'' Να σταθώ στα πόδια μου '' Λεωνίδας Μπαλάφας - Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης (official video)

Στίχοι: Λεωνίδας Μπαλάφας. Μουσική: Λεωνίδας Μπαλάφας – Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης. Σκηνοθεσία: Θοδωρής Παπαδουλάκης Παραγωγή Indigo View 2015 https://www.youtube.com/watch?v=AufQINNTbNc

Παρασκευή 14 Αυγούστου 2015

ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΣΩΣΕΙ


CEVkbS8W0AEibEu
Στις 27 Απριλίου 2015 ο Αλέξης Τσίπρας δήλωνε σε συνέντευξή του στον Ν. Χατζηνικολάου ότι στις 20 Φεβρουαρίου ο Ντάισελμπλουμ και το Eurogroup τον εξαπάτησαν στο θέμα της χρηματοδότησης.
Στη συνέχεια, ο Αλέξης Τσίπρας ομολόγησε ότι η κυβέρνηση Σαμαρά τον είχε παγιδέψει. Το δήλωσε και από το βήμα της Βουλής: «Η απερχόμενη κυβέρνηση φρόντισε φεύγοντας να δημιουργήσει, με απολύτως δική της ευθύνη, ασφυκτικά πλαίσια διαπραγμάτευσης για τη νέα Κυβέρνηση, ώστε να εξαναγκάσει τη χώρα να ξαναμπεί σε περιπέτειες και σε βαθύ μνημόνιο. Και αυτό σας το λέω πια μετά λόγου γνώσεως, αφού από τις επαφές μου με τους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ενημερώθηκα ότι αρχική επιλογή των εταίρων μας ήταν η εξάμηνη τεχνική παράταση του προγράμματος και κατόπιν ελληνικής επιμονής προσδιορίστηκε το χρονικό όριο της 28ης Φεβρουαρίου».
Αυτές τις ημέρες ο Αλέξης Τσίπρας αφήνει να αιωρείται στην ατμόσφαιρα ότι ο Γιάνης Βαρουφάκης τον εξαπάτησε στήνοντας πίσω από την πλάτη του ένα plan B.
Σήμερα κατά τη διάρκεια μίας μόνο συνέντευξής του, ομολόγησε ότι:
«Μέρκελ και Ολάντ με διαβεβαίωσαν ότι δεν θα υπάρξουν δυσμενή μέτρα ενόψει δημοψηφίσματος. Σε 48 ώρες δεν τήρησαν την υπόσχεσή τους, κόπηκε ο ELA και αναγκαστήκαμε να λάβουμε μέτρα για τις τράπεζες».
«Μετά την 20 Φλεβάρη παρασυρθήκαμε σε μια διαπραγμάτευση διαρκούς φθοράς».
Από τις 20 Φεβρουαρίου 2015 μέχρι και σήμερα, 29 Ιουλίου 2015, τον Αλέξη Τσίπρα πρόλαβαν να τον εξαπατήσουν: το Eurogroup, η ΕΚΤ, ο Ντράγκι, ο Γιούνκερ, η Μέρκελ, ο Ολάντ και ο εαυτός του ο ίδιος.
Το τραγικό είναι ότι μπορεί να λέει αλήθεια και πράγματι όλοι αυτοί να τον έχουν εξαπατήσει.
Κάνω, λοιπόν, μία έκκληση στην πολιτική φρουρά του Αλέξη Τσίπρα. Ας τον κλείσει σ’ ένα ίδρυμα ενηλίκων που πάσχουν από παιδική αφέλεια. Σε αντίθετη περίπτωση θα μας τον αποπλανήσει ο Σόιμπλε και θα έχουμε άλλα τραβήγματα. Λυπάμαι, αλλά τον Τσίπρα δε μπορώ πλέον να τον πάρω στα σοβαρά.
Αν αυτός νομίζει ότι μπορεί να κάνει αστεία μαζί μας θα μάθει ότι εμείς μπορούμε να κάνουμε πολύ μεγαλύτερα μαζί του. Α, ναι! Και με γεια το νέο υφάκι, Αλέξη.

ΞΕΠΛΥΜΑ ΜΑΥΡΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ


k
Τα πράγματα είναι απλά. Ούτε σχόλια χρειάζονται, ούτε αναλύσεις. Η Ιστορία τα καταγράφει μια χαρά. Το μαύρο πολιτικό σύστημα που μας έφτασε εδώ και μας ετοιμάζει για τα χειρότερα, δεν θα τιμωρηθεί ποτέ.
Κώστας Σημίτης το 2002 όταν μας έχωνε στην ευρωζώνη: «Με το ευρώ γίνεται παράλληλα η ελληνική οικονομία πιο ισχυρή, πιο ανταγωνιστική και πιο αποτελεσματική στην αξιοποίηση της συμμετοχής μας στην Ενωμένη Ευρώπη. Αποκτά νέες δυνατότητες στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, στην ανάπτυξη και στην πραγματική αύξηση των εισοδημάτων των εργαζομένων και των συνταξιούχων».
Κώστας Καραμανλής το 2009 όταν δεν ήξερε τι του γινόταν: «Παραλάβαμε έλλειμμα που προσέγγιζε το 8% και το μειώσαμε στο 3%. Το δημόσιο χρέος από 30% το 1981, αυξήθηκε σε πάνω από 100% το 2004. Περίπου 65% προέρχεται από τους τόκους και ένα άλλο ποσοστό από εξοπλιστικά προγράμματα που είχε υπογράψει το ΠΑΣΟΚ. Το δημόσιο χρέος το δημιούργησε διόγκωσε και μας το κληροδότησε το ΠΑΣΟΚ».
Γιώργος Παπανδρέου το 2011 όταν υμνούσε την επιτυχία του μνημονίου του και … θυμίζοντας κάποιον: «Πρώτη προτεραιότητα μας: Μία σίγουρη πορεία. Να σώσουμε τη χώρα από τη χρεοκοπία. Πήραμε την απόφαση να δώσουμε μάχη για να αποφύγουμε μία καταστροφή για τη χώρα και τον πολίτη, τη χρεοκοπία και να μείνουμε στο ευρώ. Αυτό σήμαινε και σημαίνει δύσκολες αποφάσεις, σήμαινε και σημαίνει αναγκαίες θυσίες με δικαιοσύνη ναι, αλλά πάντως θυσίες».
Λουκάς Παπαδήμος 2012, επίσης… θυμίζοντας κάποιον: «Αυτή την ώρα δοκιμάζονται και οι αντοχές της κυβέρνησης. Και είναι σαφές πως δεν μπορούν όλοι να σηκώσουν το βάρος της ευθύνης. Η χρεοκοπία της Ελλάδας ωστόσο δεν είναι επιλογή που μπορούμε να επιτρέψουμε. Τις συνέπειες θα τις πληρώσει η χώρα πανάκριβα, και ιδιαίτερα όσοι παλεύουν σήμερα να τα βγάλουν πέρα σε μια δύσκολη πραγματικότητα. Αυτή την ώρα προέχει η ανάγκη να κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να εγκριθεί το νέο οικονομικό πρόγραμμα και να προχωρήσει η νέα δανειακή σύμβαση. Κάθε άλλη εξέλιξη θα ήταν καταστροφική. Είναι αυτονόητο πως όποιος διαφωνεί και δεν ψηφίσει το νέο πρόγραμμα δεν μπορεί να παραμείνει στην κυβέρνηση».
Αντώνης Σαμαράς 2012 στην εισήγησή του για το δεύτερο μνημόνιο, επίσης… θυμίζοντας κάποιον: «Σήμερα ψηφίζουμε για το εάν θα διασφαλίσουμε την παραμονή μας στην ευρωζώνη ή θα οδηγηθούμε στην διεθνή απομόνωση και θα καταλήξουμε στη δραχμή. Βρισκόμαστε μπροστά στην πιο κρίσιμη απόφαση που χρειάστηκε να πάρει η ελληνική αντιπροσωπεία τα τελευταία 40 χρόνια. Να μιλήσουμε λοιπόν με ωμή ειλικρίνεια. Πολλά από τα μέτρα που παίρνουμε σήμερα είναι σωστά. Είναι οι διαρθρωτικές αλλαγές που έπρεπε μόνοι μας να κάνουμε εδώ και χρόνια. Υπάρχουν όμως και άλλα που είναι άδικα. Δεν υπάρχει λόγος να τα ωραιοποιούμε. Αλλά και τα σωστά και τα άδικα είναι συμβατικές υποχρεώσεις που ήδη έχει αναλάβει η χώρα»
Ευάγγελος Βενιζέλος το 2014 ευλογώντας το δεύτερο μνημόνιο σε σχέση με το πρώτο: «Το πρώτο Μνημόνιο είχε πράγματι κενά. Μας το υπαγόρευσαν!»


ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ
Αλέξης Τσίπρας προ ημερών προμοτάροντας το τρίτο μνημόνιο: «Οι εναλλακτικές ήταν συμφωνία ή άτακτη χρεοκοπία. Είχαμε μια συμφωνία δύσκολη και κακή σε ορισμένα σημεία αλλά είναι μια συμφωνία για την αντιμετώπιση της κρίσης(…)Έχω πλήρη επίγνωση ότι ανέλαβα την ευθύνη ενός δύσκολου συμβιβασμού. Ενός συμβιβασμού, όμως, που μας κρατά ζωντανούς να συνεχίζουμε να παλεύουμε».
Πάντα τα ίδια διλλήματα. Οι ίδιες ατάκες περί δύσκολων όμως αναγκαίων αποφάσεων. Οι ίδιοι εκβιασμοί. Όλοι ήρωες. Που πάλεψαν. Που αγωνίστηκαν. Και από απλή σύμπτωση, πάντα σώζονται οι τράπεζες. Ποτέ οι πολίτες. Εμείς μία υποχρέωση έχουμε. Να ελπίζουμε. Σε τι; Μα στην παντοτινή διάσωση των τραπεζών ώσπου στο τέλος θα ξεπουληθούν όλες τους σε 2 γερμανικούς ομίλους και μετά θα τρέχουμε να σώσουμε τις γερμανικές τράπεζες. Τιμή μας και καμάρι μας. Αριστερή μας υποχρέωση.

ΜΕΓΑΛΗ ΜΠΟΥΚΙΑ ΦΑΕ…

CKwHE2eWwAABTj_
… μεγάλη κουβέντα μη λες. Οι παροιμίες δε βγήκαν από τον κώλο, από το μυαλό και την πείρα βγήκαν, γι’ αυτό είναι σοφές. Γελούσαμε με τη ΔΗΜΑΡ και τον Φώτη Κουβέλη. Γελούσαμε επειδή αυτοχαρακτηρίζονταν «αριστεροί». Γελούσαμε. Και μας βγήκε ξινό. Διαβάστε τι έλεγε ο Κουβέλης στην ομιλία του κατά την έναρξη τού 3ου συνεδρίου της ΔΗΜΑΡ:
«Είμαστε η πολιτική δύναμη εκείνη που εισήγαγε χρήσιμες ιδέες και πρακτικές στην ελληνική κοινωνία.
Αναδείξαμε το διττό χαρακτήρα της κρίσης ως ελληνικής και ταυτόχρονα ευρωπαϊκής.
Και κατ’ επέκταση την ανάγκη αφενός να διεκδικήσουμε μια άλλη πολιτική από την Ευρωπαϊκή Ένωση και αφετέρου να προχωρήσουμε σε αλλαγές στη χώρα μας που θα αντιμετώπιζαν τις στρεβλώσεις του μοντέλου ανάπτυξης.
Είμαστε η πολιτική δύναμη που μίλησε έγκαιρα και περιέγραψε τις απαραίτητες αλλαγές για τη χώρα. Αλλαγές σε δύο επίπεδα. Από την μία αυτονόητοι εκσυγχρονισμοί, απαραίτητοι για ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό κράτος του 21ου αιώνα. Από την άλλη μεταρρυθμίσεις με πολιτικό περιεχόμενο.
Είμαστε η πολιτική δύναμη που ανέδειξε και πάλεψε την προώθηση προοδευτικής πολιτικής εντός της κρίσης.
Με τη διεκδίκηση της αλλαγής του προγράμματος προσαρμογής ώστε να συνδεθεί με την ανάπτυξη και την κοινωνική προστασία.
Με τη διεκδίκηση μιας νέας σχέσης με τους εταίρους που να στηρίζεται στην αυτονομία της ελληνικής κυβέρνησης να καθορίζει την πολιτική της, λαμβάνοντας υπόψη τους στόχους που έχουν συμφωνηθεί».

Είστε σίγουροι ότι δεν σας θυμίζει κάποιον «γνήσιο αριστερό»; Διαβάστε λίγο ακόμη:

«Όταν η χώρα κινδύνευε να βγει εκτός ευρωζώνης, ακυρώνοντας μία μεγάλη ιστορική κατάκτηση, ήμασταν και πάλι εκεί. Δεν μας συγκίνησε ξαφνικά η κυβερνητική εξουσία. Ήταν στάση εθνικής ευθύνης να μη συμβάλλουμε στην παράταση της αβεβαιότητας. Δεν μείναμε έξω από το πρόβλημα για να μην κινδυνεύσουμε. Αποφασίσαμε να εισέλθουμε σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με δυνάμεις που μας χώριζαν μεγάλες ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές. Στόχος μας ήταν η διασφάλιση της παραμονής στην ευρωζώνη, που δεν ήταν αυτονόητη και η προώθηση της επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου. Προτάξαμε τα μείζονα, τα συλλογικά και όχι τα ελάσσονα. Δεν προτάξαμε κομματικά συμφέροντα».

Μπράβο! Αυτό ακριβώς! Σήμερα τα ίδια λέει ο Αλέξης Τσίπρας της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ορίστε, δείτε τι έλεγε ο Κουβέλης κι απλώς αλλάξτε τις δύο πρώτες λέξεις της παραγράφου «Συμμετέχοντας στην» με τη λέξη «Ως»:

ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ, ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ;

kartesios060815
Στη συνεδρίαση της 12ης Φεβρουαρίου του 2012 η Βουλή με 199 «ναι» σε σύνολο 278 βουλευτών, ψήφισε το δεύτερο μνημόνιο.
Ο τότε πρωθυπουργός, Λουκάς Παπαδήμος, είπε στην ομιλία του: «Οι βουλευτές έχουν να διαλέξουν ανάμεσα στο πακέτο των μέτρων ή στην ανεξέλεγκτη χρεοκοπία (…)Τα αποτελέσματα αυτής της συνεδρίασης θα καθορίσουν αν θα συνεχίσουμε τη σκληρή προσπάθεια εξυγίανσης ώστε να περάσουμε στην ανάπτυξη κατοχυρώνοντας τη θέση μας στο ευρώ ή αν από μοιραία πλάνη ή από λιποψυχία ή από λάθος απόφαση θα οδηγήσουμε την χώρα σε χρεοκοπία και εξαθλίωση. Έχω την πεποίθηση ότι οι βουλευτές θα πράξουν το καθήκον τους».
Ο τότε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου, είχε πει στην ομιλία του: «Αυτή η συμφωνία είναι ότι καλύτερο μπόρεσε να πετύχει η κυβέρνηση, με τη στήριξη των τριών κομμάτων. Δεν υπάρχει κάτι άλλο, κάτι ιδεατό (…) Δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε τώρα αυτήν την προσπάθεια γιατί αυτό θα σημαίνει ότι χάνουμε κάθε ευκαιρία να μπορέσουμε να επανορθώσουμε αδικίες (…) Να θυσιάσουμε πολλά για να μην χάσουμε τα πάντα από το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας (…) Δίνουμε μάχη σε τρία μέτωπα. Μάχη να κυριαρχήσει η πολιτική έναντι των αγορών, μάχη απέναντι στη συντηρητική Ευρώπη, μάχη απέναντι στην εξάρτηση που μαστίζει τη χώρα».
Ο τότε πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς, είχε πει στην ομιλία του: «Η ψήφιση του μνημονίου είναι η μοναδική λύση λόγω των δραματικών συνθηκών που έχουν πλέον διαμορφωθεί για τη χώρα (…) Με όποιον το καταψηφίσει οι δρόμοι μας χωρίζουν (…) Δεν αλλάξαμε στάση ή άποψη για το μνημόνιο, εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι αποτελεί λανθασμένη συνταγή. Και τώρα μάλιστα δικαιωθήκαμε.
Αυτό που άλλαξε και αναγκαζόμαστε να ψηφίσουμε είναι οι συνθήκες(…) Το χρέος πλέον είναι μη βιώσιμο, η παραμονή μας στο ευρώ αμφισβητείται ευθέως, αυτές οι δραματικές συνθήκες καθιστούν την μη ψήφιση του μνημονίου άλμα στο κενό (…) Βεβαίως οι υπεύθυνοι για όλα αυτά θα έρθει η ώρα να πληρώσουν. (…) Η σημερινή ψηφοφορία είναι από τις πιο κρίσιμες στην ιστορία της χώρας και ιδιαίτερα δύσκολη σε συνειδησιακό και πολιτικό επίπεδο (…) Η ΝΔ εξακολουθεί να τάσσεται κατά των μνημονιακών συνταγών λιτότητας.
Η «Αυγή» την επόμενη ημέρα έγραφε πρωτοσέλιδα: «Άκυρο το Μνημόνιο. Το καταψήφισε ο λαός».
Στις 16 Ιουλίου 2015 ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας εισηγούμενος την ψήφιση των προαπαιτούμενων μέτρων για την προαπαιτούμενη συμφωνία που θα μας οδηγήσει στο απαιτούμενο τρίτο μνημόνιο είπε μεταξύ άλλων: «Τα βάλαμε με ισχυρούς αντιπάλους όπου από τη μία μεριά ήταν το δίκιο και από την άλλη η οικονομική ισχύς (…) Έχουμε αφήσει παρακαταθήκη αξιοπρέπειας και δημοκρατίας σε όλο τον κόσμο. Είμαι βέβαιος πως αυτός ο αγώνας θα φέρει κάποια στιγμή στην Ευρώπη καρπούς.(…) Είμαστε αναγκασμένοι να εφαρμόσουμε τη συγκεκριμένη συμφωνία.