Καταδικάζω ανεπιφύλακτα –του πρέπει το πυρ το εξώτερον– το μετριοπαθές άρθρο μου της περασμένης Κυριακής. Ένα άρθρο για την ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ του κ. Παπαδήμου, αλλά και τη θετική επισήμανση ότι ο εν λόγω ανήρ, σε σύγκριση με τους προταθέντες υποψήφιους πρωθυπουργούς, είναι «μακράν ο καλύτερος».
Το τραγικότερο, ωστόσο, και ΑΦΕΛΕΣ εις τον κύβον εκ μέρους μου είναι το γραφέν ότι ως «γνώστης των Oικονομικών, ο οποίος γνωρίζει τους ηγετίσκους της Ευρώπης από την καλή και από την ανάποδη, θα περισώσει ό,τι περισώζεται»! Οικτρότατη η πλάνη μου. Πολύ μεγαλύτερη μάλιστα αφού αγνοούσα αδικαιολογήτως ότι ήταν επιλογή της Μέρκελ, του ΠΡΩΤΙΣΤΟΥ δηλαδή σήμερα ΕΧΘΡΟΥ της πατρίδας μας! (Αυτοκριτικής τέλος.)
Ο τίτλος του σημερινού άρθρου –«Παπανδρέου με το ψευδώνυμο Παπαδήμος»– θεμελιώνεται απολύτως, όχι μόνο από το γεγονός ότι ο κ. Παπαδήμος υπήρξε σύμβουλος του ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΑ της χώρας μας και του λαού μας Γιωργάκη, αλλά και από το ότι η παρούσα κυβέρνηση, κατά 70% και πλέον, απαρτίζεται από… ανεύθυνους υπουργούς του ΠΑΣΟΚ. Τους ΙΔΙΟΥΣ, τους ΟΛΟΪΔΙΟΥΣ, πλην του… ξεθαμμένου Γιαννίτση.
Άκουσα με προσοχή τις προγραμματικές δηλώσεις τού νέου πρωθυπουργού. Προγραμματικές δηλώσεις γενικόλογες, αόριστες και αφηρημένες, τα συγκεκριμένα σημεία των οποίων ήταν οι υποχρεώσεις που έχει αναλάβει «η χώρα μας». Ποια χώρα μας, κύριε Παπαδήμο; Οι πάντες γνωρίζουν ότι τις υποχρεώσεις αυτές μας τις έχει φορτώσει «ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΩΣ Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Ο ΤΡΙΤΟΣ. Σημείωσα επίσης με μεγάλη οργή το έμμεσο ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΟ ΔΙΛΗΜΜΑ «ευρώ ή δραχμή»! Στις δηλώσεις αυτές δεν αναφέρθηκε ούτε μία φορά η λέξη Μνημόνιο! Επιπροσθέτως ουδόλως τυχαίο είναι ότι απεφεύχθη η μνεία εκλογών – και όχι βεβαίως η ΣΥΜΦΩΝΗΘΕΙΣΑ ημερομηνία διεξαγωγής τους… Και μόνο η συνεχώς επαναλαμβανόμενη διατύπωση «κυβέρνηση συνεργασίας» δηλοί ότι πρόθεση για εκλογές δεν υφίσταται, τις οποίες θα επιβάλει Ο ΛΑΪΚΟΣ ΚΑΥΔΩΝΑΣ ΚΑΙ Η ΛΑΪΚΗ ΕΞΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Στη συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων έλαμψε ο Αλέξης Τσίπρας, το νέο ΜΕΓΑΛΟ ΑΣΤΕΡΙ της Βουλής. Ο οποίος, προσηνής και ευγενέστατος, έσφαξε κυριολεκτικά με το μπαμπάκι τον νέο πρωθυπουργό. Εξαιρετική ήταν επίσης η Αλέκα Παπαρήγα, της οποίας η αγόρευση περιείχε σημαντικότατα στοιχεία μεγάλης εμβέλειας –συμφωνεί δεν συμφωνεί κανείς μαζί της– ο άναρχος όμως τρόπος προβολής τους την καθιστά δυσνόητη για πολλούς. Ο Αντώνης Σαμαράς παρουσίασε εμπεριστατωμένα και αδιάσειστα οικονομικά στοιχεία, λίαν επιβαρυντικά για την προηγούμενη κυβέρνηση και επιβεβαιωτικά της δικής του πολιτικής. («Όχι στο λάθος», «όχι στο φάρμακο που, αντί να γιατρεύει, επιδεινώνει την αρρώστια»).
Το πρόβλημα του πανταχόθεν βαλλόμενου Σαμαρά, από την ημέρα που ως διορατικός πολιτικός καταψήφισε το ΑΔΙΕΞΟΔΟ Μνημόνιο, είναι ότι υπαναχώρησε. Μπορούσε όμως να μην υπαναχωρήσει; Έλληνες και ξένοι, συστημικοί οι πρώτοι και προστάτες των τοκογλύφων οι δεύτεροι, τον πίεζαν αφόρητα να συμπράξει σε κυβέρνηση των δύο μεγάλων κομμάτων. Ερώτημα: Τι θα συνέβαινε εάν ΔΕΝ συνέπραττε; Απάντηση διττή: Θα γινόταν το ΕΞΙΛΑΣΤΗΡΙΟ ΘΥΜΑ και ταυτοχρόνως θα δικαιωνόταν το καταστροφικό ΠΑΣΟΚ. Το κόμμα δηλαδή που προξένησε διά του αρχηγού του όλα τα ΔΕΙΝΑ στη χώρα μας! Θα το προχωρήσω όμως αυτό το θέμα για να μη λέει ο καθένας ό,τι του καπνίσει. Ο εύκολος δρόμος για τον Σαμαρά θα ήταν, συνεπής στην καταψήφιση του Μνημονίου, να αρνηθεί τη σύμπραξη. Και ενώ τα πράγματα δικαίωσαν πανηγυρικά την αρχική του άρνηση, αφού μας έφτασε στο χείλος του γκρεμού ο Παπανδρέου ο τρίτος, θα μπορούσε να είχε πει και τώρα όχι. Αποτέλεσμα θα ήταν οι εκλογές, τις οποίες θα κέρδιζε με μεγάλη πλειοψηφία, οι πλείστοι θα τον ζητωκραύγαζαν προσωρινά, και έπειτα από ένα μικρό σχετικά χρονικό διάστημα θα τον αναθεμάτιζαν οι πάντες λόγω της ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ που θα είχε επέλθει. Αυτά ζύγισε ο Σαμαράς και έπραξε το καθήκον του, αγνοώντας τις συνεχιζόμενες επικρίσεις. Κάθε εθνικά σκεπτόμενος ηγέτης ξέρει πότε πρέπει να πει το μεγάλο «ναι» και πότε το μεγάλο «όχι».
Συνεχίζω με τους επικεφαλής των κομμάτων εκεί που σταμάτησα πριν από τα περί Αντώνη Σαμαρά: Ο Γιώργος Καρατζαφέρης υπήρξε, όπως πάντα, ένας θλιβερός εξυπνάκιας. Ο οποίος, χωρίς κωλοτούμπες αυτήν τη φορά –η εξαίρεση επιβεβαιώνει τον κανόνα-, φρόντισε να ευλογήσει τα γένια του. Ταυτόχρονα (με χειραψίες στον νέο πρωθυπουργό πριν και μετά την αγόρευσή του) έκανε ανοίγματα στον Σαμαρά. Τι ελπίζει; Συγκατοίκηση στην ίδια πολυκατοικία; Πάντως ευλογεί τα γένια του και από το δικό του κανάλι, δεν του φτάνει το βήμα της Βουλής. Στο δικό του κανάλι είπε ότι τη… σωτήρια σημερινή λύση την είχε υποστηρίξει προ 24μήνου, ενώ στη Βουλή έκανε σκόντο έξι μήνες… Το ότι για το δωσιλογικό και χουντικό του παρελθόν διαμαρτύρονται, πλην Ελλήνων, Γάλλοι και Γερμανοί, το έχει κάνει, βεβαίως βεβαίως, γαργάρα. Για τον πρώην φίλο μου Φώτη Κουβέλη δεν θα πω πολλά. Καταψήφισε εκών άκων τη νέα κυβέρνηση, δεν παρέλειψε όμως να τονίσει ότι θα είναι παρών, εάν παραστεί ανάγκη, με ιδέες και προτάσεις… Κατορθώνει πάντως να πείθει αρκετούς ότι είναι ΣΟΒΑΡΟΣ, ενώ είναι ΣΟΒΑΡΟΦΑΝΗΣ.
Στη δευτερολογία του την Τετάρτη ο κ. Παπαδήμος, αθεράπευτος τραπεζίτης που θα… υπονομεύσει τις τράπεζες και κυρίως την Goldman Sachs για να… σώσει την Ελλάδα, προσπάθησε κάπως να μπαλώσει τα πράγματα. Είπε π.χ. ότι δεν τίθεται δίλημμα μεταξύ ευρώ και δραχμής, τονίζοντας ότι πρέπει να εργαστούμε όλοι για να διαφυλάξουμε το ευρώ. Ποιοι όλοι; Οι πάμπτωχοι, οι άνεργοι και όσοι δεν έχουν πια στον ήλιο μοίρα; Κάνοντας μάλιστα αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν, ισχυρίστηκε ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΑ ότι είχαμε πρόβλημα δανεισμού όταν ανέλαβε την εξουσία ο Γιωργάκης. Μίλησε για… τεράστια επιτόκια όταν τα spreads δεν υπερέβαιναν τις 135 μονάδες βάσης! Και όταν προσφέρθηκαν λίγο αργότερα 25 δισ. ευρώ με κατά 100 μονάδες βάσης υψηλότερα spreads, ο τότε πρωθυπουργός δανείστηκε ΜΟΝΟ 8 δισ. ευρώ, αντί να δανειστεί και τα 25 δισ. ο… ατσίδας! Το τι είπε ή δεν είπε στη δευτερολογία του ο κ. «Goldman Sachs Παπαδήμος», όπως τον αποκαλεί ο αποστομωτικός και ανεπανάληπτος Στάθης, μικρή σημασία έχει. Σημασία έχει ότι μας κάθισε στον σβέρκο ο έχων σχέση με την Τριλατεράλ των Ροκφέλερ και Σία, σύμφωνα με τη «Le Monde» που επικαλείται ο Στάθης (και διά του Στάθη η αφεντιά μου) και άντε να βρεις άκρη μ’ έναν τέτοιο «σωτήρα»…
το ΠΑΡΟΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου