ΠΑΣΑΡΕΛΑ

Του Θ.ΚΑΡΤΕΡΟΥ*
Λοιπόν, πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Δεν μας φτάνουν οι απαιτήσεις της τρόικας. Δεν μας φτάνει το καταθλιπτικό γεγονός ότι οι βασικοί εταίροι της σημερινής κυβέρνησης έχουν αποδεχτεί με το δεύτερο μνημόνιο αυτές τις απαιτήσεις δια της υπογραφής τους. Δεν μας φτάνει ο φόβος για το αύριο και η αγωνία για το σήμερα. Έχουμε και την πασαρέλα κομμάτων και προσώπων που από τη μια στηρίζουν την κυβέρνηση, και από την άλλη δε σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους επί των κόκκινων γραμμών, επί των απαράβατων όρων, επί των οριζόντιων περικοπών, επί των κάθετων μέτρων και επί της γεωμετρίας της μπούρδας εν γένει.
Εννοείται ότι εδώ υπάρχει μεν η μύγα, αλλά δεν υπάρχει κανένα σπαθί. Διότι τι σόι σπαθί είναι αυτό του Κουβέλη για παράδειγμα, ο οποίος από τη μια μεριά δηλώνει αντιστασιακός σε διάφορα οριζόντια μέτρα και από την άλλη σταθερός στη στήριξη του Σαμαρά –δεν θα προκαλέσουμε κυβερνητική κρίση δηλώνει. Και πού είναι το σπαθί του Βενιζέλου, χωρίς την ύπτια στάση του οποίου η κυβέρνηση Σαμαρά θα είχε πάει καλλιά της, μαζί με τα μέτρα που ετοιμάζει και την αξιοπιστία που διεκδικεί με δικά μας έξοδα. Και τι σπαθί κραδαίνει όλος εκείνος ο λόχος των βουλευτών, που αφού έδωσαν τη μάχη την καλή των μνημονίων τώρα διαφημίζουν την ευαισθησία τους και ορθώνουν το ανάστημά τους στην τρόικα –από τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις εννοείται.

Εντάξει, μπορεί να μας θεωρούν όλοι αυτοί χαϊβάνια, αλλά δεν είμαστε πια και τόσο, ώστε να βλέπουμε ανύπαρκτα σπαθιά .Τη μύγα όμως μάλιστα, αυτή και τη βλέπουμε και την ακούμε. Μέχρι τ' αφτιά μας φτάνει ο βόμβος της καθώς γυρίζει γύρω από τα σοφά πολιτικά τους κεφάλια και τους προειδοποιεί για ό,τι έρχεται και ό,τι τους έρχεται. Εξ ου και η πασαρέλα που λέγαμε και η επίδειξη ευαισθησίας και η φιγούρα αντίστασης –στη μύγα οφείλονται όλα. Την απολογία τους στους πολίτες ετοιμάζουν. Εγώ σήκωσα ανάστημα, πρότεινα, διαφώνησα, τα είπα, προειδοποίησα. Νίπτουν τας χείρας οι έρμοι μπας και μπορέσουν να αποφύγουν τη βάσκανο μοίρα τόσων και τόσων που τους ροκάνισαν τα ανθρωποφάγα μνημόνια –κοτζάμ Παπανδρέου και δεν τη γλίτωσε, για να μη μιλήσουμε για τόσους άλλους.
Κοντός ψαλμός αλληλούια, όμως. Όλη αυτή η πασαρέλα με τα μοντελάκια κοινωνικής ευαισθησίας και το αντιστασιακό look θα λάβει τέλος με την ψηφοφορία επί των μέτρων. Διότι κάποτε το σχετικό αλισβερίσι, τα αντιστασιακά παραμύθια, η προστασία των ένστολων, οι υπέρ του λαού δηλώσεις και οι ηρωικές διαρροές θα δώσουν τη θέση τους στο απλούστατο: Είστε υπέρ ή κατά, αγαπητέ; Καλά φάγατε, καλά ήπιατε, καλά αντισταθήκατε ως εδώ. Τώρα σηκώστε το χεράκι σας παρακαλώ, να δούμε πόσα απίδια βάνει ο σάκος σας. Και να δούμε επίσης ποιος εννοεί όσα λέει και λέει όσα εννοεί και ποιος εξακολουθεί να μας δουλεύει –να τον εγγράψουμε κι αυτόν στον κατάλογο της αξιοπιστίας, μαζί με Ζάππεια, τροποποιήσεις, απαγκιστρώσεις και τόσα άλλα, που συνοδεύουν με την ευαισθησία των λόγων την αναισθησία των έργων.
Θα υπάρξουν κάποιοι που σέβονται και τον εαυτό τους και όσους τους ψήφισαν και δεν θα συναινέσουν αυτή τη φορά στην καταστροφή μας; Σίγουρα, ναι. Και όσοι τολμήσουν να πουν αυτό το μεγάλο όχι, μπορεί να μη σώσουν την τιμή του πολιτικού συστήματος, θα σώσουν όμως τουλάχιστον τη δική τους πολιτική τιμή και θα μπορούν να κοιτάζουν στα μάτια τους πολίτες. Οι άλλοι όμως, που βρυχώνται τώρα στα ΜΜΕ, στους διαδρόμους και στις διαρροές, και θα σηκώσουν τότε το χεράκι τους στη Βουλή, δεν θα αντιμετωπίσουν μόνο την απογοήτευση και την οργή για την ψήφο τους. Θα αντιμετωπίσουν και το γιούχα για την πασαρέλα της απάτης. Διότι υπάρχει κάτι πιο άθλιο, από το να ψηφίζει κανείς μέτρα που στέλνουν στη εξαθλίωση και στην απόγνωση εκατομμύρια ανθρώπους: Να τους κοροϊδεύει κι από πάνω....
 
*Δημοσιεύθηκε στην «ΑΥΓΗ» στις 16/9/2012
iskra.gr