Ο ΠΑΝΙΚΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΗΤΤΑ

May 17th, 2012 | Author: kartesios

Τον ΣΥΡΙΖΑ μπορείς να τον κατηγορήσεις για πολλά. Την Αριστερά – ό,τι κι αν σημαίνει αυτό – για ακόμη περισσότερα. Σίγουρα όμως είναι γελοίο να την κατηγορείς για αλαζονεία και μάλιστα από την τηλεόραση. Ακόμη ειδικότερα από το βόθρο του MEGA.
Ο πάλαι ποτέ αντεξουσιαστής Γιώργος Οικονομέας που δήλωνε ότι έκανε αντάρτικο στην τρισάθλια ελληνική τηλεόραση επειδή σέβεται τα παιδιά του, ξεκίνησε την τηλεοπτική του καριέρα ως καλεσμένος στο κοινό της «Ζούγκλας» του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου.
Χτες, αυτός ο ίδιος κ. Οικονομέας κατηγόρησε στην εκπομπή του τον ΣΥΡΙΖΑ ότι πήρε 16% στις εκλογές και εμφανίζει 100% αλαζονεία. Μάλιστα, έτσι το είπε.
Το κανάλι στο οποίο εργάζεται ο κ. Οικονομέας χειραγωγεί εδώ και χρόνια τους τηλεθεατές του με την αλαζονεία της εξουσίας. Αν δεν το γνωρίζει ο κ. Οικονομέας, μπορεί να ρωτήσει ακόμη και το γυφτάκι που του καθαρίζει τα τζάμια στα φανάρια.

Το κανάλι στο οποίο εργάζεται ο κ. Οικονομέας έχει ένα κεντρικό τύποις δελτίο ειδήσεων, το οποίο είναι ουσιαστικά ένα δελτίο Τύπου των συμφερόντων που εξυπηρετεί.
Το κανάλι στο οποίο εργάζεται ο κ. Οικονομέας, μέχρι τώρα έκανε ό,τι γούσταρε, ανεβοκατέβαζε κυβερνήσεις, προωθούσε κόμματα και πολιτικούς και παρενέβαινε αλαζονικά την πολιτική κατάσταση, με μόνο στόχο να εξυπηρετήσει το εκάστοτε έτερον ήμισυ της διαπλοκής.
Η άκρως αλαζονική συμπεριφορά των δημοσιογράφων του MEGA κατάφερε να εξοργίσει κατά καιρούς και εκπροσώπους των φιλικών του κομμάτων, όπως τον Γιάννη Τραγάκη της ΝΔ και τον Γιώργο Πεταλωτή του ΠΑΣΟΚ.
Όμως παρά τους καβγάδες με τα στελέχη αυτών των δύο κομμάτων, οι σχέσεις δε διερράγησαν ποτέ και η φιλοξενία συνεχιζόταν κανονικά. Να παραδεχτούμε εδώ, ότι η άκρως φιλική στάση του κ. Παπαδημούλη προς την Ε.Ε., τον είχε μετατρέψει σε αγαπητό καλεσμένο εκπομπών του MEGA, καθώς τα όσα έλεγε δεν ενοχλούσαν ιδιαίτερα την πολιτική του καναλιού.
Κάπου εκεί τελείωνε η σχέση του MEGA με την Αριστερά, άντε και με κανέναν Μαΐλη του ΚΚΕ ή για χαβαλέ τη Λιάνα Κανέλλη. Η Αριστερά και οι θέσεις της δε χωρούσαν στο MEGA, αλλά και στους άλλους τηλεοπτικούς σταθμούς, οι οποίοι εντελώς δωρεάν εκμεταλλεύονται δημόσιες συχνότητες.
Η Αριστερά, έπρεπε να είναι εξαφανισμένη. Κι όποτε εμφανιζόταν έπρεπε να είναι ταπεινωμένη, συμμαζεμένη, λιγόλογη και ντυμένη φτωχά με μια ζακετούλα πλεγμένη στο χέρι. Έπρεπε να δείχνει ευγνωμοσύνη όποτε την καλούσαν σε τηλεοπτικές εκπομπές, να ευχαριστεί για την τιμή που της έγινε και να μην ενοχλεί την κατάσταση.
Σήμερα η Αριστερά μέσω του ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων που τον ανέδειξαν σε δεύτερο κόμμα. Ίσως στις επόμενες εκλογές τον αναδείξουν και πρώτο. Αυτό δεν αρέσει στο MEGA. Δεν το αντέχει. Δεν το συμφέρει οικονομικά, για να ακριβολογούμε.
Η άνοδος της Αριστεράς πέρα από την ήττα του δικομματισμού, έφερε και την ήττα της δύναμης χειραγώγησης που διέθεταν οι τηλεοπτικοί σταθμοί. Αυτό, δεν το αντέχουν οι τηλεοπτικοί δημοσιογράφοι με τίποτα. Νιώθουν να τρίζουν οι θέσεις τους. Βλέπουν το μέλλον χλωμό και τις παχυλές αμοιβές τους να κινδυνεύουν.
Εφόσον όμως δε μπορούν να βρίσουν κατάμουτρα τους τηλεθεατές τους, ξεσπάνε πάνω στον ΣΥΡΙΖΑ και τους εκπροσώπους του.
Έτσι, έγινε ξαφνικά ο Παπαδημούλης αλαζόνας. Έτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε για τον κ. Οικονομέα να εμφανίζει «100% αλαζονεία». Είναι γελοίοι οι άνθρωποι. Στις έγχρωμες οθόνες φαίνεται ότι έχουν γκριζάρει τα πρόσωπά τους, όσο κι αν μακιγιάρονται.
Ο κ. Οικονομέας κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ για αλαζονεία επειδή είχε άποψη, την εξέφρασε και δε δεχόταν να την πάρει πίσω, παρά την απαίτηση του τηλεδημοσιογράφου.
Έχουν πανικοβληθεί. Δε μπορούν να πιστέψουν ότι ήρθε δεύτερο στις εκλογές ένα κόμμα, του οποίου ο αρχηγός όχι μόνο δεν τους έγλειψε και δεν τους προσκύνησε, αλλά τους έφτυσε κατάμουτρα όταν τον κάλεσαν στο δελτίο ειδήσεων.
Βλέπω αρκετούς να κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ για αλαζονεία. Πίσω από αυτή την κατηγορία προσπαθούν να κρύψουν αυτό που τους τρομάζει περισσότερο. Ότι η άνοδος της Αριστεράς, θα στερήσει από τα κομματικά στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ την εργολαβία της αλαζονείας.
Επιτρέψτε μου να πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δε δείχνει σημεία αλαζονείας. Απλώς είναι δεύτερο κόμμα και οι δημοσκοπήσεις των επόμενων εκλογών τον φέρνουν πρώτο. Ούτε η χαρά των πολιτών που βλέπουν επιτέλους ότι μπόρεσαν να γκρεμίσουν το δικομματισμό είναι αλαζονεία. Χαρά είναι, όσο κι αν δεν αρέσει στους κομπλεξικούς και ηττημένους. Στα μεταξωτά βρακιά της τηλεόρασης και της πολιτικής.
Εντάξει, μπορεί ο Τσίπρας να απολαμβάνει λίγο περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε, το γεγονός ότι είναι ωραίος. Ε, τι να κάνουμε τώρα; Νέος άνθρωπος είναι, να τον βάλουμε να χαρακωθεί στα μούτρα για να μην τον ζηλεύουν οι βουβαλοβενιζέλοι και οι φαλακροσαμαράδες; Δε γίνονται αυτά.
Εν κατακλείδι, δεν πιστεύω στον ΣΥΡΙΖΑ, όμως δεν πιστεύω για καθαρά πολιτικούς λόγους κι επειδή τον θεωρώ απίστευτα μπερδεμένο. Τον Συνασπισμό από μόνο του ίσως τον κατανοώ ευκολότερα. Δεν κρύβω πάντως ότι απολαμβάνω το γεγονός πως έχει ξεβρακώσει δημοσιογράφους και πολιτικούς. Το θέαμα που παρουσιάζουν είναι γελοίο. Αν δεν τους σιχαινόμουν τόσο πολύ, μπορεί και να τους λυπόμουν. Όμως, τους σιχαίνομαι…