Στο «εδώλιο» για τα ανθρώπινα δικαιώματα ο Σαμαράς

Συνδικάτα και οργανώσεις ζητούν να εξεταστεί η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα από το ευρωκοινοβούλιο.

Στο «εδώλιο» του ευρωκοινοβουλίου βρέθηκε η κυβέρνηση Σαμαρά ύστερα από το αίτημα οργανώσεων και συνδικάτων από ολόκληρη την Ευρώπη να εξεταστεί η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα.
Στη συνεδρίαση της Επιτροπής Ελευθεριών της Ευρωβουλής (LIBE) έγιναν ερωτήσεις με ρητή αναφορά στην πρωτοβουλία από την Vergiat Marie-Christine εκ μέρους της αριστερής ομάδας του κοινοβουλίου GUE/NGL, από τον Βρετανό Εργατικό Michael Cashman κι από την αντιπρόεδρο της ευρω-ομάδας των Φιλελεύθερων Sarah Ludford.
H πρώτη ομιλήτρια ζήτησε μάλιστα να συνταχθεί κοινοβουλευτική αναφορά που να διερευνά αν τα θεμελιώδη δικαιώματα γίνονται πλέον σεβαστά στην Ελλάδα.
Ο Νίκος Χρυσόγελος των Πράσινων έκανε ερώτηση σχετικά με την ατιμωρησία των φασιστικών επιθέσεων.
Ο Νίκος Δένδιας δε τόλμησε να εμφανιστεί ενώπιον της επιτροπής και τις ερωτήσεις προσπάθησαν να απαντήσουν οι Μιχελάκης και Αθανασίου.
Ίσως για πρώτη φορά μετά την πτώση της δικτατορίας τα θεσμικά όργανα της Ευρώπης λαμβάνουν τόσο σημαντικές καταγγελίες για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε μια χώρα μέλος.
Αναδημοσιεύουμε το πλήρες κείμενο ελληνικών και ξένων συνδικάτων για την κατάσταση στην Ελλάδα:
Είκοσι δύο συνδικάτα, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κινήματα από τις τέσσερις γωνιές της Ευρώπης έστειλαν σήμερα επιστολή στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ζητώντας του τη σύνταξη αναφοράς για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας στη χώρα που έχει την Προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, με βάση το Άρθρο 7 της Συνθήκης της ΕΕ.
Η επιστολή τεκμηριώνει μια μεγάλη γκάμα σοβαρών παραβιάσεων του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ που λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα, ιδιαίτερα από το 2010 που υποβλήθηκε στα οικονομικά προγράμματα της Τρόικας.
Οι υπογράφοντες περιλαμβάνουν την ΠΟΕ-ΟΤΑ που εκπροσωπεί 75.000 εργαζόμενους στους ελληνικούς δήμους, την ΟΛΜΕ που εκπροσωπεί 55.000 εκπαιδευτικούς και το βελγικό συνδικάτο CNE που εκπροσωπεί 167.000 εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Την επιστολή προσυπογράφει επίσης η Ευρωπαϊκή Ένωση για την Υπεράσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μια οργάνωση ομπρέλα που περιλαμβάνει 30 τμήματα σε 22 κράτη μέλη της ΕΕ.
Την βδομάδα αυτή, οι Έλληνες υπουργοί περνούν από ακροάσεις σε διάφορες επιτροπές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Οι οργανώσεις που υπογράφουν την επιστολή καλούν τους Ευρωβουλευτές να χρησιμοποιήσουν την ευκαιρία αυτή για να κάνουν ερωτήσεις στους υπουργούς με βάση τα τεκμήρια που υπάρχουν στο κείμενό τους.
Η επιστολή:

21 Ιανουαρίου 2014
Εκ μέρους όλως των υπογραφόντων:
Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Βέλγιο
(La Ligue de Droits de l’Homme, Belgique)
22, rue de Boulet
1000 Βρυξέλλες
Προς: Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Martin Schulz
Κοινοποίηση: Επιτροπή Αναφορών, Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων, Othmar Karas και Liem Hoang Ngoc ως επικεφαλής της κοινοβουλευτικής αξιολόγησης της Τρόικας
Kύριε Πρόεδρε,
Από την 1η Ιανουαρίου 2014 και για τους επόμενους 6 μήνες, η ελληνική κυβέρνηση θα ασκεί την εκ περιτροπής προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα αποτελεί, ως εκ τούτου, τη βιτρίνα ενός από τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ωστόσο, αυτή η βιτρίνα γίνεται μέρα με τη μέρα όλο και πιο αποκρουστική. Η Ελλάδα διανύει ήδη το τέταρτο έτος βαθιών και πρωτοφανών μέτρων λιτότητας που υπαγορέυουν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ(1) στο όνομα της αποπληρωμής του χρέους και τα οποία διαβρώνουν επικίνδυνα τα ανθρώπινα δικαιώματα στη χώρα(2).
Οι υπογράφουσες οργανώσεις καλούν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εκπονήσει έκθεση σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας στην Ελλάδα, όπως έκανε στην περίπτωση της Ουγγαρίας, με σκοπό να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 7 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε η ελληνική κυβέρνηση να λογοδοτήσει για όλες αυτές τις παραβάσεις.
Η Ελλάδα παραβιάζει διεθνείς κανόνες προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι οποίοι δεσμεύουν και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Διαβάζοντας τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, δύσκολα βρίσκει κανείς έστω κι ένα άρθρο που να μην έχει παραβιαστεί από την ελληνική κυβέρνηση κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών, στο πλαίσιο των πολιτικών που εφάρμοσε σε βάρος του ελληνικού λαού.
Θα περιγράψουμε εδώ εν συντομία όσες θεωρούμε ως τις πιο σημαντικές παραβιάσεις τα τρία τελευταία χρόνια, που σχετίζονται με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια (άρθρο 1), το δικαίωμα στην ακεραιότητα του ατόμου (άρθρο 3), την απαγόρευση των βασανιστηρίων και της απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης (άρθρο 4), την ελευθερία της έκφρασης και της ενημέρωσης (άρθρο 11), την ελευθερία του συνέρχεσθαι (άρθρο 12), το δικαίωμα στην εκπαίδευση (άρθρο 14), τη μη διάκριση (άρθρο 21), το δικαίωμα της συλλογικής διαπραγμάτευσης και δράσης (άρθρο 28), την προστασία σε περίπτωση αδικαιολόγητης απόλυσης (άρθρο 30), τις δίκαιες και πρόσφορες συνθήκες εργασίας (άρθρο 31), την προστασία της υγείας (άρθρο 35).
Πιο συγκεκριμένα:
1. Ατιμωρησία ρατσιστικών εγκλημάτων
Ενώ η ελληνική αστυνομία διεξάγει επιλεκτικές και καταχρηστικές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις κατά των μεταναστών και προσφύγων(3), οι συμμορίες των νεοναζί αφέθηκαν ασύδοτες να τρομοκρατούν τις ίδιες αυτές πληθυσμιακές ομάδες. Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών, η ελληνική κυβέρνηση έχει αποτύχει επανειλημμένα να σταματήσει την άνοδο των ρατσιστικών επιθέσεων, σε βαθμό που οι δράστες ενεργούσαν σε καθεστώς σχεδόν απόλυτης ατιμωρησίας. Πολλές μαρτυρίες, επίσης, επισημαίνουν το γεγονός ότι η ελληνική αστυνομία ήταν παρούσα σε μια σειρά από επιθέσεις και απέτυχε να τις αποτρέψει, ή παρενέβη μόνο για να συλλάβει τα θύματα, ενώ σε άλλες οι φερόμενοι ως δράστες ήταν τα ίδια τα όργανα επιβολής του νόμου. Σύμφωνα με την αναφορά του ‘Ελληνα Συνήγορου του Πολίτη το Σεπτέμβριο του 2013 ανέφερε ότι στο ένα έκτο περίπου των καταγγελλόμενων ρατσιστικών επιθέσεων, οι φερόμενοι ως δράστες ήταν μέλη των δυνάμεων ασφαλείας, οι οποίες κατηγορούνται για κακομεταχείριση και διάπραξη βασανιστηρίων, ληστειών, απειλών, καταστροφής δημοσίων εγγράφων, παράνομες συλλήψεις και άλλες παραβιάσεις. Ελάχιστοι κλήθηκαν να λογοδοτήσει για αυτές τις παράνομες πράξεις(4).
Ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης είχε για καιρό στην διάθεση του σωρεία αποδεικτικών στοιχείων, αλλά προσκόμισε στον Εισαγγελέα 32 φάκελους με ενοχοποιητικά στοιχεία για την Χρυσή Αυγή, μόνο μετά τη δολοφονία του αντιφασίστα τραγουδιστή Παύλου Φύσσα, για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας. Κατά τις έρευνες που ακολούθησαν, αποκαλύφθηκαν επίσης οι στενοί δεσμοί μεταξύ της Ελληνικής Αστυνομίας και της Χρυσής Αυγής. Ωστόσο τα μέτρα που έχουν παρθεί για τη μη συνέχιση των παραπάνω φαινομένων δεν είναι παρά επιφανειακά.
2. Βασανιστήρια, κακομεταχείριση και άλλες απάνθρωπες και εξευτελιστικές πρακτικές.
Κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων, στα αστυνομικά τμήματα και στα κέντρα κράτησης που λειτουργούν με χρηματοδότηση της ΕΕ ως στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους ανεπιθύμητους, η κακομεταχείριση είναι κοινός τόπος. Οι μετανάστες που δεν έχουν άδεια παραμονής και οι αιτούντες άσυλο συνεχίζουν αυθαίρετα και κατά παράβαση της νομοθεσίας της ΕΕ να στερούνται της ελευθερίας τους(5), ενώ το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σε αρκετές περιπτώσεις διαπίστωσε ότι οι συνθήκες κράτησής τους ισοδυναμούν με εξευτελιστική και απάνθρωπη μεταχείρηση(6). Από αυτές τις συνθήκες δεν εξαιρούνται ούτε οι ανήλικοι(7). Οι πρόσφυγες τυγχάνουν συστηματικής κακομεταχείρησης και επαναπροώθησης στα σύνορα της ΕΕ από την ελληνική αστυνομία και ακτοφυλακή(8). Σε πολλές περιπτώσεις η ελληνική αστυνομία έχει κακομεταχειριστεί κρατουμένους που είχαν το λάθος χρώμα ή τις λάθος πολιτικές ιδέες(9).
Την ίδια στιγμή, ο αρμόδιος υπουργός κ. Ν. Δένδιας εξακολουθεί να αρνείται ότι υπάρχει συστηματική κακοποίηση και αμφισβητεί δημόσια το ρόλο του Δικαστηρίου του Στρασβούργου και τα προσόντα των δικαστών του(10). Αποτελεί κοινή πεποίθηση στην Ελλάδα ότι η συνεχιζόμενη ατιμωρησία της οποίας χαίρουν τα όργανα επιβολής του νόμου είναι η κύρια αιτία για τις καταχρήσεις αυτές. Η έκταση αυτής της ατιμωρησίας μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο από την απροθυμία των διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων να θέσουν τέλος σε αυτήν την κατάσταση.
3. Περιορισμός της πολυφωνίας των μέσων ενημέρωσης, επίθεση στην ελευθερία του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι
Η ελευθερία του συνέρχεσθαι βάλλεται συνεχώς στην Ελλάδα. Οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν επανειλημμένα καταδικάσει την υπερβολική χρήση χημικών ουσιών ως μέσο διάλυσης κατά βάση ειρηνικών διαδηλώσεων, τις προληπτικές συλλήψεις και την υπερβολική χρήση βίας κατά των διαδηλωτών που έχει ως αποτέλεσμα, σε πολλές περιπτώσεις, σοβαρούς ή σχεδόν θανατηφόρους τραυματισμούς και μόνιμες αναπηρίες(11). Το Σεπτέμβριο του 2013, κατά τη διάρκεια των αντιφασιστικών διαδηλώσεις που ακολούθησαν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, η αστυνομία επιτέθηκε βίαια σε διαδηλωτές, και ένα από τα θύματα έχασε οριστικά την όρασή του από το αριστερό μάτι όταν ένα δακρυγόνο εξερράγη σε αυτό(12). Πολύ συχνά, βίντεο καταγράφουν ανθρώπους με πολιτικά να επιτίθενται σε διαδηλωτές με την ανοχή των ΜΑΤ. Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση επαινεί με κάθε ευκαιρία την ελληνική αστυνομία για την «αυτοσυγκράτηση» της(13).
Σε μια συγκεκριμένη περίπτωση αντίστασης πολιτών σε ένα καταστροφικό για το περιβάλλον έργο εξόρυξης χρυσού(14) στη βορειοανατολική Χαλκιδική, η απάντηση της κυβέρνησης ήταν εντελώς δυσανάλογη και κάποιες φορές καταφανώς παράνομη: χρήση χημικών ουσιών από τα ΜΑΤ ακόμη και σε αυλές σχολείων, ξυλοδαρμός διαδηλωτών όλων των ηλικιών σε ειρηνική συγκέντρωση, εισβολή με παραβίαση εισόδου σε σπίτια κατά τη διάρκεια της νύχτας, χωρίς βάσιμο λόγο, σύλληψη ανηλίκων με υποχρεωτική λήψη γενετικού υλικού, αδικαιολόγητες προφυλακίσεις(15) και πρόσφατα, απαγγελία κατηγοριών εναντίον δεκάδων ανθρώπων κάθε ηλικίας που κατηγορούνται για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, με βάση την ίδια διάταξη του ποινικού κώδικα που χρησιμοποιείται για τη δίωξη της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής. Παράλληλα, οι συνεντεύξεις των κατοίκων της περιοχής με έλληνες δημοσιογράφους θεωρούνται «διασπορά ψευδών ειδήσεων» (κατηγορία που προκάλεσε την αντίδραση της ΕΣΗΕΑ).
Η αστυνομική βία δεν κάνει εξαιρέσεις ούτε στην περιπτώσεις των δημοσιογράφων και τους φωτορεπόρτερ. Αντιθέτως: σύμφωνα με τα σωματεία τους έχουν γίνει σκόπιμα στόχοι της(16). Γενικότερα, και σε συνδυασμό με την αύξηση των κατασταλτικών πρακτικών του κράτους, η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης και ο πλουραλισμός έχει δεχτεί ένα σοβαρό πλήγμα στην Ελλάδα. Το ξαφνικό και παράνομο κλείσιμο της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης (ΕΡΤ)(17) έχει αφήσει τη χώρα μέχρι και σήμερα χωρίς πραγματικό δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα. Εν τω μεταξύ, οι δημοσιογράφοι που αποκαλύπτουν σκάνδαλα διαφθοράς ή επικρίνουν την κυβέρνηση εκτίθενται σε κινδύνους(18).
4. Παραβίαση εργασιακών δικαιωμάτων
Εκτός από τις βασικές ελευθερίες, τα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα έχουν επίσης δεχτεί σοβαρό πλήγμα από την κυβέρνηση. Το Φεβρουάριο του 2013, η Υπουργική Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης αποφάσισε ομόφωνα ότι η Ελλάδα παραβίασε επανειλημμένα τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη. Συγκεκριμένα, οι μεταρρυθμίσεις του εργατικού δικαίου στην Ελλάδα κρίθηκαν ότι παραβιάζουν το δικαίωμα προστασίας έναντι σε αδικαιολόγητες απολύσεις (υπερβολικά μεγάλη διάρκεια δοκιμαστικής περιόδου κατά την οποία οι εργαζόμενοι μπορούν να απολυθούν χωρίς προειδοποίηση) και το δικαίωμα σε δίκαιο μισθό (ο ελάχιστος μισθός για τους εργαζόμενους κάτω των 25 ετών βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας).
Το δικαίωμα στην απεργία έχει επίσης περιορισθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Σε πολλές περιπτώσεις, τα δικαστήρια έχουν κηρύξει πολλές απεργίες καταχρηστικές, και ως εκ τούτου παράνομες, ενώ σε τρεις περιπτώσεις η ελληνική κυβέρνηση έχει χρησιμοποιήσει διατάξεις που αφορούν περιπτώσεις ανωτέρας βίας για να διακόψει ή να ματαιώσει απεργίες πριν την πραγματοποίησή τους (πχ. τον Ιούνιο του 2013), κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου(19). Οι αρχές ασκούν επίσης πειθαρχική δίωξη για «παράβαση καθήκοντος» με στόχο την απόλυση ενάντια στους απεργούς διοικητικούς υπαλλήλους των πανεπιστημίων παραβιάζοντας το δικαίωμα στην απεργία, αλλά ακόμα και το δικαίωμα της δίκαιης κρίσης αφού τίθενται σε υποχρεωτική αργία ήδη πριν τη διενέργεια του πειθαρχικού.
Το δικαίωμα των συλλογικών διαπραγματεύσεων έχει επίσης πληγεί από τη νομοθεσία για τη μείωση του κατώτατου μισθού από τις 14 Φεβρουαρίου 2012, που προβλέπεται από το δεύτερο μνημόνιο με την Τρόικα, παρά τη διαφωνία των κοινωνικών εταίρων. Τον Νοέμβριο του 2012, εγκρίθηκε νέα νομοθεσία βάσει της οποίας ο κατώτατος μισθός – από τον Απρίλιο του 2013 – ρυθμίζεται από την κυβέρνηση χωρίς διαπραγματεύσεις και χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα αποτελέσματα του κοινωνικού διαλόγου(20).
5. Υπονόμευση του δικαιώματος στην υγεία και στην εκπαίδευση
Οι δραστικές περικοπές στους προϋπολογισμούς της εκπαίδευσης και της υγείας έχουν αφήσει τα αντίστοιχα συστήματα σε χαώδη κατάσταση, θέτοντας τα θεμελιώδη δικαιώματα της πρόσβασης στην υγεία και στην εκπαίδευση σε σοβαρό κίνδυνο. Η Ομοσπονδία Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι καταστρέφει το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Επί τρία χρόνια τώρα, οι Γιατροί του Κόσμου θεωρούν την Αθήνα μια πόλη σε ανθρωπιστική κρίση. Ένα πρόσφατο ντοκιμαντέρ του BBC μαρτυρά την δραματική κατάσταση στα ελληνικά νοσοκομεία. Εν τω μεταξύ, το δικαίωμα στην εκπαίδευση βάλλεται από την κυριολεκτική κατάργηση πολλών τομέων της επαγγελματικής κατάρτισης σε τεχνικά λύκεια, αφήνοντας περίπου 20.000 μαθητές χωρίς σχολείο. Το Σεπτέμβριο και μόνο, 16.000 θέσεις καθηγητών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση καταργήθηκαν. Το διδακτικό προσωπικό στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση έχει μειωθεί κατά 25% από το 2012. Εκατοντάδες σχολεία κλείνουν, καθιστώντας την πρόσβαση στη βασική εκπαίδευση πολύ δύσκολη, ειδικά σε απομακρυσμένες περιοχές.
6. Διακυβέρνηση έκτακτης ανάγκης και παραβίαση του κράτους δικαίου
Δεκάδες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου (άρθρο 44 του Συντάγματος) έχουν υιοθετηθεί με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς την έγκριση του Κοινοβουλίου. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, οι διαδικασίες αυτές προβλέπονται αποκλειστικά για «έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης(21)». Πέρα από το κλείσιμο της ΕΡΤ, παραδείγματα τέτοιων πράξεων, που έχουν εκδοθεί χωρίς να πληρούνται οι σχετικές προϋποθέσεις αποτελούν: η διευκόλυνση της κατάργησης δημόσιων υπηρεσιών, η «δημοσιονομική εξυγίανση» των Υπουργείων και άλλων δημόσιων φορέων ελέγχου και οι ακούσιες απολύσεις.
Επιπλέον, οι διατάξεις του Συντάγματος και οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες έχουν μετατραπεί σε φάρσα, αφού υποβάλλονται στους βουλευτές εκατοντάδες σελίδες κακογραμμένων συμφωνιών με την Τρόικα, που καθορίζουν την οικονομική πολιτική της χώρας για τα επόμενα χρόνια, τις οποίες πρέπει να ψηφίσουν, χωρίς να τις έχουν διαβάσει, εντός λίγων ωρών. Παράλληλα, η αναγκαία πλειοψηφία που απαιτείται για διεθνείς συμφωνίες όπως οι δανειακές συμβάσεις(22) δεν γίνεται σεβαστή. Άδικοι φόροι επί της περιουσίας που παραβιάζουν την αρχή της αναλογικότητας έχουν επιβληθεί μέσω των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος, συνοδευόμενοι από την παράνομη ποινή αποσύνδεσης από το δίκτυο(23) σε περίπτωση που ο φόρος δεν πληρωθεί. Επιπλέον, η κυβέρνηση αγνόησε την δικαστική απόφαση που κυρήττει παράνομο τον τρόπο είσπραξης του συγκεκριμένου τέλους(24). Τέλος, η αντιμετώπιση του περιβαλλοντικού κινήματος της βορειοανατολικής Χαλκιδικής είναι επίσης ενδεικτική της συνολικής απαξίωσης των αρχών του κράτος δικαίου στο όνομα της «ανάπτυξης» και της δημιουργίας ενός « ευνοϊκού επενδυτικού περιβάλλοντος(25)».
Απαιτείται άμεσα αποφασιστική δράση
Όλες αυτές οι παραβιάσεις δεν μπορεί να έχουν περάσει απαρατήρητες από τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρόλα αυτά η σιωπή τους είναι εκκωφαντική εδώ και πάρα πολύν καιρό. Τα ανθρώπινα δικαιώματα θυσιάζονται στο όνομα της πληρωμής ενός μη νομιμοποιημένου χρέους(26) το οποίο όχι μόνο δε μειώνεται αλλά αντίθετα, συνεχώς αυξάνεται παρά τις βίαιες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες. Αυτό αντίκειται στις αρχές σχετικά με το χρέος και τα ανθρώπινα δικαιώματα του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ: “Αν η εξυπηρέτηση του χρέους είναι υπέρμετρη και δυσανάλογη και απορροφά τους πόρους που προορίζονται για την πραγμάτωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τότε αυτή θα πρέπει να προσαρμοστεί ή να τροποποιηθεί με τρόπο που να αντικατοπτρίζει την πρωτοκαθεδρία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο καταμερισμός των κρατικών προϋπολογισμών θα πρέπει να δίνει προτεραιότητα στα έξοδα που συνδέονται με την τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»(27).
Υποστηρίζουμε ότι, εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να εξακολουθεί να αυτοαποκαλείται μια ένωση με δημοκρατικές αξίες και αρχές, μια ένωση σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων, δεν μπορεί πλέον να κλείνει τα μάτια στις μαζικές και πρωτοφανείς παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας στην Ελλάδα, κατά τη διάρκεια κυρίως των τριών τελευταίων ετών.
Καλούμε, ως εκ τούτου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εκπονήσει έκθεση σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας στην Ελλάδα και να καλέσει την ελληνική κυβέρνηση να λογοδοτήσει ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και ενώπιον όλων των πολιτών της ΕΕ, σύμφωνα με το άρθρο 7 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση για την παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των δημοκρατικών αρχών.
Οι υπογράφουσες οργανώσεις, προερχόμενες από τις τέσσερις γωνιές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανησυχούν πολύ για την κατάσταση στην Ελλάδα, για την άνοδο του αυταρχικού κράτους της καταστολής παράλληλα με τις καταστροφικές πολιτικές λιτότητας. Θεωρούμε ότι, αν αυτή η κατάσταση γίνει ανεκτή και εξαπλωθεί και σε άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ θα σημάνει τη διάλυση της δημοκρατίας και των κοινωνικών δικαιωμάτων και θα ανοίξει ένα πολύ επικίνδυνο μονοπάτι για την Ευρώπη.
Με εκτίμηση,

1. Ευρωπαϊκή Ένωση για την Υπεράσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (AEDH)
2. Βελγική Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
3. Ευρωπαϊκό Δίκτυο της Attac
4. Attac Αυστρίας
5. Attac Γαλλίας
6. Attac Ελλάδας
7. Attac Ουγγαρίας
8. Attac Ιρλανδίας
9. Attac Φλάνδρας
10. CADTM Ευρώπης
11. CNE-CSC, Εθνική Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων – Βέλγιο
12. Παρατηρητήριο της Ευρώπης των Εταιρειών (CEO)
13. Ευρωπαϊκής Συμμαχίας για τη Δημόσια Υγεία (EPHA)
14. Forum per una Nuova Finanza Pubblica e Sociale – Ιταλία
15. Δίκτυο για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα
16. Oμοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ)
17. Platform Stop Racisme en Uitsluiting – Ολλανδία
18. Plataforma Auditoría Ciudadana de la Deuda (PACD) – Ισπανία
19. Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΠΟΕ-ΟΤΑ)
20. Διεθνικό Ινστιτούτο (ΤΝΙ)
21. Σωματείου Εργαζομένων στην ΕΥΑΘ (ΣΕΕΥΑΘ)
22. Κίνηση Ενωμένοι ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή (ΚΕΡΦΑΑ)
23. War on Want – Ηνωμένο Βασίλειο

Υποστηρίζετε από:
Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στην Ελλάδα που Αντιστέκεται – Βρυξέλλες
Real Democracy Now Berlin / GR
Παραπομπές
(1) Θεσμικά όργανα που αποτελούν την Τρόικα
(2) Βλέπε: Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Συμβούλιο της Ευρώπης, 4 Δεκεμβρίου 2013, “Safeguarding human rights in times of economic crisis”, θεματικό έγγραφο που δημοσίευσε ο Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. https://wcd.coe.int/com.instranet.InstraServlet?command=com.instranet.CmdBlobGet&InstranetImage=2392948&SecMode=1&DocId=2079144&Usage=2
(3) Βλέπε Human Rights Watch, «Ανεπιθύμητοι επισκέπτες: Καταχρηστικές πρακτικές της Ελληνικής Αστυνομίας κατά των μεταναστών στην Αθήνα», διαθέσιμο εδώ
(4) Συνήγορος του Πολίτη, Ειδική έκθεση 2013, διαθέσιμη εδώ (στα ελληνικά). Για το ίδιο θέμα βλέπε: Δίκτυο καταγραφής ρατσιστικής βίας, Ανακοινωθέν τύπου, Οκτώβριος 2013, διαθέσιμο εδώ
(5) Βλέπε έκθεση του ειδικού εισηγητή για τα ανθρώπινα Δικαιώματα των μεταναστών, Φρανσουά Κρεπό, αποστολή στην Ελλάδα, 17 Απριλίου 2013, A/HRC/23/46/Add.4
(6) Βλέπε ΕΔΑΔ, M.S.S. κατά Ελλάδας και Βελγίου (υπ. 30696/09) 21 Ιανουαρίου 2011
(7) Βλέπε ΕΔΑΔ, Χουσείν κατά Ελλάδας (υπ. 71825/11), 28 Οκτωβρίου 2011
(8) Βλέπε Διεθνής Αμνηστία, ‘’Frontier Europe ‘’, Ιούλιος 2013.
(9) Σε μια χαρακτηριστική περίπτωση, αντιφασίστες ακτιβιστές που συνελήφθησαν σε μια μοτοπορεία βασανίστηκαν ομαδικά στην ΓΑΔΑ τον Σεπτέμβριο του 2012. Μετά την δημοσίευση της έκθεσης του ιατροδικαστή και φωτογραφιών των κακοποιημένων σωμάτων στη βρεττανική εφημερίδα Γκάρντιαν, ο υπουργός Δημόσιάς Τάξης απείλησε δημοσίως ότι θα υποβάλλει μήνυση κατά της βρετανικής εφημερίδας για συκοφαντική δυσφήμιση, κάτι που δεν έπραξε ποτέ.
(10) Συνέντευξη στο περιοδικό Unfollow διαθέσιμη εδώ
(11) http://www.tovima.gr/society/article/?aid=409659
(12) “Υπερβολική αστυνομική βία στα αντιφασιστικά συλλαλητήρια καταγγέλλουν οι γιατροί του Τζάνειου”, εφημερίδα Τα Νέα, 19 Σεπτεμβρίου 2013.
(13) http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=77378&catID=1
(14) Η εξόρυξη χρυσού θα σβήσει από τον χάρτη ένα αρχαίο δάσος και μολύνει ήδη το πόσιμο νερό της περιοχής (η τοξική περιεκτικότητα σε αρσενικό είναι 5000 φορές μεγαλύτερη από τα προβλεπόμενα όρια) παραβιάζοντας τα πρότυπα της ΕΕ. Περισσότερες λεπτομέρειες εδώ.
(15) Βλ. επίσης, Διεθνής Αμνηστία, Δημόσια δήλωση: “Ελλάδα: ανάγκη διερεύνησης της συμπεριφοράς της αστυνομίας απέναντι στους κατοίκους ενός χωριού που αντιδρούν σε ένα σχέδιο εξόρυξης (Μάρτιος 2013)
(16) Βλέπε ανακοινωθέντα τύπου διαφόρων επαγγελματικών ενώσεων (δημοσιογράφοι, φωτορεπόρτερ) εδώ και εδώ καθώς και πρόσφατο ανακοικωθέν της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων
(17) Μέσω πράξης νομοθετικού περιεχομένου, χωρίς έγκριση του Κοινοβουλίου.
(18) Αφού αποκάλυψε την λίστα Λαγκάρντ των εν δυνάμει φοροφυγάδων, ο Κώστας Βαξεβάνης ήρθε αντιμέτωπος με την ποινική δικαιοσύνη, δημοσιογράφοι της ΕΡΤ που επέκριναν την κυβέρνηση είδ;ν την εκπομπή τους να κόβεται και ένας δημοσιογράφος του περιοδικού Unfollow δέχτηκε απειλές για την ζωή του όταν αποκάλυψε το λαθρεμπόριο πετρελαίου ευνοούμενου της κυβέρνησης επιχειρηματία.
(19) Βλ. Διεθνής Αμνηστία: “Ελλάδα: Αδικαιολόγητη κατεπείγουσα διαδικασία για να αποτραπεί η απεργία των εκπαιδευτικών” (2013), διαθέσιμη εδώ. Μια παρεμφερής διαδικασία εφαρμόστηκε στις περιπτώσεις των απεργιών στο μετρό της Αθήνας και στις θαλάσσιες μεταφορές.
(20) ETUI: Συλλογικές διαπραγματεύσεις στην Ελλάδα (2013), διαθέσιμο εδώ.
(21) Το Σύνταγμα της Ελλάδος εδώ
(22) Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Βενιζέλος είχε δηλώσει, πριν συμμετάσχει στην κυβέρνηση, ότι το μνημόνιο έπρεπε να ψηφιστεί από 180 βουλευτές σύμφωνα με το Σύνταγμα.
(23) Ο Επίτροπος ενέργειας, απαντώντας σε ερώτηση στο Κοινοβούλιο, δήλωσε ότι ναι τέτοια ποινή παραβιάζει την νομοθεσία της ΕΕ περί απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας.
(24) Ο υπουργός οικονομικών κ. Στουρνάρας αποφάσισε ότι η ΔΕΗ οφείλει να συνεχίσει να εισπράττει το χαράτσι παρότι αυτό είχε κριθεί παράνομο από το δικαστήριο, αγνοώντας έτσι την απόφαση του.
(25) Μια εταιρία εξόρυξης που ανήκει στον μεγαλοεργολάβο και καναλάρχη Γιάννη Μπόμπολα παίρνει άδεια εξόρυξης χρυσού σε μια περιοχή σπάνιας βιοποικιλότητας, υπογεγραμμένη από τον πρώην υπουργό Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου που διώκεται για οικονομικά σκάνδαλα. Επιπλέον η κυβέρνηση έκανε ένα δώρο 15,3 εκατομμυρίων ευρώ στην εταιρία και αρνείται εδώ και δυο χρόνια να συμμορφωθεί με την απόφαση της Ευρωπαικής Επιτροπής να απαιτήσει την επιστροφή του ποσού αυτής της παράνομης ενίσχυσης από την εταιρία. Μια πρόσφατη σχετική απόφαση του ΔΕΚ καταδικάζει την Ελλάδα.
(26) Η απουσία οφέλους για τον πληθυσμό μιας χώρας είναι το κριτήριο που καθορίζει τον «παράνομο» χαρακτήρα ενός χρέους. Η υποχρέωση αποπληρωμής ενός δημόσιου χρέους δεν είναι απόλυτη και ισχύει μόνο για «χρέη που έχουν συναφθεί για το δημόσιο συμφέρον της κοινωνίας (David Ruzié, Droit international public, 17e édition, Dalloz, 2004, p. 93.) ». Ο σεβασμός αυτού του όρου περιλαμβάνεται στις αρχές του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (βλ. επόμενη παραπομπή). Κατά συνέπεια «παράνομα» είναι όλα τα χρέη που συνάπτονται ενάντια στα συμφέροντα των λαών. Ερωτήματα τίθενται και για τη νομιμότητα του ελληνικού χρέους αφού 1) οι τράπεζες κερδοσκοπούσαν δανειζόμενες την περίοδο 2009-2010 από την ΕΚΤ με 1% κι έπειτα δανείζοντας την Ελλάδα με 6% ή 14%, 2) η δανειακή σύμβαση δεν εγκρίθηκε στο ελληνικό κοινοβούλιο, 3) ένα μεγάλο μέρος του δανείου της Ευρωζώνης χρησιμοποιήθηκε για να σωθούν οι ιδιωτικές ελληνικές τράπεζες, 4) οι όροι του δανείου που προβλέπονταν στα Μνημόνια είχαν καταστροφικές συνέπειες για το πληθυσμό της χώρας.
(27) Le Conseil des droits de l’Homme de l’ONU par sa résolution 20/10 du 18 juillet 2012 a fait siens ces principes directeurs élaborés par Céphas Lumina, expert indépendant de l’Onu 
http://info-war.gr/2014/01/