'' Να σταθώ στα πόδια μου '' Λεωνίδας Μπαλάφας - Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης (official video)

Στίχοι: Λεωνίδας Μπαλάφας. Μουσική: Λεωνίδας Μπαλάφας – Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης. Σκηνοθεσία: Θοδωρής Παπαδουλάκης Παραγωγή Indigo View 2015 https://www.youtube.com/watch?v=AufQINNTbNc

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

Γιατί φοβούνται “νύχτα των κρυστάλλων”


πηγή: Sofokleousin.gr
Γιατί φοβούνται "νύχτα των κρυστάλλων"
 Ενώ οι ανακοινώσεις της αστυνομίας κάνουν λόγο για προσεκτική διαχείρηση των μεταναστών κατά την προσαγωγή και τη σύλληψή τους και η έξαρση δολοφονιών αλλοδαπών που παρατηρείται τα τελευταία 24ωρα σε ολόκληρη την Ελλάδα αποδίδεται επισήμως σε βία μεταξύ μεταναστών, αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ επισημαίνουν ότι τα κρούσματα ρατσιστικής βίας έχουν αυξηθεί δραματικά.
Η Χρυσή Αυγή με ανακοίνωσή της καταδικάζει τη βία απ όπου κι αν προέρχεται και απειλεί τα Media που την εμπλέκουν σε επιθέσεις κατά αλλοδαπών ότι θα τα σύρει στα δικαστήρια.
Αν λοιπόν όλα αυτά ισχύουν τότε δεν έχει καμία βάση το δημοσίευμα της εφημερίδας “Το Βήμα” με τίτλο “Η ελληνική Νύχτα των Κρυστάλλων” ούτε το ρεπορτάζ “Εξαρση ρατσιστικής βίας φοβάται η ΕΛ.ΑΣ” που δημοσιεύει το crime.gr του έγκυρου Μάκη Γεωργίου.
Και στα δυο θέμα επισημαίνεται αύξηση κρουσμάτων ρατσιστικής βίας πληθαίνουν στην Ελλάδα. Στο βήμα γίνεται σαφής αναφορά σε “Ακροδεξιές συμμορίες πάνω σε δίκυκλα σπέρνουν τον τρόμο κάθε βράδυ όχι μόνο στις συνοικίες της Αθήνας αλλά και σε ολόκληρη την ελληνική επαρχία”.
Ενώ ο αρθρογράφος επισημαίνει πως “Η ανοχή στα κρούσματα κάθε μορφής βίας της ελληνικής κοινωνίας τα τελευταία χρόνια, η συνεχώς επιδεινούμενη οικονομική κρίση και το πολιτικό κλίμα με τη στοχοποίηση της μετανάστευσης από συγκεκριμένες πολιτικές ομάδες της Άκρας Δεξιάς ενισχύουν τα ρατσιστικά εγκλήματα”.
Γίνεται μνεία στα κρούσματα ρατσιστικής βίας στα σχολεία, τα οποία θα ανοίξουν τις πόρτες τους σε ένα περίπου μήνα…
Τι είναι η νύχτα των κρυστάλλων*: 

Πρελούδιο
Τη δεκαετία του 1930 πολλοί Εβραίοι, πολωνικής κυρίως καταγωγής, ζούσαν στη Γερμανία. Πολλοί είχαν ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στη Γερμανία και κάποιοι είχαν παρασημοφορηθεί για την συμμετοχή τους στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Την Παρασκευή, 28 Οκτωβρίου 1938, οι Ναζιστές συγκέντρωσαν 17.000 από αυτούς, χωρίς καμία προειδοποίηση, μέσα στη νύχτα, και τους απέλασαν από τη Γερμανία στην Πολωνία.
Χέρσελ Γκρίνσπαν
Η πολωνική κυβέρνηση αρνήθηκε να τους δεχτεί, με αποτέλεσμα την επίπονη πεζοπορία μεταξύ των γερμανικών και πολωνικών συνοριακών φυλακίων κατά τη διάρκεια της κρύας ημέρας και νύχτας, μέχρι να πείσουν οι γερμανικές αρχές την πολωνική κυβέρνηση να τους επιτρέψει την είσοδο.
Ο Χέρσελ Γκρίνσπαν (Herschel Grynszpan), Γερμανός Εβραίος που είχε διαφύγει στην Γαλλία, έλαβε ένα γράμμα από την οικογένειά του, το οποίο περιέγραφε τις φρικτές συνθήκες που έζησαν κατά την απέλαση. Αναζητώντας τρόπο για να τους ανακουφίσει από αυτή την κατάσταση, έκανε επανειλημμένες εκκλήσεις, μέσα στις επόμενες ημέρες προς τον Ερνστ φομ Ρατ (Ernst vom Rath), γραμματέα της Γερμανικής Πρεσβείας στο Παρίσι, ο οποίος δεν είχε, ως εκπρόσωπος της Ναζιστικής Γερμανίας, την παραμικρή πρόθεση να βοηθήσει. Κατά τραγική ειρωνία, ο Ρατ ήταν αντιπαθής στους κύκλους του Ναζιστικού Κόμματος και παρακολουθείτο από τη Γκεστάπο, καθώς θεωρείτο ότι ήταν ομοφυλόφιλος.
Τη Δευτέρα 7 Νοεμβρίου, ο Γκρίνσπαν πυροβόλησε τον Φομ Ρατ στο στομάχι, ενώ αστόχησε άλλες τρεις φορές. Δύο μέρες αργότερα, στις 9 Νοεμβρίου, ο γραμματέας της Πρεσβείας πέθανε.
Ένα δείγμα από τα απομεινάρια της Kristallnacht.
Kristallnacht: Η νύχτα που έσπασαν τα κρύσταλλα
Η δολοφονία του Φομ Ρατ εξυπηρέτησε ως άλλοθι για την έναρξη βιαιοπραγιών κατά των Εβραίων κατοίκων σε ολόκληρη τη Γερμανία. Υπήρχε η πρόθεση να φανεί η επίθεση αυτή σαν αυθόρμητη αντίδραση, αλλά, στην πραγματικότητα, είχε ενορχηστρωθεί από τις γερμανικές αρχές και, ειδικότερα, από τον Ράινχαρντ Χάιντριχ (Reinhard Heydrich). Η κυβέρνηση αξιοποίησε, εκτός από τα επίσημα κρατικά μέσα, κυρίως την οργάνωση του Ναζιστικού κόμματος, για να οργανώσει και να υλοποιήσει τις ταραχές.
Το πογκρόμ που ακολούθησε είχε ως αποτέλεσμα να προκληθούν ζημιές και, σε πολλές περιπτώσεις, να καταστραφούν, 1.574 συναγωγές (σχεδόν όλες όσες υπήρχαν στη Γερμανία, οι περισσότερες καταστράφηκαν από εμπρησμό), πολλά εβραϊκά κοιμητήρια, πάνω από 7.000 καταστήματα και 29 πολυκαταστήματα που ανήκαν σε Εβραίους. Κάποιοι Εβραίοι ξυλοκοπήθηκαν έως θανάτου, ενώ άλλοι εξαναγκάζονταν να παρακολουθούν.
Περισσότεροι από 30.000 άρρενες Εβραίοι συνελήφθησαν και στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης· κατά κύριο λόγο στο Νταχάου, στο Μπούχενβαλντ και στο Ζάξενχαουζεν. Η μεταχείριση στα στρατόπεδα ήταν κτηνώδης, αλλά οι περισσότεροι αφέθηκαν ελεύθεροι κατά τη διάρκεια των επόμενων τριών μηνών, υπό τον όρο ότι θα εγκατέλειπαν τη Γερμανία.
Ο ακριβής αριθμός των Γερμανών Εβραίων που θανατώθηκαν δεν έχει προσδιοριστεί, αλλά υπολογίζεται ότι κυμαίνεται μεταξύ 36 και 200 περίπου ατόμων για τις δύο ημέρες που διήρκεσαν οι αναταραχές. Ο ευρύτερα αποδεκτός αριθμός νεκρών κατά τη διάρκεια των ταραχών είναι 91 άτομα. Υπολογίζοντας και τους θανάτους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, περίπου 2.000 ως 2.500 ήταν οι νεκροί που μπορούν να αποδοθούν στο πογκρόμ της «Νύχτας των Κρυστάλλων». Επίσης, μικρός αριθμός Γερμανών θανατώθηκαν κατά τις ταραχές της Νύχτας των Κρυστάλλων, καθώς τους θεώρησαν, κατά λάθος, Εβραίους.
Τα γεγονότα στην Αυστρία δεν ήταν λιγότερο φρικτά και οι περισσότερες από τις 94 συναγωγές και τόποι προσευχής της Βιέννης υπέστησαν μερική ή ολική καταστροφή. Τα θύματα υπέστησαν κάθε είδους ταπεινώσεις, περιλαμβανομένου του εξαναγκασμού να σφουγγαρίζουν ενόσω τους υπέβαλαν σε μαρτύρια οι συμπολίτες τους Αυστριακοί, κάποιοι από τους οποίους ήταν προηγουμένως φίλοι και γείτονές τους.
Αντιδράσεις σε όλο τον κόσμο
Το πογκρόμ της «Νύχτας των Κρυστάλλων» προκάλεσε την οργή όλου του κόσμου. Αποτέλεσε δυσφήμηση για το κύρος των προναζιστικών κινημάτων στην Ευρώπη και την Βόρεια Αμερική, οδηγώντας τα στην επακόλουθη διάλυσή τους. Πολλές εφημερίδες όχι μόνο καταδίκασαν το πογκρόμ, αλλά τα συνέκριναν με τα δολοφονικά πογκρόμ που υποκίνησε η Τσαρική Ρωσία κατά τη δεκαετία του 1880. Οι Η.Π.Α. ανακάλεσαν τον πρέσβη τους, αλλά δεν διέκοψαν τις διπλωματικές τους σχέσεις, ενώ άλλες κυβερνήσεις προχώρησαν στη διακοπή των διπλωματικών τους σχέσεων, ως μορφή διαμαρτυρίας.
Παρεπόμενα
Ο διωγμός και η οικονομική καταστροφή που προκλήθηκε στους Γερμανούς Εβραίους δεν σταμάτησαν με το πογκρόμ, ακόμη και μετά τις λεηλασίες των σπιτιών και των επιχειρήσεών τους. Τους υποχρέωσαν να πληρώσουν συλλογικό πρόστιμο ενός δισεκατομμυρίου μάρκων προς τη ναζιστική κυβέρνηση για το θάνατο του Φομ Ρατ και να καταβληθούν στο δημόσιο τα έξι εκατομμύρια μάρκα των ασφαλιστικών πληρωμών που θα έπαιρνε η εβραϊκή κοινότητα εξαιτίας των καταστροφών στις περιουσίες τους.
Ο ανώτατος αξιωματούχος των Ναζί Χέρμαν Γκέρινγκ (Hermann Göring) συναντήθηκε με άλλα μέλη της ηγεσίας των Ναζί στις 12 Νοεμβρίου, ώστε να σχεδιάσουν τα επόμενα βήματα μετά τις ταραχές, θέτοντας τη βάση για την επίσημη κρατική δράση που θα οδηγούσε σύντομα στο Ολοκαύτωμα. Ο Γκέρινγκ είχε πει σε εκείνη την συνάντηση:
«Έχω λάβει μια επιστολή κατ’ εντολή του Φύρερ, η οποία απαιτεί την άμεση και οριστική διευθέτηση και επίλυση του εβραϊκού ζητήματος με οποιονδήποτε τρόπο… Δεν θα ήθελα να υπάρξουν οποιεσδήποτε αμφιβολίες, κύριοι, όσον αφορά στο σκοπό της σημερινής συνάντησης. Δεν συγκεντρωθήκαμε όλοι απλώς για να μιλήσουμε για μια ακόμη φορά, αλλά για να πάρουμε αποφάσεις και παρακαλώ όλες τις υπηρεσίες να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την εξάλειψη των Εβραίων από τη γερμανική οικονομία και για να τους κάνετε να υποκύψουν σε εμένα». [1]
Η νύχτα εκείνη αποτέλεσε την αρχή μιας νέας φάσης στις αντισημιτικές δραστηριότητες του ναζιστικού κόμματος και των κρατικών μηχανισμών, που οδήγησε στον εκπατρισμό και, τελικά, στη μαζική δολοφονία της πλειονότητας των Εβραίων που ζούσαν στη Γερμανία. Αν και λίγοι άνθρωποι το γνώριζαν εκείνη την εποχή, το πογκρόμ της «Νύχτας των Κρυστάλλων» αποτέλεσε το πρώτο βήμα για την συστηματική δίωξη και μαζική δολοφονία των Εβραίων σε όλη την Ευρώπη, που είναι πλέον γνωστή ως το «Ολοκαύτωμα».
Από τη Wikipedia: Η νύχτα που έσπασαν οι κρύσταλλοι
 http://papaioannou.wordpress.com/2012/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου