Το
μεγάλο πλεονέκτημα των μνημονιακών, έτσι ισχυρίζονται οι ίδιοι, είναι
ότι βασίζουν τις απόψεις τους στον ορθό λόγο. Στην επιστήμη, στην
στατιστική, στην ανάλυση, στην ψυχραιμία, μετράνε, ζυγίζουν,
αποδεικνύουν και μετά μιλάνε. Όχι σαν τους αντιμνημονιακούς που είναι
συλλήβδην βλάκες και ανορθολογικοί, παραδομένοι στο συναίσθημα,
μοιρολογίστρες κλαίουσες πάνω από νεκρά κοριτσάκια.
Θαυμάστε λοιπόν ορθολογισμό. Το χθεσινό ΒΗΜΑ δημοσίευσε άρθρο του Γιάννη Πρετεντέρη με τίτλο «Κούτσουρα απελέκητα», το οποίο καταπιάνεται με το ότι από το 2009 μέχρι το 2012 οι έλληνες μαθητές έπεσαν από την 25η στην 42η θέση στη σχετική λίστα του ΟΟΣΑ. «Αποκλείεται να φταίει το μνημόνιο, η Μέρκελ ή ο νεοφιλελευθερισμός, όταν η δημόσια παιδεία στην Ελλάδα καταρρέει», βεβαιώνει ο συγγραφέας -ναι είναι και συγγραφέας ο Γιάννης, έχει γράψει τον «Ψυχρό Εμφύλιο», παρόλο που νοσταλγεί τον θερμό. Αποκλείεται εντελώς να φταίει το μνημόνιο, άλλωστε οι φταίχτες είναι γνωστοί: «Η παιδεία καταρρέει από τις δικές της ανεπάρκειες, τους δικούς της αναχρονισμούς. Καταρρέει επειδή δεν θέλει να αλλάξει, ούτε να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της εποχής. Φταίει ένα σχολείο που ειδικεύεται στο να παράγει πολλούς αγανακτισμένους».
Φοβερή ανάλυση, μεγαλειώδης! Για την κατάρρευση στα χρόνια του μνημονίου, από το 2009 έως το 2012, αποκλείεται να φταίει το μνημόνιο. Οι μισθοί των εκπαιδευτικών μειώθηκαν στο μισό, οι προσλήψεις πάγωσαν, οι αναπληρωτές εξαφανίστηκαν, τα λεφτά για την Παιδεία εξανεμίσθηκαν, χιλιάδες σχολεία έκλεισαν ή συγχωνεύτηκαν, οι καθηγητές βρίσκονται υπό επιστράτευση κι όμως τίποτα απ' όλα αυτά δεν φταίει. Φταίει το κακό το ριζικό μας, φταίνε πάνω απ' όλα οι εκπαιδευτικοί, αυτοί που το 2009 είχαν τους μαθητές στην 25η θέση και το 2012 τους έριξαν στην 42η, έτσι για να αναστατώσουν τον Γιάννη τον Πρετεντέρη.
Τον Γιάννη τον Πρετεντέρη, που όταν έμαθε ότι η ανεργία των νέων έφτασε στο 60%, έγραψε το αμίμητο: «Εμ ποιος να προσλάβει αυτά τα παιδιά, με τέτοιους καθηγητές που έχουν στα πανεπιστήμια» και άρχισε να αραδιάζει αποσπάσματα από κείμενα αριστερών πανεπιστημιακών. Οι πανεπιστημιακοί φταίνε που η ανεργία των νέων πήγε από το 20% στο 60%, δεν φταίει η ύφεση του 25%, τα μαγαζιά που κλείνουν, οι επιχειρήσεις που μεταναστεύουν. Κι όταν αυτοί οι άχρηστοι φοιτητές βγαίνουν στο εξωτερικό, γιατί βρίσκουν αμέσως δουλειά; Προφανώς επειδή μόλις διαβούν τα σύνορα, η σατανική επιρροή των καθηγητών εξατμίζεται.
Ο Πρετεντέρης δεν είναι βλάξ, είναι άρα σε θέση να γνωρίζει ότι αυτά που γράφει είναι βλακείες. Οι αναγνώστες του ΒΗΜΑτος δεν είναι βλάκες, παρόλα αυτά ο Πρετεντέρης του βομβαρδίζει με βλακείες, ελπίζοντας ότι κάποιοι εξ αυτών θα πωρωθούν και θα τον ακολουθήσουν στον κατήφορο προς τον ολικό παραλογισμό. Ο Πρετεντέρης δεν ποντάρει στη σκέψη των αναγνωστών του, ποντάρει στο πάθος τους, στο μίσος τους για κάθε τι δημόσιο, για κάθε τι συλλογικό. Ω θεέ μου, παρασύρθηκε και ο Ιωάννης από τον χείμαρρο του συναισθήματος.
Το καθεστώς δεν έχει πλέον λογικά επιχειρήματα για να δικαιολογήσει την πολιτική του, γι΄ αυτό καταφεύγει στην ανοησία. Τούτο δεν το κάνει λιγότερο επικίνδυνο, αφού όπως λέει κι ο Ευάγγελος Λεμπέσης στο «Η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω», οι βλάκες είναι πανίσχυροι, ιδίως όταν συνασπίζονται. Η ανοησία δεν κάνει το καθεστώς ακίνδυνο, το κάνει όμως ευάλωτο. Η ανοησία εμφανίζεται στην αρχή ως εσκεμμένη προπαγάνδα, μετά γίνεται στυλ και στο τέλος εγκαθίσταται ως μόνιμη κατάσταση του νου. Ή όπως λένε κι οι Γραφές «μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι».
Πηγή: avgi.gr
http://www.koutipandoras.gr/article/101084/
Θαυμάστε λοιπόν ορθολογισμό. Το χθεσινό ΒΗΜΑ δημοσίευσε άρθρο του Γιάννη Πρετεντέρη με τίτλο «Κούτσουρα απελέκητα», το οποίο καταπιάνεται με το ότι από το 2009 μέχρι το 2012 οι έλληνες μαθητές έπεσαν από την 25η στην 42η θέση στη σχετική λίστα του ΟΟΣΑ. «Αποκλείεται να φταίει το μνημόνιο, η Μέρκελ ή ο νεοφιλελευθερισμός, όταν η δημόσια παιδεία στην Ελλάδα καταρρέει», βεβαιώνει ο συγγραφέας -ναι είναι και συγγραφέας ο Γιάννης, έχει γράψει τον «Ψυχρό Εμφύλιο», παρόλο που νοσταλγεί τον θερμό. Αποκλείεται εντελώς να φταίει το μνημόνιο, άλλωστε οι φταίχτες είναι γνωστοί: «Η παιδεία καταρρέει από τις δικές της ανεπάρκειες, τους δικούς της αναχρονισμούς. Καταρρέει επειδή δεν θέλει να αλλάξει, ούτε να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της εποχής. Φταίει ένα σχολείο που ειδικεύεται στο να παράγει πολλούς αγανακτισμένους».
Φοβερή ανάλυση, μεγαλειώδης! Για την κατάρρευση στα χρόνια του μνημονίου, από το 2009 έως το 2012, αποκλείεται να φταίει το μνημόνιο. Οι μισθοί των εκπαιδευτικών μειώθηκαν στο μισό, οι προσλήψεις πάγωσαν, οι αναπληρωτές εξαφανίστηκαν, τα λεφτά για την Παιδεία εξανεμίσθηκαν, χιλιάδες σχολεία έκλεισαν ή συγχωνεύτηκαν, οι καθηγητές βρίσκονται υπό επιστράτευση κι όμως τίποτα απ' όλα αυτά δεν φταίει. Φταίει το κακό το ριζικό μας, φταίνε πάνω απ' όλα οι εκπαιδευτικοί, αυτοί που το 2009 είχαν τους μαθητές στην 25η θέση και το 2012 τους έριξαν στην 42η, έτσι για να αναστατώσουν τον Γιάννη τον Πρετεντέρη.
Τον Γιάννη τον Πρετεντέρη, που όταν έμαθε ότι η ανεργία των νέων έφτασε στο 60%, έγραψε το αμίμητο: «Εμ ποιος να προσλάβει αυτά τα παιδιά, με τέτοιους καθηγητές που έχουν στα πανεπιστήμια» και άρχισε να αραδιάζει αποσπάσματα από κείμενα αριστερών πανεπιστημιακών. Οι πανεπιστημιακοί φταίνε που η ανεργία των νέων πήγε από το 20% στο 60%, δεν φταίει η ύφεση του 25%, τα μαγαζιά που κλείνουν, οι επιχειρήσεις που μεταναστεύουν. Κι όταν αυτοί οι άχρηστοι φοιτητές βγαίνουν στο εξωτερικό, γιατί βρίσκουν αμέσως δουλειά; Προφανώς επειδή μόλις διαβούν τα σύνορα, η σατανική επιρροή των καθηγητών εξατμίζεται.
Ο Πρετεντέρης δεν είναι βλάξ, είναι άρα σε θέση να γνωρίζει ότι αυτά που γράφει είναι βλακείες. Οι αναγνώστες του ΒΗΜΑτος δεν είναι βλάκες, παρόλα αυτά ο Πρετεντέρης του βομβαρδίζει με βλακείες, ελπίζοντας ότι κάποιοι εξ αυτών θα πωρωθούν και θα τον ακολουθήσουν στον κατήφορο προς τον ολικό παραλογισμό. Ο Πρετεντέρης δεν ποντάρει στη σκέψη των αναγνωστών του, ποντάρει στο πάθος τους, στο μίσος τους για κάθε τι δημόσιο, για κάθε τι συλλογικό. Ω θεέ μου, παρασύρθηκε και ο Ιωάννης από τον χείμαρρο του συναισθήματος.
Το καθεστώς δεν έχει πλέον λογικά επιχειρήματα για να δικαιολογήσει την πολιτική του, γι΄ αυτό καταφεύγει στην ανοησία. Τούτο δεν το κάνει λιγότερο επικίνδυνο, αφού όπως λέει κι ο Ευάγγελος Λεμπέσης στο «Η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω», οι βλάκες είναι πανίσχυροι, ιδίως όταν συνασπίζονται. Η ανοησία δεν κάνει το καθεστώς ακίνδυνο, το κάνει όμως ευάλωτο. Η ανοησία εμφανίζεται στην αρχή ως εσκεμμένη προπαγάνδα, μετά γίνεται στυλ και στο τέλος εγκαθίσταται ως μόνιμη κατάσταση του νου. Ή όπως λένε κι οι Γραφές «μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι».
Πηγή: avgi.gr
http://www.koutipandoras.gr/article/101084/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου