ΟΙ ΝΤΑΝΤΑΔΕΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ

November 11th, 2011 | Author: kartesios

Ενός λεπτού σιγή. Μια χώρα σε σιωπή. Ένας κόσμος άναυδος. Ή μάλλον, δύο κόσμοι. Που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Μιλούν εντελώς διαφορετικές γλώσσες. Ήδη παίρνουν τις θέσεις τους, ο ένας απέναντι από τον άλλον.
Ο ένας έλληνας μιλάει τη γλώσσα του ευρώ. Θυσιάζει τα πάντα στ’ όνομά του. Το έχει αναγάγει σε πατρίδα και θρησκεία του. Ο άλλος Έλληνας λέει «να πάτε να γαμηθείτε κι εσείς και τα ευρώ σας. Πεινάω».
Η μία Ελλάδα δεν ακούει τη λέξη «πεινάω». Αυτό είναι το μεγαλύτερο αμάρτημά της. Δεν είναι ότι δεν πεινάει. Μακάρι να μην πεινούσε κανείς. Όμως το «πεινάω» του άλλου, πρέπει να το ακούς. Και να το σκέφτεσαι.
Η άλλη Ελλάδα δεν έχει τίποτα να χάσει. Και δε μπορεί να ξεχάσει. Αρνείται να πιστέψει ότι ο Γιώργος Παπανδρέου εν μέσω «Δημοκρατίας» τη γλίτωσε τόσο εύκολα και δε θα πληρώσει τα «λάθη» του.

Δε μπορεί να ξεχάσει ότι ο Παπαδήμος ήταν πολύ ψηλά στα «πράγματα» και όταν έγινε το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου και όταν μπήκαμε στην ευρωζώνη με πλαστά στοιχεία κι από τότε δεν είδαμε άσπρη μέρα.
Δεν μπορεί να δεχτεί ότι ο Βενιζέλος θα σωθεί τόσο εύκολα για όλα τα εγκλήματα που έκανε εναντίον του Συντάγματος και της Δημοκρατίας. Δε μπορεί να ανεχτεί ότι και ο Βενιζέλος θα ενταχθεί έτσι απλά στην τεράστια λίστα των επί τιμή «ατιμώρητων».
Έλεος! Ποιος δεν καταλαβαίνει, τι; Μέχρι προχθές δικαιούμασταν να μην ξέρουμε όλο το σκηνικό που έχει στηθεί. Από σήμερα κανείς δε μπορεί να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλό του. Τα δύο κόμματα εξουσίας διαμοίρασαν τα ιμάτιά μας.
Ο Αντώνης Σαμαράς, αποδεχόμενος τον Παπαδήμο μαζί με το παρελθόν και τους όρους του, δήλωσε αυτομάτως ότι ψήφισε το Μνημόνιο, το Μεσοπρόθεσμο και το πολυνομοσχέδιο. Ψήφιζε κρυφά. Από πίσω.
Ήταν ο πεμπτοφαλαγγίτης του πεμπτοφαλαγγίτη του ΔΝΤ. Ήταν η εφεδρεία του Γιώργου Παπανδρέου. Η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, αποδείχθηκε ότι δεν ήταν τίποτε άλλο από ομάδα προθύμων να συνδράμουν στην καταστροφή ανά πάσα στιγμή.
Η Έλσα Παπαδημητρίου δεν ήταν η μόνη νταντά του Γιώργου Παπανδρέου που έτρεξε όταν την κάλεσε το καθήκον για την καταστροφή της χώρας. Όλοι οι βουλευτές της Ν.Δ. αποδεικνύονται τώρα νταντάδες του Γιώργου Παπανδρέου.
Τρέχουν να στηρίξουν το ρημαδιό που ετοιμάζεται.
Και ξαφνικά, η Βουλή των Ελλήνων πετάει το μανδύα της φυσιολογικότητας που τόσο καιρό φορούσε και δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο. Είναι ο καρκινικός όγκος που κατατρώει τη Δημοκρατία.
Τρικομματική υπήρξε αυτή η Βουλή των Ελλήνων. ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και ένα τρίτο κόμμα όλοι οι άλλοι μαζί. Η κωμωδία της διαφωνίας έλαβε τέλος. Δεν άντεχαν οι ηθοποιοί να κρατήσουν άλλο τα γέλια τους.
Το θέαμα τελικά ήμασταν εμείς και αυτοί το κοινό. Το θέαμα ήμασταν εμείς! Η αγωνία μας, οι δρόμοι, οι πλατείες μας. Το θέατρο δεν ήταν το Ζάππειο 1, το Ζάππειο 2, το Ζάλογγο 3. Το θέαμα ήταν όσοι άκουγαν τον Αντώνη Σαμαρά να «διαφωνεί», να «προτείνει», να «καταγγέλλει».
Αυτά τα βδελύγματα έχουν στο πλευρό τους την Ελλάδα του ευρώ, τους Έλληνες που ανακουφίστηκαν από την πρωθυπουργία Παπαδήμου, τους Έλληνες που χάρηκαν από την αποκάλυψη του νέου εθνικοσοσιαλιστικού σχήματος που μας κυβερνά.
«Δεν είμαι πολιτικός» δήλωσε ο κ. Παπαδήμος! Φυσικά και δεν είναι. Τέτοιο θράσος δεν είχε ούτε ο Γεώργιος Παπαδόπουλος! Ένας καραβανάς του ευρώ είναι. Υπηρετεί στο στρατό των τραπεζών και βαράει σκοπιές φυλάσσοντας τα σύνορα των κερδοσκόπων.
Αλίμονο εάν δήλωνε πολιτικός ο κ. Παπαδήμος. Τί να τους κάνει τους πολιτικούς η άλλη Ελλάδα. Τραπεζίτες θέλει. Λοχαγούς έτοιμους για όλα θέλει. Νυν υπέρ πάντων τα κέρδη!
Αυτές οι δύο Ελλάδες αναπόφευκτα θα συγκρουστούν. Η μία μαζεύει οργή και πείνα. Η άλλη οπλίζεται για να υπερασπιστεί το σύστημα που τη θρέφει. Κάποιοι πίστεψαν ότι επιτέλους υπάρχουν «Έλληνες». Ότι «επιτέλους όλοι μαζί…».
Προδόθηκαν γι’ ακόμη μια φορά, αλλά είναι μαθημένοι στις προδοσίες. Έζησαν κι άλλες στο παρελθόν. Κι όλο έφευγαν με το κεφάλι σκυμμένο. Μα τώρα, αν θελήσουν να φύγουν, δε θα μπορούν. Δεν έχουν πού να πάνε. Τους έκλεψαν μέχρι και τη χώρα. Κι έτσι πεινασμένοι που είναι, πού να πάνε; Γι’ αυτό μια λύση έχουν. Να πολεμήσουν.