Οι
κυβερνώντες προχωρούν σε μαζικές εκκαθαρίσεις ποινικών μητρώων «δικών
τους» παιδιών που λεηλάτησαν τα δημόσια ταμεία, την ίδια στιγμή που
ψηφίζουν νόμους για να κατάσχουν συντάξεις και τραπεζικούς λογαριασμούς
για μικρά χρέη στην εφορία, βγάζουν στο σφυρί τα σπίτια των φτωχών,
φυλακίζουν μικρούς επαγγελματίες που αδυνατούν να αποπληρώσουν τα κάθε
λογής χαράτσια. Αυτή είναι η δικαιοσύνη που εκπροσωπούν.
Του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου και του Παναγιώτη θεοδωρόπουλου – «Unfollow»
Ανάμεσα στα επαγγέλματα που απελευθέρωσε η λαομίσητη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου συγκαταλέγεται πλέον και το προσοδοφόρο επάγγελμα του μιζαδόρου. Κρατικοί αξιωματούχοι που «λαδώνονται» ή στελέχη πολυεθνικών που «λαδώνουν» μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι, αφού η κυβέρνηση μετέτρεψε τη δωροδοκία από κακούργημα σε πλημμέλημα, και μάλιστα με αναδρομική ισχύ! Με διάταξη που περιέλαβαν στο νέο μεσοπρόθεσμο, ανοίγει ο δρόμος για τη παραγραφή και το κουκούλωμα εκατοντάδων ποινικών υποθέσεων διαφθοράς και δωροδοκίας, που σχετίζονται με διακίνηση μαύρου χρήματος πολλών εκατομμύριων ευρώ.
Οι εμπλεκόμενοι σε σκάνδαλα όπως οι μίζες της Siemens, το φαγοπότι με τα εξοπλιστικά προγράμματα, οι ατασθαλίες από τη διαχείριση των οικονομικών σε Δήμους και Περιφέρειες, μετά τη δημοσίευση του Ν. 4254/2014 μπορούν πλέον να νιώθουν ανακούφιση, αφού απολαμβάνουν καθεστώς ατιμωρησίας τόσο για τις κομπίνες του παρελθόντος, όσο και για τις δουλειές που θα στήσουν στο μέλλον! Το πολιτικό και επιχειρηματικό κατε-στημένο της διαπλοκής, της μίζας και της διαφθοράς, έχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει.
Παραβιάζοντας ευθέως το Σύνταγμα, η κυβέρνηση θέσπισε το ακαταδίωκτο από ποινική ή άλλη ευθύνη για υψηλόβαθμα στελέχη του κρατικού μηχανισμού που χρηματίστηκαν, ενώ ταυτόχρονα πρόσφερε αμνηστία και σε εμπλεκόμενους σε ποινικές διαδικασίες που είτε έχουν τελεσιδικήσει, είτε βρίσκονται ακόμη στο στάδιο της δικαστικής έρευνας. Η κυβερνητική μεθόδευση καθοδηγήθηκε από τους υπουργούς Οικονομικών Γ. Στουρνάρα και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Χ. Αθανασίου. Φέρει όμως την υπογραφή όλων των υπουργών της κυβέρνησης, αφού εντάχθηκε στο περιβόητο πολυνομοσχέδιο – με τα «προαπαιτούμενα» της Τρόικας και ψηφίστηκε από τους γαλαζοπράσινους βουλευτές με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Όπως ήταν αναμενόμενο, το προκλητικά ευνοϊκό νομικό καθεστώς ατιμωρησίας για υποθέσεις χρηματισμού, δεν πέρασε ούτε στα «ψιλά» ως είδηση από τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ.
Το πολυνομοσχέδιο κατατέθηκε στις 28 Μαρτίου 2014 στη Βουλή. Την επομένη ξεκίνησε η συζήτησή του στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων. Την Κυριακή 30 Μαρτίου το νομοσχέδιο ψηφίστηκε στην Ολομέλεια της Βουλής. Στην ονομαστική ψηφοφορία, που ζήτησε ο ΣΥΡΙΖΑ, σε σύνολο 288, 152 βουλευτές ψήφισαν υπέρ, 135 βουλευτές ψήφισαν κατά, και υπήρξε 1 «παρών».
