“Αφήστε μας να φύγουμε!”. Αυτό είναι το μήνυμα χιλιάδων προσφύγων που ήρθαν στην Ελλάδα και εγκλωβίστηκαν στα σύνορα της.
Into the fire: Ένα φιλμ για τα “Κρυμμένα Θύματα της Λιτότητας στην Ελλάδα”
Το “Into the Fire” είναι ένα ερευνητικό ντοκιμαντέρ των Guy Smallman και Kate Mara, που θίγει το πρόβλημα των προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα, οι οποίοι αντιμετωπίζουν τα αυστηρά μέτρα λιτότητας καθώς και τον αυξανόμενο ρατσισμό.
“Οι πρόσφυγες εγκατέλειψαν τις πατρίδες τους, αναζητώντας την ασφάλεια στην Ελλάδα, μια χώρα που λόγω των γεωγραφικών της συνόρων με την Τουρκία, την καθιστά ως μία από τις κεντρικές πύλες εισόδου στην Ευρώπη”, σημειώνουν οι συντελεστές του φιλμ.
Νομοθεσία που εγκλωβίζει
“Κατά την είσοδό τους όμως στην Ευρώπη, η ίδια η Ευρωπαϊκή νομοθεσία τούς εμποδίζει να μετακινηθούν προς άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Ωστόσο, στην Ελλάδα, η αντιμετώπιση των προσφύγων στην διαδικασία χορήγησης ασύλου είναι άθλιες, τόσο όσο και η κράτησή τους (απαγόρευση απόπλου) στην (από την) χώρα, καθώς και οι συνθήκες διαβίωσης.
Χωρίς στέγαση, νόμιμες άδειες παραμονής ή υποστήριξη, το μόνο που δέχονται είναι η αυξανόμενη και συχνά βίαιη τάση του ρατσισμού. Οι συγκεκριμένες επιθέσεις δεν στοχεύουν μονάχα σε πρόσφυγες, αλλά σε οποιονδήποτε ξένο, συμπεριλαμβανομένων των μεταναστών που ζουν στην Ελλάδα για χρόνια.
Παρά την εμπρηστική προπαγάνδα από το ακροδεξιό κόμμα της Χρυσής Αυγής και το κύμα των δολοφονικών επιθέσεων, το κράτος και η αστυνομία φαίνονται απρόθυμοι να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Οι καταγγελίες εις βάρος της αστυνομίας που δείχνει φιλική στάση προς την Χρυσή Αυγή, είναι πια ένα κοινό μυστικό. Οι πρόσφυγες στέλνουν μήνυμα στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο: “Αφήστε μας να φύγουμε!”, σημειώνεται μεταξύ άλλων στο κείμενο που συνοδεύει την ταινία.
Στο πρώτο μέρος του ντοκιμαντέρ καταγράφονται συγκλονιστικές μαρτυρίες προσφύγων και μεταναστών σχετικά με τις συνθήκες διαβίωσης τους στην Ελλάδα. Διερευνώνται επίσης ρατσιστικές επιθέσεις και κρούσματα βίας εναντίον των μεταναστών.
Στο δεύτερο μέρος μιλούν Έλληνες πολίτες για το θέμα της έλλειψης ανάληψης των ευθυνών από το ελληνικό κράτος και τις αστυνομικές δυνάμεις. Ένας Έλληνας δικηγόρος περιγράφει την αστυνομική βία κατά των πελατών του, η οποία έφτανε τα όρια της κτηνωδίας και θα μπορούσε να έχει και τον χαρακτήρα βασανιστηρίων.
Ιστορικό παραγωγής – Ένα email από Σομαλό έφηβο που ζει στην Ελλάδα, “γέννησε” την ιδέα για τη δημιουργία της ταινίας
Σύμφωνα με τους συντελεστές της ταινίας:
“Τον Απρίλιο του 2012 επισκεφθήκαμε την Αθήνα με σκοπό να φτιάξουμε μια σειρά ταινιών μικρού μήκους, σχετικά με την λιτότητα. Πριν την αναχώρησή μας, ένας έφηβος μετανάστης από την Σομαλία επικοινώνησε μαζί μας στέλνοντας ένα email στο οποίο εξέθετε μια λίστα με προβλήματα που αντιμετώπιζε ο ίδιος και ο φίλος του. Τελικά τους συναντήσαμε και κινηματογραφήσαμε μια σειρά συνεντεύξεων σχετικά με τις βαθιά σοκαριστικές τους εμπειρίες στην Ελλάδα.
