Χρειάζεται καμιά παραπάνω απόδειξη ότι η κυρίαρχη ιδεολογία της κοινωνίας είναι η ιδεολογία της κυρίαρχης τάξης; Έχει κανείς αμφιβολία ότι η κυρίαρχη αυτή ιδεολογία ενσταλάζεται στην κοινωνία από τα ΜΜΕ, κάνοντάς την μόνο δια της επανάληψης και της αυθυποβολής, να πιστεύει ότι μοιράζεται τις ίδιες λαχτάρες και τα ίδια συμφέροντα με τις χαριτωμένες, μα ακριβοπληρωμένες κοπελούδες, αυθεντικές ή μη ως προς αυτό, και με τα γεμάτα αυτοπεποίθηση και ευθυκρισία παλικάρια, αυθεντικά ή μη, των τηλεοπτικών παραθύρων;
Πώς γίνεται τότε, και οι τυχαίοι άνθρωποι που συναντάς στα μικρομάγαζα της καθημερινότητάς σου, την καλημέρα τους να σού την απευθύνουν μαζί μ’ ένα βαθύ κι αληθινό αναστεναγμό ανακούφισης; Ανακούφιση, για ποιο πράγμα αναρωτιέσαι; Για την κουλτούρα συνεννόησης που απέκτησε επιτέλους το πολιτικό προσωπικό; Χεστήκαμε! Για την κυβέρνηση των αρίστων που εγκαθίσταται στο Μαξίμου; Δεν πάει να γαμηθεί! Για την επιτυχή εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων, των περσινών και των προπέρσινων, των φετινών και των μελλοντικών;
Και γιατί η ανακούφιση της Μέρκελ, της Όλγας, της Κριστίν και της Πόπης, σώνει και καλά να γίνεται και ανακούφιση της Λίλης που δεν ξέρει αν αύριο θα έχει κι αυτή μεροκάματο, μιας και ο άντρας της έπαψε εδώ και ένα χρόνο να έχει; Πώς γίνεται κι η Λίλη ν’ ανησυχεί για την άνοδο των σπρεντς και να μένει απαθής στην άνοδο των δεικτών ανεργίας; Είναι ίσως γιατί η Όλγα, η Σία, και η Πόπη κινδυνεύουν πιο πολύ από τα σπρεντς και καθόλου από την ανεργία;
Το ίδιο κι αν πάμε παραπέρα στην Ιταλία. Γιατί χαίροντα οι Ιταλοί με την αποχώρηση του Μπερλουσκόνι; Για να ‘χουνε αξιοπρεπή πρωθυπουργό, έστω και με τσέπη τρύπια;
Κι απ’ την άλλη, γιατί στο κάτω κάτω να χαίρονται κι οι αγορές; Τι νομίζουν ότι θα πάρουν με μια Ελλάδα να έχει δώσει τα ρέστα της, με μια Ιταλία να ετοιμάζεται να δώσει τα δικά της, και με την κάθε μια Ισπανία, Πορτογαλία και Γαλλία να έχουν μπει στον προθάλαμο εκτέλεσης της δικής τους θανατικής ποινής;
Κι απορώ...Θα υπάρχει στο τέλος κάποιος εδώ πάνω να χαρεί;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου