Η ΑΥΓΗ
Σε κακόφωνο ντελάλη της μνημονιακής προπαγάνδας εξελίσσεται ο κ. Βενιζέλος. Απαντώντας χθες στη Βουλή σε ερώτηση του Αλ. Τσίπρα, είπε σε δραματικό ύφος: “Αυτό που μπορεί να ζήσουμε και θέλουμε να αποφύγουμε δεν περιγράφεται”.
Πράγματι, δεν περιγράφεται αυτό που ζούμε κι αυτό που έρχεται εξαιτίας των αλλεπάλληλων Μνημονίων. Ζούμε επί πέντε χρόνια σε ύφεση, φαινόμενο που ζήσαμε μόνο στα χρόνια της Κατοχής. Από τον κ. Βενιζέλο, όμως, ο οποίος ηγείται των συνομιλιών με την τρόικα, θα περιμέναμε να μας πει ποια μέτρα αποσόβησε, ποιες κόκκινες γραμμές δεν έσβησε. Το επιχείρημα ότι η δημοσιοποίηση των στόχων της ελληνικής πλευράς βλάπτει τη διαπραγμάτευση αποκαλύπτει την ποιότητα της σχέσης της κυβέρνησης με την τρόικα, δηλαδή ουσιαστικά την υποτέλεια.
Ασφαλώς και μπορεί να υπάρξουν χειρότερα. Πάντοτε υπάρχουν χειρότερα στη ζωή. Μέχρι το εκτελεστικό απόσπασμα υπάρχει απόσταση! Το σίγουρο όμως είναι ότι η επιχείρηση “σωτηρία της πατρίδας” βυθίζει τη χώρα στα τάρταρα της απόγνωσης. Η συνέχιση της ίδιας πολιτικής δεν είναι η λύση, αλλά το πρόβλημα.
Ακυρώνοντας το ΠΑΣΟΚ στην πράξη, αλλά και στην ιδεολογία του, την κοινωνική – ταξική γραμμή πάνω στην οποία επιχειρείται επί τόσα χρόνια η πολιτική διαιρετική τομή που του διασφάλιζε την εκλογική νίκη, το σημερινό ΠΑΣΟΚ, με οποιονδήποτε αρχηγό, περιδινίζεται σε κρίση ύπαρξης. Απ’ αυτή τη δίνη δεν μπορεί να βγει με αναζωπύρωση της αντιδεξιάς συνθηματολογίας και με νεκρανάσταση των σεναρίων περί “βρόμικου ’89″, όπως επιχείρησε χθες στη Βουλή ο κ. Βενιζέλος.
Αν κάποιος ξανάφερε τη δεξιά στην εξουσία, χωρίς μάλιστα να υφίσταται έλλειμμα κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, είναι το ΠΑΣΟΚ. Το Μνημόνιο είναι το πρόγραμμα του διεθνούς νεοφιλελευθερισμού που δεν κατάφερε να φέρει στην Ελλάδα η Ν.Δ. Το σχεδίασε και το αποτόλμησε η κυβέρνηση Παπανδρέου, με τους βουλευτές και τα κορυφαία στελέχη του κόμματος, έστω και χωρίς να διαβάσουν, να ψηφίζουν το Μνημόνιο. Συνεταίρος στην κυβέρνηση Παπαδήμου δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και η αριστερά, αλλά η Ν.Δ. και ακόμη πιο προκλητικά ο ΛΑΟΣ.
Ας αφήσει, λοιπόν, τα σάπια περί νέου “βρόμικου ’89″ ο κ. Βενιζέλος. Τα συγκυβερνώντα κόμματα, παρά τη διαφορετικότητά τους, ενοποιούνται στον στόχο για την εφαρμογή του Μνημονίου. Δεν πρόκειται για αυτοθυσία του ΠΑΣΟΚ χάριν του εθνικού καλού, αλλά για μετάλλαξή του χάριν ποικίλων ιδιοτελειών.
Σε κακόφωνο ντελάλη της μνημονιακής προπαγάνδας εξελίσσεται ο κ. Βενιζέλος. Απαντώντας χθες στη Βουλή σε ερώτηση του Αλ. Τσίπρα, είπε σε δραματικό ύφος: “Αυτό που μπορεί να ζήσουμε και θέλουμε να αποφύγουμε δεν περιγράφεται”.
Πράγματι, δεν περιγράφεται αυτό που ζούμε κι αυτό που έρχεται εξαιτίας των αλλεπάλληλων Μνημονίων. Ζούμε επί πέντε χρόνια σε ύφεση, φαινόμενο που ζήσαμε μόνο στα χρόνια της Κατοχής. Από τον κ. Βενιζέλο, όμως, ο οποίος ηγείται των συνομιλιών με την τρόικα, θα περιμέναμε να μας πει ποια μέτρα αποσόβησε, ποιες κόκκινες γραμμές δεν έσβησε. Το επιχείρημα ότι η δημοσιοποίηση των στόχων της ελληνικής πλευράς βλάπτει τη διαπραγμάτευση αποκαλύπτει την ποιότητα της σχέσης της κυβέρνησης με την τρόικα, δηλαδή ουσιαστικά την υποτέλεια.
Ασφαλώς και μπορεί να υπάρξουν χειρότερα. Πάντοτε υπάρχουν χειρότερα στη ζωή. Μέχρι το εκτελεστικό απόσπασμα υπάρχει απόσταση! Το σίγουρο όμως είναι ότι η επιχείρηση “σωτηρία της πατρίδας” βυθίζει τη χώρα στα τάρταρα της απόγνωσης. Η συνέχιση της ίδιας πολιτικής δεν είναι η λύση, αλλά το πρόβλημα.
Ακυρώνοντας το ΠΑΣΟΚ στην πράξη, αλλά και στην ιδεολογία του, την κοινωνική – ταξική γραμμή πάνω στην οποία επιχειρείται επί τόσα χρόνια η πολιτική διαιρετική τομή που του διασφάλιζε την εκλογική νίκη, το σημερινό ΠΑΣΟΚ, με οποιονδήποτε αρχηγό, περιδινίζεται σε κρίση ύπαρξης. Απ’ αυτή τη δίνη δεν μπορεί να βγει με αναζωπύρωση της αντιδεξιάς συνθηματολογίας και με νεκρανάσταση των σεναρίων περί “βρόμικου ’89″, όπως επιχείρησε χθες στη Βουλή ο κ. Βενιζέλος.
Αν κάποιος ξανάφερε τη δεξιά στην εξουσία, χωρίς μάλιστα να υφίσταται έλλειμμα κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, είναι το ΠΑΣΟΚ. Το Μνημόνιο είναι το πρόγραμμα του διεθνούς νεοφιλελευθερισμού που δεν κατάφερε να φέρει στην Ελλάδα η Ν.Δ. Το σχεδίασε και το αποτόλμησε η κυβέρνηση Παπανδρέου, με τους βουλευτές και τα κορυφαία στελέχη του κόμματος, έστω και χωρίς να διαβάσουν, να ψηφίζουν το Μνημόνιο. Συνεταίρος στην κυβέρνηση Παπαδήμου δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και η αριστερά, αλλά η Ν.Δ. και ακόμη πιο προκλητικά ο ΛΑΟΣ.
Ας αφήσει, λοιπόν, τα σάπια περί νέου “βρόμικου ’89″ ο κ. Βενιζέλος. Τα συγκυβερνώντα κόμματα, παρά τη διαφορετικότητά τους, ενοποιούνται στον στόχο για την εφαρμογή του Μνημονίου. Δεν πρόκειται για αυτοθυσία του ΠΑΣΟΚ χάριν του εθνικού καλού, αλλά για μετάλλαξή του χάριν ποικίλων ιδιοτελειών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου