ΙΣΠΑΝΙΑ: Η «ΕΝΩΜΕΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ «ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ» ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ
Ο ΣΥΡΙΖΑ συμπληρώνει πλέον το πολιτικό λεξιλόγιο της Ισπανίας και μετατρέπεται για την αριστερά στη μαγική φόρμουλα αντιμετώπισης του νεοφιλελευθερισμού. Η Ενωμένη Αριστερά στοιχηματίζει ότι ο δρόμος για το 10ο συνέδριό της, που θα πραγματοποιηθεί από τις 14 έως τις 16 Δεκεμβρίου στη Μαδρίτη, θα αποτελέσει μια μεγάλη ευκαιρία για να θέσει τις πολιτικές και κοινωνικές βάσεις για τη δημιουργία μιας «μαζικής» και «χρήσιμης για την πλειοψηφία της κοινωνίας» πολιτικής δύναμης, που θα μετατραπεί στο ΣΥΡΙΖΑ της Ισπανίας, για να ανατρέψει τον αποτυχημένο δικομματισμό διαμέσου πολιτικών και κοινωνικών συμμαχιών με ανοργάνωτες και οργανωμένες κοινωνικές και πολιτικές ομάδες, συνδικάτα και κινήματα, που θα στηρίξουν μια «εξέγερση ανυπακοής» εναντίον της νεοφιλελεύθερης πολιτικής.

Η δημοσίευση των προσυνεδριακών ντοκουμέντων της ΕΑ συνοδεύτηκε με την αποκαλούμενη δημιουργία του «ΣΥΡΙΖΑ της Γαλικίας» στην Α Κορούνια, όπου η ΕΑ, οι προοδευτικές εθνικιστικές δυνάμεις του BNG και άλλες συλλογικότητες εναντίον της νεοφιλελεύθερης πολιτικής θα κατεβούν ενωμένες στις αυτοδιοικητικές εκλογές στις 21 Οκτωβρίου.

ΕΝΘΑΡΡΥΝΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ

Η ΕΑ φιλοδοξεί να κατακτήσει διαμέσου της δημοκρατικής ανυπακοής την πολιτική, κοινωνική, πολιτισμική και θεσμική ηγεμονία της αντίστασης απέναντι στον καταστροφικό νεοφιλελευθερισμό. Μια φιλοδοξία που την είχε εκφράσει, την επομένη των θετικών για την ΕΑ εκλογικών αποτελεσμάτων του Νοεμβρίου, ο συντονιστής της Κάγιο Λάρα, η οποία ενισχύθηκε μετά τις περιφερειακές εκλογές της Ανδαλουσίας και των Αστουριών τον Μάρτιο και κυρίως το τελευταίο διάστημα από την ψυχολογική ανάταση, τα ισχυρά συναισθήματα και τη συγκίνηση με τα οποία τροφοδότησε και τους ισπανούς συντρόφους η εκλογική επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα καθώς και η μαζική και πολλές φορές αυθόρμητη αντίδραση μεγάλων λαϊκών στρωμάτων και επαγγελματικών κατηγοριών εναντίον των νέων μέτρων λιτότητας που ανακοίνωσε ο Ραχόι.
Ηγετικά στελέχη της ΕΑ υπογράμμισαν στην «Εποχή» ότι παρά το γεγονός πως η ΕΑ έχει μια 26ετή ενωτική παρουσία στην ισπανική κοινωνία, σε σχέση με την πρόσφατη συγκριτικά δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ, αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα ανάπτυξης μιας πλειοψηφικής δυναμικής εξαιτίας των ισχυρών εθνικιστικών χαρακτηριστικών των προοδευτικών και αριστερών πολιτών και όσων αποσπούνται από το δικομματισμό.
Ίσως για το λόγο αυτό τα προσυνεδριακά ντοκουμέντα υπογραμμίζουν την ανάγκη να γίνει αντιληπτό από τις μεγάλες μάζες που πλήττονται από την κρίση, ότι η ΕΑ αποτελεί ένα «χρήσιμο εργαλείο για τη κοινωνική πλειοψηφία», που θα πρέπει να διαμορφωθεί από μια συμμαχία εργαζομένων, μεσαίας τάξης, επαγγελματικών κατηγοριών και μικρών και μεσαίων επιχειρηματιών, που πλήττονται από την ύφεση, την ανεργία και τη κατάρρευση της οικονομικής δραστηριότητας.

Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ

Στο πολιτικό επίπεδο, εκτιμά η ΕΑ, μειώνονται διαρκώς και περισσότερο οι διαφορές ανάμεσα στο Λαϊκό και το Σοσιαλιστικό Κόμμα.
Βασικό ρόλο στη διαμόρφωση αυτής της πλειοψηφικής συμμαχίας είχε για την ΕΑ το κίνημα των Αγανακτισμένων, που προσέφερε μια βαθιά ανάσα δημοκρατίας στην ισπανική κοινωνία. Την ίδια στιγμή όμως η προγραμματική, στρατηγική και κινηματική σύγκλιση όλων όσων αντιδρούν στο νεοφιλελευθερισμό θα πρέπει να γίνει με το σεβασμό της αυτονομίας του κάθε υποκειμένου. Η αναφορά στην αυτονομία των κινημάτων στο προσυνεδριακό ντοκουμέντο της ΕΑ αποτελεί μια σαφή ρήξη με μερικές πτυχές του δογματισμού, που παρέμενε ισχυρός στην ΕΑ με άξονα φιλοσοβιετικά τμήματα που μπήκαν στο ΚΚ της Ισπανίας (PCE) μετά την αποχώρηση πολλών στελεχών του ΚΚ των Λαών της Ισπανίας (PCPE) τα προηγούμενα χρόνια. Σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση μιας τόσο ξεκάθαρα ανανεωτικής αντίληψης για την ΕΑ διαδραμάτισε και η ελληνική εμπειρία της τελευταίας διετίας, που οδήγησε στην ανατροπή των παραδοσιακά εξαιρετικών σχέσεων του ΚΚ της Ισπανίας με το ΚΚΕ και η διαμόρφωση μιας νέας συντροφικότητας με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ.

ΣΤΟΧΟΣ Η ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΞΑΠΛΩΣΗ

Ποια όμως είναι τα πραγματικά όρια της ΕΑ; Πώς θα μπορέσει μια οργάνωση 30.000 μελών να διαμορφώσει μια νέα πολιτική και κοινωνική δυναμική σε μια χώρα 45 εκατομμυρίων κατοίκων; Ο στόχος αύξησης των μελών στις 100.000 άτομα για την επόμενη τετραετία αποτελεί μια πρόκληση σε μια κοινωνία που συγκλονίζεται και παραμορφώνεται καθημερινά από τη κρίση.
Το συνέδριο της ΕΑ θα κληθεί επίσης να ψηφίσει ένα δεύτερο ντοκουμέντο για την «Εναλλακτική οικονομική λύση της ΕΑ απέναντι στη κρίση», που θα περιλαμβάνει τριάντα προτάσεις που διαμορφώθηκαν από ειδικούς και συλλογικότητες. Η ΕΑ κρίνει ότι απέναντι στη συστημική κρίση ο καπιταλισμός μεταρρυθμίζεται, δεν εξανθρωπίζεται και δεν μπορεί να διαμορφώσει ένα νέο κανονιστικό πλαίσιο. «Για το λόγο αυτό δεν πρόκειται για την αναθεμελίωση του καπιταλισμού, αλλά για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού του 21ου αι.», όπως τονίζουν οι θέσεις του συνεδρίου. Οι τριάντα αυτές προτάσεις αποτελούν τον καρπό μιας πιο διεξοδικής επεξεργασία του προεκλογικού προγράμματος της ΕΑ και έχουν ως βασικό άξονα τη δημιουργία ενός «νέου εναλλακτικού παραγωγικού μοντέλου» για μια «νέα κοινωνία, που θα αποτελείται από μια προωθημένη πολιτικά και κοινωνικά δημοκρατία».
Η ΕΑ απορρίπτει κάθε υπόθεση «διάσωσης» της χώρας από την ΕΕ ή την τρόικα και υποστηρίζει τη θεσμοθέτηση ενός νέου ρόλου για την ΕΚΤ και τη δημιουργία επιτροπής εξέτασης του χρέους.
Οι πρώτες προτάσεις για το εναλλακτικό οικονομικό πρόγραμμα της ΕΑ αφορούν τη δημιουργία νέων και σταθερών θέσεων εργασίας και την υιοθέτηση κοινωνικής εργασίας για τους ανέργους που δεν λαμβάνουν επιδόματα, την κατάργηση των εργασιακών «μεταρρυθμίσεων» του Σοσιαλιστικού και Λαϊκού Κόμματος, την υιοθέτηση κατώτερου μισθού 1.100 ευρώ και την υιοθέτηση υψηλότερου μισθού, 35ωρη εβδομάδα εργασίας, συντάξεις στα 65 και δυνατότητα συνταξιοδότησης στα 60 με 15ετή εργασία, ανώτατο όριο εργασίας τη 35ετία, την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων.
Η ΕΑ αγωνίζεται για μια «οικονομική δημοκρατία» με σχεδιασμό της εφικτής ανάπτυξης και τη διαχείριση της κάθε επιχείρησης, τη συνταγματική εγγύηση του Κοινωνικού Κράτους και των Κοινωνικών Παροχών, την αύξηση της παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας, μια δίκαιη φορολογική μεταρρύθμιση που θα καταπολεμά τη φοροδιαφυγή και την απάτη, τη δημιουργία μιας δημόσιας τράπεζας που θα εγγυάται δάνεια στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και την απαγόρευση κάθε τύπου στήριξης στις ιδιωτικές τράπεζες.
Η δημιουργία ενός «δημόσιου πόλου», «με όλους τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας και κυρίως του ενεργειακού, των μεταφορών, των τροφίμων, των τηλεπικοινωνιών και των νέων τεχνολογιών» αποτελεί προτεραιότητα για την ΕΑ.

ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗ ΜΑΔΡΙΤΗ ΣΤΙΣ 15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ: ΜΙΑ ΛΑΟΘΑΛΑΣΣΑ ΘΑ ΠΝΙΞΕΙ ΤΟΝ ΡΑΧΟΙ

Εκατομμύρια Ισπανών θα συμμετάσχουν στις κινητοποιήσεις της 15ης Σεπτεμβρίου εναντίον της λιτότητας, ενώ ο γενικός γραμματέας των αριστερών Εργατικών Επιτροπών, Τόξο, κάλεσε τους εργαζομένους, τους ανέργους και τους μετανάστες να διαδηλώσουν στη Μαδρίτη την αντίθεσή τους στην καταστροφή της χώρας.
Οι Εργατικές Επιτροπές και η σοσιαλιστική UGT, τα δύο μεγαλύτερα ισπανικά συνδικάτα, συγκάλεσαν για αύριο Δευτέρα τη «Κοινωνική Διάσκεψη», στην οποία συμμετέχουν περίπου 150 συλλογικότητες από το συνδικαλιστικό, επαγγελματικό, κοινωνικό και πολιτιστικό χώρο, για να σχεδιάσουν τις τελευταίες λεπτομέρειες για τη διοργάνωση της μαζικής εθνικής διαδήλωσης που θα πραγματοποιηθεί στη Μαδρίτη στις 15 Μαρτίου και να συζητήσουν τις μορφές που θα πάρουν οι διαμαρτυρίες στο επόμενο διάστημα.
Ο Τόξο και ο Μέντεθ, οι γραμματείς των δύο μεγαλύτερων εργατικών συνομοσπονδιών, σε κοινή τους συνέντευξη τη Τετάρτη με τη συμμετοχή του ηγέτη της Γερμανικής Ομοσπονδίας Συνδικάτων DGB, Σόμερ, προειδοποίησαν τον Ραχόι ότι η διοργάνωση γενικής απεργίας θα αποτελέσει την απάντηση σε οποιοδήποτε σχέδιο «διάσωσης» ανακοινώσει. Οι συνδικαλιστές ηγέτες προειδοποίησαν τον Ραχόι ότι το δημοψήφισμα θα αποτελέσει τη μόνη λύση έναντι μιας «διάσωσης», για «να μη συμβεί στην Ισπανία αυτό που συνέβη στην Ελλάδα», όπως τόνισε ο Τόξο. Στη κοινή διακήρυξη των ισπανικών συνδικάτων με τη DGB τονίζεται μεταξύ άλλων η άμεση ανάγκη εγκατάλειψης της «υπερφιλελεύθερης πολιτικής λιτότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση» και η διασφάλιση της συμμετοχής όλων των μελών της ευρωζώνης.
Τα συνδικάτα αναμένουν ότι η Πορεία της Μαδρίτης θα αποδείξει το επόμενο Σάββατο ότι η χώρα απορρίπτει τη λιτότητα και την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων και του κοινωνικού κράτους. Ο Τόξο αναμένει εκατοντάδες χιλιάδες, παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης και της τοπικής κυβέρνησης της Μαδρίτης να αποθαρρύνουν τη συμμετοχή διαδηλωτών από την περιφέρεια.
*Το παραπάνω κείμενο του Αργύρη Παναγόπουλου δημοσιεύθηκε στην «Εποχή» την Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012.
iskra.gr