ΤΟ ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΟ ΤΗΣ «ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ» ΚΑΤΕΒΑΖΕΙ ΙΔΕΕΣ - του Νίκου Γιώτα

• 

Ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, το προϊστάμενο ανδρείκελο της «Δικαιοσύνης», πήρε τη σκυτάλη στο πόστο, από τον «πολύ» Χάρη Καστανίδη, που εμπνεύσθηκε τον Νόμο της «εχθροπάθειας», που (με ριζοσπαστική «σοσιαλιστική» συνέπεια) απαγορεύει και τιμωρεί την εχθρική (προς το κατεστημένο) σκέψη και διάθεση (!!!).

Μαζί με τη σκυτάλη/σκήπτρο του «Υπουργού», ο ΜΠ πήρε εντολές να διευκολύνει το έργο του νέου Διοικητή των δυνάμεων κατοχής, Χόρστ Ράϊχενμπαχ, που έρχεται τις επόμενες μέρες για να αναλάβει καθήκοντα.
Έτσι, σήκωσε τα μανίκια και στήνει βιοτεχνία παραγωγής νόμων, που στοχεύουν σε δύο κατευθύνσεις:

• Φίμωση των μόνων ελεύθερων φωνών ενημέρωσης, αυτή των blogs,
• Χτίσιμο νέων πτερύγων των φυλακών, ικανών να δεχθούν τους μικροφοροφυγάδες (που χρωστούν πάνω από 5.000 Ευρώ) ώστε να μη μαζεύονται έξω από τη Βουλή και αποσπούν τα ανδρείκελα από το έργο που έχουν αναλάβει εργολαβικώς να φέρουν εις πέρας.

Το πτωχεύσαν καθεστώς, δεν μπορεί να κρατηθεί για πολύ στην εξουσία, την οποία ακόμη κρατά, ελέω

• της συντεχνιακής αλληλεγγύης του Ευρωπαϊκού αδελφάτου του κομματικού κοινοβουλευτισμού (που καλύπτει την πραγματική κυριαρχία της «Διεθνούς του Χρήματος»)  και
• της ισοπεδωτικής προπαγάνδας που εφαρμόζει εδώ και χρόνια, με συνεχείς πλύσεις εγκεφάλου των Ελλήνων πολιτών.

Πρέπει, λοιπόν, να προστατευθεί η αποτελεσματικότητα της προπαγάνδας που ασκείται μέσα από τα ΜΜΕ, τα οποία αποτελούν «σάρκα εκ της σαρκός» της κυβερνώσας Ολιγαρχίας.

Και επειδή τα blogs είναι ο μόνος χώρος που μπορεί να υπάρχει, ΑΚΟΜΗ, ελευθερία του λόγου και της σκέψης, (πράγμα πολύ επικίνδυνο σε κάθε δικτατορία, φανερή ή κρυφή), πρέπει «να πέσει μαχαίρι».
Το ανδρείκελο της Δικαιοσύνης, λοιπόν,  ετοιμάζει τον σχετικό νόμο.

Τώρα, για τα νέα κελιά που χρειάζονται για να μαζέψουν τους μικροοφειλέτες, (γιατί αυτοί είναι που μαζεύονται, αγανακτισμένοι, έξω από τη Βουλή και χαλούν την ησυχία των υπογραφόντων, αδιάβαστα, τα Μνημόνια), χρειάζονται λεφτά.
Και, επειδή (με δήλωση Λοβέρδου) «δεν υπάρχει σάλιο», παρά τις πειστικότατες διαβεβαιώσεις του ΓΑΠ ότι «λεφτά υπάρχουν», το ανδρείκελο της Δικαιοσύνης είχε φαεινή ιδέα:

• Αντί να χτίσουμε νέα κελιά, να αδειάσουμε αυτά που έχουμε.
• Και ποιους θα βγάλουμε;
• Χρήστες και μικρέμπορους των ναρκωτικών. Αυτοί δεν μπορούν να είναι αγανακτισμένοι, γιατί (κατά τεκμήριο) είναι ναρκωμένοι.
• Τι ωραία θα ήταν να ήταν έτσι όλοι αυτοί οι λέτσοι που μαζεύονται στις πλατείες και δεν μας αφήνουν να κάνουμε τη δουλειά μας!!! Βέβαια, η προπαγάνδα μας κάνει το κατά δύναμη, κρατά σε καταστολή ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, αλλά δεν φτάνει αυτό. Δυσκολευόμαστε στο έργο μας. Τέλος πάντων. Ας μη τα θέλουμε όλα δικά μας...

Έτσι έκλεισε τις σκέψεις του το ανδρείκελο της «Δικαιοσύνης», στερέωσε τα γυαλιά στη μύτη του και σήκωσε ψηλότερα τα μανίκια του, σκύβοντας επάνω στα χαρτιά του, για να κάνει πιο αποτελεσματικό το νόμο του.