ΤΑ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΑ

Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία ο ανασχηματισμός. Αυτό πλέον το μάθαμε όλοι καλά. Ίσως και να υπάρχει μια σημειολογική σημασία κάποιων τοποθετήσεων προσώπων, όμως το θέμα είναι ότι όλα τα πρόσωπα θα υλοποιήσουν την ίδια πολιτική. Αν θα το κάνουν με ελαφριά ή βαριά καρδιά, με κυνισμό ή ευγένεια, ελάχιστα ενδιαφέρει τα θύματα αυτής της πολιτικής.
Ο Σαμαράς περισσότερο και ο Βενιζέλος λιγότερο θα έχουν να αντιμετωπίσουν ένα δυσκολότερο πρόβλημα από αυτό της επιλογής των προσώπων που στελεχώνουν τη νέα κυβέρνηση.  Είναι το πρόβλημα των βουλευτών που απορρίφθηκαν και δε συμμετέχουν. Οι «αποτυχόντες» γνωρίζουν ότι οι ελπίδες τους τελείωσαν. Άλλος ανασχηματισμός δε θα υπάρξει και το πολιτικό τους μέλλον που βασίζεται στον αριθμό ρουσφετιών, φαίνεται να ξεθωριάζει.
Ως τώρα, οι κοινοβουλευτικές ομάδες τριών κομμάτων παρέμεναν συμπαγείς λόγω υποσχέσεων για υπουργοποίηση. Κάθε μέρα, οι βουλευτές της πρώην τρικομματικής έδιναν εξετάσεις πίστης και πάθους στη μνημονιακή πολιτική ώστε να μαζέψουν ικανό αριθμό πόντων για να καθίσουν στην πολυθρόνα έστω ενός υφυπουργείου. Η ΔΗΜΑΡ μας τελείωσε. Μένουν δύο.

Βενιζέλος και Σαμαράς αλληλοσιχαίνονται σε προσωπικό επίπεδο. Ζουν τη δική τους ισορροπία τρόμου στην ψυχροπολεμική περίοδο. Ο ένας εκβιάζει τον άλλον. Θυμίζουν την ιστορία του σκορπιού που ζητάει από το βάτραχο να τον αφήσει ν’ ανέβει στην πλάτη του και να τον περάσει στην άλλη άκρη του ποταμού. Όμως στη μέση του ποταμού ο σκορπιός δαγκώνει τον βάτραχο και λίγο πριν βουλιάξουν και οι δύο, λέει ο σκορπιός στο βάτραχο «Συγγνώμη, έτσι είναι η φύση μου».
Δεν ξέρω ποιος κάνει το σκορπιό και ποιος τον βάτραχο, αλλά δεν έχει σημασία καθώς και ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος έχουν στη φύση τους το δάγκωμα και την καταστροφή. Και οι δύο έχουν δαγκώσει τους βατράχους που τους κουβάλησαν. Με τη διαφορά ότι ποτέ δε ζήτησαν συγγνώμη. Ναι, επιβίωσαν και οι δύο, αυτό είναι αλήθεια. Όμως ο Βενιζέλος σ’ ένα κόμμα που ψυχορραγεί με δική του ευθύνη και ο Σαμαράς σε μια ΝΔ που τον περιμένει να στραβοπατήσει για να θυμηθεί ότι ήταν ο «προδότης» και να τον διώξει.
Πέρα από αυτό όμως, ήρθε πλέον η ώρα να δοκιμάσουν τα τσιμπήματα των σκορπιών που κουβαλάνε στις πλάτες τους. Οι δυσαρεστημένοι βουλευτές που έμειναν εκτός ανασχηματισμού, θα θυμηθούν ότι δε μπορούν πλέον να πατήσουν στις εκλογικές τους περιφέρειες. Θα θυμηθούν ότι κάποτε δήλωσαν πως ήταν η τελευταία φορά που ψήφισαν μέτρα. Θα θυμηθούν ότι κάποια στιγμή είχαν λάβει υπόσχεση για υπουργείο.
Ίσως τελικά αποδειχτεί η θετική πλευρά του γεγονότος ότι η σημερινή σύνθεση της Βουλής είναι η χειρότερη από την πρώτη ημέρα λειτουργίας της. Τυχαίοι, τυχοδιώκτες και αμόρφωτοι θα θελήσουν στα δύσκολα να καταπιούν τους αρχηγούς τους και να επιβιώσουν υπό μία άλλη ηγεσία ως μελλοντικοί δήμαρχοι, περιφερειάρχες, διορισμένοι διοικητές, όπου να’ναι αρκεί να πέφτει ο μισθός.
Δε θα με εκπλήξει η πιθανότητα να δούμε βουλευτή ή βουλευτές της ΝΔ να επιδιώκουν τη διαγραφή τους από την κοινοβουλευτική τους ομάδα για να επιστρέψουν στο φυσικό τους ιδεολογικό χώρο, τη «Χρυσή Αυγή», στην προσπάθειά τους να διασωθούν διά της νεοναζιστικής οδού. Δε θα με εκπλήξει ούτε αν ο Σκανδαλίδης παρουσιάσει νέο πρόγραμμα στη ρυθμική γυμναστική που πάντα ειδικευόταν.
Όλα αυτά βέβαια δε μ’ ενθουσιάζουν καθόλου ως πιθανότητα, διότι θα πρόκειται για την οριστική ήττα των πολιτών. Εφόσον δεν καταφέραμε κάτι εμείς, θα έχει αναγκαστεί να το κάνει μόνο του το Σύστημα για να περάσει στο επόμενο στάδιο του σχεδίου του. Ας μην ξεχνάμε πως ό,τι δεν κάνουμε εμείς με τους όρους μας, το κάνουν αυτοί με τους δικούς τους.
 http://kartesios.com/?cat=28