του Διονύση Τσιλιμιδού
Δεν
γουστάρω κανέναν ατάλαντο, κοπρόσκυλο, σκατομούρη, καθίκι, λαμόγιο,
σφουγγοκωλάριο, που έχει το θράσος (εκφοβίζοντάς με) να ζητάει να τον
ψηφίσω για να με εκπροσωπήσει στη Βουλή, ομνύοντας πίστη εις το Σύνταγμα
και τους νόμους. Το οποίο Σύνταγμα έχουν καταπατήσει πολλάκις, όσο δε
για τους νόμους, τους έχουν απροκάλυπτα χεσμένους μπροστά στην κομματική
πειθαρχία, το προσωπικό και οικογενειακό τους βόλεμα, την λαμογιά, τις
μίζες, την δουλοπρέπεια και την ανάγκη τους για εξουσία, καθώς στο
σχολείο ή στο στρατό, τους κάνανε καζούρα και ορκίστηκαν μια μέρα να
πάρουν εκδίκηση. Sorry Αντώνη, Ευάγγελε, Άδωνι, Ντόρα*, Βορίδη, Λοβέρδε,
Διαμαντοπούλου, Κασιδιάρη και λοιπά «χρυσαύγουλα», αλλά υπάρχουν ένα
σωρό ψυχολόγοι για την περίπτωσή σας… Δεν θα κάνετε ψυχοθεραπεία πάνω
μας.
Δεν γουστάρω κάθε μέρα να μαθαίνω για έναν ακόμη συμπολίτη μου που αυτοκτόνησε, γιατί δεν άντεξε αυτή τη μαζική «εκκαθάριση» που αποφάσισαν διάφοροι ξεφτιλισμένοι ανά τον πλανήτη, για να μπορεί ο κάθε καργιόλης πολιτικάντης ή τραπεζίτης να φαρδαίνει τον κώλο του με τα λεφτά μας και να κοιμάται ευτυχισμένος, επιβιώνοντας (όπως τα βαμπίρ) πίνοντας το αίμα των λαών της Ευρώπης. Αυτό το πρόσωπο της Ευρώπης, να πάει στο διάολο κι ακόμα παραπέρα. Μου είναι απεχθές, περισσότερο κι από το χρέος που μας φόρτωσαν…
Δεν γουστάρω που κάποιοι ανεγκέφαλοι ψηφοφόροι «μασάνε» και συσπειρώνονται στο μαντρί του κάθε Σαμαρά, επιλέγοντας την άτακτη παραίτηση από το αυτονόητο δικαίωμα στην αξιοπρεπή διαβίωση, μπροστά στην απειλή μιας άτακτης χρεοκοπίας. Για την ακρίβεια, μου προκαλούν αηδία. Είναι το ίδιο (αν όχι και περισσότερο) επικίνδυνοι, με τους γλοιώδεις πολιτικούς που υποστηρίζουν. Τουλάχιστον εκείνοι παίζουν τα ρέστα τους για να μην βρεθούν στην «απ’ όξω» και για να εξασφαλίσουν τον κώλο τους… Όλων των υπολοίπων, κινδυνεύει.
Δεν γουστάρω και δεν επιτρέπω σε κανέναν να οικειοποιείται τον χαρακτηρισμό «πατριώτης» επειδή την πέφτει (όχι μόνος του βέβαια) σε οποιονδήποτε αλλοδαπό βρεθεί μπροστά του. Ξυπνάτε ρεεεεεε!! Ο μοναδικός κίνδυνος για ένα δημοκρατικό πολίτευμα, ήταν, είναι και θα παραμείνει ο φασισμός και οι θιασώτες του. Ξανασκεφτείτε το όσοι κάνατε τη μαλακία και τον νομιμοποιήσατε με την ψήφο σας. Όταν κάποτε θα έχουν ξεμπερδέψει με τους μετανάστες, την Κανέλλη και τη Δούρου, θα έρθει κι η σειρά σας. Γιατί πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι. Προετοιμαστείτε…
Δεν γουστάρω να πάω στην κάλπη και να ψηφίσω παγιδευμένος στα ψευτοδιλήμματα των κατάπτυστων συναδέλφων μου σε κανάλια και εφημερίδες. «Ευρώ ή δραχμή»; «Ευρώπη ή χάος»; Υπάρχουν κι άλλα διλήμματα. «Πείνα, εντός ή εκτός ευρώ»; «Φόβος ή ελπίδα»; «Αξιοπρέπεια ή υποταγή»; Διλήμματα που θέτει η ίδια η ζωή κι όχι ο κάθε τυχάρπαστος ακόρεστος εξουσιομανής που το μοναδικό του πολιτικό όραμα, εξαντλείται σε… ανεξάντλητες παπαριές, προκειμένου να του βάλει καλό βαθμό ο αρχηγός του.
Δεν γουστάρω που ακόμα και σήμερα που η εξαθλίωση, η βία, η ανεργία, οι αυτοκτονίες, η έλλειψη φαρμάκων και οι απειλές έχουν χτυπήσει κόκκινο, κάποιοι να εμμένουν στην ηττοπάθεια και τον ωχαδερφισμό. Σας βλέπω παντού. Στο δρόμο, στο μετρό, στις καφετέριες. Βλέμμα θολό και φοβισμένο. Φωνή δειλή κι ανίσχυρη. Απαθείς κι άβουλοι. Περιμένοντας το μοιραίο. Που θα έρθει, όσο επιμένετε να είστε αυτό που αναφέρει ο Όμηρος στην Ιλιάδα ως «άχθος αρούρης». Συγκεκριμένα, βάρος της γης. Πιο συγκεκριμένα, άχρηστος άνθρωπος.
Δεν γουστάρω να μαθαίνω (ξημέρωμα Παρασκευής) πως θα οδηγηθεί το πρωί στον εισαγγελέα μια 35χρονη που συνελήφθη με τη διαδικασία του αυτόφωρου, επειδή έκλεψε γάλα από σούπερ μάρκετ, για να το δώσει στα παιδιά της που πεινούσαν, ενώ τον Κασιδιάρη πέρασε το 48ωρο κι ακόμα τον ψάχνουν. Αυτή η Ελλάδα έχει «κάρτα αλλαγής»;
Δεν γουστάρω τέλος, να καλούμαι να επαναδιαπραγματευθώ στα 40 plus, τον αξιακό μου κώδικα. Όταν ο πατέρας μου επί Χούντας παραιτήθηκε από προϊστάμενος του ΟΤΕ (γνωρίζοντας πως θα πάρει μειωμένη σύνταξη) γιατί δεν μπορούσε να δεχθεί τις άνωθεν εντολές για καταπάτηση στοιχειωδών ελευθεριών, τι περιμένατε; Πως θα κληρονομούσα το DNA του… Πάγκαλου; Λυπάμαι που δεν μπορώ να σφυρίζω αδιάφορα έναν εύθυμο σκοπό, όταν όλα γύρω μου «σκοτεινιάζουν». Και μόνο στο ενδεχόμενο πως μπορεί να με βλέπει από εκεί πάνω, δεν θα ήθελα με τίποτα να τον απογοητεύσω… Δείξτε κατανόηση. Είναι οικογενειακή υπόθεση!!
(*Ντόρα μου, έχεις την καλοσύνη να κόψεις τις πολλές συναναστροφές με τους κολομπαράδες; Ήδη εκτέθηκες δύο φορές. Αν συνεχίσεις έτσι, φοβάμαι πως στην επόμενη εμφάνισή σου θ’ αρχίσεις τα καλιαρντά)!!
http://www.mediasoup.gr/node/56501
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου