Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΔΕΝ ΣΥΝΙΣΤΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΒΙΩΣΙΜΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΙΕΞΟΔΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΜΕ ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΑΠΕΓΚΛΩΒΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ !
Η Αριστερή Πλατφόρμα (στην οποία συμμετέχει και το Αριστερό Ρεύμα του ΣΥΝ) κατέθεσε σήμερα Κυριακή (14/4) στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να συμπεριληφθούν στην τελική απόφαση, τρείς σημαντικές τροπολογίες για κρίσιμα θέματα της πολιτικής του Κόμματος.
Συγκεκριμένα η Αριστερή Πλατφόρμα κατέθεσε τροπολογίες για τα θέματα της κυβέρνησης της Αριστεράς, των πολιτικών συμμαχιών του Κόμματος, την απάντηση της Αριστεράς στους εκβιασμούς για την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη και τη δημοκρατική λειτουργία του κόμματος και τη λήψη αποφάσεων από τα συλλογικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ.
Τελικώς η Αριστερή Πλατφόρμα έθεσε σε ψηφοφορία στην Κεντρική Επιτροπή τις δύο πρώτες τροπολογίες της, οι οποίες, αν και δεν εγκρίθηκαν, έτυχαν υπερψήφισης από αρκετά περισσότερα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής απ’ όσα είχαν εκλεγεί με τη λίστα της Αριστερής Πλατφόρμας (βλ. ρεπορτάζ παρακάτω)
Όλες οι τροπολογίες της Αριστερής Πλατφόρμας έχουν ως εξής:
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Όλες οι εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος έρχονται να υπογραμμίσουν με ακόμα μεγαλύτερη έμφαση ότι μόνο μια κυβέρνηση της Αριστεράς – και όχι κυβερνήσεις κεντροαριστεράς ή κεντροαριστεροδεξιάς ρευστού πολιτικού στίγματος και ετερόκλητου φάσματος – θα ήταν ικανή να επιχειρήσει στη βάση ενός σαφούς εναλλακτικού ριζοσπαστικού προγράμματος και στηριγμένη σε ένα πλατύ ενωτικό ταξικό και αγωνιστικό εργατικό – λαϊκό κίνημα, την προοδευτική ανατροπή που έχει ανάγκη η χώρα και μια πορεία προοδευτικών μετασχηματισμών με σοσιαλιστικό ορίζοντα.
Στην κατεύθυνση της διαμόρφωσης μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, η οποία θα βασίζεται στη συμμετοχή και τη στήριξη των ευρύτερων δυνατών συνεργαζόμενων αριστερών δυνάμεων, βλέπουμε θετικά τις διεργασίες, τους προβληματισμούς, την κινητικότητα και τη ζωντάνια
που αναπτύσσεται στους άλλους χώρους της κομμουνιστικής Αριστεράς, όσο
και αν ορισμένες φορές αυτές οι διεργασίες από τμήματα αριστερών
δυνάμεων κινούνται σε απόκλιση από τις δικές μας αναζητήσεις.
Θεωρούμε ότι σήμερα μια συνεργασία και συμπόρευση όλων των δυνάμεων της Αριστεράς, κατά πρώτο λόγο του ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που θα έδινε ισχυρό αριστερό προβάδισμα στο πολιτικό σκηνικό, όχι μόνο καθίσταται όσο ποτέ αναγκαία αλλά και ότι οι τραγικές εξελίξεις που σημειώνονται στην Ελλάδα και την Κύπρο, μαζί με τα διδάγματα που τις ακολουθούν, φέρνουν αντικειμενικά πιο κοντά αυτή τη συμπόρευση και την καθιστούν πιο δυνατή μέσα από αμοιβαίες μετατοπίσεις και την εκδήλωση ισχυρής ενωτικής βούλησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις δυσκολίες, δεν αρκεί πια να περιορίζεται σε γενικές ενωτικές εκφωνήσεις αλλά οφείλει να σχεδιάσει και να αναλάβει συγκεκριμένες, εποικοδομητικές και ρεαλιστικές πολιτικές και προγραμματικές πρωτοβουλίες για τη συνεργασία και τη συμπαράταξη της Αριστεράς.
