ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ-ΒΙΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΝΥΧΤΩΣΕΙ

Βιάστηκε να νυχτώσει , γι' αυτόν που πέρασε τη μισή ζωή χωρίς να καταλάβει , που υπήρχε από περιέργεια , που ονειρεύτηκε ένα βαθύ πηγάδι στη ρωγμή του χρόνου . Φύσηξε ο Βαρδάρης κι έγινε άστρο θαμπό του πρωινού , για την Ελλάδα που αγαπούσε , γιατί τούμαθε κι ήξερε .......
Απόψε που όλοι είμαστε σιωπηλοί , απόψε που κι οι λέξεις φοβήθηκαν τα χείλη , σαν κλωστές τυλιγμένες σ' αδράχτι , το κύμα απόμεινε μόνο, να χαϊδεύει με αφρούς,
τους πικρούς μας καημούς και να διώχνει της πίκρας τον πόνο.
Κι όμως θα συνεχίσουμε να τραγουδάμε τα τραγούδια σου , ν' ακούμε την πενιά σου κι ο νους μας θα ταξιδεύει ......