Του Θ.ΚΑΡΤΕΡΟΥ*
Ό,τι και να πεις, πάντως, του αξίζει ο Βενιζέλος του Σαμαρά και ο Σαμαράς του Βενιζέλου.
Ενώ ο καημένος ο Κουβέλης, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που τόσο
καιρό κατέβαλε, παρά τις υπογραφές που έβαλε, παρά τα άθλια μέτρα στα
οποία συνέβαλε, είχε μια διαφορά ύφους και ήθους, αισθητικής, βρε
αδελφέ. Που προκαλούσε μάλιστα κάποια αισθήματα οργής στις τάξεις των ακραιφνών βενιζελικών και των ακόμα πιο ακραιφνών σαμαρικών: Δεν μας παρατάς, ρε Κουβέλη.
Ορίστε, τους παράτησε, και πολλοί από αυτούς δεν κρύβουν τη χαρά τους. Ό,τι ήταν να δώκει το έδωκε εξάλλου στην υπόθεση της σωτηρίας μας και καιρός
ήταν να αδειάσει τις καρέκλες για να κάτσει κάνας άλλος. Και να
περάσουμε επιτέλους από το -όσο και να πεις- ανώμαλο "τρίο" σε έναν γάμο
της προκοπής, ευλογημένο από όλους τους θρήσκους των Μνημονίων και τους
κουμπάρους των ΜΜΕ. Σαμαράς και Βενιζέλος, ένα ταιριαστό ζευγάρι στην επιχείρηση σωτηρίας της χώρας από τα αποτελέσματα μιας πολιτικής που υπηρετούν Σαμαράς και Βενιζέλος τριάντα και βάλε χρόνια.
Πάντως
ότι ταιριάζουν οι νεόνυμφοι, ταιριάζουν. Πρώτα-πρώτα στην προσήλωσή τους
στον σκοπό, που αγιάζει τα μέσα. Ο ένας έριξε την κυβέρνηση της Ν.Δ., ύστερα επανήλθε στη Ν.Δ., ύστερα τάχθηκε αναφανδόν κατά των Μνημονίων,
ύστερα τάχθηκε πιο αναφανδόν υπέρ των Μνημονίων -και τελικώς κέρδισε το
γέρας του Μαξίμου. Ο άλλος υπηρέτησε τον ύστερο Ανδρέα, ύστερα
ασπάστηκε το σοσιαλισμό του Σημίτη, ύστερα σπάστηκε με τον Γιώργο, ύστερα αποσπάστηκε στη φύλαξη της λίστας Λαγκάρντ -διεκδικεί συνεπώς με αξιώσεις το γέρας του Μαξίμου.
Ταιριάζουν
επίσης στην αντιμετώπιση όσων έκαναν το λάθος να τους εμπιστευτούν. Ο
Σαμαράς εξέφρασε με τον γνωστό ανατρεπτικό τρόπο την ευγνωμοσύνη του για
τον πολιτικό του πατέρα Μητσοτάκη. Ο Βενιζέλος έδωσε πριν από λίγο καιρό στον Λοβέρδο να καταλάβει τι εστί βερίκοκο και προχτές στον Κουβέλη επίσης να καταλάβει τι εστί αγγούρι. Τον τελευταίο μάλιστα έβαλαν ένα χεράκι και οι δυο για να τον ξαποστείλουν στον κουβά. Με το ένα, με το δύο, με το τρία...
Μπορεί βέβαια ως ταιριαστό ζευγάρι να μην τους εμπιστεύονται οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ. Τους ευλογεί όμως η Μέρκελ, κι αυτό είναι που έχει σημασία. Ως εκ τούτου, να ζήσει η νύφη κι ο γαμπρός...
*Δημοσιεύθηκε στην «Αυγή» την Κυριακή 23 Ιουνίου 2013
iskra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου