Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΜΑΣ ΕΓΓΥΗΤΗΣ

Του θ.ΚΑΡΤΕΡΟΥ*

Εγγυητής μας προέκυψε τον τελευταίο καιρό ο Σαμαράς. Μας εγγυήθηκε για παράδειγμα, με αφορμή τις δηλώσεις Μέργου, ότι δεν θα μειωθεί κι άλλο ο κατώτατος μισθός. Εγγυάται ότι η πολιτική του οδηγεί στην ανάκαμψη και στην ανάπτυξη –μετά τον Ιούνιο τελειώνουν τα δύσκολα και αρχίζει η απογείωση είπε προχτές στους Θωμάδες βουλευτές του. Εγγυάται το νόμο και την τάξη. Και μαζί με όλα αυτά εγγυάται στους δανειστές ότι θα τηρήσει απαρέγκλιτα τις δεσμεύσεις που επέβαλαν στη χώρα. Εγγυάται εν γένει –προς τα μέσα και προς τα έξω.

Ας παραβλέψουμε το γεγονός ότι οι μισές εγγυήσεις του έρχονται σε σύγκρουση με τις άλλες μισές -εγγυάται, για παράδειγμα, τον κατώτατο μισθό, την ίδια στιγμή που εγγυάται την πιστή τήρηση του μνημονίου που προβλέπει «αναθεώρηση» του κατώτατου μισθού. Καθώς και το γεγονός ότι ένα κεφάλαιο των εγγυήσεών του –νόμος και τάξη!- μυρίζει ανθρώπινο κρέας. Και ας σταθούμε στον εγγυητή. Διότι για να εγγυηθείς κάτι σε κάποιους πρέπει να είσαι ο ίδιος φερέγγυος –δεν μπορεί ο απατεώνας να εγγυάται για την τιμιότητα κάποιου. Έτσι δεν είναι;

Τι εστί λοιπόν Σαμαράς ως εγγυητής; Εντάξει ,ας του κάνουμε και το χατίρι να μην ασχοληθούμε με την άνοιξη που θα έφερνε κάποτε στο πολιτικό σκηνικό –νεανικές τρέλες. Ας μην ταράξουμε τους κύκλους του με τα εύοσμα της θητείας του στο υπουργείο εξωτερικών και με τα ανθηρά της θητείας του στον πολιτισμό. Ας πάρει το ποτάμι και όσα έλεγε στο Ζάππειο, τα κοστολογημένα ισοδύναμα που θα μας έσωζαν από την αγριότητα –κωδικό προς κωδικό τα εγγυήθηκε. Ας πάμε στα πιο πρόσφατα και ενδεικτικά της εγγυητικής του ικανότητας.

Ο ίδιος δεν ήταν που πριν λίγους μήνες, ενώπιον της εθνικής αντιπροσωπείας και όχι στου Βασίλη την ταβέρνα, εγγυήθηκε στις προγραμματικές δηλώσεις αποκατάσταση αδικιών στις χαμηλές συντάξεις; Και αποζημιώσεις σε ιδιώτες και ταμεία- θύματα του κουρέματος; Και καμιά άλλη περικοπή σε μισθούς και συντάξεις; Και 150.000 θέσεις εργασίας το χρόνο ξεκινώντας από φέτος; Και πολυτεκνικά επιδόματα, και επαναφορά της μετενέργειας στους έξι μήνες, και αύξηση του αφορολόγητου; Κι άλλα ως ουκ έστι αριθμός;

Τι να μας εγγυηθεί λοιπόν ο εθνικός μας εγγυητής; Ένα πράγμα είναι εγγυημένο μ’ αυτόν: Το θράσος του…

Δημοσιεύθηκε στην «Αυγή» το Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013

iskra.gr