μπορούν αύριο να μας κατηγορούν ότι αυτοί τα έλεγαν αλλά εμείς δεν τους καταλαβαίναμε. Είναι παγίδα όλο αυτό.
Όλα είναι οργανωμένο σχέδιο. Ακόμη κι ότι η κυβέρνηση λειτουργεί ως after. Δημοψήφισμα ανακοινώνει στις 2 τη νύχτα, ψηφοφορίες στη Βουλή κάνει τα χαράματα, κυβέρνηση ανακοινώνει μαύρα μεσάνυχτα, πατσατζίδικο κανονικό. Τα νεύρα μας ψιλοκομμένα με μπούκοβο στα μυαλά. Να κοιμόμαστε ήσυχοι και να ξυπνάμε με Φίλη υπουργό Παιδείας.
(Τρ. 22/9/15 - 20:16)
(Τρ. 22/9/15 - 09:45)
(Παρ. 18/9/15 - 16:00) 
(Πεμ. 17/9/15 - 09:15) 
Ο Γιωργάκης
έβαζε απ’ το Καστελόριζο τη χώρα στον γύψο, πανηγύριζε για το
«μεγαλύτερο δάνειο που πήρε ποτέ κράτος» (λες κι επρόκειτο για
αγριογούρουνο που θα έτρωγε ο Οβελίξ) και η Ελλάδα άρχιζε την κάθοδο της στον Αδη, με
νεκροπομπό κατ’ αρχάς το ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια την αντιμνημονιακή,
πλην όμως μεταμεληθείσα εγκαίρως, Μαγδαληνή , τη Ν.Δ. του κ.Σαμαρά.
Με μια εναλλαγή κυβερνήσεων και κομματικών συμμαχιών, που το μνημόνιο
έτρωγε με την ταχύτητα που ο Κρόνος έτρωγε τα παιδιά του, η Ελλάδα
κατέβαινε στον Αδη με κινηματογραφική ταχύτητα σε ένα σπλάτερ αίματος,
το ΑΕΠ μειωνόταν συνεχώς (είμαστε πια στο -30% από το 2009), το χρέος
ανέβαινε συνεχώς (και συνεχίζει να ανεβαίνει), η ανεργία εξερράγη μέσα
στα σπλάχνα της κοινωνίας , μαγαζιά και μικροεπιχειρήσεις έκλειναν
σωρηδόν, με έναν λόγο
