'' Να σταθώ στα πόδια μου '' Λεωνίδας Μπαλάφας - Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης (official video)

Στίχοι: Λεωνίδας Μπαλάφας. Μουσική: Λεωνίδας Μπαλάφας – Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης. Σκηνοθεσία: Θοδωρής Παπαδουλάκης Παραγωγή Indigo View 2015 https://www.youtube.com/watch?v=AufQINNTbNc

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2011

Γι αυτό μας έβαλαν στην Ε.Ε;


 
1 Votes
Πέρασαν τριάντα χρόνια από την ημέρα που γίναμε μέλος της τότε ΕΟΚ (1/1/1981). Το γνωστό σλόγκαν του Κ.Καραμανλή «Θα σας ρίξω στα βαθιά να μάθετε κολύμπι» ήταν η ευχή για την πρόοδο και ευημερία αυτού του τόπου που την είχε τόση ανάγκη μετά από πολέμους, καταστροφές, εμφυλίους. Όλα φαινόντουσαν σαν να ήταν έτοιμα για την μεγάλη εκκίνηση. Το μόνο που έμενε να κάνουμε ήταν  να σηκώσουμε τα μανίκια και να δουλέψουμε για το καλό αυτού του τόπου. Αλλά χωρίς «σκάψιμο» που έλεγε και ο Ροϊδης, δεν γίνεται να ζεις. Και ξαφνικά το ΠΑΣΟΚ γίνεται κυβέρνηση με κεντρικά και κλεμμένα συνθήματα «ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ», « ΕΞΩ ΑΠ¨ΤΗΝ ΕΟΚ», ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ» . Άκουγα πριν λίγες μέρες τον Ζάχο Χατζηφωτίου να λέει πως ο αείμνηστος Γ.Ράλλης (αυτός που παρέδωσε την εξουσία στον Α.Παπανδρέου το 1981) «παρέδωσε χρέος 45εκατομύρια!» Στα 1985 το χρέος ξεπέρασε το ένα δις. Είχε βρεθεί ο τρόπος να ζεις χωρίς να σκάβεις. Δηλαδή πάλι κατά Εμμ. Ροΐδη «Κόμμα είναι, ομάδα ανθρώπων με γερά χέρια και πόδια που ξέρουν γραφή και ανάγνωση  αλλά μισούν κάθε μορφή εργασίας και ενώνονται κάτω από οποιονδήποτε αρχηγό με σκοπό να τον κάνουν πρωθυπουργό για να τους εξασφαλίσει ότι χρειάζεται ώστε να μην δουλεύουν». Αυτό λοιπόν δεν ήταν άλλο από την λέξη ΔΑΝΕΙΟ.

Δάνεια λοιπόν.Δάνεια επί δανείων για να ευτυχίσουμε
Κι από πάνω ενώπιον της βουλής να και του Αντρέα το σλόγκαν «Να πάρει και ο υπάλληλος το δωράκι του». Και κοντά στο δωράκι του υπάλληλου πήραν τα δωράκια τους και οι πολιτικοί. Χοντρά, δηλαδή λεφτά, που τα φορτώθηκε ο Ελληνικός κορβανάς. Και για να μην έχουν και καμιά νομική επίπτωση φτιάξαν και νόμους περί μη ευθύνης υπουργών και διαγραφές και όλα καλά. Σκεφτείτε ότι ούτε για το ονόρε δεν τους ονοματίζουν(ονται). Λαός πάει με το νέο νομοσχέδιο για χρέη πάνω από 2000 στα αυτόφωρα, αυτούς ούτε που τους ονοματίζουν. Και πληρώνει το μάρμαρο ο φτωχός των 500, 700 και 330 ευρώ για να σωθούμε από το χρέος που μας πνίγει. 150% του ΑΕΠ. Η Εσθονία μπήκε στην Ε.Ε. τον Ιανουάριο με χρέος κάτω από 10%. Και προέρχεται από την κουμουνιστική Ρωσική οικονομική πρακτική. (από 1991).
Τώρα εγώ αναρωτιέμαι. Πόσες εκδοχές έχω για να δικαιολογώ τον εαυτό μου που βρίσκομαι στην Ε.Ε.
  • Να γίνω μια ομοσπονδία Γερμανική. Αν με κρίνουν ότι πληρώ τις προϋποθέσεις του Άριου.
  • Να υπηρετώ τους αποικιοκράτες δανειστές και να προσκυνώ τον Ύπατο Χόρστ Ράϊχενμπαχ, εργαζόμενος πάνω στην καλή προαίρεση του αφεντικού. «Ότι προαιρείσθε αφέντη»
  • Να σηκώσω τα μανίκια και να τους πάρει όλους ο διάολος την μάνα και τον πατέρα γιατί το φως στο τούνελ μάλλον είναι το Intercity Αλεξ/πολι-Αθήνα των οκτώ.
  • Να βρω τον λεβέντη ηγέτη όχι κομματόσκυλο που θα με οδηγήσει στο σημείο που ξεστρατίσαμε. Και να ξαναδιορθώσουμε πορεία. ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ. Βέβαια αυτή την φορά όχι για άραγμα αλλά για «σκάψιμο». Και πιστέψτε με θα είναι τόσο οδυνηρό αλλά επιβεβλημένο.
  • Να του δίνω από μια ένωση που ξέφυγε του σκοπού της και τελικά το μόνο που ζητάει είναι να ποδηγετήσει τους αδύνατους  στην αρχή λαούς, και ύστερα τους «δυνατούς». Γιατί σαμποτάρησαν την πολιτική ένωση; Γιατί απλά στα σχέδιά τους άλλα πράγματα είχαν. Κι έτσι κι αλλιώς στα σκατά. Με βούρδουλα ή χωρίς. Το θέμα είναι σ’ αφήνουνε αυτά τα καθίκια οι δανειστές;
Το film τελείωσε, τα φώτα άναψαν κι εγώ κάθομαι ακόμη στο κάθισμά μου ανήμπορος να κουνήσω έστω τα πόδια μου. Δύο ώρες πέρασαν έντονα. Αλλά πάλι συνειδητοποιώ πως από αύριο πάλι θα ψάχνω στην εφημερίδα μήπως και βρω καμιά δουλειά γιατί τα απλήρωτα ενοίκια έγιναν δέκα, το ρεύμα πάει για κόψιμο, το τηλέφωνο είναι κομμένο εδώ και δύο μήνες και το στομάχι μου προσπαθεί να χορτάσει με αυτό που λένε φαγητό στην Εκκλησία. Ξέρετε πόσους γνώρισα τον τελευταίο χρόνο; Που ήταν όλοι αυτοί; Και τι θα γίνει που κάθε μέρα γινόμαστε όλο και περισσότεροι;
Κάπου εκεί περνώντας από το καφενείο άκουσα να λένε «Γιώργο γουρούνι, γιουσουφάκι, προδότη!» Τα είπανε στην Άρτα στον Γιώργο, μου εξήγησαν. Και γιατί δεν τα’ άκουσα στις ειδήσεις;
Γιατί, οι ειδήσεις είναι δικές τους. Γιατί είναι αυτοί που δεν σκάβουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου