Νάτος, νάτος, ο πρωθυπουργός!

16 Σεπ, ’15, 10:40 μμ

Φίλε μου Πιτσιρίκο,
Εκτός και αν οι Έλληνες πάνε στη Σαλαμίνα, βγάλουν από τον τάφο τον Καραΐσκάκη, τον αρματώσουν και τον εγκαταστήσουν εν χορώ στο Μαξίμου, δεν βλέπω πώς μπορούν να γλυτώσουν από το χιλιοπαιγμένο σενάριο.
Να ψηφίζουν την Κυριακή και να αρχίζουν από Δευτέρα την κλάψα μπροστά στις κάμερες.
Και αυτή τη φορά μιλάμε για πολλή κλάψα, μιλάμε για θρήνο και για κλαυθμό και τριγμό των οδόντων.
Ξέρω κι εγώ; Αν έχει άλλος καμιά πρόταση, ας την καταθέσει.
Ο νέος πρωθυπουργός της περιοχής -όχι του “κράτους”- της Ευρώπης, που λέγεται ακόμα “Ελλάδα” υπάρχει ήδη, είναι ήδη διορισμένος και ετοιμάζεται να αναλάβει καθήκοντα.
Ονομάζεται Μάρτιν Φερβέϊ ή Φέρβεϊ, δεν τα πάω καλά με τα ολλανδικά, έχει ένα πολύ πρόσχαρο και αισιόδοξο πρόσωπο και ένα αντίστοιχα πρόσχαρο και αισιόδοξο χαμόγελο.
Ίδιος ο Τσίπρας δηλαδή, βερσιόν άρια φυλή, ίσως και μικρότερος σε ηλικία.
Λες, φίλε Πιτσιρίκο, να τους έχουν βγάλει όλους από τον ίδιο δοκιμαστικό σωλήνα; Όποτε τους κοιτάω, μου θυμίζουν ο ένας τον άλλο. Χαζοχαρούμενα και ανέκφραστα αισιόδοξοι.
Ο κύριος Φέρβεϊ θα συνοδεύεται από μια μικρή στρατιά γραφειοκρατών και τεχνοκρατών οι οποίοι θα εγκατασταθούν στα υπουργεία για να εξορθολογίσουν το μπάχαλο που, όντας άχρηστοι και τεμπέληδες, δεν μπορούμε να διαχειριστούμε μόνοι μας.
Εξ ου και η ανάγκη της προστασίας που στην πιάτσα έχει ένα άλλο όνομα.
Όχι βέβαια πως τα υπουργεία σήμερα τα διαχειρίζονται Έλληνες, απλά από εδώ και στο εξής το πράγμα γίνεται και “θεσμικά” επίσημο και νόμιμο.
Παλιά τους λέγανε “γκαουλάιτερ” αλλά σήμερα, εξαιτίας του πρωτοκόλλου της δημοκρατικής ΕΕ, χρησιμοποιούνται πιο σύνθετοι και τεχνοκρατικοί όροι, όπως “υπεύθυνος της ομάδας εποπτείας της ελληνικής κυβέρνησης”.
Επόπτης ή γκαουλάιτερ ο νέος Ολλανδός πρωθυπουργός της περιοχής που λέγεται Ελλάδα, μια βασική δουλειά θα έχει:
Να αρμέγει τους Έλληνες και να ξεπουλάει την Ελλάδα.
Θα κάνει τους υπολογισμούς στο κομπιουτεράκι, “πόσα τέλουμε σήμερα;”, “τόσα, ΟΚ!”
Θα απλώνει τον χάρτη πάνω στο γραφείο, θα σηκώνει το δάχτυλο και μετά από μερικές περιδινήσεις στον αέρα θα το ακουμπάει κάπου στον χάρτη και θα λέει στον εκλεγμένο από δίπλα: “Σήμερα εγκώ τέλει αυτό!”
Ύστερα θα ανοίγει τα κιτάπια του TAXIS, θα διαλέγει μια κατηγορία στην τύχη και θα ξαναλέει στον εκλεγμένο: “Αυτοί, εγκώ τέλει κούρεμα 15%. Σήμερα!”
Τόσο απλά.
Φίλε Πιτσιρίκο, αρκετά με τα καλαμπούρια.
Εγώ δεν μπορώ να δεχτώ αυτό που κυκλοφορεί ευρέως και θέλει τους Έλληνες χέστες μέχρι κομπλεξαρίσματος.
Να τους λένε “φευγάτε ρε κόπανοι να σωθείτε” και αυτοί να κλαψουρίζουν “και ποιος θα μας βοηθήσει, τι θα τρώμε;”
Δεν το δέχομαι γιατί πρώτον έτσι μου λέει το 61.3%.

Και δεύτερον, γιατί όσο και αν τον έχουν εξαρτήσει από τις φοβίες τα λαμόγια οι πολιτικοί, οι πράκτορες της Μεγκάλης δημοσιογραφίας και οι αρουραίοι του διαδικτύου, δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να μην θολώνει το μάτι του μπροστά στην προπέτεια της θρασύτητας και της αλητείας.
Μπροστά στον απροκάλυπτο μέχρι σαδισμού εξευτελισμό.
Είναι τότε που ακόμα και η πιο ταπεινωμένη προβατίσια ματιά μετατρέπεται σε θανατηφόρο βλέμμα έχιδνας.
Κύριε πρωθυπουργέ, θα περάσετε αξέχαστες μέρες στο Ελλάντα. Σας το εγγυώμαι.
Ελπίζω να μακροημερεύσετε για να τις θυμόσαστε.
Φίλε Πιτσιρίκο, με πολλούς πατριωτικούς χαιρετισμούς
Ο Γιώργος του ΚΛΙΚ
(Αγαπητέ Γιώργο, μια χαρά είναι ο Ολλανδός για πρωθυπουργός της Ελλάδας. Προτεκτοράτο είναι η Ελλάδα, οπότε ξένο πρωθυπουργό θα έχει, και άσε τα χάπατα να νομίζουν πως θα εκλέξουν την Κυριακή τον Τσίπρα ή τον Μεϊμαράκη. Μου αρέσει που τσακώνονται κιόλας για το ποιος είναι ο καλύτερος, ο Τσίπρας ή ο Μεϊμαράκης· Βίσση ή Βανδή. Και σου ζητάνε και να διαλέξεις ανάμεσα στα δυο ξεπουλημένα σιχάματα, ποιο είναι το καλύτερο ξεπουλημένο σίχαμα. Γιώργο, εγώ τους Ολλανδούς τους συμπαθώ. Είναι έτσι πολύ Ολλανδοί, ρε παιδί μου. Έχουν αυτή την ίδια φάτσα της χαζοχαρούμενης αισιοδοξίας γιατί έχουν όλα τα προβλήματά τους λυμένα. Όταν το μόνο πρόβλημά σου είναι αν θα αλλάξεις γκόμενα ή αν θα κρατήσεις την ίδια, αυτή τη φάτσα έχεις. Δεν θυμάσαι την πλειοψηφία των Ελλήνων πριν από δέκα χρόνια; Όλοι πάνω στα τραπέζια. Και η λουλουδού στο τραπέζι ανέβαινε. Να είσαι καλά, Γιώργο. Θα νικήσουμε. Εκτός αν χάσουμε.)
 http://pitsirikos.net/2015/09/-48369