επί του πιεστηρίου

19/02/2012 Από το παρόν της Κυριακής του ΜΑΚΗ ΚΟΥΡΗ

Καλή σας μέρα... Μια και η... φίλη μας η Ολλανδία άρχισε ξανά να μας κουνάει το δάχτυλο και να πρωταγωνιστεί στην ανθελληνική εκστρατεία, μήπως πρέπει να ξαναρχίσουμε ένα μποϊκοτάζ κατά των τυριών της; Μην αγοράζετε ολλανδικά τυριά, όπως είχαμε ξανακάνει όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών εκείνος ο φιλότουρκος Βαν ντε Μπρουκ. Και τότε τρόμαξαν από την κατάρρευση των πωλήσεων και μέσα σε μια βδομάδα μας... ξαναγάπησαν. Μάχαιρα δίνεις, μάχαιρα θα λάβεις, μια και αυτή τη γλώσσα καταλαβαίνουν οι... εταίροι μας... Είναι η ώρα να ξαναπάρουν ένα μάθημα...

Α, ρε ελληνικέ λαέ, εσύ φταις για όλα. Εσύ καταχρέωσες τη χώρα, εσύ έπαιρνες τα δανεικά, εσύ υπέγραφες, εσύ σπαταλούσες από δω και από κει. Τώρα κάτσε, πλήρωνε και σκάσε... Αυτό ήταν το συμπέρασμα όποιου κατάφερε να αντέξει και να ακούσει τους πρωτοκλασάτους της κυβέρνησης, να λένε όλοι στον πληθυντικό ότι ηττηθήκαμε, ότι πρέπει να αγωνιστούμε, να δεχθούμε ό,τι μας ζητάνε, γιατί αλλιώς θα χρεοκοπήσουμε. Καλά, ρε παιδιά, ο πολίτης από τα Τζουμέρκα, από το Αγαθονήσι, από τη Ζάκυνθο, από το Ορμένιο, από την Κρήτη, καθόταν στην υπουργική καρέκλα; Αυτός αποφάσιζε; Αυτός ήταν ο άτολμος, ο συμβιβασμένος με τα γνωστά συμφέροντα, φιλιππινέζας εκδοτών; Αν ναι, να τον κρεμάσετε, να τον στήσετε στο Γουδί... Για το αμάρτημα που έκανε, να τον ψηφίσει... Σ' αυτό πράγματι φταίει. Είναι ένοχος χωρίς κανένα ελαφρυντικό. Ακόμη κι αν ψήφισε κάποιον υποψήφιο με τη σκέψη ότι θα του διορίσει το παιδί του ή θα μεσολαβήσει στον έφορο για να κάνει στραβά μάτια, στον διευθυντή της Πολεοδομίας για να κτίσει αυθαίρετο ή στον αστυνομικό για να του σβήσει την κλήση, ο ηθικός αυτουργός είναι ο υπουργός, ο βουλευτής... Ζητάνε από τους αρχηγούς των κυβερνητικών κομμάτων, ακόμη και από τις αριστερές πολυκατοικίες, οι Γερμαναράδες και οι κολαούζοι τους, Ολλανδοί και Φινλανδοί, να υπογράψουν ότι θα τηρήσουν τους όρους της νέας δολοφονικής δανειακής συμφωνίας, αλλιώς λεφτά γιοκ... Θα τους λέγαμε όχι μόνο να υπογράψουν οι αρχηγοί, αλλά και όλοι μας, με μια προϋπόθεση. Να υπογράψουν και αυτοί, όλοι οι 27 της ΕΕ, ότι εγγυώνται τα σύνορά μας εξ ανατολών. Και αυτόματα δεν θα χρειάζεται κάθε χρόνο να πληρώνουμε κάποια δισεκατομμύρια για εξοπλισμούς. Και φυσικά θα εγγυηθούν διά της υπογραφής τους ότι η συνταγή που μας επιβάλλουν, με το μαχαίρι στον λαιμό, θα σώσει τον ασθενή και δεν θα τον στείλει στον τάφο, όπως συμβαίνει δυόμισι χρόνια τώρα... Δίλημμα δεν έχουν μόνο ο Παπαδήμος, ο Βενιζέλος, ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς, η Ντόρα και ηγετικά στελέχη των δύο κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση. Δίλημμα έχουν και τα... υποκείμενα, οι πολίτες. Που τους θεωρούν κάποιοι δεδομένους. Γιατί, έλεγαν, να πιστέψουμε τον Βενιζέλο, που λέει ότι αν δεν ψηφιστεί η συμφωνία θα χρεοκοπήσουμε, και όχι τη Λούκα που υποστηρίζει ότι και με την ψήφιση η χώρα θα οδηγηθεί στη χρεοκοπία; Και επομένως το νέο Μνημόνιο δεν είναι μονόδρομος. Και ότι μονόδρομος είναι τα μέτρα και η πολιτική που ναρκοθετούν τις προοπτικές ανάπτυξης και καθιστούν μη βιώσιμη τη διαχείριση του χρέους. Έτσι δεν είναι; *** Αυτόπτης μάρτυς, ιδιοκτήτης καταστήματος, δίπλα από το ιστορικό κτίριο της Σταδίου, θύμα των «κουκουλοφόρων» είδε το πώς τα «παιδιά», ως σύγχρονοι Νέρωνες, χαίρονταν το έργο τους. Η εικόνα ήταν πραγματικά από την... Αποκάλυψη... - Έσπαγαν τη βιτρίνα, πέταγαν μέσα ένα φλεγόμενο αντικείμενο, έναν μικρό σκουπιδοντενεκέ και μετά με το κινητό φωτογράφιζαν τις φλόγες που έκαιγαν το μαγαζί... Πιο πέρα η ίδια σκηνή «παιζόταν» από συνάδελφό τους...