Με αφορμή τις ερωτήσεις προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή του ανεξάρτητου ευρωβουλευτή Κ. Αρσένη θα θέλαμε να σημειώσουμε και να υπενθυμίσουμε τα εξής:
Η κατασκευή συνδετήριας στοάς Μάντεμ Λάκκου-Ολυμπιάδας, μήκους 8.800 μ., που κατασκευάζει η Ελληνικός Χρυσός διαπερνά και αποστραγγίζει το Στρατωνικό όρος, που ανήκει στο δίκτυο ΝΑΤURA 2000. Η ευρωπαϊκή νομοθεσία και η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, έχουν δημιουργήσει ένα εξαιρετικά αυστηρό καθεστώς προστασίας για τις υπό καθεστώς προστασίας περιοχές, που πρέπει να τηρείται απαρεγκλίτως από τα κράτη μέλη (διοικήσεις και δικαστήρια).
Στην περίπτωση των εξορυκτικών δραστηριοτήτων της Ελληνικός Χρυσός στη Β.Α. Χαλκιδική, η προβλεπόμενη από το ευρωπαϊκό δίκαιο διαδικασία δεν τηρήθηκε από το ΥΠΕΚΑ, γεγονός που καθιστά την αδειοδότηση παράνομη.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με το άρθρο 6, παρ. 3, της οδηγίας 92/42/ΕΟΚ , θα έπρεπε:
α) να γίνει προκαταρκτικός έλεγχος βάση του οποίου θα κρινόταν αν υπήρχε ανάγκη διεξαγωγής δέουσας εκτίμησης
β) να υπάρχει εκτίμηση αρμόδιας αρχής για τις επιπτώσεις του έργου
γ) να υπάρχει βεβαίωση του ΥΠΕΚΑ ότι δε θα υπάρχουν επιπτώσεις στα προστατευόμενα είδη και οικοτόπους
Κανένα από τα παραπάνω προαπαιτούμενα της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας δεν τηρήθηκαν απ΄ το Ελληνικό Κράτος.
Στην περίπτωση που οι αρμόδιες αρχές είχαν εκτιμήσει, όπως όφειλαν, ότι θα υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις – γεγονός που αποδεικνύεται από τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της ίδιας της Ελληνικός Χρυσός – το ΥΠΕΚΑ όφειλε είτε να να μην εγκρίνει το εξορυκτικό σχέδιο, είτε να εφαρμόσει το άρθρο 6(4) της ευρωπαϊκής οδηγίας σύμφωνα με το οποίο:
α) η αρμόδια αρχή πρέπει να εξετάσει εναλλακτικές λύσεις,
β) στην περίπτωση που δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις και η αρμόδια αρχή – το ΥΠΕΚΑ στην προκειμένη περίπτωση – κρίνει ότι υπάρχουν επιτακτικοί λόγοι σημαντικού δημοσίου συμφέροντος να προχωρήσει στην αδειοδότηση, οφείλει να λάβει τα αναγκαία αντισταθμιστικά μέτρα που αποσκοπούν στην “εξουδετέρωση” των επιπτώσεων και που παρέχουν αντιστάθμισμα στην προσβολή του σχεδίου στα είδη και τους οικοτόπους. Τα μέτρα αυτά πρέπει να κοινοποιούνται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και να λαμβάνονται πριν από την αδειοδότηση και όχι μετά. Τέτοιου είδους μέτρα είναι συνήθως η ανακήρυξη ως προστατευόμενης, μιας άλλης περιοχής, τουλάχιστον 5πλάσιας έκτασης σε σχέση με την πληττόμενη περιοχή, με έξοδα αποκλειστικά του φορέα του έργου, δηλαδή της Ελληνικός Χρυσός.
Με απλά λόγια, η διαδικασία που ορίζει το ευρωπαϊκό δίκαιο δεν ακολουθήθηκε από τις αρμόδιες αρχές, γεγονός που καθιστά παράνομη την αδειοδότηση του έργου. Το ελληνικό κράτος, κατά πάγια τακτική, επικαλείται το ευρωπαϊκό δίκαιο και υπακούει στις ευρωπαϊκές επιταγές μόνο όταν εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των ¨επενδυτών¨. Όταν οι επιταγές της Ευρώπης πλήττουν τους “επενδυτές” και επιδιώκουν να προστατέψουν το περιβάλλον, αγνοούνται επιδεικτικά και, μέχρι στιγμής, χωρίς συνέπειες για την κυβέρνηση. Στην περίπτωση της εξόρυξης χρυσού το κόστος που έπρεπε να επιβαρύνει τον “επενδυτή” προφανώς δεν εντάσσεται στο κυβερνητικό δόγμα “επενδύσεις με κάθε κόστος”.
Η Ευρωπαϊκή επιτροπή δηλώνει άγνοια και έλλειψη ενημέρωσης από τις ελληνικές αρχές, για τις επιπτώσεις των εξορυκτικών δραστηριοτήτων στο, υπό προστασία, Στρατωνικό Όρος. Προφανώς η επιτροπή δε γνωρίζει επίσης ότι το ελληνικό κράτος παραβίασε και την οδηγία 92/43/ΕΟΚ. Είναι επίσης πιθανό ότι ούτε τα ελληνικά δικαστήρια θα σταθούν σ΄αυτή στη “λεπτομέρεια”. Μένει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αποκαταστήσει τη νομιμότητα.
http://soshalkidiki.wordpress.com/2014/06/27/
Η κατασκευή συνδετήριας στοάς Μάντεμ Λάκκου-Ολυμπιάδας, μήκους 8.800 μ., που κατασκευάζει η Ελληνικός Χρυσός διαπερνά και αποστραγγίζει το Στρατωνικό όρος, που ανήκει στο δίκτυο ΝΑΤURA 2000. Η ευρωπαϊκή νομοθεσία και η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, έχουν δημιουργήσει ένα εξαιρετικά αυστηρό καθεστώς προστασίας για τις υπό καθεστώς προστασίας περιοχές, που πρέπει να τηρείται απαρεγκλίτως από τα κράτη μέλη (διοικήσεις και δικαστήρια).
Στην περίπτωση των εξορυκτικών δραστηριοτήτων της Ελληνικός Χρυσός στη Β.Α. Χαλκιδική, η προβλεπόμενη από το ευρωπαϊκό δίκαιο διαδικασία δεν τηρήθηκε από το ΥΠΕΚΑ, γεγονός που καθιστά την αδειοδότηση παράνομη.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με το άρθρο 6, παρ. 3, της οδηγίας 92/42/ΕΟΚ , θα έπρεπε:
α) να γίνει προκαταρκτικός έλεγχος βάση του οποίου θα κρινόταν αν υπήρχε ανάγκη διεξαγωγής δέουσας εκτίμησης
β) να υπάρχει εκτίμηση αρμόδιας αρχής για τις επιπτώσεις του έργου
γ) να υπάρχει βεβαίωση του ΥΠΕΚΑ ότι δε θα υπάρχουν επιπτώσεις στα προστατευόμενα είδη και οικοτόπους
Κανένα από τα παραπάνω προαπαιτούμενα της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας δεν τηρήθηκαν απ΄ το Ελληνικό Κράτος.
Στην περίπτωση που οι αρμόδιες αρχές είχαν εκτιμήσει, όπως όφειλαν, ότι θα υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις – γεγονός που αποδεικνύεται από τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της ίδιας της Ελληνικός Χρυσός – το ΥΠΕΚΑ όφειλε είτε να να μην εγκρίνει το εξορυκτικό σχέδιο, είτε να εφαρμόσει το άρθρο 6(4) της ευρωπαϊκής οδηγίας σύμφωνα με το οποίο:
α) η αρμόδια αρχή πρέπει να εξετάσει εναλλακτικές λύσεις,
β) στην περίπτωση που δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις και η αρμόδια αρχή – το ΥΠΕΚΑ στην προκειμένη περίπτωση – κρίνει ότι υπάρχουν επιτακτικοί λόγοι σημαντικού δημοσίου συμφέροντος να προχωρήσει στην αδειοδότηση, οφείλει να λάβει τα αναγκαία αντισταθμιστικά μέτρα που αποσκοπούν στην “εξουδετέρωση” των επιπτώσεων και που παρέχουν αντιστάθμισμα στην προσβολή του σχεδίου στα είδη και τους οικοτόπους. Τα μέτρα αυτά πρέπει να κοινοποιούνται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και να λαμβάνονται πριν από την αδειοδότηση και όχι μετά. Τέτοιου είδους μέτρα είναι συνήθως η ανακήρυξη ως προστατευόμενης, μιας άλλης περιοχής, τουλάχιστον 5πλάσιας έκτασης σε σχέση με την πληττόμενη περιοχή, με έξοδα αποκλειστικά του φορέα του έργου, δηλαδή της Ελληνικός Χρυσός.
Με απλά λόγια, η διαδικασία που ορίζει το ευρωπαϊκό δίκαιο δεν ακολουθήθηκε από τις αρμόδιες αρχές, γεγονός που καθιστά παράνομη την αδειοδότηση του έργου. Το ελληνικό κράτος, κατά πάγια τακτική, επικαλείται το ευρωπαϊκό δίκαιο και υπακούει στις ευρωπαϊκές επιταγές μόνο όταν εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των ¨επενδυτών¨. Όταν οι επιταγές της Ευρώπης πλήττουν τους “επενδυτές” και επιδιώκουν να προστατέψουν το περιβάλλον, αγνοούνται επιδεικτικά και, μέχρι στιγμής, χωρίς συνέπειες για την κυβέρνηση. Στην περίπτωση της εξόρυξης χρυσού το κόστος που έπρεπε να επιβαρύνει τον “επενδυτή” προφανώς δεν εντάσσεται στο κυβερνητικό δόγμα “επενδύσεις με κάθε κόστος”.
Η Ευρωπαϊκή επιτροπή δηλώνει άγνοια και έλλειψη ενημέρωσης από τις ελληνικές αρχές, για τις επιπτώσεις των εξορυκτικών δραστηριοτήτων στο, υπό προστασία, Στρατωνικό Όρος. Προφανώς η επιτροπή δε γνωρίζει επίσης ότι το ελληνικό κράτος παραβίασε και την οδηγία 92/43/ΕΟΚ. Είναι επίσης πιθανό ότι ούτε τα ελληνικά δικαστήρια θα σταθούν σ΄αυτή στη “λεπτομέρεια”. Μένει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αποκαταστήσει τη νομιμότητα.
http://soshalkidiki.wordpress.com/2014/06/27/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου