ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ, ΑΡΑ ΨΗΦΙΖΩ

Του ΣΤΑΘΗ*
Η Χρυσή Αυγή θεωρεί τους Ελληνες πολίτες χάπατα! Το ερώτημα πλέον είναι αν οι ψηφοφόροι της θεωρούν τον εαυτόν τους το ίδιο.
Κι εξηγούμαι. Αυτό το ναζιστικό (των δειλών που δεν το παραδέχονται) μόρφωμα εμφανίζει την άθλια ύπαρξή του ως «διωκόμενη», ωρύεται ότι τα ΜΜΕ τη φιμώνουν, ενώ την ίδια στιγμή διώκει η ίδια με μηνύσεις πολιτικούς της αντιπάλους, όπως τον κ. Σάββα Μιχαήλ, γενικό γραμματέα του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος (ΕΕΚ), και ακαδημαϊκούς δασκάλους, όπως τον πρώην πρύτανη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου κ. Κωνσταντίνο Μουτζούρη.
Διαμαρτύρεται η Χρυσή Αυγή ότι δεν την αφήνουν να διακινήσει τις ιδέες της, ενώ ταυτοχρόνως προσπαθεί η ίδια να φιμώσει το Indymedia, ιστότοπο εναλλακτικής πληροφόρησης.
Δύο μέτρα και δύο σταθμά; όχι απλώς! Υποκριτές; όχι απλώς! Δόλιοι; ναι! όπως σε όλα τους. Διότι το εκάστοτε θέμα για τη Χρυσή Αυγή ουδέποτε είναι ζήτημα λογικής ή ηθικής, αλλά δοκησισοφίας και τυχοδιωκτισμού - τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου δικά μου.
Δεν τα βλέπουν αυτά οι ψηφοφόροι τους; μόνον όσοι εθελοτυφλούν. Αλήθεια, τι λέει ένας ψηφοφόρος αυτού του κόμματος όταν βλέπει τη Χρυσή Αυγή να προγράφει έναν συμπολίτη του, τον κ. Σάββα Μιχαήλ, με κάλεσμα στο διαδίκτυο «Λιώστε το εβραϊκό σκουλήκι»;!
Ποιο είναι το «έγκλημα» του κ. Μιχαήλ; οι πολιτικές του απόψεις για τη Χρυσή Αυγή. Δηλαδή ο κ. Μιχαήλ έχει διαπράξει έγκλημα γνώμης και η Χρυσή Αυγή ζητά τη δίωξή του, ενώ έφριττε με τις προβλέψεις (τις κακές προβλέψεις) του αντιρατσιστικού νόμου εναντίον της, όταν αυτό το νομοσχέδιο άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο διώξεων εναντίον της για της ιδέες της.
Τώρα θα μου πείτε: τι ψάχνεις; καλλιγραφίες απ’ τους φασίστες; Οχι! Λογική και ηθική από τους ψηφοφόρους τους. Να πάψουν πια να κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν με τι έχουν να κάνουν.
Είναι πλέον υπεύθυνοι και οι ίδιοι για την άνδρωση αυτού του τέρατος που απειλεί τη δημοκρατία, τις λαϊκές ελευθερίες, τους ίδιους, εν τέλει, τους ψηφοφόρους του. Η ιστορία του ναζισμού είναι μια ιστορία φόνων - πρώτους απ’ όλους οι χιτλερικοί δολοφόνησαν τους ίδιους τους συντρόφους τους τη «νύχτα των μεγάλων μαχαιριών». Και τελευταίους απ’ όλους πάλι τους συντρόφους τους εξόντωναν τους τελευταίους μήνες του 1945. Ο τελευταίος φόνος του Χίτλερ, δύο μέρες πριν να αυτοκτονήσει, είχε θύμα τον αρχιναζί σύζυγο της αδελφής τής Εύας Μπράουν. Μέσα απ’ το αίμα γεννήθηκε ο ναζισμός και μέσα στο αίμα πνίγηκε, έχοντας στο μεταξύ διάστημα αιματοκυλίσει τους πάντες: Γερμανούς κομουνιστές, Εβραίους, σοσιαλδημοκράτες, καθολικούς, ομοφυλόφιλους, ψυχικώς πάσχοντες, τσιγγάνους, αιχμαλώτους πολέμου, γυναίκες, παιδιά, γέροντες απ’ όλα τα κατεχόμενα έθνη, όλους μάς άλεσαν. Κι έχουν σήμερα φωνή τα σκουπίδια της Ιστορίας, τα αιμοσταγή σκουλήκια και μιλάνε; Μάλιστα με τη διχαλωτή γλώσσα των φιδιών, αλλά να λένε κι άλλα να εννοούν. Να βάζουν στην ίδια ζυγαριά τα άθλια πεπραγμένα τους με τον ηρωισμό εκείνων που τους αντιστάθηκαν.
Αλήθεια, πόσοι Ελληνες ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής δεν καταλαβαίνουν σήμερα ότι με την ψήφο τους δίνουν πολιτική υπόσταση στα θηρία, στους ίδιους τους τούς εχθρούς;

Ας αφήσουμε τα προσχήματα. Το τεράστιο μεταναστευτικό πρόβλημα δεν λύνεται με τις δολοφονικές πρακτικές της Χρυσής Αυγής, τα πογκρόμ και τους διωγμούς. Ποτέ δεν έκαναν τέτοια εγκλήματα οι Ελληνες, θύματα διώξεων και γενοκτονιών οι ίδιοι.
Ποια είναι η πρόταση του ναζιστικού μορφώματος (που κρύβεται πίσω απ’ τα φουστάνια της δημοκρατίας) για το μεροκάματο; Πού είναι η συμμετοχή του στους αγώνες των εργαζομένων; Σε τι η ακροδεξιά αυτή οργάνωση αντιστέκεται στην ακροδεξιά νεοφιλελεύθερη πολιτική της συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου; Σε τίποτα, παρά μόνον εις όσα αφορούν το τομάρι της.
Απούσα απ’ όλα τ’ άλλα, παρούσα είναι αυτή η συμμορία, μόνον με ενέργειες που προσβάλλουν βάναυσα τον ελληνικό πολιτισμό (αίμα μόνον για Ελληνες) και την ανθρωπιά μας. Προς τι λοιπόν η ψήφος, δώρο εξ ουρανού στους τρισβάρβαρους που θεωρούν πίθηκες και υπανθρώπους τους συνανθρώπους τους; Ποιο βάσανο απ’ όσα μας έχει προκαλέσει ο διεφθαρμένος δικομματισμός θεραπεύει η ψήφος σε αυτούς τους πονηρούς; Πείτε μου ένα! Τα έχουν βάλει οι ναζήδες με τις Τράπεζες; με τους εφοπλιστές; ή αντιθέτως είναι το μακρύ τους χέρι;
Κι αν κρατούν στα χέρια την ελληνική σημαία (πράγμα που ικανοποιεί τα απωθημένα ορισμένων που κακώς η Αριστερά τούς έχει προκαλέσει), σε ποιον αγώνα την ύψωσαν; Εναντίον των Γερμανών; των Αγγλοαμερικανών μήπως; Στο 1-1-4; Υπέρ της Κύπρου; Εναντίον της χούντας; στο Πολυτεχνείο; πού ήταν όλοι αυτοί οι αγωνιστές της φακής όταν ο λαός τούς χρειάστηκε; Στα πεζοδρόμια ήταν ή χαφιέδες στα Α2 του στρατού;
Αλλά και τώρα, όταν εκ τους ασφαλούς (διότι άλλοι αγωνίσθηκαν για την ισηγορία) υψώνουν την ελληνική σημαία οι Χρυσαυγίτες, απλώς την εκπορνεύουν ανάμεσα στα σύμβολα που η σημαία μας πολέμησε, τις σβάστικες, τους κελτικούς σταυρούς και τα λοιπά περιττώματα του ρατσισμού και του εθνικισμού.
Τι λοιπόν γυρεύει η ψήφος μας στη Χρυσή Αυγή;
Την τιμωρία εκείνων που έκαναν τη ζωή μας μπάχαλο; Θα τιμωρήσει δηλαδή ο κ. Μιχαλολιάκος την κυρία Μπακογιάννη; με πόσα χειροφιλήματα; Με πόσες υποκλίσεις;
Είσαι Ελληνας. Και βλέπεις τον κ. Κασιδιάρη να βαράει γυναίκες. Και δεν ντρέπεσαι; Τι νομίζεις ότι είναι ο ελληνισμός, αυτή η εθνική και οικουμενική σου ταυτότητα; Μαχαλομαγκισμός; Βαρβαρότητα; Μισανθρωπία; Αυτό σου έμαθε ο Ομηρος; να βαράς τις γυναίκες; Αυτό προσεύχεσαι στην Παναγιά; να βαράει ο πατέρας σου τη μάνα σου; Τι ψηφίζεις λοιπόν; την Υβριν; την ατίμωση των ποιητών σου; την καθαίρεση της λεβεντιάς και της ευγένειας σε τσαμπουκά και γλίτσα; Τι ψηφίζεις; τους θαλάμους αερίων, το φυλετικό μίσος, τους ναζί που σκοτώνουν Ελληνες στη Γερμανία και τους ναζί που σκοτώνουν αλλοεθνείς στην Ελλάδα; Και είναι αυτό απάντηση στην κακοδαιμονία σου; οι δαίμονες; Σε ποιους παραδίδεις το μέρος της (κουτσής σου) δημοκρατίας, αυτό το μέρος που σου αναλογεί; σε αυτούς που την έχουν δολοφονήσει χίλιες φορές; σε αυτούς που, αν τους δώσεις τη δύναμη, θα κλείσουν εφημερίδες, θα παύσουν τα κόμματα, θα φυλακίσουν πολίτες; Σε ποιους; σε αυτούς που εύκολα θα έθεταν «εκτός λειτουργίας» εμένα ή εσένα ή το παιδί σου, αν τους έδινες τη δύναμη με την ψήφο σου; Η δημοκρατία είναι πολύ εύθραυστη, φίλε μου, αυτή η λίγη που ακόμα έχουμε, δεν είναι για να τη βαράει ο κάθε λειψός σαν ανυπεράσπιστη γυναίκα. Η δημοκρατία θέλει την ψήφο σου για να βαθύνει και κάποτε να γίνει δική σου, όχι για να πεθάνει απ’ το χέρι σου...
*Δημοσιεύθηκε στο "enikos.gr" την Πέμπτη 11 Ιουλίου 2013
iskra.gr