Κατά την διάρκεια ενός γυρίσματος, αυτό που ανακαλύψαμε για την κατάσταση των μεταναστών στην Ελλάδα ήταν συνταρακτικό. Με το που γυρίσαμε στο Λονδίνο, εξασφαλίσαμε επιπρόσθετη χρηματοδότηση, έτσι ώστε να μπορέσουμε να πάμε για δεύτερη φορά στην Ελλάδα και να εστιάσουμε στο τι πραγματικά συνέβαινε. Εκείνη την -πρώτη – στιγμή, το film επεκτάθηκε με μια οργανική τάση που μας ξάφνιασε. Ήταν σαν να έχει την δική του ζωή που μας παρέσυρε στο πέρασμά του.
Σταθήκαμε μάρτυρες του απόηχου μιας ρατσιστικής επίθεσης που διέλυσε τα μέλη και τους πόρους μιας ολόκληρης οικογένειας, ενώ οδήγησε ένα νέο άνθρωπο στο νοσοκομείο. Μας κάλεσαν στο πολυπληθές σπίτι ενός -μη καταγεγραμμένου- μετανάστη. Συζητήσαμε και με άλλους μετανάστες που για μήνες, ή και χρόνια ακόμη, περιμένουν να κάνουν αίτηση για να στεγασθούν σε κάποιο ίδρυμα (άσυλο). Ήμασταν παρόντες στην επικήδειο προσευχή (prayer vigil) εις μνήμην ενός νέου που τον μαχαίρωσαν έως θανάτου.
Περάσαμε ένα πρωινό στο πάρκο, μαζί με άστεγους πρόσφυγες. Κατά το διάβα μας, εντυπωσιαστήκαμε με την φιλοξενία, το πάθος και την ψυχή όσων συναντήσαμε.
Αιφνιδιαστήκαμε και σοκαριστήκαμε από τις ιστορίες που μας αφηγήθηκαν.
Ενθουσιαστήκαμε από την υποστήριξη που λάβαμε, καθώς πολλοί προσέφεραν τον χρόνο και τις ικανότητές τους, έτσι ώστε το film να γίνει πραγματικότητα. Στην ουσία, το ντοκιμαντέρ έγινε από το τίποτα. Κανείς δεν έχει πληρωθεί για την δουλειά που έχει προσφέρει. Παρ’ όλ’ αυτά, αισθανθήκαμε πως αυτή η ιστορία πρέπει να ειπωθεί”.
Βιογραφικά συντελεστών
Μια από τις προηγούμενες δουλειές του Guy Smallman είναι το “15 Million Afghans”, ένα ντοκιμαντέρ για τους άνεργους του Αφγανιστάν.
Ο ίδιος, ως φωτορεπόρτερ έχει εργαστεί σε όλη την Ευρώπη, τη Νότιο Αφρική και τη Μέση Ανατολή, καλύπτοντας τον πόλεμο στον Λίβανο (2006) και τις συνεχιζόμενες συγκρούσεις στο Αφγανιστάν. Δουλειά του έχει επίσης παρουσιαστεί στο μεγαλύτερο μέρος του Τύπου (εφημερίδες και περιοδικά) και των Media (BBC, Channel 4 και ITV) του Ην. Βασιλείου.
Η Kate Mara σπούδασε “Film and Video” στο University of the Arts London. Αποφοιτώντας με “First Honours” εργάστηκε ως ελεύθερη επαγγελματίας σε παραγωγή και post production, με ειδίκευση τα συμμετοχικά μέσα ενημέρωσης και ντοκιμαντέρ, σε κοινοτικό πλαίσιο. Το Into the Fire πρόκειται για την πρώτη της ανεξάρτητη παραγωγή.
Η χρηματοδότηση του ντοκιμαντέρ έγινε μέσω crowd-funding. Η ταινία θα προβληθεί τη Δευτέρα 29 Απριλίου στο School of Oriental and African Studies, στο Λονδίνο.
