Και ξαφνικά, ξυπνήσαμε! Όλα ήταν στημένα. Πλάκα κάνω, ελάχιστοι ξύπνησαν, οι υπόλοιποι ακόμη κοιμούνται βαθιά. Τους νανούρισε για τα καλά το παραμύθι που τους διάβασε η νταντά τους, η χειραγώγηση.
Αν κάποιος έγραφε πριν λίγο καιρό ότι ο μεγαλοεκδότης και καναλάρχης Σταύρος Ψυχάρης με τον πρωθυπουργό της χώρας, Γιώργο Παπανδρέου, είχαν μυστικές συναντήσεις, διαπλέκονταν, μπαινόβγαιναν από πίσω πόρτες, ο ένας ζητούσε εξυπηρετήσεις για δημοσιογραφική στήριξη και ο άλλος τζάμπα δάνεια από τις τράπεζες, ήταν πολύ πιθανό να έβρισκε το μπελά του, είτε επειδή κάποιος εισαγγελέας θα τον τρομοκρατούσε καλώντας τον να δώσει εξηγήσεις, είτε θα έτρωγε μια ξεγυρισμένη μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση.
Στην καλύτερη περίπτωση θα τον έλεγαν γραφικό, συνωμοσιολόγο ή θα έβγαινε κάποιος Μόσιαλος να δηλώσει ότι «όποιος έχει στοιχεία να πάει στον εισαγγελέα».
Με τρεις τρόπους, λοιπόν, θα μπορούσαν να ξεκάνουν τον ενοχλητικό. Ο πρώτος είναι η αδιαφορία, ο δεύτερος ο εκβιασμός μέσω της Δικαιοσύνης και ο τρίτος τα ειρωνικά χαμογελάκια των Πρετεντέρηδων και των Καψήδων, αν ποτέ το θέμα έφτανε στα ΜΜΕ.
Τώρα, όμως, που έχουμε το ξεκατίνιασμα των δύο πρωταγωνιστών, ουδείς εισαγγελέας ασχολείται. Τώρα που οι ίδιοι οι εμπλεκόμενοι στα σκάνδαλα της διαπλοκής, ομολογούν με λεπτομέρειες τις συναντήσεις τους και τις χάρες που ζητούσαν ο ένας από τους άλλον, κανείς δικαστής δεν παρεμβαίνει να ζητήσει εξηγήσεις και να ξεκινήσει έρευνα για να διαπιστωθεί ποιες ήταν στο παρελθόν οι «συνεργασίες» των δύο ανδρών, αλλά και του πρωθυπουργού με άλλους εκδότες.
Το απεχθέστερο σημείο σε αυτή την κόντρα, πάντως, δεν προέρχεται από την ανακοίνωση του Ψυχάρη, αλλά από την ανακοίνωση του εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ, στην οποία αναγράφεται «Στις συναντήσεις του με τους εκδότες, ο κ. Παπανδρέου, ζήτησε τη συμβολή τους, μέσω των εφημερίδων και των ΜΜΕ που διαθέτουν, στην αντικειμενική αποτύπωση της κατάστασης και να βοηθήσουν τη χώρα να ξεπεράσει την κρίση με τον πιο θετικό τρόπο».
Ο πρωθυπουργός μιας χώρας καλεί, λοιπόν, τους εκδότες και τους καναλάρχες, κάποιοι εκ των οποίων διατηρούν κατασκευαστικές εταιρείες που αναλαμβάνουν δημόσια έργα, και τους ζητά να στηρίξουν τις «αντικειμενικές» θέσεις και αποφάσεις της κυβέρνησης για το Μνημόνιο και το συνολικότερο ξεπούλημα.
Όλοι γνωρίζουμε ότι πολλοί από τους καναλάρχες και τους εκδότες δέχτηκαν να κάνουν τη χάρη αυτή στον πρωθυπουργό. Το ζήσαμε μέσα από τη χειραγώγηση που υποστήκαμε, κυρίως, μέσω τρομοκρατικών δημοσιευμάτων και σχολιασμών, περί της καταστροφής μας στην περίπτωση που δεν υποκύψουμε στο βιασμό των μέτρων.
Αυτό που δεν έχουμε μάθει, είναι το αντάλλαγμα. Δηλαδή, τι πήραν οι μιντιάρχες για να κάνουν την εξυπηρέτηση. Μάθαμε μόνο τι δεν πήρε ένας από αυτούς, ο Ψυχάρης.
Το κουβάρι της διαπλοκής, λοιπόν, προσφέρθηκε μόνο του να μας δώσει την άκρη για να το ξετυλίξουμε. Κανείς, όμως, δεν πάει να το πιάσει για να μάθουμε την αλήθεια.
Τη μεγάλη αλήθεια που θα μας οδηγούσε ακόμη και στο να μάθουμε πού πήγε ένα τεράστιο ποσοστό των δανείων που λάμβανε η χώρα και που τώρα καλούμαστε να πληρώσουμε εμείς με τις ζωές, την αξιοπρέπεια και την ελευθερία μας.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει ούτε ένας δικαστής που θα βάλει τη χώρα του πάνω από την καριέρα του. Δεν υπάρχει ούτε ένας δικαστής που θα βάλει τον όρκο του πάνω από τον μισθό του.
Και δεν υπάρχει, επειδή η απουσία της αντικειμενικής Δικαιοσύνης όλα τα προηγούμενα χρόνια, ίσως έχει αφήσει τα δικά της ίχνη μέσα στο κουβάρι της ντροπής και των μεγάλων ενόχων.
Κι έτσι, χάνεται μια ευκαιρία για την Ελλάδα να ανακαλύψει με ονόματα και διευθύνσεις τους ανθρώπους που διαπλεκόμενοι την έφεραν σε αυτό το χάλι και τώρα την παραδίδουν προς εκμετάλλευση στα χέρια των τοκογλύφων.
Το κουβάρι, μάς έδωσε την ευκαιρία να το ξεμπλέξουμε. Πάω στοίχημα ότι το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να μπερδευτούμε πάνω του και να πέσουμε, τρώγοντας για ακόμη μια φορά τα μούτρα μας. Αυτό, δηλαδή, που ξέρουμε να κάνουμε καλύτερα, χρόνια τώρα.
Αν κάποιος έγραφε πριν λίγο καιρό ότι ο μεγαλοεκδότης και καναλάρχης Σταύρος Ψυχάρης με τον πρωθυπουργό της χώρας, Γιώργο Παπανδρέου, είχαν μυστικές συναντήσεις, διαπλέκονταν, μπαινόβγαιναν από πίσω πόρτες, ο ένας ζητούσε εξυπηρετήσεις για δημοσιογραφική στήριξη και ο άλλος τζάμπα δάνεια από τις τράπεζες, ήταν πολύ πιθανό να έβρισκε το μπελά του, είτε επειδή κάποιος εισαγγελέας θα τον τρομοκρατούσε καλώντας τον να δώσει εξηγήσεις, είτε θα έτρωγε μια ξεγυρισμένη μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση.
Στην καλύτερη περίπτωση θα τον έλεγαν γραφικό, συνωμοσιολόγο ή θα έβγαινε κάποιος Μόσιαλος να δηλώσει ότι «όποιος έχει στοιχεία να πάει στον εισαγγελέα».
Με τρεις τρόπους, λοιπόν, θα μπορούσαν να ξεκάνουν τον ενοχλητικό. Ο πρώτος είναι η αδιαφορία, ο δεύτερος ο εκβιασμός μέσω της Δικαιοσύνης και ο τρίτος τα ειρωνικά χαμογελάκια των Πρετεντέρηδων και των Καψήδων, αν ποτέ το θέμα έφτανε στα ΜΜΕ.
Τώρα, όμως, που έχουμε το ξεκατίνιασμα των δύο πρωταγωνιστών, ουδείς εισαγγελέας ασχολείται. Τώρα που οι ίδιοι οι εμπλεκόμενοι στα σκάνδαλα της διαπλοκής, ομολογούν με λεπτομέρειες τις συναντήσεις τους και τις χάρες που ζητούσαν ο ένας από τους άλλον, κανείς δικαστής δεν παρεμβαίνει να ζητήσει εξηγήσεις και να ξεκινήσει έρευνα για να διαπιστωθεί ποιες ήταν στο παρελθόν οι «συνεργασίες» των δύο ανδρών, αλλά και του πρωθυπουργού με άλλους εκδότες.
Το απεχθέστερο σημείο σε αυτή την κόντρα, πάντως, δεν προέρχεται από την ανακοίνωση του Ψυχάρη, αλλά από την ανακοίνωση του εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ, στην οποία αναγράφεται «Στις συναντήσεις του με τους εκδότες, ο κ. Παπανδρέου, ζήτησε τη συμβολή τους, μέσω των εφημερίδων και των ΜΜΕ που διαθέτουν, στην αντικειμενική αποτύπωση της κατάστασης και να βοηθήσουν τη χώρα να ξεπεράσει την κρίση με τον πιο θετικό τρόπο».
Ο πρωθυπουργός μιας χώρας καλεί, λοιπόν, τους εκδότες και τους καναλάρχες, κάποιοι εκ των οποίων διατηρούν κατασκευαστικές εταιρείες που αναλαμβάνουν δημόσια έργα, και τους ζητά να στηρίξουν τις «αντικειμενικές» θέσεις και αποφάσεις της κυβέρνησης για το Μνημόνιο και το συνολικότερο ξεπούλημα.
Όλοι γνωρίζουμε ότι πολλοί από τους καναλάρχες και τους εκδότες δέχτηκαν να κάνουν τη χάρη αυτή στον πρωθυπουργό. Το ζήσαμε μέσα από τη χειραγώγηση που υποστήκαμε, κυρίως, μέσω τρομοκρατικών δημοσιευμάτων και σχολιασμών, περί της καταστροφής μας στην περίπτωση που δεν υποκύψουμε στο βιασμό των μέτρων.
Αυτό που δεν έχουμε μάθει, είναι το αντάλλαγμα. Δηλαδή, τι πήραν οι μιντιάρχες για να κάνουν την εξυπηρέτηση. Μάθαμε μόνο τι δεν πήρε ένας από αυτούς, ο Ψυχάρης.
Το κουβάρι της διαπλοκής, λοιπόν, προσφέρθηκε μόνο του να μας δώσει την άκρη για να το ξετυλίξουμε. Κανείς, όμως, δεν πάει να το πιάσει για να μάθουμε την αλήθεια.
Τη μεγάλη αλήθεια που θα μας οδηγούσε ακόμη και στο να μάθουμε πού πήγε ένα τεράστιο ποσοστό των δανείων που λάμβανε η χώρα και που τώρα καλούμαστε να πληρώσουμε εμείς με τις ζωές, την αξιοπρέπεια και την ελευθερία μας.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει ούτε ένας δικαστής που θα βάλει τη χώρα του πάνω από την καριέρα του. Δεν υπάρχει ούτε ένας δικαστής που θα βάλει τον όρκο του πάνω από τον μισθό του.
Και δεν υπάρχει, επειδή η απουσία της αντικειμενικής Δικαιοσύνης όλα τα προηγούμενα χρόνια, ίσως έχει αφήσει τα δικά της ίχνη μέσα στο κουβάρι της ντροπής και των μεγάλων ενόχων.
Κι έτσι, χάνεται μια ευκαιρία για την Ελλάδα να ανακαλύψει με ονόματα και διευθύνσεις τους ανθρώπους που διαπλεκόμενοι την έφεραν σε αυτό το χάλι και τώρα την παραδίδουν προς εκμετάλλευση στα χέρια των τοκογλύφων.
Το κουβάρι, μάς έδωσε την ευκαιρία να το ξεμπλέξουμε. Πάω στοίχημα ότι το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να μπερδευτούμε πάνω του και να πέσουμε, τρώγοντας για ακόμη μια φορά τα μούτρα μας. Αυτό, δηλαδή, που ξέρουμε να κάνουμε καλύτερα, χρόνια τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου