Για το θέμα παρουσιάζουμε σήμερα την εμπεριστατωμένη θέση του ερευνητή, Γ.Βασσάλου, o οποίος παρακολούθησε τις εργασίες του συνεδρίου, αλλά και την απάντησή του στην παρερμηνεία των λεγόμενών του στο ελληνικό Τύπο.
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΑΣΣΑΛΟΥ*
Σε ένα μεγάλο συνέδριο που διοργανώθηκε από το Eurodad την περασμένη Παρασκευή, είχα την ευκαιρία να ακούσω τον Axel Troost, επικεφαλής του τμήματος των οικονομικών πολιτικών του Die Linke στο γερμανικό κοινοβούλιο. Άκουσα με έκπληξη το λόγο για τον οποίο ο Axel Troost είναι εναντίον του χαρακτηρισμού του ελληνικού χρέους προς την τρόικα ως απεχθούς, και ως συνέπεια είναι ενάντια στη διαγραφή του.
Ο Troost δεν αμφισβητεί ότι αυτό το χρέος έχει συναφθεί μέσα από την καταστρατήγηση δημοκρατικών διαδικασιών και ασφαλώς παρεμποδίζει την εξυπηρέτηση των βασικών αναγκών του ελληνικού λαού. Ανησυχεί για τις “ασφάλειες ζωής” [θα μπορούσε να εννοεί τα συνταξιοδοτικά ταμεία] των Γερμανών εργαζομένων, οι οποίες τίθενται σε κίνδυνο. Υποθέτω ότι έχει ακούσει για τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία που είδαν τις καταθέσεις τους να κουρεύονται κατά 50 % με την αναδιάρθρωση του χρέους το 2012 .
Ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας έχει βάλει λουκέτο, όπως επίσης και οι δημόσιοι φορείς πρωτοβάθμιας υγείας (τα πρωτοβάθμια ιατρεία του ΕΟΠΥΥ) πριν από μερικές εβδομάδες, ως απόρροια των «αναγκαίων οικονομιών» για να ξεπληρωθεί ένα χρέος, το οποίο έχει αυξηθεί από το 129% στο 175 % στα χρόνια της τρόικας. Στις τράπεζες έχει προσφερθεί μια διέξοδος, ενώ το ελληνικό κράτος είναι πλέον χρεωμένο κατά τα 3/ 4 προς τα άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτό που ο κ. Troost αντιλαμβάνεται ως κίνδυνο για τους Γερμανούς εργαζόμενους έχει ήδη συμβεί δύο ή τρεις φορές πιο έντονα στους Έλληνες εργαζόμενους. Έτσι, είναι μάλλον παράλογο να ζητούν από τους Έλληνες εργαζόμενους να συνεχίσουν να υποφέρουν το μαρτύριο ενός σχιζοφρενικού χρέους, το οποίο κατευθύνεται τουλάχιστον κατά 77 % για να διασωθούν οι τράπεζες, μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν ανησυχίες για τις συντάξεις των Γερμανών εργαζομένων. Η παρέμβαση του Axel Troost προκάλεσε τις δικαιολογημένες αντιδράσεις του Λεωνίδα Βατικιώτη , αλλά και του Eric Toussaint (CADTM) και του Fathi Chamki από την Τυνησία .
Τα ασφαλιστικά ταμεία δεν θα πρέπει εξαρχής να επενδύουν / κερδοσκοπούν σε κρατικά ομόλογα. Αυτή είναι μια πραγματικά Αριστερή γραμμή. Και αν τα ταμεία κινδυνεύουν, η κυβέρνηση θα πρέπει να διασώσει αυτά και όχι τις ιδιωτικές τράπεζες. Η γερμανική Αριστερά θα πρέπει επίσης να ζητήσει την διαγραφή του απεχθούς χρέους από την πλευρά του πιστωτή, όπως έκανε η νορβηγική Αριστερά .
Αυτή είναι μια πραγματικά διεθνιστική στάση, σε αντίθεση με την τρέχουσα θέση που το μόνο που κάνει είναι να απολογείται για τον ιμπεριαλισμό της γερμανικής άρχουσας τάξης. Το χειρότερο είναι ότι το Die Linke φαίνεται να έχει πείσει το ΣΥΡΙΖΑ να αποκλείσει την επιτακτικά αναγκαία μονομερή παύση πληρωμών και να προωθήσει μια «ομαλή διαπραγμάτευση» με σκοπό την προστασία των πιστωτών.
Η απάντηση του Γ.Βασσάλου μετά το σχετικό δημοσίευμα της Καθημερινής και την παρέμβαση του κυβερνητικού εκπροσώπου Σ.Κεδίκογλου
Επτά αναγκαία σχόλια πάνω στη παρερμηνεία του προχθεσινού σχολίου μου από δημοσίευμα της Δώρας Αντωνίου στην Καθημερινή το οποίο παρερμηνεύοντας το ακόμη περισσότερο χρησιμοποίησε ο Σίμος Κεδίκογλου για να ασκήσει κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο Πάνος Σκουρλέτης με κατηγόρησε ότι δε μετέφερα με ακρίβεια τη θέση της Die Linke (“μη δημοσιογραφική πηγή κλπ.”):
1) Ο κ. Κεδίκογλου και το κόμμα του είναι υπεύθυνοι για το επαχθές χρέος που έχουν φορτώσει στην πλάτη του λαού και είναι έμπρακτα υπέρ της εξαθλίωσης του για την αποπληρωμή του. Αφήνουν δε αποκλειστικά στους πιστωτές (κράτη και τράπεζες) την πρωτοβουλία για τις αναγκαίες συνεχείς αναδιαρθρώσεις του και στη συνέχεια εκτελούν απλά τις εντολές τους. Κανένα δικαίωμα δεν έχει λοιπόν ο κ. Κεδίκογλου να ασκεί κριτική σε οποιονδήποτε για τις θέσεις του για το χρέος και ειδικά στην Αριστερά, ελληνική ή γερμανική.
2) Από το σημείωμά μου καθόλου δεν προκύπτει ότι “το γερμανικό κόμμα της Αριστεράς ουδόλως συμμερίζεται τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ περί μονομερούς διαγραφής του χρέους” όπως γράφτηκε στην Καθημερινή. Καταρχάς, η θέση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η μονομερής διαγραφή. Δεύτερον, στο σημείωμα μου κριτικάρω την κοινή θέση ΣΥΡΙΖΑ και Die Linke που απορρίπτουν τη μονομερή παύση πληρωμών και προτείνουν ένα “Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Χρέους στα πρότυπα της Γερμανίας του 1953″.
3) Στο σημείωμα μου μετέφερα με ακρίβεια το λόγο για τον οποίο ο κ. Troost λέει ότι η Die Linke δεν υιοθετεί το στόχο της μονομερούς παύσης πληρωμών και καταγγελίας του χρέους προς την Τρόικα από μια ελληνική κυβέρνηση: θεωρεί ότι αν το κάναμε «θα βάζαμε σε κίνδυνο τους Γερμανούς ασφαλισμένους».
4) Για τα προβλήματα των γερμανικών ασφαλιστικών ταμείων ή ασφαλειών ζωής δε θα μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί υπαίτιος ο ελληνικός λαός αλλά η κερδοσκοπική λειτουργία των ταμείων και η ιμπεριαλιστική πολιτική της Μέρκελ. Αυτό είναι που θα έπρεπε να εξηγήσει η γερμανική αριστερά στους Γερμανούς εργαζόμενους. Μια ελληνική κυβέρνηση που θα βασίζεται στο λαό (σε αντίθεση με αυτή του κ. Κεδίκογλου που είναι φερέφωνο της ολιγαρχίας και των ξένων δυνάμεων) είναι πλήρως νομιμοποιημένη να κηρύξει τη διακοπή της αποπληρωμής του επαχθούς χρέους της Τρόικας και η γερμανική αριστερά θα έχει διεθνιστικό καθήκον να τη στηρίξει.
5) Στο τελευταίο συνέδριο του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς στη Μαδρίτη ενώ η μονομερής διαγραφή του χρέους ήταν στα αρχικά κείμενα, με κοινή πρόταση ΣΥΡΙΖΑ και Ντι Λίνκε αυτό αντικαταστάθηκε από το “Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Χρέους“. Αυτό στη πράξη σημαίνει ότι η γερμανική κυβέρνηση και όλες οι άλλες πιστώτριες κυβερνήσεις, καθώς και οι οργανισμοί της ΕΕ θα πρέπει να συμφωνήσουν στο τι αναδιάρθρωση του χρέους θα γίνει. Η προοπτική αυτή δε μπορεί να είναι και πολύ διαφορετική από αυτό που γίνεται σήμερα με αναδιαρθρώσεις κομμένες και ραμμένες στα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών πιστωτριών κυβερνήσεων και των μεγάλων ιδιωτικών τραπεζών.
6) Στο συνέδριο όπου μίλησε ο κ. Troost, μίλησε και ο κ. Μηλιός που εξήγησε ότι ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ μη μονομερών λύσεων στο πρόβλημα του χρέους για να μη κινδυνεύσουν εργαζόμενοι σε άλλες χώρες. Η “προστασία” των Γερμανών ασφαλισμένων δε μπορεί να είναι λόγος για να αποκλείεται η πλήρως νομιμοποιημένη μονομερής παύση πληρωμών από πλευράς Ελλάδας. Ο ελληνικός λαός δεν έχει καμία ευθύνη για τις επιλογές των γερμανικών ασφαλιστικών ταμείων και ασφαλειών ζωής.
7) Οι κατηγορίες του κ. Σκουρλέτη ότι η μεταφορά των λεχθέντων από μέρους μου ήταν παραπλανητική είναι συκοφαντικές και αποσκοπούν στο να αποκρύψουν τους λόγους που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αυτή τη θέση για το χρέος που είναι διαμετρικά αντίθετη στο δικαίωμα του ελληνικού λαού για ένα αξιοπρεπές μέλλον.
*Η μετάφραση έγινε από τη σύνταξη της Iskra
http://info-war.gr/2014/03/die-linke
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου