ΤΟ ΕΥΡΩ ΟΧΗΜΑ ΤΟΥ ΠΙΟ ΑΚΡΑΙΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ! ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ!
Όταν η Ελλάδα έμπαινε στο ευρώ το 2001 ελάχιστοι (και κάτι παρακάτω!) αντιτάχθηκαν στην «εθνοσωτήρια» επιλογή του Κ. Σημίτη.
Και όσοι τότε υποστήριξαν ότι η ένταξη στο ευρώ θα ήταν άκρως επιζήμια για τη χώρα κατηγορούντο περίπου ως κατάλοιπα «δεινοσαύρων» και με πολύ χειρότερο τρόπο από ότι απαξιώνονται σήμερα όσοι υποστηρίζουν την έξοδο από την ευρωζώνη.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ!
Σήμερα, όμως, όλο και πληθαίνουν οι φωνές που αναγνωρίζουν ότι η ένταξη της χώρας στο ευρώ υπήρξε «λάθος».Πόσοι άραγε θα αναγνωρίσουν, μετά από καιρό, ότι ακόμα μεγαλύτερο «λάθος» ήταν η μη έγκαιρη έξοδος, μέσα στην κρίση, της Ελλάδας από την ευρωζώνη;
Πράγματι, αν η Ελλάδα δεν είχε μπει στην ευρωζώνη ουδέποτε θα μπορούσε να φτάσει στο σημείο να μετατρέπεται γοργά, όπως γίνεται σήμερα, σε «Βουλγαρία» και να γυρίζει σε ένα νέο οικονομικό, κοινωνικό και εργασιακό μεσαίωνα!
Κι αυτό, πρώτον, διότι αν η Ελλάδα είχε εθνικό νόμισμα δεν θα μπορούσε να φτάσει να έχει τέτοιο υπέρμετρο χρέος, για τον απλούστατο λόγο ότι ο εξωτερικός, τουλάχιστον, παράγοντας δεν θα δάνειζε εύκολα μια Ελλάδα χωρίς το σκληρό ευρώ και δεύτερον διότι μια χώρα με εθνικό νόμισμα είναι αρκετά δύσκολο να δεχθεί έντονη κερδοσκοπική επίθεση επί του χρέους, αφού διαθέτει τρία όπλα για να την αντιμετωπίσει αποτελεσματικά: την υποτίμηση, το μονομερές «κούρεμα» του χρέους και την εκτύπωση χρήματος.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΟΦΕΙΛΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΤΙΓΜΗ, ΑΝΤΙ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ
Ας αφήσουμε, όμως, το μακρινό παρελθόν.
Σήμερα αποδεικνύεται πόσο καταστροφικές υπήρξαν οι επιλογές, πριν περίπου δύο χρόνια, της τρόικας και του μνημονίου.
Η Ελλάδα και τότε είχε μια μεγάλη ευκαιρία αντί να μπει στο μινώταυρο της τρόικας και των αλλεπάλληλων μνημονίων, να κάνει την επιλογή της εξόδου από την ευρωζώνη και της διαμόρφωσης εθνικού νομίσματος.
Η έξοδος από την ευρωζώνη, πριν την τρόικα και τα μνημόνια, τότε που όλο το χρέος (90% και πλέον) ήταν σε ιδιώτες και σε ελληνικό δίκαιο, θα το μετέτρεπε αυτομάτως σε χρέος υπό το νέο εθνικό νόμισμα.
Αυτό θα έδινε στην Ελλάδα τα εξής δύο πλεονεκτήματα.
Πρώτον: να αποπληρώνει νομίμως το χρέος της με εθνικό νόμισμα (και όχι σε ευρώ), έχοντας προς τούτο την πρόσθετη δυνατότητα εκτύπωσης χρήματος!
Δεύτερον: θα μπορούσε, επίσης, από πολύ καλύτερες θέσεις και υπό την απειλή της μονομερούς νόμιμης διαγραφής του χρέους, να διαπραγματευτεί την συναινετική διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του. Αλλά και αν ακόμα αυτή η διαπραγμάτευση δεν ευδοκιμούσε, τότε μονομερώς η Ελλάδα θα μπορούσε να διαγράψει, με βάση το ελληνικό δίκαιο, το μεγαλύτερο ή και όλο το χρέος της!
Κι όμως, αντί η Ελλάδα, από το 2010 να ακολουθήσει το δρόμο εκτός ευρωζώνης, έχοντας διαφορετικές θετικές εναλλακτικές επιλογές για το χρέος, όπως αυτές που αναφέραμε, επελέγη από την κυβέρνηση του ΓΑΠ ο δρόμος της τροϊκανής και μνημονιακής καταστροφής!
PSI ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΛΥΣΗ!
Η τραγωδία είναι ότι αυτός ο δρόμος συνεχίζεται και κλιμακώνεται, παρά τα απίστευτα θλιβερά αποτελέσματα.
Και κλιμακώνεται τώρα από τη «συγκυβέρνηση» αστικής καμαρίλας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ με επικεφαλής το «δοτό» και «εγκάθετο» Πρωθυπουργό Λ. Παπαδήμο.
Η επιμονή στο PSI, αν και εφόσον ολοκληρωθεί, σημαίνει ότι η χώρα θα πάει σε πτώχευση με τη «βούλα» των δανειστών, θα ακολουθήσει νέα «αποικιακή» δανειακή σύμβαση, νέο πολύ πιο «δρακόντειο» μνημόνιο, γενική εκποίηση της χώρας, μισθολογική και εργασιακή διάλυση και ακόμα χειρότερη και πιο μακροχρόνια ύφεση!
Κι αυτά ενώ το χρέος όχι μόνο δεν θα γίνει βιώσιμο αλλά και θα εκτοξεύεται!
Κι ακόμα χειρότερα, ενώ το ελληνικό χρέος, μέσω PSI θα μεταφερθεί τελικά από τους ιδιώτες στα κράτη μέλη της ευρωζώνης και την ΕΚΤ και από το ελληνικό στο αγγλικό δίκαιο, καθιστώντας πολύ πιο δυσχερή στο μέλλον την αναδιάρθρωση και διαγραφή του!
ΠΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΑΠΟ ΠΟΤΕ Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ!
Σήμερα όσο ποτέ, πριν η χώρα προχωρήσει πιο βαθιά στην άβυσσο, είναι απόλυτα αναγκαία μια μεγάλη ανατροπή ώστε μια προοδευτική κυβέρνηση να κάνει άμεσα το βήμα εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη στο πλαίσιο ενός προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.
Η άμεση έξοδος της χώρας από την ευρωζώνη θα μετέτρεπε, τουλάχιστον, το χρέος προς τους ιδιώτες, το οποίο ακόμα είναι (αν προσμετρήσουμε και το χρέος που κατέχει η ΕΚΤ) το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του χρέους, σε εθνικό νόμισμα.
Αυτό θα έδινε τη δυνατότητα στη χώρα μας να αποπλήρωνε τα τοκοχρεολύσιά της σε εθνικό νόμισμα, που , εν πολλοίς, θα μπορούσε να τυπώνει η νέα, υπό εθνικό έλεγχο, Κεντρική Τράπεζα!
Μια τέτοια δυνατότητα στη χώρα, όπως και η δυνατότητά της να διαγράψει μονομερώς και νομίμως το χρέος της στη βάση του ελληνικού δικαίου θα έδινε στην Ελλάδα μια μεγάλη πρόσθετη διαπραγματευτική δύναμη.
Μια δύναμη που θα μπορούσε να την αξιοποιήσει (αύριο θα είναι πολύ πιο δυσχερές μετά το PSI κλπ) για να διαπραγματευτεί από ισχυρές θέσεις τη «συναινετική διαγραφή» του μεγαλύτερου μέρους του χρέους της!
Σε κάθε περίπτωση, εκτός ευρώ, πέραν των ευχερειών για πολλές συμφέρουσες εναλλακτικές δυνατότητες, η χώρα θα μπορούσε πολύ καλύτερα ή, για να ακριβολογούμε, μόνο τότε θα μπορεί, να προχωρήσει, εφόσον χρειαστεί, στην οριστική μονομερή διακοπή αποπληρωμής του χρέους για λόγους επιβίωσης και προοπτικής της χώρας, χωρίς να μπορεί να την πνίξουν η Ε.Ε., η ΕΚΤ και το χρηματιστικό κεφάλαιο.
Επειδή υπάρχουν αυτές οι δυνατότητες εκτός ευρώ αλλά και οι προϋποθέσεις για μια νέα πορεία ανάπτυξης και ανασυγκρότησης της χώρας, πέραν και έξω από την κυριαρχία του χρηματιστικού κεφαλαίου, γι’ αυτό έχουν «σκυλιάσει» οι κυρίαρχοι ξένοι και εγχώριοι κύκλοι να καταστροφολογούν ασύστολα με το εθνικό νόμισμα.
ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΑ
Κινδυνολογούν, για παράδειγμα, αυτοί οι κύκλοι ότι το εθνικό νόμισμα και μια νέα προοδευτική πορεία θα αφήσουν έκθετη τη χώρα στην κερδοσκοπία όσων έβγαλαν τα λεφτά τους έξω από τη χώρα, ενώ θα υπάρξουν τεράστιες ελλείψεις πρώτων υλών και εισαγόμενων προϊόντων κλπ.
Η Iskra έχει απαντήσει, έστω μόνη σχεδόν και με τις μικρές της «ερασιτεχνικές» δυνάμεις, σε όλη αυτή την ακατάσχετη χυδαιολογία.
Όταν εμείς μιλάμε για έξοδο από το ευρώ αναφερόμαστε σε μια αριστερή έξοδο που θα την πραγματοποιήσει μια αριστερή κυβέρνηση για να προωθήσει ένα προοδευτικό πρόγραμμα σοσιαλιστικής προοπτικής.
Το πρώτο που θα κάνει μια τέτοια κυβέρνηση είναι να ανακόψει την εξαγωγή κεφαλαίων και τις κερδοσκοπικές εξαγορές που σήμερα εξαπλώνονται λόγω των εφαρμοζόμενων πολιτικών και της κατάρρευσης των εγχώριων αποταμιεύσεων.
Αυτό που θα κάνει, λοιπόν, μια κυβέρνηση της Αριστεράς είναι να επιβάλλει τον έλεγχο στην κίνηση, πρώτα απ’ όλα των κερδοσκοπικών κεφαλαίων και να εφαρμόσει μια αυστηρή νομοθεσία για την προστασία του εθνικού νομίσματος και την καταπολέμηση ενεργειών αποθησαυρισμού σε ευρώ!
Το δεύτερο άμεσο που θα κάνει μια κυβέρνηση της Αριστεράς είναι να εθνικοποιήσει – κοινωνικοποιήσει τις τράπεζες και να επιβάλλει ταυτόχρονα ένα αυστηρό έλεγχο των τιμών και την καταπολέμηση των καρτέλ, πράγμα που θα τιθασεύει τον πληθωρισμό των εισαγόμενων, ενώ μια γενναία υποτίμηση θα δώσει μια πρώτη ώθηση στις εξαγωγές.
Την ίδια ώρα τα έσοδα των εξαγωγών αλλά και το πρώτο συναλλαγματικό απόθεμα σε ευρώ που θα αντικατασταθεί με το νέο εθνικό νόμισμα, μαζί με το τουριστικό συνάλλαγμα, που θα ενισχυθεί λόγω υποτίμησης, είναι αρκετά για να στηρίξουν τις απαραίτητες εισαγωγές της χώρας, αν και αυτές, ιδιαίτερα στα είδη πολυτελείας, θα πρέπει να περιοριστούν και εν μέρει να υποκατασταθούν από την τόνωση της εγχώριας δραστηριότητας.
Αυτά είναι πολύ συνοπτικά προς απάντηση των καταστροφολογούντων, τα οποία, με την πρώτη ευκαιρία, η iskra θα αναπτύξει πολύ πιο διεξοδικά.
ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Το συμπέρασμά μας, εντελώς αποφθευγματικά, είναι το εξής απλό:
Αν η χώρα δεν προβεί πολύ γρήγορα σε μια αριστερή έξοδο από το ευρώ, με προοδευτικό πρόγραμμα και σοσιαλιστική προοπτική, ο κίνδυνος δεν είναι απλώς να γυρίσει δύο περίπου αιώνες πίσω, αλλά να περιθωριοποιηθεί χωρίς κανένα μέλλον και προοπτική, με ένα πληθυσμό που είτε θα πένεται είτε θα ακολουθεί τους δρόμους της μετανάστευσης.
*Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου