ΑΠΟΛΥΤΗ
Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΩΝ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ, ΤΩΝ ΕΛΑΣΤΙΚΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ
ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕΠΕ!
Του Γ. ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΥ*
Ας είμαστε ξεκάθαροι. Το μνημόνιο 2 πέτυχε, προς το παρόν, τους στόχους του στο πιο κρίσιμο πεδίο: αυτό των εργασιακών σχέσεων. Η κατάργηση, επί της ουσίας, των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η ακύρωση του ρόλου των συνδικάτων και του ΟΜΕΔ, η πλήρης αποδυνάμωση του εργαζόμενου απέναντι στον εργοδότη, η εκτόξευση της πραγματικής ανεργίας στο 25%, η πραξικοπηματική μείωση των μισθών κατά 22% (32% για τους νέους έως 25 ετών) και η επικράτηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης πυροδότησαν μια, άνευ προηγουμένου, εφιαλτική καθημερινότητα για εκατομμύρια εργαζόμενους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΕΠΕ, μέσα στους τρεις πρώτους μήνες του 2012 και μόλις ενάμιση μήνα από την υπογραφή του Μνημονίου 2, οι μειώσεις στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα φθάνουν έως και 35%. Ο στόχος για «βουλγαροποίηση» των μισθών υλοποιείται με ταχύτατους ρυθμούς.
Οι μισθοί στην πράξη προσεγγίζουν πλέον αυτούς των γειτονικών
βαλκανικών χωρών, ενώ σύμφωνα με τα στοιχεία οι μειώσεις επιβάλλονται
κυρίως με ατομικές και επιχειρησιακές συμβάσεις.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΣΕΠΕ έχουν κοινοποιηθεί 171 επιχειρησιακές και χιλιάδες ατομικές συμβάσεις για συνολικά 40.000 εργαζόμενους, οι οποίοι είδαν τους μισθούς τους να μειώνονται.
Βάσει των στοιχείων του ΣΕΠΕ, το πρώτο τρίμηνο του έτους και κυρίως το διάστημα από τις 14/2/2012 έως τις 31/3/2012, υπεγράφησαν 171 επιχειρησιακές συμβάσεις, με μειώσεις μισθών από 13,3% έως και 35% και μεσοσταθμικά 22,35%!
Αλλά και οι μειώσεις με ατομικές συμβάσεις ξεπερνούν κάθε προηγούμενο και τείνουν να κυριαρχήσουν στην αγορά εργασίας. Συνολικά, 33.133 άτομα σε 7.825 επιχειρήσεις ανά την Ελλάδα, είδαν τους μισθούς τους να μειώνονται από 17,5% έως και 28%!
Επιπλέον, μείωση μισθών έως και 60%, έχουν υποστεί μόνο το τελευταίο τρίμηνο και χιλιάδες εργαζόμενοι που αναγκάστηκαν-εκβιάστηκαν να μετατρέψουν τις συμβάσεις τους από πλήρους απασχόλησης σε μερικής ή εκ περιτροπής. Σύμφωνα με τα στοιχεία, οι συμβάσεις που από πλήρους απασχόλησης μετατράπηκαν σε μερικής, αυξήθηκαν μέσα σε δύο χρόνια κατά 346,85%. Αντίστοιχα, οι συμβάσεις που μετατράπηκαν σε εκ περιτροπής απασχόληση παρουσίασαν αύξηση 1.253,11% (από 514 το πρώτο τρίμηνο του 2010 σε 11922 το αντίστοιχο διάστημα του 2012).
Ακόμη, δραματική είναι η αύξηση των μετατροπών σε εκ περιτροπής εργασία με διευθυντικό δικαίωμα. Από 40 συμβάσεις το 2012, 4.224 το 2012 μετατράπηκαν από πλήρους απασχόλησης σε εκ περιτροπής με μονομερή απόφαση του εργοδότη (ήτοι αύξηση 10460%).
Και μάλιστα, από τους εργαζόμενους που είδαν τις συμβάσεις τους να μετατρέπονται σε εκ περιτροπής, σχεδόν οι μισοί (54,44%) οδηγήθηκαν σε εβδομαδιαία εργασία 4 ημερών. Πολλοί (10,89%) αναγκάστηκαν σε εργασία 2 ημερών.
Ακόμη, δραματική είναι η αύξηση των μετατροπών σε εκ περιτροπής εργασία με διευθυντικό δικαίωμα. Από 40 συμβάσεις το 2012, 4.224 το 2012 μετατράπηκαν από πλήρους απασχόλησης σε εκ περιτροπής με μονομερή απόφαση του εργοδότη (ήτοι αύξηση 10460%).
Και μάλιστα, από τους εργαζόμενους που είδαν τις συμβάσεις τους να μετατρέπονται σε εκ περιτροπής, σχεδόν οι μισοί (54,44%) οδηγήθηκαν σε εβδομαδιαία εργασία 4 ημερών. Πολλοί (10,89%) αναγκάστηκαν σε εργασία 2 ημερών.
Ακόμη και στην περίπτωση των λιγοστών νέων προσλήψεων, οι ευέλικτες και φθηνές μορφές απασχόλησης επικράτησαν απόλυτα. Από το σύνολο των προσληφθέντων με εκ περιτροπής απασχόληση, ένα 12,4% δουλεύει 1 ημέρα την εβδομάδα!
Όσο δε για τη «μαύρη», ανασφάλιστη εργασία έχει φτάσει σε επίπεδα-ρεκόρ. Μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2012 περισσότεροι από 3 στους 10 εργαζόμενους δούλεψαν ανασφάλιστοι, εκτοξεύοντας στα ύψη τις απώλειες των Ταμείων. Η κατάσταση αυτή –σε συνδυασμό βέβαια και με τους υπόλοιπους παράγοντες όπως η υψηλότατη ανεργία, η υποχρηματοδότηση, οι χαριστικές ρυθμίσεις κτλ- οδηγεί, με μαθηματική βεβαιότητα, τα Ταμεία στην κατάρρευση.
Και όλα τα παραπάνω μοιάζουν να μην έχουν τέλος, καθώς η μνημονιακή κατάργηση, επί της ουσίας, των συλλογικών διαπραγματεύσεων αφήνει απροστάτευτο τον εργαζόμενο απέναντι στον εργοδότη, χωρίς «όπλα», χωρίς διαπραγματευτική δύναμη. Έτσι πλέον, η καθημερινότητα των εργαζόμενων διαμορφώνεται ως εξής: είτε δέχεσαι μείωση μισθών και ισοπέδωση των δικαιωμάτων σου είτε απολύεσαι. Και μάλιστα χωρίς δέσμευση ότι δεν θα ακολουθήσουν κι άλλες μειώσεις.
Ίσα ίσα, που το βάθεμα της ύφεσης –ως αποτέλεσμα των ασκούμενων, ακραία
νεοφιλελεύθερων πολιτικών – καλλιεργεί το έδαφος και το άλλοθι για νέες
περικοπές στο μέλλον. Έχει διαμορφωθεί δηλαδή ένας μηχανισμός ατελείωτης καθόδου, στα πλαίσια του οποίου οι «μισθοί Βουλγαρίας» δεν είναι παρά ένα σταθμός, με τους «μισθούς και τα δικαιώματα Κίνας» να ακολουθούν κ.ο.κ. Μέχρι να πουν το μεγάλο «όχι» οι εργαζόμενοι και εξεγερθούν για να προασπίσουν την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματά τους…
*Ο Γιώργος Κουτσούκος είναι μέλος του τμήματος εργατικής πολιτικής του ΣΥΝ
Δευτέρα 23 Απριλίου 2012.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου