Η Επανάσταση του Grexit

31/08/2015

Προδημοσίευση από το βιβλίο Η Επανάσταση του Grexit: Το σχέδιο του Νίκου Ιγγλέση (εκδόσεις Λιβάνη)
Ύστερα από πεντέμισι χρόνια εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών, η Ελλάδα βρίσκεται σ’ ένα θανάσιμο αδιέξοδο. Η παραγωγική βάση της οικονομίας έχει διαλυθεί, ο λαός φτωχοποιείται και εξαθλιώνεται, ενώ το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο απεργάζεται σχέδια – ιδιωτικοποιήσεις τα λένε – για την αρπαγή, αντί «πινακίου φακής», των στρατηγικών υποδομών και του φυσικού πλούτου της χώρας, στερώντας της έτσι τα εργαλεία μιας μελλοντικής ανάπτυξης.
Η Ελλάδα πρέπει να βγει από τη μέγγενη του ευρω-μάρκου και να αποκαταστήσει την εθνική κυριαρχία της, εισάγοντας σε κυκλοφορία το δικό της νόμισμα, ώστε να πάψει να αποτελεί αποικία χρέους των δανειστών και των διεθνών αγορών. Ο Τζορτζ Φρίντμαν, ιδρυτής του ιστότοπου Stratfor στο βιβλίο του «Η Επόμενη Δεκαετία» γράφει : «Ένα έθνος που δεν ελέγχει το χρηματοπιστωτικό του σύστημα έχει χάσει την κυριαρχία του».
Η πρωθύστερη κυκλοφορία του ευρώ το 2002, πριν, δηλαδή, υπάρξει η πολιτική και δημοσιονομική ενοποίηση, δημιούργησε τον πύργο της «ευρω-Βαβέλ». Τα κράτη-μέλη δανείζονται, με την έκδοση ομολόγων, σε ευρώ, ενώ δεν έχουν καμιά δυνατότητα διαχείρισης του νομίσματος στο οποίο συνάπτουν τα δάνειά τους. Η νομισματική πολιτική καθορίζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), που είναι η μόνη που έχει το δικαίωμα να τυπώνει τα χαρτονομίσματα του ευρώ.
Η έξοδος από το «ζουρλομανδύα» του ευρώ αποσκοπεί στην αποκατάσταση της εθνικής κυριαρχίας, την αύξηση της απαραίτητης ρευστότητας στην οικονομία και τη θωράκιση του τραπεζικού συστήματος. Παράλληλα με την εισαγωγή του εθνικού νομίσματος, της Νέας Δραχμής, θα χρηματοδοτηθεί, όχι με δανεικά ευρώ, η παραγωγική δομή της χώρας, ώστε ν’ αυξηθεί το εγχωρίως παραγόμενο προϊόν, να υποκατασταθούν σε σημαντικό βαθμό οι εισαγωγές, να αυξηθούν οι εξαγωγές και έτσι να βελτιωθούν τα εισοδήματα των ελλήνων πολιτών, ενώ παράλληλα θα μειώνεται η ανεργία. Οι μνημονιακές και κρυφομνημονιακές δυνάμεις, όλο το πλέγμα των οικονομικών και μιντιακών συμφερόντων που τις στηρίζουν και οι κάθε είδους ευρωλάγνοι θα προσπαθήσουν, όπως έχουν κάνει στο παρελθόν, να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό παρουσιάζοντας το σενάριο της ανεξέλεγκτης ή της ελεγχόμενης από τους δανειστές χρεοκοπίας. Η έξοδος από το ευρώ δεν πρέπει να είναι αποτέλεσμα του οικονομικού στραγγαλισμού της χώρας από την ΕΚΤ, με το κλείσιμο του «διακόπτη» της ρευστότητας και την «τραπεζική αργία».
Η έξοδος από το ευρώ και η κυκλοφορία της Νέας Δραχμής πρέπει να είναι εθνική επιλογή που θα αποφασιστεί από την ελληνική κυβέρνηση. Για την υλοποίηση αυτής της επιλογής απαιτείται ένα καλά μελετημένο, σ’ όλες τις λεπτομέρειές του, εθνικό σχέδιο. Σημασία έχει η προετοιμασία που θα έχει γίνει και η αποφασιστικότητα με την οποία αυτό θα εφαρμοστεί. Ούτε δισταγμοί επιτρέπονται ούτε πισωγυρίσματα.
Η ισοτιμία

Η εισαγωγή-κυκλοφορία της Νέας Δραχμής μπορεί – και πρέπει – να γίνει με ισοτιμία ένα προς ένα, δηλαδή μία Νέα Δραχμή προς ένα ευρώ. Η ισοτιμία αυτή με απόφαση της κυβέρνησης θα «κλειδώσει», δηλαδή θα διατηρηθεί αμετάβλητη για απροσδιόριστο χρόνο, που οπωσδήποτε θα καλύπτει όλη τη μεταβατική περίοδο σταθεροποίησης της οικονομίας (από τρία μέχρι πέντε χρόνια), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στη συνέχεια θα υπάρξει υποτίμηση του νέου εθνικού νομίσματος. Η Νέα Δραχμή δε θα είναι ελεύθερα διαπραγματεύσιμη στα χρηματιστήρια συναλλάγματος του εξωτερικού και έτσι δε θα μπορεί να δεχτεί υποτιμητικές-κερδοσκοπικές επιθέσεις. Για το λόγο αυτό δεν απαιτούνται συναλλαγματικά αποθέματα με τα οποία θα στηριχτεί η δραχμή προκειμένου να μην υποστεί μεγάλη υποτίμηση, κατά το μεταβατικό στάδιο. Η ελληνική κυβέρνηση, δηλαδή, δε θα χρειάζεται να σπαταλάει το συνάλλαγμα της χώρας από τις εξαγωγές αγαθών, τον τουρισμό κ.λπ. για να αγοράζει δραχμές, σε μια απέλπιδα προσπάθεια, όπως έχει αποδειχθεί σε πολλές άλλες περιπτώσεις διεθνώς, προκειμένου να στηρίξει την επιθυμητή ισοτιμία του εθνικού νομίσματος. Όσοι υποστηρίζουν ότι δεν μπορούμε να βγούμε από την Ευρωζώνη επειδή δεν έχουμε τα συναλλαγματικά αποθέματα για να στηρίξουμε την ισοτιμία της δραχμής είναι κρυφοί θιασώτες του κατοχικού ευρώ. Η Ελλάδα δε θα έχει ποτέ, με τις σημερινές συνθήκες, τόσο υψηλά συναλλαγματικά αποθέματα για να στηρίξει την ισοτιμία του εθνικού νομίσματός της, αν αυτό δεχτεί κερδοσκοπική επίθεση στις διεθνείς αγορές, άρα δε θα μπορεί, σύμφωνα με αυτή τη λογική, να βγει από το ευρωσύστημα.
Με την εισαγωγή-κυκλοφορία της Νέας Δραχμής μισθοί, συντάξεις, δάνεια και οι τιμές προϊόντων και υπηρεσιών θα μετατραπούν στο νέο νόμισμα με ισοτιμία ένα προς ένα. Έτσι μισθός ή σύνταξη 1.000 ευρώ θα γίνει 1.000 δρχ., δάνειο 100.000 ευρώ θα γίνει 100.000 δρχ., η τιμή μιας τηλεόρασης 300 ευρώ θα γίνει 300 δρχ., κ.ο.κ. Ειδικότερα για τα δάνεια, όσα λέγονται από τους εθελόδουλους οπαδούς του ευρωμονόδρομου, ότι ενώ μισθοί και συντάξεις θα πληρώνονται σε δραχμές τα δάνεια θα πρέπει να πληρωθούν σε ευρώ, αποτελούν άθλια προπαγάνδα για την τρομοκράτηση του λαού. Κανένας λόγος να συμβεί κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Με αυτό τον τρόπο μετάβασης δε θα υπάρξουν πληθωριστικές πιέσεις από την εισαγωγή του εθνικού νομίσματος στην ελληνική οικονομία. Περίπτωση υποτίμησης της δραχμής σε σχέση με άλλα διεθνή νομίσματα θα προκύπτει μόνο όταν το ευρώ υποτιμάται έναντι των νομισμάτων αυτών.
Αν υπάρξει σωστή προετοιμασία, με έτοιμες τις μήτρες των χαρτονομισμάτων-κερμάτων και έχει γίνει η προμήθεια του απαραίτητου ειδικού χαρτιού, τότε πολύ σύντομα θα κυκλοφορήσουν, σε επαρκή ποσότητα, τα χαρτονομίσματα της Νέας Δραχμής. Οι λογαριασμοί των δημοσίων υπαλλήλων, μετά από δεκαπέντε ημέρες και των συνταξιούχων, μετά από ένα μήνα, θα πιστωθούν, ηλεκτρονικά, στο νέο εθνικό νόμισμα. Το ίδιο θα γίνει και με τους ιδιωτικούς υπαλλήλους που πληρώνονται μέσω τραπεζικών λογαριασμών. Έτσι θα υπάρχει ικανή ρευστότητα για πραγματοποίηση των ηλεκτρονικών συναλλαγών (κάρτες, πάγιες εντολές κ.λπ.). Για ένα σχετικά μικρό μεταβατικό διάστημα μέχρι να κυκλοφορήσουν σε ικανή ποσότητα οι δραχμές, σε φυσική μορφή, οι συναλλαγές με χαρτονομίσματα, στην εσωτερική αγορά, θα γίνονται είτε σε ευρώ είτε σε δραχμές, πάντα με ισοτιμία ένα προς ένα. Μετά το τέλος του μεταβατικού χρονικού διαστήματος όλες οι συναλλαγές στο εσωτερικό της χώρας θα γίνονται μόνο σε δραχμές. Σημειώνεται ότι στην εσωτερική αγορά κυκλοφορούν (Μάιος 2015) περίπου 35 δισ. ευρώ.
Καταθέσεις – επιτόκια
Όλες οι καταθέσεις, ιδιωτών και επιχειρήσεων, παραμένουν σε ευρώ και θα αποτελούν καταθέσεις σε συνάλλαγμα. Έτσι οι έλληνες πολίτες, από την πρώτη στιγμή, δε θα ανησυχούν ότι θα υπάρξει οποιαδήποτε μείωση της περιουσίας τους από μια υποτιθέμενη υποτίμηση της Νέας Δραχμής. Υποτίμηση δε χρειάζεται και δεν πρέπει να υπάρξει.
Στην αρχή οι υπάρχοντες λογαριασμοί καταθέσεων θα παραμείνουν ως έχουν. Μόλις ένας λογαριασμός πιστωθεί ή χρεωθεί με δραχμές, σε ηλεκτρονική ή φυσική μορφή, από μισθό, σύνταξη, κατάθεση, ανάληψη κ.λπ., η τράπεζα θα υποχρεούται να ανοίξει για τον πελάτη της ένα δεύτερο λογαριασμό σε συνάλλαγμα στον οποίο θα μεταφερθεί το υπόλοιπο του λογαριασμού σε ευρώ. Οι κάρτες των ΑΤΜ, οι πιστωτικές – χρεωστικές κάρτες, οι πάγιες εντολές και η αποπληρωμή δανείων θα παραμείνουν συνδεδεμένες με τους σημερινούς λογαριασμούς, που προοδευτικά θα γίνονται δραχμικοί.
Όπως είπαμε και προηγουμένως, μετά από ένα μικρό χρονικό διάστημα, μέχρι να κυκλοφορήσουν τα νέα χαρτονομίσματα, όλες οι συναλλαγές στο εσωτερικό της χώρας θα γίνονται μόνο σε δραχμές. Για τις ηλεκτρονικές συναλλαγές δεν απαιτείται μεταβατικό διάστημα και από την πρώτη στιγμή θα γίνονται στο νέο εθνικό νόμισμα. Κάθε ανάληψη από λογαριασμό σε ευρώ, για δαπάνες στην εσωτερική αγορά, θα μετατρέπεται από την τράπεζα σε δραχμές. Έτσι, αν κάποιος θέλει να σηκώσει π.χ. 600 δραχμές για να αγοράσει ένα ψυγείο, αλλά έχει λογαριασμό μόνο σε ευρώ, η τράπεζα, από το λογαριασμό των ευρώ, θα του δίνει 600 δραχμές, αφού το ψυγείο θα αγοραστεί σε δραχμές. Οι συναλλαγές με τις πιστωτικές – χρεωστικές κάρτες θα γίνονται όπως και σήμερα, μόνο που η κάρτα θα χρεώνεται, από την πρώτη στιγμή, σε δραχμές.
Πληρωμές στο εξωτερικό
Η πληρωμή των υποχρεώσεων ιδιωτών και επιχειρήσεων στο εξωτερικό, π.χ. για την εισαγωγή προϊόντων, θα γίνεται σε συνάλλαγμα, είτε από αυτό που θα διαθέτουν οι ενδιαφερόμενοι στους λογαριασμούς τους είτε από τη μετατροπή Νέων Δραχμών σε ευρώ, δολάρια κ.λπ. μέσω των τραπεζών. Το ίδιο θα γίνεται και για τα δάνεια που έχουν επιχειρήσεις ή ιδιώτες σε τράπεζες του εξωτερικού.
Όσοι θέλουν να ταξιδέψουν εκτός Ελλάδος θα εφοδιάζονται με τουριστικό συνάλλαγμα με αντίστοιχο τρόπο. Οι ενδιαφερόμενοι είτε θα σηκώνουν από το λογαριασμό τους σε συνάλλαγμα το ποσό που χρειάζονται είτε θα δίνουν δραχμές και θα παίρνουν ευρώ, πάντα με ισοτιμία ένα προς ένα. Ανάλογη διαδικασία θα ακολουθούν και οι γονείς που θέλουν να στείλουν φοιτητικό συνάλλαγμα στο εξωτερικό. Στις δύο τελευταίες περιπτώσεις θα υπάρχει ένα ανώτατο πλαφόν, όπως συνέβαινε πριν την καθιέρωση του ευρώ, προκειμένου να μην καταστρατηγείται η απαγόρευση της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων. Καμιά ανησυχία δεν πρέπει να υπάρχει για την επάρκεια συναλλάγματος. H χώρα διαθέτει το αναγκαίο συνάλλαγμα για να πληρώνει όλες τις εισαγωγές της, καμιά έλλειψη σε αγαθά και υπηρεσίες από το εξωτερικό δε θα υπάρξει. Το Ισοζύγιο Εξωτερικών Συναλλαγών το 2009 παρουσίαζε έλλειμμα 18 δις., ενώ το 2014 παρουσίασε πλεόνασμα 1.8 δις. ευρώ. Η βελτίωση του Ισοζυγίου οφείλεται στην εσωτερική υποτίμηση των τελευταίων πεντέμισι ετών. Γι’ αυτό λέμε ότι υποτίμηση δε χρειάζεται και δεν πρέπει να γίνει. Η υποτίμηση έχει γίνει ήδη και είναι η εσωτερική υποτίμηση, δεν απαιτείται και νομισματική υποτίμηση.
«Κλείδωμα» ισοτιμίας.
Η κεντρική τράπεζα μπορεί να ορίσει σταθερή την ισοτιμία του εθνικού νομίσματος της χώρας με την προϋπόθεση ότι αυτό δεν είναι ελεύθερα διαπραγματεύσιμο στα διεθνή χρηματιστήρια, δεν αποτελεί δηλαδή συνάλλαγμα. Οι παλιότεροι θα θυμούνται ότι για πολλά χρόνια υπήρχε σταθερή ισοτιμία ενός δολαρίου προς 30 δραχμές. Σήμερα το βουλγαρικό λέβα βρίσκεται σε σταθερή ισοτιμία με το ευρώ (1,9558 λέβα ανά ευρώ). Η ελβετική κεντρική τράπεζα, το 2011, προκειμένου να αναχαιτίσει την υποτίμηση του φράγκου, έθεσε ανώτατη τιμή στην ισοτιμία 1,22 φράγκα ανά ευρώ. Τον Ιανουάριο 2015, λόγω της υποτίμησης του ευρώ, οι Ελβετοί κατήργησαν το πλαφόν της ισοτιμίας, με αποτέλεσμα να ανατιμηθεί το φράγκο (ένα φράγκο προς ένα ευρώ). Το κινεζικό γιουάν βρίσκεται σε σταθερή ισοτιμία με το δολάριο και οι Αμερικανοί πιέζουν την κινεζική κυβέρνηση να το ανατιμήσει προκειμένου να μειωθεί το αμερικανικό έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο μεταξύ των δύο χωρών. Αντίθετα, στις 11 Αυγούστου 2015 η κινεζική κυβέρνηση έκανε μια μικρή (2%) υποτίμηση του γιουάν προκειμένου να διατηρήσει το ρυθμό αύξησης των εξαγωγών της. Τα παραδείγματα αυτά δείχνουν ότι σταθερή ισοτιμία μπορεί να υπάρξει.
Το «κλείδωμα» της ισοτιμίας τρομάζει τους δανειστές. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι σε non paper του ΔΝΤ, με τίτλο «Η Ελλάδα μετά την αποχώρηση από το ευρώ», που αποκάλυψε το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel (26-4-15), το Ταμείο απορρίπτει το «κλείδωμα» της ισοτιμίας του νέου εθνικού νομίσματος με το ευρώ. Στο non paper το ΔΝΤ τάσσεται υπέρ της υποτίμησης της δραχμής με το γνωστό δογματικό επιχείρημα για αύξηση της ανταγωνιστικότητας. Ορισμένοι από τους υποστηρικτές της υποτίμησης επικαλούνται το παράδειγμα της Αργεντινής, που επίσης είχε «κλειδωμένη» την ισοτιμία του πέσο με το αμερικανικό δολάριο και χρεοκόπησε. Πρόκειται για τελείως διαφορετική περίπτωση. Η Αργεντινή είχε εθνικό νόμισμα, το πέσο, και το συνέδεσε σε σταθερή σχέση, επί μία δεκαετία, με το δολάριο, χωρίς άλλες προϋποθέσεις, ενώ η οικονομία της παρέμενε ανοικτή στις διεθνείς χρηματαγορές, με τη σύναψη δανείων σε συνάλλαγμα. Αυτό έγινε από μια κυβέρνηση όργανο του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και του ΔΝΤ.
Η εισαγωγή της δραχμής, με ισοτιμία ένα προς ένα σε σχέση με το ευρώ, και στη συνέχεια το «κλείδωμά» της είναι απαραίτητη προϋπόθεση ώστε η μετάβαση να γίνει ομαλά και χωρίς πληθωριστικές πιέσεις στην ελληνική οικονομία, εφόσον βεβαίως ληφθούν και όλα τα υπόλοιπα μέτρα που καταγράφονται στο σχέδιο που παρουσιάζεται σ’ αυτό το βιβλίο. Με τον τρόπο αυτό καταρρέει και το γελοίο επιχείρημα των ευρωλάγνων ότι αυτοί που υποστηρίζουν την επιστροφή στη δραχμή είναι όσοι έχουν βγάλει τα λεφτά τους στο εξωτερικό και αναμένουν την υποτίμηση του εθνικού νομίσματος για να αγοράσουν φτηνά τις περιουσίες των Ελλήνων. Η σταθερή «κλειδωμένη» ισοτιμία, μία Νέα Δραχμή προς ένα ευρώ, δεν προσφέρει κανένα πλεονέκτημα σε όσους έχουν χρήματα στο εξωτερικό. Τα ευρώ που τυχόν θα φέρουν και τα οποία θα μετατραπούν σε ισόποσες δραχμές θα έχουν την ίδια αγοραστική αξία που έχουν και σήμερα.
Το κείμενο αυτό, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ στις 28.8.2015 και αποτελεί σύντμηση ενός κεφαλαίου από το βιβλίο «Η Επανάσταση του Grexit – Το Σχέδιο» του Νίκου Ιγγλέση, που κυκλοφορεί από 31 Αυγούστου 2015 από τις Εκδόσεις Α.Α. Λιβάνη.
 http://info-war.gr/2015/08/