Για μας μια σύγχρονη ριζοσπαστική αριστερή συμπαράταξη δεν περιορίζεται μόνο στις δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στις άλλες δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής αντισυστημικής οικολογίας, παρά το ξεχωριστό, ειδικό ιστορικό και αναντικατάστατο βάρος αυτών των δυνάμεων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει και ενθαρρύνει ενδεχόμενες συνεργασίες με προσωπικότητες και συλλογικότητες από τον σοσιαλιστικό και σοσιαλδημοκρατικό χώρο, οι οποίες απεγκλωβίζονται από τις λογικές της σοσιαλδημοκρατίας και της διαχείρισης του συστήματος και ακολουθούν μια αγωνιστική πορεία προς τ’ αριστερά και με τις οποίες έχουν αναπτυχθεί και δοκιμασθεί σχέσεις εμπιστοσύνης με κοινές θέσεις, κοινές πρωτοβουλίες και κυρίως κοινούς αγώνες.
Τέτοιου είδους συνεργασίες, που μπορεί να γίνονται δυνατές με όρους μετατοπίσεων προς τ’ αριστερά και όχι αναδίπλωσης του ΣΥΡΙΖΑ προς την κεντροαριστερά και τις σοσιαλδημοκρατικές αυταπάτες, δεν αφορούν σε καμία περίπτωση πρόσωπα ή φορείς που είχαν ρόλους σημαντικής ευθύνης στη δεξιόστροφη πορεία του ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα στις μνημονιακές επιλογές του και πολύ περισσότερο τέτοιου είδους ευρύτερες συνεργασίες δεν αφορούν δυνάμεις κεντροδεξιού προσανατολισμού, ανεξάρτητα από την αντιμνημονιακή ρητορική τους.
Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται όσο ποτέ ένα δεύτερο μεγάλο κύμα ριζοσπαστικοποίησης και ακόμα πιο ουσιαστικής επεξεργασίας της πολιτικής, της φυσιογνωμίας, των προγραμματικών του προτάσεων, των πρακτικών και της κινηματικής του στάσης, σχεδιασμένης με βαθύτατα ταξικούς, εργατικούς, λαϊκούς και κοινωνικούς όρους, γεγονός που θα του δώσει τη δύναμη και την ικανότητα για ένα νέο άλμα στην επιρροή του και στη συμβολή του στη διαμόρφωση ενός μεγάλου αριστερού πολιτικοκοινωνικού ηγεμονικού μετώπου που θα αγκαλιάζει τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.
ΓΙΑ ΕΝΑ «ΟΧΙ», ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ, ΣΤΗΝ ΤΡΟΪΚΑ, ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ
Οι τραγικές εξελίξεις στην Ευρώπη, ειδικά στον ευρωπαϊκό νότο,
με αποκορύφωμα το δράμα της Κύπρου, έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι η
ευρωζώνη αλλά και η ΕΕ όχι μόνο κλιμακώνουν με ραγδαίους ρυθμούς μια
πορεία αντιδραστικοποίησης τους αλλά και μετατρέπονται ταχύτατα σε ζώνες απόλυτης κυριαρχίας του γερμανικού ιμπεριαλισμού και του πολυεθνικού ευρωπαϊκού κεφαλαίου, πρώτα από όλα του χρηματιστικού, εντός των οποίων επιβάλλονται όροι μιας άγριας πανευρωπαϊκής λιτότητας, μιας νέας «αποικιοποίησης» και ιδιόμορφου ολοκληρωτισμού, στον οποίον συναινούν οι κυρίαρχες τάξεις κάθε χώρας – μέλους.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η ευρωζώνη, αποκτώντας όλο και πιο ακραία χαρακτηριστικά ενός νέου ευρω-ολοκληρωτισμού, μετατρέπεται συνολικά σε πειραματικό χώρο εντός του οποίου τείνουν να εκμηδενισθούν και τα πλέον στοιχειώδη εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, ενώ στην πράξη ακυρώνονται επί της ουσίας και η ίδια η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία και σχεδόν, κάθε έννοια λαϊκής κυριαρχίας, φτάνοντας στο σημείο αποφάσεις που καταστρέφουν κυριολεκτικά χώρες, όπως η Κύπρος, να λαμβάνονται εκβιαστικά και τελεσιγραφικά μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο από κλειστά υπερεθνικά κέντρα, στο όνομα της παραμονής στο ευρώ.
Οι τελευταίες αυτές εξελίξεις υπογραμμίζουν ακόμη πιο έντονα ότι τόσο η ευρωζώνη όσο και η ΕΕ δεν μεταρρυθμίζονται ούτε επαναθεμελιώνονται αλλά μόνο ανατρέπονται, αν το αίτημα παραμένει – και παραμένει- μια ευρώπη των λαών, της σύγκλισης, της προόδου και του σοσιαλισμού. Και αυτή η διαδικασία ανατροπής μπορεί να γίνει ρεαλιστική και να μην παραμείνει κενό γράμμα ή ουτοπία, αν ξεκινήσει από μια χώρα ή ομάδα χωρών, πράγμα που μπορεί να προκαλέσει, ίσως και πολύ σύντομα, ένα ντόμινο ανάλογων ανατρεπτικών εξελίξεων σε όλο τον ευρωπαϊκό χώρο.
Η περίπτωση της Κύπρου επιβεβαιώνει ότι το απαραίτητο «ΟΧΙ» στους «ευρωπαϊκούς» εκβιασμούς, την τρόικα και τα μνημόνια, για να μην μείνει μισό και για να μην οδηγήσει σε οδυνηρή αναδίπλωση, οφείλει να συνοδεύεται από ένα τεκμηριωμένο, ενιαίο, συνεκτικό και ριζοσπαστικό εναλλακτικό σχέδιο προοδευτικών μετασχηματισμών με σοσιαλιστικό ορίζοντα, που μαζί με την ακύρωση των μνημονίων, θα συμπεριλαμβάνει αφετηριακά: τη διαγραφή του χρέους ή τουλάχιστον του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους του , την εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση όλων των τραπεζών και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, τη στήριξη και αναβάθμιση μισθών και συντάξεων, την προώθηση της δημόσιας δωρεάν Υγείας και Παιδείας και ένα σχέδιο δημόσιων επενδύσεων και μέτρων για την προοδευτική παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας, με τη δραστική ενίσχυση της απασχόλησης.
Μια κυβέρνηση της Αριστεράς οφείλει να είναι αποφασισμένη και προετοιμασμένη να ακολουθήσει με σταθερότητα, συνέπεια και ενιαία κατεύθυνση αυτό το προοδευτικό πρόγραμμα σοσιαλιστικής προοπτικής, ανεξάρτητα από απειλές, εκβιασμούς, πιέσεις και τρομοκρατικά διλήμματα.
Η κυβέρνηση της Αριστεράς, έχοντας ως στόχο να υλοποιήσει ένα τέτοιο πρόγραμμα ρήξης και ανατροπής, πρέπει να προετοιμαστεί από κάθε άποψη για όλες τις συνέπειες και τα ενδεχόμενα της αναπόφευκτης σύγκρουσης με την ευρωζώνη του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού, περιλαμβανομένης, αν χρειαστεί, και της εξόδου από την ευρωζώνη.
Ένα τέτοιο ενδεχόμενο εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη, που απαιτεί καλή προετοιμασία, σε καμία περίπτωση δεν συνιστά «καταστροφή» ή εθνική απομόνωση, όπως προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν τα παπαγαλάκια του συστήματος. Αντίθετα, στο βαθμό που εντάσσεται σε ένα προοδευτικό σχέδιο ρήξης με τα μνημόνια και την τρόικα και ανατροπής της λιτότητας, με κατεύθυνση το σοσιαλισμό, μπορεί να αποτελέσει, παρά τις προσωρινές δυσκολίες που θα επιφέρει, μια βιώσιμη και θετική πρόταση διεξόδου με ελπιδοφόρο ορίζοντα για τον ελληνικό λαό και όλους τους λαούς της Ευρώπης.
Η θέση «καμιά θυσία για το ευρώ» δεν είναι επαρκής και πρέπει να συμπληρωθεί, ύστερα και από την καταλυτική εμπειρία της Κύπρου, με τις παραπάνω θέσεις, που εκφράζουν την ετοιμότητα και αποφασιστικότητα να υλοποιήσουμε το πρόγραμμά μας και τους στόχους μας μέχρι το τέλος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με αφετηρία το συνολικό του πρόγραμμα και αυτή τη θέση, μπορεί και πρέπει να απευθύνει, από ακόμα πιο αξιόπιστη βάση, συγκεκριμένη πρόταση διαλόγου για αναζητήσεις προγραμματικών συγκλίσεων και κοινών δράσεων προς όλες τις αριστερές δυνάμεις της χώρας μας, ενώ θα πρέπει να αναλάβει, στο πλαίσιο αυτό, και μεγάλες πρωτοβουλίες συγκλίσεων, πολιτικού και κινηματικού συντονισμού με τις αριστερές προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης, ειδικότερα στον ευρωπαϊκό νότο και πρώτα απ’ όλα της Κύπρου.
ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΙΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται όσο ποτέ ένα δεύτερο μεγάλο κύμα ριζοσπαστικοποίησης
της φυσιογνωμίας του στο επίπεδο των πολιτικών επιλογών, των
προγραμματικών επεξεργασιών, των κινηματικών πρωτοβουλιών και πρακτικών.
Μιας ριζοσπαστικοποίησης που θα εκμεταλλευτεί θετικά, προς όφελος της αριστεράς καθώς και των αναγκών και των συμφερόντων του κόσμου της εργασίας και της κοινωνικής πλειοψηφίας, την νέα πόλωση που δημιουργεί στην ελληνική κοινωνία το βάθεμα της ευρωπαϊκής κρίσης και ιδιαίτερα η κυπριακή εμπειρία, για να τροφοδοτήσει ξανά την κοινωνική δυναμική και αποφασιστικότητα στην κατεύθυνση της εναλλακτικής πρότασης ρήξης και ανατροπής με σοσιαλιστικό ορίζοντα, της πρότασης της «κυβέρνησης της Αριστεράς».
Για την επίτευξη αυτού του στόχου είναι απόλυτα αναγκαία η ουσιαστική δημοκρατική λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ ως νέου, ενιαίου, πολυτασικού πολιτικού φορέα της ριζοσπαστικής αριστεράς. Η ανοιχτή και δημόσια συζήτηση μεταξύ των απόψεων που εκφράζονται στο εσωτερικό του αποτελεί κατάκτηση του αριστερού κινήματος και παράγοντα που εξασφαλίζει την βαθύτερη κατανόηση των ζητημάτων και ως εκ τούτου εξοπλίζει αποφασιστικά τα μέλη του φορέα καθώς και τις κοινωνικές δυνάμεις που απευθυνόμαστε.
Είναι απολύτως αναγκαίο, να πάψει να εμφανίζεται απόκλιση, και
ορισμένες φορές αντίθεση, ανάμεσα στην δημόσια εκφώνηση της «γραμμής»
του ΣΥΡΙΖΑ και των θέσεων του, όπως αποτυπώνονται στις συλλογικές αποφάσεις.
Πρέπει να σταματήσουν απαράδεκτα φαινόμενα να εκφωνούνται σημαντικές
θέσεις και να αναλαμβάνονται σημαντικές πρωτοβουλίες, όπως η «πολιτική συμμαχιών»,
χωρίς να έχει προηγηθεί επ’ αυτών συζήτηση και απόφαση των συλλογικών
οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ (Συνέδριο, Συνδιάσκεψη, Κεντρική Επιτροπή,
Γραμματεία, 9μελές), συχνά δε χωρίς καν στοιχειώδη ενημέρωση τους.
Η ανάδειξη της δημοκρατικής και συλλογικής λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ συνιστά δύναμη για το μέλλον του και πηγή αξιοπιστίας και φερεγγυότητας για τις προθέσεις και την συνέπεια των πολιτικών του.
ΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Στο τέλος των ομιλιών της διήμερης Συνόδου της Κεντρικής Επιτροπής έγινε ειδική συζήτηση για τις τροπολογίες της Αριστερής Πλατφόρμας επί του κειμένου της απόφασης.
Η Αριστερή Πλατφόρμα έθεσε τελικά σε ψηφοφορία τις δύο από τρεις ως άνω τροπολογίες της και συγκεκριμένα την τροπολογία που αφορά την ενδεχόμενη έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη ως απάντηση στους εκβιασμούς για την ακύρωση των μνημονίων και την τροπολογία που αφορά την ανάγκη μιας κυβέρνησης της Αριστεράς και την διαμόρφωση πολιτικοκοινωνικού μετώπου για την προώθηση της.
Η Αριστερή Πλατφόρμα, μετά τις διατυπώσεις που προστέθηκαν στην απόφαση σε σχέση με τη δημοκρατική και συλλογική λειτουργία του Κόμματος, δεν έθεσε σε ψηφοφορία την δική της αντίστοιχη τροπολογία.
Οι δύο τροπολογίες της Αριστερής Πλατφόρμας τελικώς δεν εγκρίθηκαν κατά τις ψηφοφορίες από την Κεντρική Επιτροπή, αν και πρέπει να σημειωθεί ότι έτυχαν σημαντικής αποδοχής από μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, αφού τις υπερψήφισαν πολύ περισσότερα μέλη απ’ όσα είχαν εκλεγεί με τη λίστα της Αριστερής Πλατφόρμας στην πρόσφατη Συνδιάσκεψη του Κόμματος.
Κυριακή 14 Απριλίου 2013
iskra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου