ΦΟΒΙΣΤΕ ΤΟΥΣ

Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ* Δεν ψηφίζω-δεν ψηφίζω, λοιπόν. Η Αποστολάκη κατάλαβε επιτέλους ότι με την αγριότητα δεν αποφεύγεται η χρεοκοπία και δηλώνει ότι δεν πρόκειται να συνταχθεί με το νέο μνημόνιο. Ο Στασινός παραιτήθηκε από βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και ο Κουτσούκος από υφυπουργός της κυβέρνησης δανειακής σωτηρίας. Ακόμα και ο πρόθυμος μέχρι προχτές Καρατζαφέρης, που το σήκωσε το χεράκι του για όλα τα μνημόνια και τα μεσοπρόθεσμα εν ονόματι της σωτηρίας της πατρίδας, τώρα τα στύλωσε. Δεν ψηφίζω λέει κι αυτός –φεύγουν και οι υπουργοί του από την κυβέρνηση και χάνει η πατρίδα τη φαιά απόχρωση.

Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι διαστάσεις θα πάρει το φαινόμενο και ποιο θα είναι το αποτέλεσμα της κρίσιμης ψηφοφορίας στη Βουλή. Στο ΠΑΣΟΚ έχουν κηδεία, ο Σαμαράς βλέπει ότι τα αντιπολιτευτικά του παραμύθια δεν αποτρέπουν την πορεία προς την άβυσσο κα ότι αποκαλούμε πολιτικό σύστημα ξηλώνεται, ξεχαρβαλώνεται και παραπατάει. Η γενική κατακραυγή, τα γιαούρτια, το θράσος της τρόικας και των Γερμανών, η αδιανόητη βαρβαρότητα των νέων μέτρων, οι φονικές δημοσκοπήσεις και οι λαϊκές κινητοποιήσεις και βεβαιότητες κατεδαφίζουν, και τα σενάρια τρόμου τσαλακώνουν και τους ηθικούς αυτουργούς της κατάντιας μας τρομάζουν. 
Αυτό το τελευταίο είναι το ελπιδοφόρο: Επιτέλους υπολογίζουν και φοβούνται τη λαϊκή οργή, εξέγερση, Νέμεση, τιμωρία –όπως θέλετε πείτε το.
Και ο φόβος είναι μερικές φορές καλός σύμβουλος, τους βοηθάει να δουν και να ομολογήσουν αλήθειες που μέχρι χτες δεν έβλεπαν ή έκαναν ότι δε βλέπουν. Δεν τους ήρθε η θεία επιφοίτηση και είδαν τώρα ότι με τη σημερινή πολιτική πάμε όλοι για φούντο και η κοινωνία για έκρηξη. Δεν έγιναν τυχαία οι Καρατζαφέρηδες από εθνικά κοκοράκια χήνες του Καπιτωλίου. Ούτε ξαφνικά άγιασαν και έγιναν ευαίσθητοι μπροστά στην απόγνωση και την ταπείνωση του λαού και της χώρας.
Συμπέρασμα: αυτός είναι ο δρόμος. Δυο χρόνια χρησιμοποιούν το φόβο ως όπλο εκβιασμού της κοινωνίας. Τώρα ήρθε η ώρα να καταλάβουν και οι ίδιοι τι θα πει βερίκοκο. Όσο περισσότερο μάλιστα τους φοβίσει ο αγριεμένος λαός τόσο το καλύτερο. Κι όταν ο φόβος μιας καθολικής εξέγερσης διαπεράσει τις τροϊκανές οχυρώσεις και τις προτεσταντικές ψυχές, τότε θα δούμε πράγματα και θαύματα. Γιατί τα πιο όμορφα τραγούδια μας δεν τα άκουσαν ακόμα….
* Δημοσιεύτηκε στην «Αυγή» (11/2/2012).