Homepage: http://intothefire.org
Παραγωγή: http://reelnews.co.uk
πηγή: news247.gr
http://kartesios.com/?p=122916#more-122916
Into the fire: Ένα φιλμ για τα “Κρυμμένα Θύματα της Λιτότητας στην Ελλάδα”
Το “Into the Fire” είναι ένα ερευνητικό ντοκιμαντέρ των Guy Smallman και Kate Mara, που θίγει το πρόβλημα των προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα, οι οποίοι αντιμετωπίζουν τα αυστηρά μέτρα λιτότητας καθώς και τον αυξανόμενο ρατσισμό.
“Οι πρόσφυγες εγκατέλειψαν τις πατρίδες τους, αναζητώντας την ασφάλεια στην Ελλάδα, μια χώρα που λόγω των γεωγραφικών της συνόρων με την Τουρκία, την καθιστά ως μία από τις κεντρικές πύλες εισόδου στην Ευρώπη”, σημειώνουν οι συντελεστές του φιλμ.
Νομοθεσία που εγκλωβίζει
“Κατά την είσοδό τους όμως στην Ευρώπη, η ίδια η Ευρωπαϊκή νομοθεσία τούς εμποδίζει να μετακινηθούν προς άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Ωστόσο, στην Ελλάδα, η αντιμετώπιση των προσφύγων στην διαδικασία χορήγησης ασύλου είναι άθλιες, τόσο όσο και η κράτησή τους (απαγόρευση απόπλου) στην (από την) χώρα, καθώς και οι συνθήκες διαβίωσης.
Χωρίς στέγαση, νόμιμες άδειες παραμονής ή υποστήριξη, το μόνο που δέχονται είναι η αυξανόμενη και συχνά βίαιη τάση του ρατσισμού. Οι συγκεκριμένες επιθέσεις δεν στοχεύουν μονάχα σε πρόσφυγες, αλλά σε οποιονδήποτε ξένο, συμπεριλαμβανομένων των μεταναστών που ζουν στην Ελλάδα για χρόνια.
Παρά την εμπρηστική προπαγάνδα από το ακροδεξιό κόμμα της Χρυσής Αυγής και το κύμα των δολοφονικών επιθέσεων, το κράτος και η αστυνομία φαίνονται απρόθυμοι να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Οι καταγγελίες εις βάρος της αστυνομίας που δείχνει φιλική στάση προς την Χρυσή Αυγή, είναι πια ένα κοινό μυστικό. Οι πρόσφυγες στέλνουν μήνυμα στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο: “Αφήστε μας να φύγουμε!”, σημειώνεται μεταξύ άλλων στο κείμενο που συνοδεύει την ταινία.
Στο πρώτο μέρος του ντοκιμαντέρ καταγράφονται συγκλονιστικές μαρτυρίες προσφύγων και μεταναστών σχετικά με τις συνθήκες διαβίωσης τους στην Ελλάδα. Διερευνώνται επίσης ρατσιστικές επιθέσεις και κρούσματα βίας εναντίον των μεταναστών.
Στο δεύτερο μέρος μιλούν Έλληνες πολίτες για το θέμα της έλλειψης ανάληψης των ευθυνών από το ελληνικό κράτος και τις αστυνομικές δυνάμεις. Ένας Έλληνας δικηγόρος περιγράφει την αστυνομική βία κατά των πελατών του, η οποία έφτανε τα όρια της κτηνωδίας και θα μπορούσε να έχει και τον χαρακτήρα βασανιστηρίων.
Ιστορικό παραγωγής – Ένα email από Σομαλό έφηβο που ζει στην Ελλάδα, “γέννησε” την ιδέα για τη δημιουργία της ταινίας
Σύμφωνα με τους συντελεστές της ταινίας:
“Τον Απρίλιο του 2012 επισκεφθήκαμε την Αθήνα με σκοπό να φτιάξουμε μια σειρά ταινιών μικρού μήκους, σχετικά με την λιτότητα. Πριν την αναχώρησή μας, ένας έφηβος μετανάστης από την Σομαλία επικοινώνησε μαζί μας στέλνοντας ένα email στο οποίο εξέθετε μια λίστα με προβλήματα που αντιμετώπιζε ο ίδιος και ο φίλος του. Τελικά τους συναντήσαμε και κινηματογραφήσαμε μια σειρά συνεντεύξεων σχετικά με τις βαθιά σοκαριστικές τους εμπειρίες στην Ελλάδα.
Κατά την διάρκεια ενός γυρίσματος, αυτό που ανακαλύψαμε για την κατάσταση των μεταναστών στην Ελλάδα ήταν συνταρακτικό. Με το που γυρίσαμε στο Λονδίνο, εξασφαλίσαμε επιπρόσθετη χρηματοδότηση, έτσι ώστε να μπορέσουμε να πάμε για δεύτερη φορά στην Ελλάδα και να εστιάσουμε στο τι πραγματικά συνέβαινε. Εκείνη την -πρώτη – στιγμή, το film επεκτάθηκε με μια οργανική τάση που μας ξάφνιασε. Ήταν σαν να έχει την δική του ζωή που μας παρέσυρε στο πέρασμά του.
Σταθήκαμε μάρτυρες του απόηχου μιας ρατσιστικής επίθεσης που διέλυσε τα μέλη και τους πόρους μιας ολόκληρης οικογένειας, ενώ οδήγησε ένα νέο άνθρωπο στο νοσοκομείο. Μας κάλεσαν στο πολυπληθές σπίτι ενός -μη καταγεγραμμένου- μετανάστη. Συζητήσαμε και με άλλους μετανάστες που για μήνες, ή και χρόνια ακόμη, περιμένουν να κάνουν αίτηση για να στεγασθούν σε κάποιο ίδρυμα (άσυλο). Ήμασταν παρόντες στην επικήδειο προσευχή (prayer vigil) εις μνήμην ενός νέου που τον μαχαίρωσαν έως θανάτου.
Περάσαμε ένα πρωινό στο πάρκο, μαζί με άστεγους πρόσφυγες. Κατά το διάβα μας, εντυπωσιαστήκαμε με την φιλοξενία, το πάθος και την ψυχή όσων συναντήσαμε.
Αιφνιδιαστήκαμε και σοκαριστήκαμε από τις ιστορίες που μας αφηγήθηκαν.
Ενθουσιαστήκαμε από την υποστήριξη που λάβαμε, καθώς πολλοί προσέφεραν τον χρόνο και τις ικανότητές τους, έτσι ώστε το film να γίνει πραγματικότητα. Στην ουσία, το ντοκιμαντέρ έγινε από το τίποτα. Κανείς δεν έχει πληρωθεί για την δουλειά που έχει προσφέρει. Παρ’ όλ’ αυτά, αισθανθήκαμε πως αυτή η ιστορία πρέπει να ειπωθεί”.
Βιογραφικά συντελεστών
Μια από τις προηγούμενες δουλειές του Guy Smallman είναι το “15 Million Afghans”, ένα ντοκιμαντέρ για τους άνεργους του Αφγανιστάν.
Ο ίδιος, ως φωτορεπόρτερ έχει εργαστεί σε όλη την Ευρώπη, τη Νότιο Αφρική και τη Μέση Ανατολή, καλύπτοντας τον πόλεμο στον Λίβανο (2006) και τις συνεχιζόμενες συγκρούσεις στο Αφγανιστάν. Δουλειά του έχει επίσης παρουσιαστεί στο μεγαλύτερο μέρος του Τύπου (εφημερίδες και περιοδικά) και των Media (BBC, Channel 4 και ITV) του Ην. Βασιλείου.
Η Kate Mara σπούδασε “Film and Video” στο University of the Arts London. Αποφοιτώντας με “First Honours” εργάστηκε ως ελεύθερη επαγγελματίας σε παραγωγή και post production, με ειδίκευση τα συμμετοχικά μέσα ενημέρωσης και ντοκιμαντέρ, σε κοινοτικό πλαίσιο. Το Into the Fire πρόκειται για την πρώτη της ανεξάρτητη παραγωγή.
Η χρηματοδότηση του ντοκιμαντέρ έγινε μέσω crowd-funding. Η ταινία θα προβληθεί τη Δευτέρα 29 Απριλίου στο School of Oriental and African Studies, στο Λονδίνο.
Homepage: http://intothefire.org
Παραγωγή: http://reelnews.co.uk
πηγή: news247.gr
http://kartesios.com/?p=122916#more-122916
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου