November 17th, 2011 | Author: kartesios 
Στις 16 Νοεμβρίου 2011, η Ελλάδα μέσω μιας διορισμένης – από τους κατακτητές της – κυβέρνησης, υπέγραφε την παράδοση της χώρας στους κερδοσκόπους, με το ελεύθερο να την κάνουν ό,τι θέλουν κι ό,τι μπορούν. Στις 17 Νοεμβρίου 2011, η Ελλάδα γιορτάζει τα 38 χρόνια από την παλλαϊκή εξέγερση που οδήγησε στην πτώση της ξενόφερτης Χούντας.
Πρέπει να παραδεχτούμε ότι αυτοί οι τύποι που βρίσκονται στην εξουσία έχουν ένα κόλλημα με την Ιστορία. Αρέσκονται να ταπεινώνουν ημερομηνίες για τις οποίες οι Έλληνες νιώθουν υπερήφανοι. Μπορεί και να είναι τυχαίο. Μπορεί και να μην είναι. Πιστεύω στο δεύτερο.
Βλέποντας τους φασίστες του ΛΑΟΣ να κυβερνούν τη χώρα μου, σαφώς και αυτόματα μου δημιουργείται η απορία, άραγε ποια Χούντα γκρεμίστηκε το 1973; Ποια Δημοκρατία ήρθε το 1974; Στα χέρια των φασιστών, μας παρέδωσε η γενιά του Πολυτεχνείου. Ναι, εκείνη που έριξε την άλλη χούντα. Η ειρωνεία κάνει πάρτυ.
Προσπαθώ να ξεκαθαρίσω πράγματα μέσα μου. Άρα σήμερα έχουμε Χούντα ή Κατοχή; Οι δικτατορίες του Μεταξά και του Παπαδόπουλου είχαν στοιχεία της λαϊκής Δεξιάς. Εξορίες, φυλακίσεις, κατάλυση της Δημοκρατίας, αστυνομοκρατία, παρακρατική βία, βασανιστήρια.
Στην Κατοχή είχαμε εξορίες, φυλακίσεις, κατάλυση της Δημοκρατίας, βασανιστήρια, εκτελέσεις ατομικές, εκτελέσεις ομαδικές, συν εξαθλίωση των πολιτών και προσπάθεια εθνικού ξεκληρίσματος.
Σήμερα, λοιπόν, αυτό που πιστεύω ότι έχουμε στην Ελλάδα είναι και Χούντα και Κατοχή. Πιάσαμε το απόλυτο. Η πλειοψηφία του λαού εξαθλιώνεται. Οι εκτελέσεις γίνονται με ψυχολογικό τρόπο και οι θάνατοι έρχονται ως αποτέλεσμα της βίαιης οικονομικής πολιτικής.
Η επίσημη πολιτική των κατακτητών είναι μία: «Εξοντώστε όσους αντιδρούν». Δεν εξορίζουν τους πολίτες σε ξερονήσια, αλλά μέσα στην ίδια μας τη χώρα. Δε βασανίζουν τους πολίτες με ηλεκτροσόκ στα υπόγεια, αλλά κόβοντας το ηλεκτρικό ρεύμα στα υπόγεια.
Δε βρίσκω κάποια μεγάλη διαφορά μεταξύ μιας εκτέλεσης ενός ανθρώπου σε μια πλατεία, και της εγκατάλειψής του να ψοφήσει από το κρύο ή να του κόψεις το ρεύμα οπότε θα του ρημάξεις το αναπνευστικό μηχάνημα ή θα του χαλάσεις την ινσουλίνη κι ένα κάρο άλλα φάρμακα που διατηρούνται μόνο στο ψυγείο.
Λένε ότι δεν πληρώνουμε φόρους και γι’ αυτό πρέπει να τιμωρηθούμε. Όμως φόρους πληρώνουμε κάθε φορά που αγοράζουμε τσίχλες και πληρώνουμε ΦΠΑ, κάθε φορά που αγοράζουμε τσιγάρα και το 80% της τιμής είναι φόρος, κάθε φορά που αγοράζουμε βενζίνη ή πετρέλαιο και το 70% της τιμής είναι φόρος.
Λένε ότι δεν πληρώνουμε όσα «υποχρεούμαστε». Δηλαδή τον κεφαλικό φόρο και το χαράτσι, όχι της ΔΕΗ, αλλά μέσω της ΔΕΗ, γι’ αυτό και κάπως πρέπει να τιμωρηθούμε. Μα, αυτό έκαναν και οι Τούρκοι στην Τουρκοκρατία. Τιμωρούσαν όσους δεν είχαν να πληρώσουν, όσους δεν είχαν καλή σοδειά.
Το σημερινό καθεστώς, δεν το ενδιαφέρει αν έχουμε να πληρώσουμε. Αν μπορούμε να πληρώσουμε. Αυτό το θεωρεί αποκλειστικά δικό μας πρόβλημα. Πρέπει να βρούμε να πληρώσουμε κι ας μη φάμε. Το σημερινό καθεστώς πλήρους ασυλίας, θεωρεί ότι πρώτη και μοναδική μας προτεραιότητα είναι να πληρώνουμε φόρους στο καθεστώς επειδή… έτσι!
Το σημερινό καθεστώς, δηλώνει ανοιχτά ότι πρέπει να δουλεύουμε για να πληρώνουμε χαράτσια, όχι για να ζούμε. Κι αυτό, όσοι δουλεύουν. Οι υπόλοιποι να πάνε να πνιγούν, αλλά πρώτα θα πρέπει να βρουν τρόπο να πληρώσουν τα χαράτσια.
Σήμερα έχουμε και Χούντα και Κατοχή. Αυτός ο θίασος των φασιστών που βρίσκεται στην εξουσία, είναι η διορισμένη κατοχική κυβέρνηση. ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ είπαν χτες «ναι» στην παράδοση της χώρας και στην εξαθλίωση των Ελλήνων.
Ντροπή τους; Δε νομίζω. Ντρέπονται τόσο, όσο οι δοσίλογοι όλων των εποχών. Ο κάθε ένας βουλευτής που έδωσε χτες ψήφο εμπιστοσύνης, υπέγραψε ότι συμφωνεί στην παράδοση της Ελλάδας και στην εξολόθρευσή μας.
Είμαι κι εγώ εναντίον της βίας. Της βίας εκείνης που ασκείται επιθετικά, αναίτια, απρόκλητα, τυφλά και ως επίδειξη δύναμης. Την άμυνα δε μπορώ να τη θεωρήσω βία. Τις αντιδράσεις που γεννιούνται από το ένστικτο της επιβίωσης δε μπορώ να τις θεωρήσω βία. Την αντίσταση απέναντι σε αυτόν που καταλύει τη Δημοκρατία και τελειώνει την ελευθερία μου, δε μπορώ να την καταδικάσω ως βία.
Ήθελα να το ξεκαθαρίσω μέσα μου αν έχουμε Χούντα ή Κατοχή για έναν βασικό λόγο. Επειδή δε θέλω να εγκλωβίζομαι σε επετειακές δράσεις και συμβολικές διαμαρτυρίες. Αν, όμως, πρέπει ντε και καλά να υπάρχουν ημερομηνίες – σταθμοί για να εξεγερθεί ο κόσμος, τότε βολεύομαι να λέω ότι κάθε μέρα είναι 17 Νοέμβρη, 28 Οκτωβρίου, 25 Μαρτίου. Ούτως ή άλλως, όσα γιορτάζουμε αυτές τις τρεις μέρες, τώρα τα έχουμε στο κεφάλι μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου