ΤΟ ΛΙΚΝΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Η ΕΛΛΑΔΑ, ΚΛΟΝΙΖΕΙ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ
του Μαρκ Μαζάουερ*
Όλος ο κόσμος παρακολουθεί την Ελλάδα, καθώς το κοινοβούλιό της ψήφισε ένα διχαστικό πακέτο μέτρων λιτότητας το οποίο θα μπορούσε να έχει κρίσιμες επιπτώσεις στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.
Ισως προκαλεί έκπληξη που αυτή η μικρή άκρη της χερσονήσου των Βαλκανίων συγκεντρώνει τόση προσοχή.
Σκεφτόμαστε συνήθως την Ελλάδα ως την πατρίδα του Πλάτωνα και του Περικλή, με την πραγματική της σημασία να βρίσκεται βαθιά στην αρχαιότητα.
Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που για να κατανοήσεις το μέλλον της Ευρώπης χρειάζεται να στραφείς μακριά από τις μεγάλες δυνάμεις στο κέντρο της ηπείρου και να κοιτάξεις προσεκτικά όσα συμβαίνουν στην Αθήνα.
Τα τελευταία 200 χρόνια η Ελλάδα ήταν στην πρώτη γραμμή της εξέλιξης της Ευρώπης.
Στη δεκαετία του 1820, στη διάρκεια του αγώνα για την ανεξαρτησία από την οθωμανική αυτοκρατορία, η Ελλάδα έγινε ένα πρώιμο σύμβολο δραπέτευσης από τη φυλακή της αυτοκρατορίας.
Για τους φιλέλληνες, η παλιγγενεσία της αποτελούσε τον πιο ευγενή αγώνα. “Στο μεγάλο πρωινό του κόσμου”, έγραψε ο Σέλεϊ στο ποιημά του “Ελλάς”, “το μεγαλείο της Ελευθερίας τινάχθηκε και έλαμψε! “
Η νίκη θα σήμαινε τον θρίαμβο της ελευθερίας όχι μόνο επί των Τούρκων αλλά και επί όλων των δυναστών που κρατούσαν υπόδουλους τόσο πολλούς Ευρωπαίους.
Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί και Αμερικανοί έτρεξαν να πολεμήσουν υπό την γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας για χάρη της δημοκρατίας.
Και μέσα σε μια δεκαετία, η χώρα κέρδισε την ελευθερία της.
Στη διάρκεια του 20ου αιώνα ο ριζοσπαστικός νέος συνδυασμός της συνταγματικής δημοκρατίας και του εθνικισμού που ενσάρκωσε η Ελλάδα εξαπλώθηκε στην ήπειρο και κορυφώθηκε στην “ειρήνη που τερμάτισε κάθε ειρήνη” στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τρεις αυτοκρατορίες, η οθωμανική , εκείνη των Αψβούργων και η ρωσική, κατέρρευσαν και αντικαταστάθηκαν από έθνη-κράτη.
Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα άνοιξε και πάλι τον δρόμο για το μέλλον της Ευρώπης. Μόνο που τώρα ήταν η σκοτεινή πλευρά της δημοκρατίας που βγήκε στο προσκήνιο.
Σε έναν κόσμο εθνικών κρατών, εθνοτικές μειονότητες όπως ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ελλάδας και οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας ήταν μια συνταγή για διεθνή αστάθεια.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, Έλληνες και Τούρκοι ηγέτες αποφάσισαν να ανταλλάξουν τους μειονοτικούς πληθυσμούς τους, εκτοπίζοντας περί τα δύο εκατομμύρια χριστιανούς και μουσουλμάνους προς χάριν της εθνικής ομοιογένειας.
Η ελληνο – τουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών ήταν η μεγαλύτερη οργανωμένη μετακίνηση προσφύγων στην ιστορία μέχρι τότε και μοντέλο που οι ναζιστές και άλλοι θα το επικαλούνταν αργότερα για να εκτοπίσουν ανθρώπους στην ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Ινδία.
Είναι ειρωνικό, λοιπόν, που η Ελλάδα ήταν επίσης στην πρωτοπορία της αντίστασης στους ναζιστές. Τον χειμώνα του 1940-41, ήταν η πρώτη χώρα που αντεπιτέθηκε αποτελεσματικά κατά των δυνάμεων του Άξονα, ταπεινώνοντας τον Μουσολίνι στον ελληνο – ιταλικό πόλεμο, ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη επευφημούσε την Ελλάδα.
Και πολλοί χειροκρότησαν πάλι λίγους μήνες αργότερα όταν ένας νεαρός αριστερός αντιστασιακός ονόματι Μανώλης Γλέζος, σκαρφάλωσε στην Ακρόπολη ένα βράδυ με έναν φίλο και κατέβασαν τη σημαία με την σβάστικα που οι Γερμανοί είχαν πρόσφατα υψώσει.
Σχεδόν 70 χρόνια αργότερα, η ελληνική αστυνομία θα έριχνε δακρυγόνα στον κ. Γλέζο, ο οποίος διαδήλωνε κατά του προγράμματος λιτότητας. Αλλά στο τέλος, η Ελλάδα υπέκυψε στη γερμανική κατοχή.
Η κυριαρχία των ναζιστών έφερε μαζί της την πολιτική κατάρρευση, την μεγάλη πείνα, και μετά την απελευθέρωση, την βύθιση της χώρας σε έναν εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στις κομμουνιστικές και τις αντικομμουνιστικές δυνάμεις.
Μόλις λίγα χρόνια μετά την ήττα του Χίτλερ, η Ελλάδα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της ιστορίας, ως μέτωπο του Ψυχρού Πολέμου.
Το 1947, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν χρησιμοποίησε τον κλιμακούμενο εμφύλιο στην Ελλάδα για να πείσει το Κογκρέσο να στηρίξει το Δόγμα Τρούμαν και την ειρηνική δέσμευση αμερικανικών πόρων για τον αγώνα κατά του Κομμουνισμού και την ανοικοδόμηση της Ευρώπης.
Ανυψωμένη ξαφνικά σε έναν διατλαντικό αγώνα, η Ελλάδα συμβόλιζε τώρα μια πολύ διαφορετική Ευρώπη – μία Ευρώπη που είχε αυτοκαταστραφεί, και που ο μόνος δρόμος εξόδου από την ανέχεια των μέσων της δεκαετίας του 1940 ήταν ως μικρότερος εταίρος της Ουάσινγκτον.
Καθώς τα δολάρια άρχισαν να ρέουν, Αμερικανοί σύμβουλοι έλεγαν στους Έλληνες πολιτικούς τι να κάνουν και αμερικανικές βόμβες ναπάλμ έκαιγαν τα ελληνικά βουνά καθώς οι κομμουνιστές αντάρτες τρέπονταν σε φυγή.
Η πολιτική και οικονομική ένωση της Ευρώπης υποτίθεται ότι θα έβαζε τέλος στις αδυναμίες και την εξάρτηση της διχοτομημένης ηπείρου. Και εδώ η Ελλάδα έγινε σύμβολο μιας νέας φάσης στην ευρωπαϊκή ιστορία.
Η πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1974 δεν έφερε στη χώρα μόνο την πλήρη ένταξη σε αυτό που θα γινόταν η Ευρωπαϊκή Ενωση.
Προανήγγειλε επίσης (μαζί με τη μετάβαση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στη δημοκρατία την ίδια εποχή) το παγκόσμιο κύμα εκδημοκρατισμού της δεκαετίας του 1980 και του ’90, πρώτα στη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία και μετά στην Ανατολική Ευρώπη.
Και έδωσε στην Ευρωπαϊκή Ενωση την όρεξη για διεύρυνση και τη φιλοδοξία να εξελιχθεί από ένα μικρό κλαμπ πλούσιων δυτικοευρωπαϊκών κρατών σε φωνή για ολόκληρη την προσφάτως εκδημοκρατισμένη ήπειρο, η οποία εξαπλώθηκε κατά πολύ στο νότο και την ανατολή.
Και τώρα, σήμερα, αφ’ ότου έσβησε η ευφορία της δεκαετίας του ’90 και μια νέα ταπεινοφροσύνη χαρακτηρίζει τους Ευρωπαίους, ο κλήρος πέφτει και πάλι στην Ελλάδα ως χώρας η οποία θα προκαλέσει τους μανδαρίνους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και θα θέσει το ερώτημα: “ποιό θα είναι το μέλλον της ηπείρου;”.
Η Ευρωπαϊκή Ενωση υποτίθεται ότι θα ένωνε μια κατακερματισμένη Ευρώπη, ότι θα ενίσχυε τις δημοκρατικές της δυνατότητες και ότι θα μεταμόρφωνε την ήπειρο σε μια ανταγωνιστική δύναμη στην παγκόσμια σκηνή.
Είναι ίσως ταιριαστό που ένα από τα αρχαιότερα και πιο δημοκρατικά έθνη – κράτη της Ευρώπης βρίσκεται στην καινούργια εμπροσθοφυλακή, όσων θέτουν εν αμφιβόλω όλα αυτά τα επιτεύγματα.
Γιατί είμαστε όλοι μικρές δυνάμεις τώρα, και για άλλη μια φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον.
* Ιστορικός και συγγραφέας, καθηγητής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ.
ΠΗΓΗ: ”ΤΗΕ ΝΕW ΥΟRΚ ΤΙΜΕS”
Κ. Καθηγητά
Ο Ελληνικός λαός υποκλίνεται στα ευγενικά και φιλελληνικά σας αισθήματα, εκτιμά την αντικειμενικότητα σας πάνω στα εθνικά μας θέματα απόρροια της εμβριθούς ιστορικής σας γνώσης και της υψηλόβαθμης αμεροληψίας σας.
Σε καιρούς όπου η ιστορική αλήθεια βίαια παραχαράσσεται, το δίκαιο της οικονομικής πυγμής καταστρατηγεί απροσχημάτιστα την ηθική πυγμή του δικαίου και όταν η αδηφάγος βουλιμία των ισχυρών της οικονομικοπολιτικής συγκυρίας παίζει εν ου παικτοίς και διακυβεύει επικίνδυνα όχι μόνο την οικονομική ανεξαρτησία, αλλά και την εθνική υπόσταση του λαού, στάση όπως η δική σας, αποτελεί την πιο ευοίωνη ένδειξη, πως η ανθρωπιά, η ανιδιοτέλεια και η ευαισθησία δεν έχουν εκλείψει παντελώς από τους πανεπιστημιακούς και γενικότερα από την ανθρωπότητα. Όπως έχετε ήδη επισημάνει κ. καθηγητά ο Ελληνικός λαός είναι που καλείται να επιλέξει ποιο πρέπει να ναι το πολιτικό μέλλον της Ευρώπης. Σ’αυτόν έχει πέσει ο κλήρος ν’ αποφασίσει αν θα πάμε στις σκοτεινές εποχές του μεσαίωνα με LEVIATHAN και παγκόσμιες διακυβερνήσεις και αόρατα χέρια, που θα εξασφαλίζουν δήθεν την κοινωνική ειρήνη ή θα επιβάλλει το δρόμο της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας. Γι’ αυτό πρέπει να λειτουργήσουν πάραυτα τα αρχέγονα γονίδιά μας και τ’ανακλαστικά μας για να αποτρέψουμε με κάθε τρόπο και μέσο την χρηματιστική δικτατορία των τραπεζών που χουν σχεδιάσει. Είμαστε πράγματι η εμπροσθοφυλακή, το γνωρίζουμε και πρέπει να δείξουμε το δρόμο και στους άλλους λαούς που βιώνουν παρόμοιες επιθέσεις και αδικίες. Άλλωστε ο ευρυμαθής Schumpeters αναφέρει ότι τα οικονομικά προβλήματα της αρχαιότητας και η διαχείριση τους δεν ήταν διαφορετικά, αλλά παρεμφερή με τα δικά μας και η ιστορία της όποιας οικονομικής ανάλυσης ξεκινάει μόνο με τους Έλληνες.
Ναι, κρίνεται σίγουρα το μέλλον της Ευρώπης και των άλλων εθνών διότι ζουν τον ίδιο περίπου εφιάλτη. Όμως θέλω να σας στείλω ένα αισιόδοξο μήνυμα και να σας γνωστοποιήσω ότι το σύνολο σχεδόν του Ελληνικού λαού συμφωνούν απόλυτα με το νόημα και το περιεχόμενο της επιστολής σας και μάχεται στην πρώτη γραμμή με όσα όπλα και μέσα διαθέτει. Αναμοχλεύει ο Ελληνικός λαός την ιστορική του μνήμη, συνειδητοποιεί το ρόλο του και έχει αποφασίσει να δώσει όλες τις μάχες που θα χρειασθούν για να επικρατήσει η δημοκρατία, η ειρήνη και η δικαιοσύνη στη χώρα μας, που δυστυχώς βάλλεται αδυσώπητα απ’ όλες τις σκοτεινές δυνάμεις του διεθνούς καπιταλισμού και από τις επικίνδυνες δυνάμεις των διεθνών τοκογλύφων, των τραπεζιτών και των ντόπιων δοσίλογων κυβερνήσεων μας.
Έχει αποφασίσει ο Ελληνικός λαός τελεσίδικα να τιμωρήσει σκληρά και παραδειγματικά όλους τους ένοχους για όλα τα προηγούμενα ανομήματα τους, για να μπορέσει η κοινωνία μας να προχωρήσει διότι έτσι υπαγορεύουν οι Αριστοτελικές μας δοξασίες και Νόμοι.
Έχει αποφασίσει, ν’ ανακτήσει την εθνική του κυριαρχία, την λαϊκή του κυριαρχία με νέο σύνταγμα, νέους νόμους και θεσμούς δημοκρατικούς και την βάναυσα τρωθείσα αξιοπρέπεια του. Έχει αποφασίσει να 'χει οπωσδήποτε το δικό του νόμισμα, να 'χει δηλαδή την δική του Νομισματική και Δημοσιονομική πολιτική και να μην είναι ανάπηρος και εξαρτημένος και τοκογλυφικά εκβιασμένος. Σ’αυτό τον ιερό αγώνα η δική σας θέση είναι προσφορά πολύτιμη, διότι ενισχύει την πίστη και το πείσμα του Έλληνα του γιγαντώνει το αίσθημα του δικαίου, χαλυβδώνεται το πνεύμα και η ψυχή του για ν’αντεξει καλύτερα τον σκληρό ανελέητο και ιδιότυπο πόλεμο, που του έχουν κηρύξει.
Η πνευματική μας κληρονομιά επίσης μας εμπλουτίζει και μας εφοδιάζει και με υπομονή και με επιμονή. Μας παρέχει ψυχραιμία και μεγαλύτερη ικανότητα εκτίμησης των δυσκολιών σ’αυτό τον άνισο αγώνα.
Ήδη ο Σεφέρης μας προειδοποίησε λέγοντας: ΄Όταν ο Οιδίπους στο δρόμο της Θήβας συνάντησε την Σφίγγα και αυτή του έθεσε το αίνιγμα της, ο Οιδίπους απήντησε ‘’ο άνθρωπος’’. Τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας. Γνωρίζουμε ότι έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε κ. Καθηγητά, την συλλογιζόμαστε την απόκριση του Οιδίποδα. Για τον καλύτερο σχεδιασμό του πολέμου παίρνουμε πάλι την εμπειρία των προγόνων μας και στείλαμε ήδη κήρυκες σ’ όλο τον απόδημο Ελληνισμό και σ’ όλους τους φιλέλληνες, που ασπάζονται τον Ελληνικό πολιτισμό για μια μεγάλη συστράτευση των ικανών, των σημαντικών και των γενναίων. Έτσι είχε οργανώσει άλλωστε ο Ιάσονας την πιο δύσκολη αργοναυτική του εκστρατεία. Πήρε για πλήρωμα ακόμα και ημίθεους και φρόντισε να κατασκευάσει την θρυλική τριήρη η σοφή Αθηνά…..
Και όλα αυτά γιατί είναι για μας μονόδρομος μια καθαρή νίκη κατά του νέου άξονα, της νέας ανίερης συμμαχίας των Βρυξελλών, που επιβουλεύεται την πατρίδα μας, που αποτιμά την ανθρώπινη προσωπικότητα μόνο ποσοτικά, την ευτελίζει ποιοτικά και βυθίζει σε πνευματική και ηθική πενία.
Η Ελλάδα λοιπόν έχει ήδη στήσει τις νέες της Θερμοπύλες και δηλώνει προς κάθε κατεύθυνση ότι ο Νεοβαρβαρισμός δεν θα διαβεί τις πύλες όσους εφιάλτες κι αν δωροδοκήσουν. (Στην εθνική γιορτή του ΟΧΙ της 28ης Οκτώβρη 1940 ο λαός όπως ξέρετε βιαίως κατέβασε από τις εξέδρες των επισήμων όλους τους δοσίλογους πολιτικούς μας, που έχουν πει ναι στην επέλαση των τοκογλύφων, που θέλουν να λεηλατήσουν τον πλούτο και την ψυχή μας. Δεν θα διαβεί ο Νεοβαρβαρισμός τις νέες Θερμοπύλες, διότι λίγο πιο κάτω βρίσκονται οι Δελφοί, που στην είσοδο η μαρμάρινη επιγραφή προειδοποιεί και λέει : ‘’Ου τοκίζειν πλέονος των τριών οβολών ταν μναν του μηνός φεκάστου’’. Λίγο πιο κάτω δε βρίσκεται η Αθήνα, πού ναι οχυρωμένη και διαθέτει τα αποτελεσματικότερα όπλα του πλανήτη, τους πιο γενναίους πολεμιστές, που είναι οι Ηρακλείς της παγκόσμιας γνώσης. Με τον Σόλωνα μπροστά να βομβαρδίζει λέγοντας ‘’ Ο πλούτος παιδιά μου να 'χει όρια’’.
Ο πολιτικός πρέπει να 'ναι οπωσδήποτε ανιδιοτελής και γνώμονα να 'χει το κοινωνικό συμφέρον και όχι το ατομικό των Adam Smith και του Milton Freetman και της σχολής του.
Η ευτυχία θεμελιώνεται με βάση την εργασία και την δικαιοσύνη. Η δε κοινωνία να λειτουργεί με δίκαιους νόμους, που βασίζονται στο μέτρο και την αναλογία που φτιάχτηκε το σύμπαν και το θαύμα του Παρθενώνα. Και αφού η κοινωνία φτάνει σε μακροπρόθεσμη αυτάρκεια σε αγαθά, προχωρά στην επίτευξη του κοινωνικού ιδεώδους, που 'ναι η κορυφαία λειτουργία της κοινωνικής ζωής δηλαδή το ευ ζείν.
Εν συνεχεία θα βρουν οι τοκογλύφοι μπροστά τους τις αήττητες ασπίδες, τα δόρατα, τα βέλη, τα τόξα και τα σπαθιά του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα των προσωκρατικών και του Σωκράτη και όλων εκείνων που δημιούργησαν τον ανώτερο και ξεχωριστό Ελληνικό πολιτισμό και εκεί θ’αποδεκατισθούν.
Θα πέσουν στις αιώνιες έννοιες της κοινωνίας, της κοινωνικότητας, τις οποίες η Θάτσερ και ο Ρέιγκαν ανερυθρίαστα τις απέρριψαν, τις απέκρυψαν για να οικοδομήσουν χωρίς αντίσταση τον καπιταλισμό του καζίνου με τα παλάτια στην άμμο.
Θα πέσουν αναγκαστικά πάνω στο Δημόκριτο, στον Αναξαγόρα, στον Αρχιμήδη, στο Θαλή, στον Ιπποκράτη, στον Ηράκλειτο και τόσους άλλους που θεμελίωσαν όλες τις επιστήμες και αναπτύχθηκε ο σημερινός πολιτισμός, που όλοι απολαμβάνουμε. Κι εκεί θα βαλτώσουν και οι τελευταίοι τοκογλύφοι, που θα 'χουν ακόμα επιβιώσει και θα παραδοθούν.
Θα βαλτώσουν, διότι έχουν το ανάστημα του Σαρκοζί, της Κλίντον, της Μέρκελ, του Μπερλουσκόνι, του Ρέιγκαν, του Μπους και του Ομπάμα, που αγνόησαν ότι οι ιδέες είναι αθάνατες, δεν πεθαίνουν, δεν τιθασεύονται, δεν συμπιέζονται, δεν παραγκωνίζονται, αντέχουν, είναι πνεύμα, αντέχουν ακόμα και στα φονικότερα όπλα. Θα βαλτώσουν διότι μπέρδεψαν το προτέρημα της νόησης με το προσόν της απάτης και νόμισαν ότι θα μπορούν να επιβάλλονται και να κυβερνούν, αλλά οι Έλληνες λένε ότι είναι οδυνηρό να άρχεται κανείς από τους κατώτερους και με τίποτα δεν το αντέχουν, με τίποτα δεν το ανέχονται. Θα βαλτώσουν και θα παραδοθούν άνευ όρων, διότι αγνόησαν ότι η αρετή, ο έπαινος, η υστεροφημία, το στεφάνι της ελιάς, ήταν γι αυτούς η ύψιστη αμοιβή και για τείχη οι πόλεις είχαν τους ολυμπιονίκες.
Κάπως έτσι λοιπόν έχουν οι Έλληνες παρατάξει τον στρατό τους και αυτά είναι τα όπλα τους κ. καθηγητά. Γυμνάζονται, θυμούνται την ιστορία τους και στοχάζονται τι έκαναν οι πρόγονοι τους και σε τι πίστευαν. Οργανώνονται μ’ όλους τους τρόπους και ζητούν συμπαράσταση μ’ όλους εκείνους τους ανθρώπους στη Γη, που πιστεύυν στα ιδεώδη της Δημοκρατίας, της ανθρωπιάς και της Ειρήνης. Επιδιώκουν μια πανευρωπαϊκή τουλάχιστον συνεννόηση για την παραγωγή μιας κοινής πορείας, μιας ανώτερης σκέψης. Ενεργοποιούν και τους τελευταίους νευρώνες της εγκεφαλικής τους ουσίας για μια συστράτευση όλων των εγκεφαλικών συνάψεων. Για μια αντικειμενικότερη σκέψη θέλουν να σκεφτούν όλοι οι άνθρωποι μαζί, θεωρώντας ότι ο κάθε άνθρωπος είναι ένας νευρώνας ενός παγκοσμίου εγκεφάλου, που θα παράγει μια οικουμενική σκέψη και απόφαση.
Έχουν καλά συνειδητοποιήσει, ότι η σημερινή Δύση είναι απόλυτα ταυτισμένη πολιτικά και κοινωνικά με τους τότε Πέρσες του Ξέρξη και του Μαρδόνιου. Έχει τα ίδια πολιτιστικά χαρακτηριστικά μ’αυτούς, την ίδια άποψη για το μοντέλο του επιτυχημένου ανθρώπου μ’ εκείνο του βασιλιά Κροίσου των Περσών.
Αυτό το μοντέλο επέλεξε να δανειστεί η “πολιτισμένη Δύση”. Το ασιατικό δηλαδή του Κροίσου. Αυτό την εκφράζει παντού, μ’ αυτό ταυτίζεται, αυτό την εκπροσωπεί, μ’ αυτό βαδίζει.
Εμείς όμως έχουμε το μοντέλο, που μας έχει κληροδοτήσει ο Σόλων, που βασίζεται στο μέτρο, στην απλότητα στις λιτές γεωμετρικές γραμμές και σαν ομορφιά έχουμε το ‘’κάλλος’’ και περιφρονούμε την συσσώρευση αμύθητου πλούτου σαν κριτή κάθε αξίας την εντυπωσιακή χλιδή και την ξιπασιά των Μήδων και των σημερινών οπαδών τους , τους Σταυροφόρους της Δύσης γιατί αυτό είναι βαρβαρικό έθιμο των βασιλέων της Περσίας που υιοθέτησαν στην πορειά του χρόνου οι Ρωμαίοι και Βυζαντινοί Αυτοκράτορες εν συνεχεία, οι Γάλλοι ηγεμόνες και οι Αγγλοσάξονες βασιλείς και έφτασε και στους σύγχρονους αξιωματούχους της πολιτικής των χωρών της Δύσης.
Αυτή η δύση, αυτό το δόγμα, που ΄ναι πανομοιότυπο με την βαρβαρική Περσία και σε τίποτα δεν διαφέρει με αυτό τον στρατό των νέων Σταυροφόρων, βρίσκεται απέναντι μας και μας βομβαρδίζει.
Γι’αυτό καλούνται πάλι οι Έλληνες που ξέρουν καλά πως θα συντρίψουν τις νέες ορδές των σύγχρονων βαρβάρων. Έχουν υποχρέωση και καθήκον απέναντι σ’ αυτούς τους προγόνους μας που έμαθαν εμάς και όλη την οικουμένη να μετράμε να γράφουμε να σκεφτόμαστε ν’ανακαλύπτουμε την αλήθεια ν’αποδεικνύουμε να ζούμε σε κοινωνίες και να μην είμαστε ανέστιοι, αθέμιστοι και αφρήτορες.
Κύριε καθηγητά δεν ήθελα να σας κουράσω μ’ ένα τόσο εκτεταμένο κείμενο ήθελα μόνο να σας στείλω ένα αγωνιστικό χαιρετισμό και να σας ευχαριστήσω εκ μέρους όλων των Ελλήνων για την βοήθεια και την συμπαράσταση στον αγώνα μας. Αλλά η επαναστατικότητα μας αυθόρμητα ξεπήδησε και μ’ έκανε να σας πω, που βρισκόμαστε, πως αισθανόμαστε, που στοχεύουμε, ποιους στοχεύουμε και που θέλουμε να πάμε.
Η επικοινωνία μαζί σας μας δίνει ενέργεια και δύναμη, που θα μας στηρίζει και θα μας εμψυχώνει. Σας προσκαλούμε δε με μεγάλη χαρά στην Ελλάδα, στη χώρα του ήλιου και του ‘’Ξένιου Δία’’ και κάτω από τον Παρθενώνα στην ταβέρνα του Επίκουρου να πιούμε το καλύτερο Ελληνικό κρασί και θα 'ρθουν όλοι οι φίλοι μας εκεί να σας καλωσορίσουν. Θέλουμε από κοντά να βιώσουμε τα φιλελληνικά σας αισθήματα, να εισπράξουμε λίγο από την πνευματικότητα σας και να σας πως ο τόπος αυτός η γη αυτή είναι και δική σας και πάντα θα σας δέχεται τιμητικά και θα σας περιμένει.
Μ’ εκτίμηση
Ανδρέας Γιαννουλόπουλος
Καρδιολόγος – Πνευμονολόγος
Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου για τις Γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις.
Υ.Γ. Πρόεδρος του Εθνικού συμβουλίου για τις πολεμικές αποζημιώσεις είναι ο Μανώλης Γλέζος, γραμματέας ο γνωστός ηθοποιός Στέφανος Ληναίος, που σας καλούν κι αυτοί να 'ρθετε στην Αθήνα όποτε και όταν μπορέσετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου