Ημερομηνία δημοσίευσης: 27/01/2012
Τη δημόσια συγγνώμη προς τη Σχολή Καλών Τεχνών αξιώνει ο πρύτανης Γιώργος Χαρβαλιάς από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, για τον διασυρμό που υπέστη η ΑΣΚΤ μετά την απόπειρα της κ. Διαμαντοπούλου να καθαιρέσει τις πρυτανικές αρχές και τη Σύγκλητο. Μπορεί η απόφαση του υπουργείου να ανεκλήθη σε λίγες μέρες, η σκιά της ωστόσο συνεχίζει να πλανάται και κυρίως να παραπλανά ένα μεγάλο μέρος πολιτών, οι οποίοι επειδή δεν γνωρίζουν τα γεγονότα εντυπώνουν λανθασμένα ότι η απόπειρα της καθαίρεσης εδράζεται στη βάση μιας ενοχής των καθηγητών και της Πρυτανείας της ΑΣΚΤ που ουδέποτε υπήρξε. Υπ' αυτήν την έννοια “η απαίτηση της Συγκλήτου και των πρυτανικών αρχών -όπως σημειώνει και στην επιστολή του ο κ. Χαρβαλιάς- δεν γίνεται με σκοπό να εκθέσει την πολιτική ηγεσία (άλλωστε δεν θα χρειαζόταν, την εκθέτουν ανεπανόρθωτα στην πανεπιστημιακή κοινότητα -και την κοινωνία- οι ίδιες οι μεθοδεύσεις και οι πράξεις της), ούτε απορρέει από καμιά ρεβανσιστική διάθεση.
Η ΑΣΚΤ ως καλλιτεχνικό πανεπιστημιακό ίδρυμα απέχει από αυτές τις τακτικές, ακολουθεί μια στάση συνετή, «αδιατάρακτη από πράξεις φθαρτές και νόθες». Στάση που βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τις επιθετικές επιλογές του υπουργείου και της κάθε λογής αυταρχικές πιέσεις και εκβιασμούς που γνώρισε ο πανεπιστημιακός χώρος, με κορύφωση, στην περίπτωση της ΑΣΚΤ, τις δρακόντειες, έκνομες, επιθετικές πράξεις της «πάταξης» και της απόπειρας καθαίρεσης. Είναι ωστόσο υποχρέωσή μας να αναδείξουμε την επικινδυνότητα αυτών των αποφάσεων, το ηθικό και οικονομικό κόστος που απορρέει από αυτές και τη «νέα» απροκάλυπτη θεσμική βία τού «θα σας πατάξουμε».
Δεν ξέρουμε αν η κ. Διαμαντοπούλου διαθέτει περίσσευμα ευθιξίας, ούτε αν έχει συνείδηση της θέσης και των πράξεών της. Το λέμε αυτό διότι όσο κυβερνά έχει αποδείξει ότι τα μόνα προσόντα που αναγνωρίζει είναι η έπαρση της εξουσίας και ο αυταρχισμός της.
Σ.Μ.
Η ΑΣΚΤ ως καλλιτεχνικό πανεπιστημιακό ίδρυμα απέχει από αυτές τις τακτικές, ακολουθεί μια στάση συνετή, «αδιατάρακτη από πράξεις φθαρτές και νόθες». Στάση που βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τις επιθετικές επιλογές του υπουργείου και της κάθε λογής αυταρχικές πιέσεις και εκβιασμούς που γνώρισε ο πανεπιστημιακός χώρος, με κορύφωση, στην περίπτωση της ΑΣΚΤ, τις δρακόντειες, έκνομες, επιθετικές πράξεις της «πάταξης» και της απόπειρας καθαίρεσης. Είναι ωστόσο υποχρέωσή μας να αναδείξουμε την επικινδυνότητα αυτών των αποφάσεων, το ηθικό και οικονομικό κόστος που απορρέει από αυτές και τη «νέα» απροκάλυπτη θεσμική βία τού «θα σας πατάξουμε».
Δεν ξέρουμε αν η κ. Διαμαντοπούλου διαθέτει περίσσευμα ευθιξίας, ούτε αν έχει συνείδηση της θέσης και των πράξεών της. Το λέμε αυτό διότι όσο κυβερνά έχει αποδείξει ότι τα μόνα προσόντα που αναγνωρίζει είναι η έπαρση της εξουσίας και ο αυταρχισμός της.
Σ.Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου