ΛΕΞΕΙΣ [31-01-2013]

Στον δημόσιο λόγο χρησιμοποιούνται, συνεχώς,  κάποιες συγκεκριμένες λέξεις, οι οποίες μειώνουν την ένταση των εικόνων και των εννοιών που περιγράφουν, απαλύνουν την  φρίκη που συνεπάγονται και συγκαλύπτουν αίσχη.  Αυτό μάλλον είναι μια συνειδητή ενέργεια όλων αυτών που θέλουν να εξωραΐσουν την καταστροφή που έχει επέλθει στην χώρα. Αυτές τις λέξεις τις χρησιμοποιούν κυρίως αναλυτές δελτίων ειδήσεων, δημοσιολόγοι, πολιτικοί και αν κανείς μείνει μόνο σε αυτές χωρίς να τις μεταφράσει στο πραγματικό τους νόημα, θα έχει σχηματίσει μια σχεδόν ρόδινη εικόνα για την Ελλάδα της κρίσης. Ακολουθεί η απαρίθμηση κάποιων από αυτές τις λέξεις, συνοδευόμενες από την σωστή ερμηνεία. Ύφεση, ονομάζεται η φτώχεια του λαού, η εξαθλίωση χιλιάδων οικογενειών, που δεν έχουν βασικά καθημερινά αγαθά. Ύφεση είναι και το κανόνι που αναγκάζονται να βάλουν μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά και οι βίαιες ανατροπές στην ζωή εκατομμυρίων πολιτών. Ύφεση σημαίνει κατάντια για χιλιάδες εργαζόμενους και νοικοκυριά. Λαθρουλοτόμευση, ονομάζεται η κατακρεούργηση δέντρων ή δασών προκειμένου, πολίτες αυτού του τόπου να έχουν ξύλα για να ζεσταθούν. Παρόμοιο γεγονός είχε συμβεί κατά την διάρκεια της κατοχής. Ανάπτυξη, είναι η διαδικασία κατά την οποία πετσοκόβονται μεροκάματα, καταργούνται συλλογικές συμβάσεις και εξαφανίζονται εργατικά δικαιώματα, έτσι ώστε πολυεθνικοί λύκοι, να έρθουν εδώ εξαγοράζοντας κοψοχρονιά φιλέτα του τόπου, χρησιμοποιώντας εργάτες σε συνθήκες Μεσαίωνα και με μισθούς χαρτζιλίκι, ως δούλους. Υποσιτισμός, είναι η πείνα, που νιώθουν χιλιάδες άνθρωποι, γιατί δεν έχουν αυτά τα χρήματα, ώστε να τρώνε καθημερινά το απαραίτητο φαγητό. Μεταξύ αυτών και παιδιά, πολλά από τα οποία λιποθυμούν στο σχολείο. Λιποθυμούν όχι από υποσιτισμό. Λιποθυμούν από την πείνα. Υποαπασχόληση, είναι το ένα μεροκάματο την εβδομάδα, ή το δεκαήμερο, ίσως και ένα μεροκάματο τον μήνα, για να κερδίσει ο επιχειρηματικός όμιλος επιπλέον χρήματα, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων θα πάει στην Ελβετία. Μερική απασχόληση, είναι το αμέσως επόμενο στάδιο της υποαπασχόλησης. Μερική απασχόληση είναι μια τέτοια δουλειά, που το παλιό 8ωρο, συμπληρώνεται σε δύο ή τρείς μέρες. Μερική απασχόληση είναι αυτό που λέμε, «τόσο όσο». Δουλεύει κάποιος τόσο όσο χρειάζεται, ώστε με τα ελάχιστα που παίρνει, να επιβιώνει. Ανέχεια, είναι η φτώχεια, η πείνα, η εξαθλίωση, ο εκβιασμός, η κατάντια. Αντικειμενικότητα, είναι το ανέκδοτο που λένε δημοσιογράφοι προς το κοινό, προκειμένου να δικαιολογήσουν, το ξεπούλημα τους. Η τόσο συνηθισμένη αυτή κατάσταση, συναντάται και με την φράση, «τηρώ ίσες αποστάσεις». Περιοριστική οικονομική πολιτική, είναι η ωμή κλεψιά που διαπράττουν τύποι του κοινού ποινικού δικαίου, μεταμφιεσμένοι σε υπουργούς, βουλευτές, προέδρους κλπ. Κλεψιά σε βάρος αφελών και μάλλον ανυποψίαστων πολιτών, που τις περισσότερες φορές, τους έχουν ψηφίσει, για να τους σώσουν. Κίνητρα για την ανάπτυξη, είναι τα κίνητρα για εκμετάλλευση. Κίνητρα σε συγκεκριμένα λαμόγια, για να βυσσοδομήσουν, κατά εργαζομένων, καλυπτόμενοι από Νόμους και διατάξεις, ειδικά φτιαγμένους γι αυτούς και τα κέρδη τους. Επιχειρηματικότητα, σε χώρες σαν την Ελλάδα, τις περισσότερες φορές, είναι κάτι σαν δημόσια επένδυση, αφού επιδοτούνται ή προστατεύονται ή ενισχύονται από το κράτος.  Το κράτος βάζει μεγάλο μέρος των χρημάτων, ο επιχειρηματίας την ιδέα(!!!) και το ρίσκο. Αν το «τόλμημα» πάει καλά ο επιχειρηματίας κερδίζει τα πάντα. Αν το «τόλμημα», αποτύχει την πληρώνει ο εργαζόμενος και το κράτος. Επανάσταση, λέξη που την χρησιμοποιούν συνεχώς, κυρίως αυτοί που δεν πρόκειται ποτέ να την κάνουν. Υποκαθιστά, την παραίτηση, την ενσωμάτωση, την διαπλοκή, την υποχώρηση και τον συμβιβασμό. Ρευστότητα, το γνωστό κερδοσκοπικό παιχνίδι, κατά το οποίο, έχεις να μοιράσεις 100.000 ευρώ, χαρίζοντας 95.000 χιλιάδες σε δυο τρείς κολοσσούς και μοιράζοντας με την μορφή δανείου τα υπόλοιπα 5.000 σε 10.000 δικαιούχους, με τόκο 5% και πάνω. Ευρωζώνη, η σύγχρονη και επίσημη εκδοχή της Μαφίας. Ευρωπαϊκό συμβούλιο κορυφής, είκοσι εφτά χαρτογιακάδες, αδούλευτοι άνθρωποι, αδίστακτοι και καλοζωισμένοι. Είκοσι εφτά καλά εκπαιδευμένα κατοικίδια, που εκτελούν συγκεκριμένες εντολές, υπακούοντας σε ακόμη πιο συγκεκριμένες οδηγίες. Ανταγωνισμός, το θέατρο που παίζουν οι μεγάλοι όμιλοι. Το προκάλυμμα, το καμουφλάζ, η πρόφαση για να τα βρίσκουν μεταξύ τους, νόμιμα και αριστοτεχνικά, εξοντώνοντας μικρότερους ανταγωνιστές και όποιον ακόμη βρεθεί στο διάβα τους. Φορολογική δικαιοσύνη: Ανέκδοτο Ανεργία, το οξυγόνο του καπιταλισμού. Όριο φτώχειας, ένας ακόμη δείκτης για να στριμωχτεί στο χαρτί και στην οθόνη του pc,  το ανθρώπινο δράμα. (Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο τεύχος 13 του Unfollow) Θύμιος Κ.  http://ellinofreneia.net/details.php?id=5489