ΔΑΣΚΑΛΕ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΣ: ΓΕΡΜΑΝΙΑ Ο ΔΕΚΑΤΟΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!

(Τετ. 13/11/13 - 21:40)

ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΣΤΗ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ: ΕΡΕΥΝΑ ΤΗΣ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

Η υποκρισία έχει κοντά ποδάρια!

Την ώρα που η βρώμικη Kοινοτική ελίτ κουνάει ως κατήγορος το δάκτυλο της φοροδιαφυγής προς την Ελλάδα ή καλύτερα τον ελληνικό καπιταλισμό, η ίδια η Deutsche Welle έρχεται να αποκαλύψει με αδιάσειστα και συνταρακτικά στοιχεία ότι η Γερμανία, ο δήθεν ευρωπαϊκός φάρος της καπιταλιστικής ηθικολογίας, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους δέκα φορολογικούς παραδείσους και κέντρα παραοικονομίας στον κόσμο.

Τα ίδια στοιχεία καταδεικνύουν ότι όσο πιο αναπτυγμένος είναι ο καπιταλισμός τόσο μεγαλύτερη και πιο απωθητική στο πλαίσιό του είναι η παραοικονομία και η φοροδιαφυγή.

Την ίδια ώρα, σε μια άλλη εκδήλωση βαθιάς υποκρισίας, η Κομισιόν αποφάσισε τη διεξαγωγή έρευνας για τα υπέρογκα πλεονάσματα της Γερμανίας.

Η έρευνα αυτή αποφασίστηκε μετά την εξαιρετικά υποκριτική απόφαση της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Ευρωβουλής να προχωρήσει σε έρευνα για την αποτυχία του ελληνικού μνημονιακού προγράμματος.

Η ίδια η Κομισιόν που υπερασπίζεται ως κόρη οφθαλμού το ευρωζωνικό πλαίσιο και ως εκ τούτου είναι κατ’ εξοχήν πρόξενος των θηριωδών Γερμανικών πλεονασμάτων, έρχεται, τάχα, να ερευνήσει τα απαράδεκτα έργα της, ενώ κάτι χειρότερο πράττει το Ευρωκοινοβούλιο, το οποίο στήριξε και συνεχίζει να στηρίζει με φανατισμό τα ελληνικά μνημονιακά προγράμματα.

Πέραν αυτών, όμως, οι αιφνίδιες αυτές έρευνες για τα Γερμανικά πλεονάσματα και τα ελληνικά μνημονιακά προγράμματα έρχονται να καταδείξουν την ιδιαίτερη οξύτητα που έχουν προσλάβει οι αντιθέσεις και οι αντιπαραθέσεις στο πλαίσιο των κυρίαρχων κύκλων της ΕΕ αλλά και τα αδιέξοδα της τελευταίας και ειδικότερα της ευρωζώνης.

Ευρωζώνη και ΕΕ είναι το πρόβλημα για τους εργαζόμενους και τους λαούς της Ευρώπης και όχι μέρος ή μέσο για τη λύση του!

Όπως το πρόβλημα για τους εργαζόμενους και τους λαούς της Ευρώπης είναι σε τελευταία ανάλυση ο ίδιος ο καπιταλισμός και ο ιμπεριαλισμός και όχι κάποιες υποτιθέμενες κακές εκδόσεις τους.

Στους δέκα μεγαλύτερους φορολογικούς παραδείσους και κέντρα παραοικονομίας του κόσμου συγκαταλέγεται η Γερμανία, σύμφωνα με έρευνα του Δικτύου Φορολογικής Δικαιοσύνης. Την ίδια στιγμή το τεράστιο εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας φαίνεται να μπαίνει στο στόχαστρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι Βρυξέλλες κινούν διαδικασία περί μακροοικονομικών ανισορροπιών κατά του Βερολίνου.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Deutsche Welle, η Γερμανία συγκαταλέγεται στους δέκα μεγαλύτερους φορολογικούς παραδείσους και κέντρα παραοικονομίας του κόσμου, όπως προκύπτει από την έρευνα του Δικτύου Φορολογικής Δικαιοσύνης. Η Γερμανία θεωρείται ένας από τους κορυφαίους φορολογικούς παραδείσους του κόσμου και ένα Ελντοράντο για ξέπλυμα μαύρου χρήματος.

Ειδικότερα, στον «Πίνακα Σκιωδών Οικονομιών» πρωτοστατούν η Ελβετία, το Λουξεμβούργο και το Χονγκ Κονγκ και ακολουθούν στην 6η θέση οι ΗΠΑ και στην 8η η Γερμανία, παρότι, σε ό,τι αφορά στο λεγόμενο «δείκτη μυστικότητας» το Βερολίνο βρίσκεται μόλις στην 59η θέση. Στην 41η θέση του πίνακα βρίσκεται η Κύπρος.

Όπως αναφέρεται στην έκθεση του Δικτύου Φορολογικής Δικαιοσύνης, στη Γερμανία «ξεπλένονται» ετησίως μεταξύ 29 και 57 δισ. ευρώ. Τα χρήματα αυτά προέρχονται κυρίως από το οργανωμένο έγκλημα αλλά και από διεφθαρμένους πολιτικούς από χώρες της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής.

Πρόκειται για χρήματα, σύμφωνα πάντα με το Δίκτυο Φορολογικής Δικαιοσύνης, που είναι αναγκαία για την ανάπτυξη αυτών των χωρών. Όπως αναφέρει η Deutsche Welle, μια πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης στη Βοστόνη, μεταξύ 33 αφρικανικών κρατών, διαπιστώνει ότι τη δεκαετία του ΄70 «εξαφανίστηκαν» από τις χώρες αυτές περίπου ένα τρισεκατομμύριο δολάρια.

Εν τω μεταξύ στο «στόχαστρο» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής φαίνεται πως μπαίνει το τεράστιο εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας, καθώς οι Βρυξέλλες κινούν διαδικασία περί μακροοικονομικών ανισορροπιών κατά του Βερολίνου. «Η Γερμανία έχει επιδείξει ένα σημαντικό εμπορικό πλεόνασμα που δικαιολογεί τη διεξαγωγή έρευνας», δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, κάνοντας λόγο για «ειδική ευθύνη» του Βερολίνου να συμβάλλει στην ανάκαμψη της Ευρωζώνης.

Ο Μπαρόζο ανακοίνωσε ταυτόχρονα την έναρξη μιας διαδικασίας για άλλες 15 ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων και τη Γαλλία, στο πλαίσιο των εξουσιών της Επιτροπής σε ζητήματα μακροοικονομικών ανισορροπιών. «Το πραγματικό πρόβλημα για την Ευρώπη δεν είναι ότι η Γερμανία είναι πολύ ανταγωνιστική, αυτό είναι στην πραγματικότητα ένα μείζον πλεονέκτημα για την οικονομία της Ευρώπης ως συνόλου», δήλωσε και συνέχισε: «Το πρόβλημα είναι πολύ περισσότερο ότι άλλοι εξακολουθούν να απέχουν πολύ απ' αυτό το επίπεδο ανταγωνιστικότητας».

Σύμφωνα με τον Μπαρόζο, η Επιτροπή θα ελέγξει το υψηλό πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανία για να δει αν «επηρεάζει τη λειτουργία της ευρωπαϊκής οικονομίας ως συνόλου» και να καθορίσει αν η χώρα μπορεί «να κάνει περισσότερα για να επαναφέρει την ισορροπία στην οικονομία της Ε.Ε.». Όπως είπε «δεν επικρίνουμε» τη γερμανική οικονομία και την ανταγωνιστικότητά της, σημειώνοντας πως η έρευνα θα διεξαχθεί «με ανοικτό πνεύμα και χωρίς προκαταλήψεις», ωστόσο «η επιμονή των εμπορικών πλεονασμάτων σημαίνουν πως η Γερμανία επενδύει πολύ έξω από τη ζώνη του ευρώ».

Στη συνέχεια η Iskra παραθέτει, χωρίς κρίσεις και σχόλια, άρθρο του Peter Spiegel στους Financial Times, το οποίο έχει ως εξής:

Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ "ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ" ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ

Του PETER SPIEGEL

Τα συνηθέστερα σχόλια όσον αφορά την αντίδραση της ευρωζώνης στην κρίση χρεών, ειδικά από τους επικριτές της, είναι ότι οι θεσμοί της, υποκύπτοντας στους «αφέντες» του Βερολίνου, έχουν περάσει τα τρία τελευταία χρόνια προσπαθώντας διαβολεμένα να μετατρέψουν όλη την Ευρώπη σε Γερμανία.

Τι νόημα όμως τότε έχουν οι πολύπλευρες επιθέσεις εναντίον του γερμανικού οικονομικού μοντέλου από αυτούς τους υποτιθέμενους τευτονικούς «αχυράνθρωπους» των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης;

Οποιοσδήποτε ορισμός του «γερμανικού μοντέλου» θα πρέπει να περιλαμβάνει τη σχεδόν θρησκευτική αφοσίωση στην αυστηρή νομισματική πολιτική, την εξαγωγική ανάπτυξη που τροφοδοτείται με χαμηλούς μισθούς και εργατικό κόστος και ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα όπου κυριαρχούν μικρές, τοπικά εποπτευόμενες τράπεζες. Μέσα σε μία εβδομάδα, αυτή η «αγία τριάδα» έχει δεχτεί τα πυρά της ΕΚΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Είναι μια διπλή αντίδραση που μοιάζει να σημαίνει ότι, ενώ οι ευρωπαϊκές αρχές θεώρησαν πως το να μιμηθούν τη Γερμανία στις πιο δύσκολες φάσεις της κρίσης ήταν βασικό για να κερδίσουν πάλι την εμπιστοσύνη των αγορών, τώρα τείνουν να την απαξιώνουν, καθώς ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι μια ιαπωνικού στυλ χαμένη δεκαετία ανάπτυξης.

Την περασμένη εβδομάδα η ΕΚΤ υποστήριξε την απαίτηση των Βρυξελλών να παραδώσει η Γερμανία τον έλεγχο των μικρών περιφερειακών τραπεζών της σε ένα νέο, κεντρικό σύστημα διασώσεων ευρωπαϊκών τραπεζών.

Ακολούθησε η μείωση των επιτοκίων από την ΕΚΤ, παρά την αντίρρηση των δύο Γερμανών του διοικητικού συμβουλίου της. Και την Τετάρτη στη μάχη θα μπει και η Κομισιόν, που αναμένεται να βάλει τη Γερμανία στο στόχαστρο για επανειλημμένη εμφάνιση «υπερβολικού» πλεονάσματος τρεχουσών συναλλαγών.

Αυτές οι κινήσεις ξεχωριστά θα μπορούσαν να θεωρηθούν αποσπασματικές μεταβολές στην οικονομική προσέγγιση. Συνολικά, όμως, μοιάζουν με συντονισμένη προσπάθεια των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης να υποχρεώσουν το Βερολίνο, με χίλια ζόρια, σε στρατηγικές που θα ωφελήσουν το σύνολο της ευρωζώνης.

Για τον εξωτερικό παρατηρητή, οι διαφωνίες για το αν θα πρέπει να περιληφθούν οι μικρές γερμανικές τράπεζες στο ευρωπαϊκό σύστημα τραπεζικών εκκαθαρίσεων ίσως μοιάζουν πολύ τεχνικό θέμα. Όμως για τις Βρυξέλλες, το ζήτημα χτυπάει κατευθείαν στην καρδιά της κρίσης.

Ο επίτροπος Μισέλ Μπαρνιέ έχει επανειλημμένα ισχυριστεί ότι δεν ήταν οι μεγάλες διεθνείς συστημικές τράπεζες που έσπρωξαν το ευρώ στο χείλος της καταστροφής. Ήταν οι πολύ μικρές, μη εποπτευόμενες εγχώριες τράπεζες που «τρελάθηκαν» στα χρόνια της ακμής: η Anglo Irish στην Ιρλανδία, η Λαϊκή στην Κύπρο και οι περιφερειακές cajas στην Ισπανία. Και, να μην το ξεχνάμε, οι ίδιες οι περιφερειακές τράπεζες της Γερμανίας έχουν λάβει από τις μεγαλύτερες διασώσεις, ισχυρίζονται οι επικριτές, λόγω ανάλογων παραβλέψεων από τους ντόπιους επόπτες.

Γι' αυτούς τους Ευρωπαίους αξιωματούχους, η συγκέντρωση της χρηματοπιστωτικής επόπτευσης είναι επίσης ένας τρόπος για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα ανάπτυξης της ευρωζώνης, που πλήττεται από την πλήρη αδυναμία των εταιριών στις χώρες της κρίσης να δανειστούν με λογικά επιτόκια.

Αν η Ευρώπη είχε μια αρχή εποπτείας και εκκαθάρισης τραπεζών, ισχυρίζονται, οι εταιρίες που κάνουν το ίδιο πράγμα στην Ιταλία και στη Γερμανία θα είχαν τη δυνατότητα να δανειστούν με ίδια επιτόκια. Αλλά αυτό είναι δύσκολο να το καταφέρεις, αν εξαιρέσεις το μεγαλύτερο κομμάτι του γερμανικού τραπεζικού συστήματος.

Σε αντίθεση με τον καβγά για τις τραπεζικές διασώσεις, η μείωση των επιτοκίων από την ΕΚΤ ίσως ήταν περισσότερο συμβολική παρά ουσιώδης. Αλλά ο συμβολισμός έχει μεγάλη σημασία, όπως έδειξε και η εξοργισμένη αντίδραση των Γερμανών σχολιαστών.

Κάποιοι επιμένουν ότι οι λαϊκές επικρίσεις δεν έχουν σημασία, καθώς προέρχονται από τους συνήθεις υπόπτους του συντηρητικού οικονομικού καθεστώτος της Γερμανίας. Όμως έχουν τρομάξει τα υψηλά κλιμάκια της ΕΚΤ, όπου τυχόν αναταραχές στο διοικητικό συμβούλιο θα μπορούσαν να δυσκολέψουν τη μελλοντική πιστωτική χαλάρωση.

Είναι νωπές οι μνήμες από τις παραιτήσεις των δύο Γερμανών και μια επανάληψη θα προκαλούσε πρόβλημα σε μια περίοδο όπου πολλοί πιστεύουν ότι η ΕΚΤ πρέπει να αυξήσει την προσπάθεια να τονώσει την ανάπτυξη και να πολεμήσει τον αποπληθωρισμό.

Κανένα ζήτημα όμως δεν είναι πιο αμφιλεγόμενο από την εξαγωγική οικονομία της Γερμανίας και τη χαμηλή εγχώρια ζήτηση. Η μάχη που ξεκίνησε το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, όταν επιτέθηκε εναντίον του Βερολίνου τον περασμένο μήνα, κατηγορώντας το ότι ακυρώνει την ανάπτυξη στην ευρωζώνη και τον πλανήτη με την εμμονή του στο πλεόνασμα συναλλαγών, θα συνεχίσει σήμερα ο Όλι Ρεν της Ε.Ε.

Σύμβουλοι του κ. Ρεν αναφέρουν ότι η παρέμβασή του θα προκαλέσει μόνο «σε βάθος επιθεώρηση» του πλεονάσματος της Γερμανίας, δεν θα την υποχρεώσει σε αλλαγή πολιτικής. Αλλά ο κ. Ρεν έχει ήδη ανοίξει τα χαρτιά του, επιμένοντας δημόσια ότι το Βερολίνο θα πρέπει να τονώσει την εγχώρια ζήτηση, για να βοηθήσει να βγει η υπόλοιπη ευρωζώνη από την ύφεση.

Οι «ιδιαιτερότητες» που έχουν μαζευτεί είναι πολλές και ορισμένες χρεώνονται στο Βερολίνο εδώ και χρόνια. Αυτήν τη φορά, όμως, το μήνυμα είναι διαφορετικό: Πρόκειται για επίσημους θεσμούς, που έχουν την πραγματική δύναμη να αλλάξουν την πολιτική. Η επόμενη φάση της κρίσης θα εξαρτηθεί από το αν θα το κάνουν.

Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013. 

iskra.gr