Εν μέσω της φαστ-τρακ διαδικασίας, ο υπουργός Χ. Αθανασίου άδραξε την ευκαιρία να εισαγάγει στο πολυνομοσχέδιο αυτούσιες τις διατάξεις ενός σχεδίου νόμου με τίτλο «Καταπολέμηση της διαφθοράς». Αυτό το σχέδιο ήταν έτοιμο εδώ και καιρό από τους κυβερνώντες που αναζητούσαν την κατάλληλη συγκυρία για να το καταθέσουν. Εντάσσοντας αυτές τις διατάξεις μέσα σ” ένα πολυνομοσχέδιο 797 σελίδων, που ήρθε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος στη Βουλή (συζήτηση και ψήφιση μέσα σε 48 ώρες), η κυβέρνηση στόχευε να περιορίσει τις κοινοβουλευτικές αντιδράσεις και να αιφνιδιάσει το δικαστικό και νομικό σώμα.
Με μια απλή ματιά, οι αμαρτωλές διατάξεις δεν ξεχωρίζουν: προβλέπεται απλώς η κατάργηση δύο παραγράφων στα άρθρα 235 και 236 του Ποινικού Κώδικα. Κι όμως, ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες: αυτές οι δύο απλές διατάξεις (υποπαραγράφος ΙΕ 6 και ΙΕ 7 της παραγράφου ΙΕ του πρώτου άρθρου του Ν. 4254) αλλάζουν τον ορισμό και την περιγραφή των ποινικών αδικημάτων της «δωροδοκίας» και της «δωροληψίας». Ως τώρα, ο Ποινικός Κώδικας προέβλεπε ότι η δωροδοκία και η δωροληψία τιμωρούνταν ως κακουργήματα όταν υπήρχε περιουσιακό όφελος άνω των 120.000 ευρώ, ανεξαρτήτως αν το «δώρο» δόθηκε για πράξη που ανάγεται στα καθήκοντα του υπαλλήλου (δωροδοκία για νόμιμες πράξεις) ή για πράξη που αντίκειται στα καθήκοντα του υπάλληλοι (δωροδοκία για παράνομες πράξεις). Προβλεπόταν επίσης ότι το αδίκημα της δωροληψίας ήταν κακούργημα ανεξαρτήτως ποσοι αν ο δράστης ήταν υπάλληλος του υπουργείου Οικονομικών.
Αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν! Με τη διάταξη που πέρασε η κυβέρνηση της διαπλοκής, τα αδικήματα αυτά μετατρέποντα σε… πλημμελήματα ανεξαρτήτως ποσού (!), αν δεν αποδειχθεί ότι η πράξη για την οποία δόθηκε το «δώρο» (δηλαδή η μίζα) αντίκειται στα καθήκοντα του υπαλλήλου. Αν δηλαδή ο υπάλληλος πήρε μίζα για να εκτελέσει τα καθήκοντά του, τότε είναι απλό πλημμέλημα! Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι κατηγορούμενοι για μίζες άνω των 120.000 ευρώ, καθώς και κατηγορούμενοι υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών μπορούν να επικαλεστούν τις νέες διατάξεις και να απαλλαγούν για τις παρανομίες τους χωρίς να δικαστούν, αφού ο χρόνος παραγραφής των πλημμελημάτων είναι τα 5 έτη, κατά πολύ συντομότερος από τα 20 έτη που προβλέπεται για τα κακουργήματα.
Μάλιστα, στο αρχικό σχέδιο νόμου η μετατροπή σε πλημμέλημα αφορούσε και τη δωροληψία και τη δωροδοκία. Προκειμένου να χρυσώσει το χάπι, ο υπουργός Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου εισήγαγε τελικά μια «νομοτεχνική βελτίωση», που προβλέπει ότι σε περιπτώσεις «ωφελήματος ιδιαίτερα μεγάλης αξίας» η πράξη χαρακτηρίζεται ως κακούργημα, μόνον όμως για την περίπτωση της δωροληψίας (όχι της δωροδοκίας) και μόνον για τους υπαλλήλους. Με τον τρόπο αυτό αποκαλύφθηκε περίτρανα ότι η πρεμούρα της κυβέρνησης ήταν να διαμορφώσει καθεστώς προστασίας κυρίως γι” αυτούς που έδιναν τις μίζες. Δηλαδή τη Siemens και τα μεγαλοστελέχη της, τις εταιρείες που εμπλέκονται στα εξοπλιστικά και άλλους πολλούς…
Στο πολυνομοσχέδιο εντάχθηκε, επίσης, μια παράγραφος που περιόριζε ακόμη περισσότερο το αξιόποινο της δωροδοκίας – δωροληψίας, με την εισαγωγή του όρου «αθέμιτο ωφέλημα». Τι θα πει αυτό; Ότι αν αξιόποινα είναι τα αθέμιτα ωφελήματα, αντιστοίχως τα θεμιτά (;) ωφελήματα δεν ποινικοποιούνται. Ναι, καλά διαβάσατε, για τον υπουργό Δικαιοσύνης και την κυβέρνηση του, υπάρχουν και μίζες που μπορεί να θεωρούνται «θεμιτές»!
Εκεί όμως που η κυβέρνηση ξέφυγε από κάθε όριο συνταγματικότητας ήταν με την ένταξη στο πρώτο άρθρο του πολυνομοσχεδίου της υποπαραγράφου ΙΕ 12, με την οποία τροποποιήθηκε το άρθρο 263Α του Ποινικού Κώδικα. Το άρθρο αυτό καθορίζει ποιοι θεωρούνται «υπάλληλοι» κατά την εφαρμογή των διατάξεων περί δωροδοκίας και δωροληψίας. Στη νέα μορφή του άρθρου 263Α, εμφανίστηκε άλλη μια λεπτομέρεια που έκανε τη διαφορά: απαλείφθηκε η αναφορά σε υπαλλήλους Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ), που επιχορηγούνται από το κράτος ή τις τράπεζες. Δηλαδή εξαιρέθηκαν οι υπάλληλοι και τα στελέχη των περισσότερων Οργανισμών του δημοσίου, με αποτέλεσμα εκκρεμείς υποθέσεις χρηματισμού να ετοιμάζονται να μπουν στο αρχείο ή να παραγραφούν.
Οι εκτρωματικές ρυθμίσεις ψηφίστηκαν και, οκτώ μέρες μετά, στις 7/4/2014, δημοσιεύτηκαν στο ΦΕΚ 85/Α και απέκτησαν ισχύ νόμου του ελληνικού κράτους.
Κι όμως, αυτό το «λαθάκι» του κου Αθανασίου είναι αυτό που θα ξελασπώσει καμπόσους εμπλεκόμενους σε σκάνδαλα. Ως γνωστόν στο δίκαιο εφαρμόζεται πάντα ο ευνοϊκότερος για τον κατηγορού-μενο νόμος. Δηλαδή, αν ένας νόμος αντικατασταθεί από κάποιον ευνοϊκότερο και στη συνέχεια αλλάξει από κάποιον λιγότερο ευνοϊκό, ο μέχρι εκείνη τη στιγμή κατηγορούμενος δικάζεται με την ευνοϊκότερη για αυτόν διάταξη. Από τη στιγμή που η ευνοϊκότερη διάταξη δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ, όσοι έκλεψαν λεφτά του Δημοσίου, θα δικαστούν -και φυσικά θα αθωωθούν- με βάση τον «εκ παραδρομής» νόμο, παρότι τέθηκε σε ισχύ για λίγες μόνο μέρες.
Τώρα είναι η σειρά των εμπλεκόμενων σε σκάνδαλα να πάρουν τη ρεβάνς. Σύμφωνα με πληροφορίες, δικογραφίες που έχουν ανοίξει για ποινικές ευθύνες σε υποθέσεις διαφθοράς «κλείνουν», ενώ υπόδικοι για σκάνδαλα ζητούν ιην αποφυλάκιση τους. Σύμφωνα με δημοσίευμα ιης εφημερίδας «Καθημερινή», τέτοια είναι η περίπτωση του «πρώην διευθύνοντος συμβούλου στα Ελληνικά Ναυπηγεία, Σωτ. Εμμανουήλ, ο οποίος είναι προφυλακισμένος για διακίνηση «μαύρου χρήματος» στην υπόθεση των υποβρυχίων. (…) Εκμεταλλευόμενος προσφάτως ψηφισθείσα διάταξη η οποία εξαιρεί της ποινικής ευθύνης για δωροδοκία τους υπευθύνους Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου που επιχορηγούνται από το κράτος (όπως τα Ναυπηγεία), κατέθεσε ήδη αίτηση αποφυλάκισης, θεωρώντας πως κακώς κρατείται».
Οι κρατικοί αξιωματούχοι που εμπλέκονται σε υποθέσεις διαφθοράς και επωφελούνται από τη συγκεκριμένη ρύθμιση, είναι δεκάδες. Όσα και τα ΝΠΙΔ που επιχορηγούνται από το κράτος ή τις τράπεζες. Σε μια σειρά από ποινικές υποθέσεις όπως οι συμβάσεις των εξοπλιστικών, η Siemens, εκκρεμείς υποθέσεις που αφορούν ατασθαλίες Δημάρχων και Περιφερειαρχών, ή άλλες που έχουν τελεσιδικήσει, θα αρκεί η πράξη για την οποία δόθηκε η μίζα να ενέπιπτε στη «διακριτική ευχέρεια» εκείνου που την έλαβε, ώστε να οδηγηθούν στην παραγραφή ή να υποβιβασθούν σε πλημμελήματα με πολύ μικρές ποινές.
Μήπως ήρθε η ώρα να αποφυλακιστεί ο Άκης Τσοχατζόπουλος και οι υπόλοιποι που βρίσκονται στη φυλακή καταδικασμένοι για υποθέσεις διακίνησης μαύρου χρήματος από εξοπλιστικά προγράμματα;
Τηρουμένων των αναλογιών, η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ δρα σαν μια κατοχική κυβέρνηση που, εγκαταλείποντας την κατεχόμενη χώρα, εξαφανίζει αρχεία και υποθέσεις που την εκθέτουν.
Οι κυβερνώντες προχωρούν σε μαζικές εκκαθαρίσεις ποινικών μητρώων των «δικών τους» παιδιών που λεηλάτησαν τα δημόσια ταμεία, την ίδια στιγμή που ψηφίζουν νόμους να κατάσχουν συντάξεις και τραπεζικούς λογαριασμούς για μικρά χρέη στην εφορία, βγάζουν στο σφυρί τα σπίτια των φτωχών, φυλακίζουν μικρούς επαγγελματίες που αδυνατούν να αποπληρώσουν τα κάθε λογής χαράτσια.
Αυτή είναι η δικαιοσύνη που εκπροσωούν. Το αν θα μείνουν ατιμώρητοι ή όχι δεν περνά πλέον αποκλειστικά από τα χέρια της δικαιοσύνης, αλά κυρίως από την εκδήλωση της λαϊκής οργής.
Του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου και του Παναγιώτη θεοδωρόπουλου – «Unfollow»
Ανάμεσα στα επαγγέλματα που απελευθέρωσε η λαομίσητη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου συγκαταλέγεται πλέον και το προσοδοφόρο επάγγελμα του μιζαδόρου. Κρατικοί αξιωματούχοι που «λαδώνονται» ή στελέχη πολυεθνικών που «λαδώνουν» μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι, αφού η κυβέρνηση μετέτρεψε τη δωροδοκία από κακούργημα σε πλημμέλημα, και μάλιστα με αναδρομική ισχύ! Με διάταξη που περιέλαβαν στο νέο μεσοπρόθεσμο, ανοίγει ο δρόμος για τη παραγραφή και το κουκούλωμα εκατοντάδων ποινικών υποθέσεων διαφθοράς και δωροδοκίας, που σχετίζονται με διακίνηση μαύρου χρήματος πολλών εκατομμύριων ευρώ.
Οι εμπλεκόμενοι σε σκάνδαλα όπως οι μίζες της Siemens, το φαγοπότι με τα εξοπλιστικά προγράμματα, οι ατασθαλίες από τη διαχείριση των οικονομικών σε Δήμους και Περιφέρειες, μετά τη δημοσίευση του Ν. 4254/2014 μπορούν πλέον να νιώθουν ανακούφιση, αφού απολαμβάνουν καθεστώς ατιμωρησίας τόσο για τις κομπίνες του παρελθόντος, όσο και για τις δουλειές που θα στήσουν στο μέλλον! Το πολιτικό και επιχειρηματικό κατε-στημένο της διαπλοκής, της μίζας και της διαφθοράς, έχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει.
Παραβιάζοντας ευθέως το Σύνταγμα, η κυβέρνηση θέσπισε το ακαταδίωκτο από ποινική ή άλλη ευθύνη για υψηλόβαθμα στελέχη του κρατικού μηχανισμού που χρηματίστηκαν, ενώ ταυτόχρονα πρόσφερε αμνηστία και σε εμπλεκόμενους σε ποινικές διαδικασίες που είτε έχουν τελεσιδικήσει, είτε βρίσκονται ακόμη στο στάδιο της δικαστικής έρευνας. Η κυβερνητική μεθόδευση καθοδηγήθηκε από τους υπουργούς Οικονομικών Γ. Στουρνάρα και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Χ. Αθανασίου. Φέρει όμως την υπογραφή όλων των υπουργών της κυβέρνησης, αφού εντάχθηκε στο περιβόητο πολυνομοσχέδιο – με τα «προαπαιτούμενα» της Τρόικας και ψηφίστηκε από τους γαλαζοπράσινους βουλευτές με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Όπως ήταν αναμενόμενο, το προκλητικά ευνοϊκό νομικό καθεστώς ατιμωρησίας για υποθέσεις χρηματισμού, δεν πέρασε ούτε στα «ψιλά» ως είδηση από τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ.
Πλημμέλημα οι μίζες
Το πολυνομοσχέδιο κατατέθηκε στις 28 Μαρτίου 2014 στη Βουλή. Την επομένη ξεκίνησε η συζήτησή του στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων. Την Κυριακή 30 Μαρτίου το νομοσχέδιο ψηφίστηκε στην Ολομέλεια της Βουλής. Στην ονομαστική ψηφοφορία, που ζήτησε ο ΣΥΡΙΖΑ, σε σύνολο 288, 152 βουλευτές ψήφισαν υπέρ, 135 βουλευτές ψήφισαν κατά, και υπήρξε 1 «παρών».
Εν μέσω της φαστ-τρακ διαδικασίας, ο υπουργός Χ. Αθανασίου άδραξε την ευκαιρία να εισαγάγει στο πολυνομοσχέδιο αυτούσιες τις διατάξεις ενός σχεδίου νόμου με τίτλο «Καταπολέμηση της διαφθοράς». Αυτό το σχέδιο ήταν έτοιμο εδώ και καιρό από τους κυβερνώντες που αναζητούσαν την κατάλληλη συγκυρία για να το καταθέσουν. Εντάσσοντας αυτές τις διατάξεις μέσα σ” ένα πολυνομοσχέδιο 797 σελίδων, που ήρθε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος στη Βουλή (συζήτηση και ψήφιση μέσα σε 48 ώρες), η κυβέρνηση στόχευε να περιορίσει τις κοινοβουλευτικές αντιδράσεις και να αιφνιδιάσει το δικαστικό και νομικό σώμα.
Με μια απλή ματιά, οι αμαρτωλές διατάξεις δεν ξεχωρίζουν: προβλέπεται απλώς η κατάργηση δύο παραγράφων στα άρθρα 235 και 236 του Ποινικού Κώδικα. Κι όμως, ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες: αυτές οι δύο απλές διατάξεις (υποπαραγράφος ΙΕ 6 και ΙΕ 7 της παραγράφου ΙΕ του πρώτου άρθρου του Ν. 4254) αλλάζουν τον ορισμό και την περιγραφή των ποινικών αδικημάτων της «δωροδοκίας» και της «δωροληψίας». Ως τώρα, ο Ποινικός Κώδικας προέβλεπε ότι η δωροδοκία και η δωροληψία τιμωρούνταν ως κακουργήματα όταν υπήρχε περιουσιακό όφελος άνω των 120.000 ευρώ, ανεξαρτήτως αν το «δώρο» δόθηκε για πράξη που ανάγεται στα καθήκοντα του υπαλλήλου (δωροδοκία για νόμιμες πράξεις) ή για πράξη που αντίκειται στα καθήκοντα του υπάλληλοι (δωροδοκία για παράνομες πράξεις). Προβλεπόταν επίσης ότι το αδίκημα της δωροληψίας ήταν κακούργημα ανεξαρτήτως ποσοι αν ο δράστης ήταν υπάλληλος του υπουργείου Οικονομικών.
Αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν! Με τη διάταξη που πέρασε η κυβέρνηση της διαπλοκής, τα αδικήματα αυτά μετατρέποντα σε… πλημμελήματα ανεξαρτήτως ποσού (!), αν δεν αποδειχθεί ότι η πράξη για την οποία δόθηκε το «δώρο» (δηλαδή η μίζα) αντίκειται στα καθήκοντα του υπαλλήλου. Αν δηλαδή ο υπάλληλος πήρε μίζα για να εκτελέσει τα καθήκοντά του, τότε είναι απλό πλημμέλημα! Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι κατηγορούμενοι για μίζες άνω των 120.000 ευρώ, καθώς και κατηγορούμενοι υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών μπορούν να επικαλεστούν τις νέες διατάξεις και να απαλλαγούν για τις παρανομίες τους χωρίς να δικαστούν, αφού ο χρόνος παραγραφής των πλημμελημάτων είναι τα 5 έτη, κατά πολύ συντομότερος από τα 20 έτη που προβλέπεται για τα κακουργήματα.
Μάλιστα, στο αρχικό σχέδιο νόμου η μετατροπή σε πλημμέλημα αφορούσε και τη δωροληψία και τη δωροδοκία. Προκειμένου να χρυσώσει το χάπι, ο υπουργός Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου εισήγαγε τελικά μια «νομοτεχνική βελτίωση», που προβλέπει ότι σε περιπτώσεις «ωφελήματος ιδιαίτερα μεγάλης αξίας» η πράξη χαρακτηρίζεται ως κακούργημα, μόνον όμως για την περίπτωση της δωροληψίας (όχι της δωροδοκίας) και μόνον για τους υπαλλήλους. Με τον τρόπο αυτό αποκαλύφθηκε περίτρανα ότι η πρεμούρα της κυβέρνησης ήταν να διαμορφώσει καθεστώς προστασίας κυρίως γι” αυτούς που έδιναν τις μίζες. Δηλαδή τη Siemens και τα μεγαλοστελέχη της, τις εταιρείες που εμπλέκονται στα εξοπλιστικά και άλλους πολλούς…
Στο πολυνομοσχέδιο εντάχθηκε, επίσης, μια παράγραφος που περιόριζε ακόμη περισσότερο το αξιόποινο της δωροδοκίας – δωροληψίας, με την εισαγωγή του όρου «αθέμιτο ωφέλημα». Τι θα πει αυτό; Ότι αν αξιόποινα είναι τα αθέμιτα ωφελήματα, αντιστοίχως τα θεμιτά (;) ωφελήματα δεν ποινικοποιούνται. Ναι, καλά διαβάσατε, για τον υπουργό Δικαιοσύνης και την κυβέρνηση του, υπάρχουν και μίζες που μπορεί να θεωρούνται «θεμιτές»!
Εκεί όμως που η κυβέρνηση ξέφυγε από κάθε όριο συνταγματικότητας ήταν με την ένταξη στο πρώτο άρθρο του πολυνομοσχεδίου της υποπαραγράφου ΙΕ 12, με την οποία τροποποιήθηκε το άρθρο 263Α του Ποινικού Κώδικα. Το άρθρο αυτό καθορίζει ποιοι θεωρούνται «υπάλληλοι» κατά την εφαρμογή των διατάξεων περί δωροδοκίας και δωροληψίας. Στη νέα μορφή του άρθρου 263Α, εμφανίστηκε άλλη μια λεπτομέρεια που έκανε τη διαφορά: απαλείφθηκε η αναφορά σε υπαλλήλους Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ), που επιχορηγούνται από το κράτος ή τις τράπεζες. Δηλαδή εξαιρέθηκαν οι υπάλληλοι και τα στελέχη των περισσότερων Οργανισμών του δημοσίου, με αποτέλεσμα εκκρεμείς υποθέσεις χρηματισμού να ετοιμάζονται να μπουν στο αρχείο ή να παραγραφούν.
Οι εκτρωματικές ρυθμίσεις ψηφίστηκαν και, οκτώ μέρες μετά, στις 7/4/2014, δημοσιεύτηκαν στο ΦΕΚ 85/Α και απέκτησαν ισχύ νόμου του ελληνικού κράτους.
Το «λαθάκι» πλυντήριο των σκανδάλων
Οι διατάξεις αυτές προκάλεσαν τις έντονες αντιδράσεις δικαστών και
εισαγγελικών λειτουργών που είχαν αναλάβει τη διαλεύκανση υποθέσεων
μαύρου χρήματος. Μετά το σάλο που προκλήθηκε, ο υπουργός Δικαιοσύνης Χ.
Αθανασίου κατέθεσε εκπρόθεσμη τροπολογία (αρ. 1463/73/6-5-2014) σε
άσχετο σχέδιο νόμου τοι υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας. Με
αυτήν επανέφερε τη σχετική ρύθμιση που αφορούσε τους υπαλλήλους των
ΝΠΙΔ, η οποία, όπως ισχυρίστηκε, «από παραδρομή παραλείφθηκε κατά τη
μεταφορά του άρθρου αυτού».Κι όμως, αυτό το «λαθάκι» του κου Αθανασίου είναι αυτό που θα ξελασπώσει καμπόσους εμπλεκόμενους σε σκάνδαλα. Ως γνωστόν στο δίκαιο εφαρμόζεται πάντα ο ευνοϊκότερος για τον κατηγορού-μενο νόμος. Δηλαδή, αν ένας νόμος αντικατασταθεί από κάποιον ευνοϊκότερο και στη συνέχεια αλλάξει από κάποιον λιγότερο ευνοϊκό, ο μέχρι εκείνη τη στιγμή κατηγορούμενος δικάζεται με την ευνοϊκότερη για αυτόν διάταξη. Από τη στιγμή που η ευνοϊκότερη διάταξη δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ, όσοι έκλεψαν λεφτά του Δημοσίου, θα δικαστούν -και φυσικά θα αθωωθούν- με βάση τον «εκ παραδρομής» νόμο, παρότι τέθηκε σε ισχύ για λίγες μόνο μέρες.
Άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου για παραγραφές
Η κυβέρνηση άνοιξε τη νομική οδό για να παραγραφούν σωρεία ποινικών υποθέσεων διαφθοράς, που αφορούν μίζες εκατομμυρίων ευρώ.
Αρκεί να κριθεί από τα δικαστήρια ότι η πράξη για την οποία δόθηκαν οι
μίζες «δεν αντίκειται στα καθήκοντα του υπάλληλοι απλώς ανάγεται σε
αυτά»! Με απλά λόγια: η μίζα μπορεί κατά τ: δοκούν να βαφτιστεί και «καθήκον».Τώρα είναι η σειρά των εμπλεκόμενων σε σκάνδαλα να πάρουν τη ρεβάνς. Σύμφωνα με πληροφορίες, δικογραφίες που έχουν ανοίξει για ποινικές ευθύνες σε υποθέσεις διαφθοράς «κλείνουν», ενώ υπόδικοι για σκάνδαλα ζητούν ιην αποφυλάκιση τους. Σύμφωνα με δημοσίευμα ιης εφημερίδας «Καθημερινή», τέτοια είναι η περίπτωση του «πρώην διευθύνοντος συμβούλου στα Ελληνικά Ναυπηγεία, Σωτ. Εμμανουήλ, ο οποίος είναι προφυλακισμένος για διακίνηση «μαύρου χρήματος» στην υπόθεση των υποβρυχίων. (…) Εκμεταλλευόμενος προσφάτως ψηφισθείσα διάταξη η οποία εξαιρεί της ποινικής ευθύνης για δωροδοκία τους υπευθύνους Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου που επιχορηγούνται από το κράτος (όπως τα Ναυπηγεία), κατέθεσε ήδη αίτηση αποφυλάκισης, θεωρώντας πως κακώς κρατείται».
Οι κρατικοί αξιωματούχοι που εμπλέκονται σε υποθέσεις διαφθοράς και επωφελούνται από τη συγκεκριμένη ρύθμιση, είναι δεκάδες. Όσα και τα ΝΠΙΔ που επιχορηγούνται από το κράτος ή τις τράπεζες. Σε μια σειρά από ποινικές υποθέσεις όπως οι συμβάσεις των εξοπλιστικών, η Siemens, εκκρεμείς υποθέσεις που αφορούν ατασθαλίες Δημάρχων και Περιφερειαρχών, ή άλλες που έχουν τελεσιδικήσει, θα αρκεί η πράξη για την οποία δόθηκε η μίζα να ενέπιπτε στη «διακριτική ευχέρεια» εκείνου που την έλαβε, ώστε να οδηγηθούν στην παραγραφή ή να υποβιβασθούν σε πλημμελήματα με πολύ μικρές ποινές.
Μήπως ήρθε η ώρα να αποφυλακιστεί ο Άκης Τσοχατζόπουλος και οι υπόλοιποι που βρίσκονται στη φυλακή καταδικασμένοι για υποθέσεις διακίνησης μαύρου χρήματος από εξοπλιστικά προγράμματα;
Τηρουμένων των αναλογιών, η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ δρα σαν μια κατοχική κυβέρνηση που, εγκαταλείποντας την κατεχόμενη χώρα, εξαφανίζει αρχεία και υποθέσεις που την εκθέτουν.
Οι κυβερνώντες προχωρούν σε μαζικές εκκαθαρίσεις ποινικών μητρώων των «δικών τους» παιδιών που λεηλάτησαν τα δημόσια ταμεία, την ίδια στιγμή που ψηφίζουν νόμους να κατάσχουν συντάξεις και τραπεζικούς λογαριασμούς για μικρά χρέη στην εφορία, βγάζουν στο σφυρί τα σπίτια των φτωχών, φυλακίζουν μικρούς επαγγελματίες που αδυνατούν να αποπληρώσουν τα κάθε λογής χαράτσια.
Αυτή είναι η δικαιοσύνη που εκπροσωούν. Το αν θα μείνουν ατιμώρητοι ή όχι δεν περνά πλέον αποκλειστικά από τα χέρια της δικαιοσύνης, αλά κυρίως από την εκδήλωση της λαϊκής οργής.
Μία απάντηση στο “Πλυντήριο σκανδάλων η Βουλή με το καθεστώς ατιμωρησίας που θέσπισε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου”
[…] αναδημοσίευση – βαθύ κόκκινο […]
http://vathikokkino.gr/archives/82583